Voor de waarheid van het verhaal kan ik niet
instaan, ik hoorde het een twintig jaar geleden van Hendrik-Jan
Dobberman, om begrijpelijke redenen bijgenaamd “The
Pincher”, met wie ik eens een reeks radioprogramma's maakte. Dobberman was
ooit, het
zal in de jaren zeventig geweest zijn, uitgenodigd om jurylid te zijn tijdens een concours van punkbandjes in het
Noordfranse Hazebrouck. Hoe hij daar belande weet ik
helaas niet meer, maar er waren die avond vijf deelnemende
groepjes, vier Franse bandjes en één Engelse formatie. De muziek
deed er destijds niet zo heel veel toe, als de groep maar een scrabeuze naam had. Ik herinner me bijvoorbeeld een Noordhollandse groep met de naam “De Zweetkutten”, die ik zelfs eens heb mogen
aankondigen terwijl mijn medepresentator onder de tafel lag. Uit het
Britse, net van de overzijde van Het Kanaal kwamen “The
Herpesites” aangereisd en uit Frankrijk waren “Les Bittes Sonores”, “Les
Merdophones”, “Les Hémorroïdents” en het meidengroepje “Les
Clitoriens” aanwezig. In de jury zaten, behalve Dobberman,
een lokale discjockey en de burgemeester van een naburige gemeente
wiens zoon zanger was van “Les Merdophones”.
Laatstgenoemde goede man wist niet waaraan hij begonnen was, want net op
het ogenblik dat “Les Bittes Sonores” het spits wilden
afbijten met het nummer “La baise de Sainte Marie” betrad zijn collega,
de burgemeester van Hazebrouck, vergezeld door een tweetal
koddebeiers het pand
om het geheel te verbieden. Het waarom was niet meteen duidelijk en er ontstond een felle woordenwisseling
tussen beide burgervaders waarbij de leden van de Franse
bandjes wat betreft het noemen van geslachtsdelen nog
wat konden opsteken. Wat niet door de beugel kon als liedtekst was in het woordgebruik van het lokale gezag duidelijk toegestaan. Dobberman is die avond niet meer aan jureren toegekomen.
31.10.18
MAXMAX
Kijk zo’n omroep Max, in het zadel geholpen door Ledy van der Maan of
iets dergelijks, betekent die iets voor mij als bejaarde, laat die
bijvoorbeeld zaken zien of horen, die mij buitengewoon dierbaar zijn uit
mijn jeugd, het antwoord kan kort zijn: nee, Max woelt geen
nostalgische gevoelens bij mij los; waar is het bezoek aan een
ouderwetse kermis met een cakewalk, een spookhuis of voor mijn part een
vlooientheater, nee, ik word voor de buis weggetreiterd door Fons de Poel tot de antiperistaltische bewegingen mijn rectum bereiken;
terwijl het toch heel eenvoudig moet zijn om een vlooientheater te tonen
en wanneer zoiets als te achterhaald beschouwd wordt, waarom dezelfde
kunststukjes niet eens geprobeerd met boktorren uit te voeren, men
maakt mij niet wijs dat het IQ van de gemiddelde vlo (Pulex Irritans)
hoger is dan dat van de gemiddelde boktor (Hylotrupes Bajulus L.) en hoe
aardig zou het zijn zo rond de klok van half negen ‘s avonds een zestal
boktorren een zilveren koetsje voort te zien trekken, haasje-over te
zien springen of te zien kopjeduikelen, ik denk dat men de oudere kijker
daarmee een veel groter genoegen bereid, dan met het gekeuvel van de heer De Poel op maandagavond in het programma "Door andere ogen", alsof de mijne niet goed genoeg zijn; wellicht is het tijd om de omroep Maxmax op ter richten,
voor de echte bejaarde.
Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold
Amos Garrett 2
Wie op zoek gaat naar Amos Garrett en de platen waarop hij meespeelt, moet daar wat tijd voor uittrekken, want hij zit niet alleen in bandjes, maar werkt ook als sessiemuzikant. In 1972 bivakeert hij niet alleen in Hungry Chuck, waarvan dit "South in New Orleans" komt, maar hij staat ook in de studio met, de vanwege de oorlog in Vietnam uit de Verenigde Staten naar Canada gevluchte, Jesse Winchester, "Midnight Bus" staat op diens tweede elpee "Third down, 110 To Go". Uit hetzelfde jaar dateert de eerste soloplaat van Maria Muldaur met "Midnight on the Oasis" - maar daar heb ik het al over gehad - en Garrett gaat haar begeleidingsgroep leiden. In 1980 neemt Garrett onder eigen naam "Go Cat Go" op, waar ik gister al bij heb stil gestaan. "The Return of the Formerly Brothers" is de titel van een elpee samen met Doug Sahm en Gene Taylor, die resulteert in een tournee naar Japan, waar een liveplaat wordt opgenomen met onder meer "Sleepwalk". Intussen verschijnt onder zijn eigen naam de langspeelplaat "Home in my Shoes", waarvan dit het titelnummer is. Uit 1994 dateert "Poor old fool like me" en tien jaar geleden verscheen een aan Percy Mayfield opgedragen elpee, waarop "Stranger in my own Hometown".
30.10.18
Calliope
ALLEGRO (non moderato)
Amos Garrett
Enige vragen
Hoe heet een inwoner van Madagaskar? Heet hij naar analogie van een inwoner van Baskenland of - redelijk absurd - naar een bewoner van Monaco een Madagask? Hoe heet iemand uit Ivoorkust of uit Mozambique? Geen idee. En waarom heet iemand uit Oostenrijk Oostenrijker en iemand uit Frankrijk Fransman, is Oostman en Frankrijker niet even correct? Een Nieuw-Zeelander zou toch eigenlijk Nieuwzeeuw moeten heten? Brazilië Braziliaan, Australië Australiaan, nee, dat moet dan weer Australiër wezen en een inwoner van Argentinië heet Argentijn, wat is er mis met Argentiniër? Een inwoner van Griekenland heet Griek, maar ik ben geen Neder, waarom niet? Ik herinner me trouwens dat er jaren geleden onenigheid bestond over hoe ik een inwoner van Peru moest noemen: Peruviaan was prima, Peruaan was fout, maar dat schijnt inmiddels gewijzigd te zijn. Waarom heet een inwoner van Canada Canadees en niet Canadaan, een Albanees niet Albaniër? Je hebt een inwoner van Engeland die Engelsman heet maar een inwoner van Schotland heet niet Schotsman. Waarom niet? Ik begrijp trouwens best dat Verenigde Staatsman voor een Amerikaan wat te veel van het goede is, laat daarover geen misverstand bestaan.
29.10.18
De Muldaurs 9
Rest nog één Muldaur, dochter van Geoff & Maria: Jenny, die haar naam inmiddels als Jenni is gaan schrijven en van wie een foto op de hoes van Maria Muldaurs eerste solo-album te vinden is, hoorbaar wordt ze op "Geoff Muldaur is having a wonderful time" in "Tennessee Blues", waar ze samen met Maria het achtergrondkoortje vormt. Leadgitarist in "Tennessee Blues", geschreven door Robert Charles Guidry (1938-2010), beter bekend als Bobby Charles en componist van "See you later, alligator", is Richard Thompson. Jenni werd zangeres en dit is haar versie van "Dark Clouds". een om het verhaal rond te maken zingt Richard Thompsons zoon samen met Jenni Muldaur hier "I believe in you".
28.10.18
De Muldaurs 8
In zekere zin zijn de de Muldaurs - Geoff & Maria - terug waarmee het in de vroege jaren zestig allemaal mee begon, accoustische revivalmuziek, die stoelde op klanken die zo'n slordige veertig jaar eerder gemaakt waren, je zou met een knipoog hetgeen ze nu presteren (revival)2muziek kunnen noemen. Eerst zien we John Sebastian (The Lovin' Spoonful) met Maria Muldaur, vervolgens Jim Kweskin met Geoff Muldaur en daarna een reünieconcert van Jim Kweskins Jugband met Geoff en Maria in, jawel, een ode aan de jugbandmuziek.
Citroën
De vorige week op dit blog gepubliceerde tekeningen van Vauxhalls rond 1910 komen uit een periode waarin ongelooflijk veel werk gemaakt werd van een verkoopfolder: men trok er tijd en geld voor uit en die waren klaarblijkelijk in voldoende mate aanwezig. Vergelijk dat eens met het simpele drukwerkje uit 1946 waarmee N.V. Automobiles Citroën in 1946 zijn "Traction Avant" trachtte te slijten.
265
De 265 is van een relatief kleine serie (250-279) gebouwd door HAWA (Hannoversche Waggonfabrik AG) in Hannover-Linden tussen 1919 en 1926. De fabriek leverde ook spoorwagons en gedurende een paar jaar een kleine electrische(!) auto, terwijl eveneens carrosserieën voor automobielen Hanomag, Apollo en Mauser werden gebouwd.
De bouw van het electrische autootje - met chauffeur en passagier achter elkaar gezeten - moet weinig zoden aan de dijk gezet hebben, want HAWA wordt niet genoemd in Von Fersens "Autos in Deutschland 1920-1939. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was er wel sprake van succesvolle vliegtuigbouw die werd noodgedwongen stopgezet na het Vredesverdrag van Versailles, waarna nog sprake is geweest van de constructie van een zweefvliegtuig, de "Vampyr".
Tram 265 werd eind november 1920 afgeleverd en kwam - nu citeer ik Drs. A.E.E. van Donselaars meer dan voortreffelijke "130 Jaar Tram in den Haag" 1994 - 11 maart 1921 bij de HTM in dienst, verdween uit reguliere dienst in april 1963 en werd vervolgens de eerste tram, die nu bewaard wordt in het Haags Openbaar Vervoer Museum.
27.10.18
FOUTCHER
We moeten het eens hebben over de tegoedbon, in de wandeling ook voucher geheten, terwijl de juiste schrijfwijze natuurlijk foutcher zou moeten zijn: een samentrekking van niet goed en duur. In Haarlem zetelt het bedrijf "Gift for You", nu had ik het woord gift in mijn onnozelheid als gave geïnterpreteerd, maar dat is fout, gift dient u te lezen als vergif.
Ik kreeg een weekendtrip XL cadeau, goed voor twee nachten inclusief ontbijt en begon medio juni aan een weekend Den Haag te denken, zocht een hotel uit, maar dat bleek begin october van de lijst met de te reserveren hotels te zijn afgevoerd. Ik stuurde een email naar Haarlem met de vraag om opheldering, moest vervolgens Gift for You mijn "unieke vouchercode" sturen en zou dan binnen vier werkdagen antwoord krijgen. Inmiddels zijn we zo'n twee weken verder en u begrijpt vanuit Haarlem blijft het - ondanks de 147,50 betaalde euro's - oorverdovend stil.
De Muldaurs 7
In 1979 kwam Maria Muldaurs "Open your eyes" uit, David Nichtern, één van de gitaristen en arrangeurs op haar eerste soloplaat , is samen met Patrick Henderson - bekend als gospeltoetsenist - de producer. Bijna ieder nummer op de elpee wordt flink verpakt in een strijkersarrangement, wat dat betreft doet Maria niet onder voor Geoff op zijn langspeelplaat "Motion". De heren Nichtern en Henderson dragen tevens een aantal werkjes bij, maar die konden me destijds en ook nu nauwelijks bekoren. "Finally made love to a man", werd geschreven door de van origine Texaanse zangeres Brenda Burns, die ook graag een gospeltje mocht kwelen, "Lover Man" (dat we al tegenkwamen op de elpee "Sweet Potatoes" van Geoff en Maria) wordt zeven jaar later opnieuw op de plaat gezet met medewerking van Amos Garrett, Bill Payne en Freebo, op "(No more) Dancin' in the street" van John Hiatt speelt Jai Winding (zoon van Kai Winding, de helft van het fameuze trombonistenduo Jay & Kai) piano. Rory Block schreef "Clean up woman", Rick Vito - later in Fleetwood Mac - is de slidegitarist en Motownsaxofonist Junior Walker is de instrumentale solist.
26.10.18
Vauxhall II
Vauxhall, opgericht door Alexander Wilson, was oorspronkelijk een fabriek van scheepsmotoren onder de naam Vauxhall Iron Works met zo'n 150 werknemers. Begin jaren negentig van de negentiende eeuw werd het bedrijf een naamloze vennootschap, waarna een assistent van Wilson, F.W. Hodges in 1896 het bedrijf, in de hoedanigheid van directeur, overnam. In 1902 verscheen, na een aantal experimentele wagens, de eerste auto, die een jaar later in productie werd genomen met een ééncylindermotor. Het was een goedkoop, licht wagentje dat goed werd verkocht en in 1904 zelfs naast de twee versnellingen vooruit een versnelling achteruit kreeg. In datzelfde jaar verscheen een grotere auto met een driecylindermotor, de 12/14-h-p. In 1905 introduceerde Vauxhall zijn eerste viercylinder, net als de voorgangers met kettingaandrijving. Een jaar later werd Laurence Pomeroy als ontwerper aangetrokken en dat resulteerde in 1906 in de 12/16 h.p. viercylinder, met een cardanas. De driecylinders verdwenen en de firma werd gesplitst in de Vauxhall Motors Ltd. voor de bouw van auto's en de West Hydraulic Engineering Company voor de constructie van scheepsmotoren e.d. In 1908 ontwierp Pomery de 20-h.p. een viercylinder die tot 1914 in productie zou blijven. De tekening is opnieuw van een 20-h.p. Vauxhall vermoedelijk uit 1910.
De Muldaurs 6
Heel verstandig om voor Mara Muldaurs "Sweet Harmony" in 1975 dezelfde producers als op Maria Muldaur uit 1973 aan te houden: Lenny Waronker en Joe Boyd. Opnieuw werkt een keer aan instrumentalisten mee: Billy Payne (Little Feat), Howard Johnson, Amos Garrett, J.J. Cale, Mike Finnigan, Marshall Royal (Count Basie Band), Sahib Shihab e.v.a. Het repertoire is weer veelzijdig: een stuk van Smokey Robinson, een stuk van Kate McGarrigle, een stuk van Neil Sedaka, maar ook "Rockin' Chair" van Hoagy Carmichael, die nota bene acte de présence door een paar strofen mee te zingen, "Smokey McAllisters "I can't stand it" (in 1964 bekend geworden in de uitvoering van de Soul Sisters) en een heuse gospel van Reverend Herbert Brewster "As an eagle stirreth in her nest", met een koortje waarin o.a. Mike Finnigan, Amos Garrett, Wendy Waldman en Linda Ronstadt zingen.
25.10.18
Vauxhall
Het is een Vauxhall, maar van het bouwjaar ben ik niet zeker. Het is vermoedelijk een 20HP uit 1910.
36
Een Haagse tram met een wat wonderlijke naam: "ombouwer", oorspronkelijk in niet verbouwde staat een tram uit de in 1905 afgeleverde serie 21 tot en met 150, maar in de jaren 1929-'31 gereviseerd. Alhoewel dat laatste woord niet helemaal weergeeft wat er werkelijk gebeurde, want in feite bleven alleen de middendelen van de trams over en werden behalve nieuwe balkons, nieuwe banken, nieuwe motoren, nieuwe onderstellen ook nieuwe stroomafnemers geïnstalleerd. De 36 ging in 1960 uit dienst.
De Muldaurs 5
Wat platenmaatschappij Warner met Geoff Muldaur voorhad is een raadsel, want op de elpee "Motion" uit 1976 waaiert Geoff wel heel ver weg van hetgeen waarvoor hij bekendheid genoot. "Motion" is een duidelijk overgeproduceerde elpee, verantwoordelijk was Trevor Lawrence, een man die eerder onder meer met Roberta Flack, King Curtis, Marvin Gay en Joe Cocker gewerkt had. Twee stukken van de eigenlijk onpruimbare plaat: het titelnummer "Motion", waar Bonnie Raitt als vocaliste mee van de partij was en Allen Toussaints "Southern Nights", zonder twijfel het beste nummer op Reprise MS 2255.
24.10.18
1165
PCC-car 1165, één van de in 1957-'58 door La Brugeoise gebouwde serie 1101-1200, werd samen met de andere trams uit dezelfde serie in de jaren 1972-'74 van zijn vriendelijk uiterlijk ontdaan en in afgrijselijk openbaarvervoersgeel geschilderd. De 1165 ging in 1992 uit dienst en maakt thans deel uit van de collectie van het Haags Openbaar Vervoer Museum. Op de foto onder een kijkje op het dashbord.
De Muldaurs 4
23.10.18
1210
Dit is PCC-car 1210 van het Haags Openbaar Vervoer Museum, in 1963 afgeleverd in de 1201-1240-serie aan de HTM, gebouwd door La Brugeoise in Brugge, voorzien van luchthoorns naast de lijnnummerkast voor de dienst naar Delft.
De Muldaurs 3
In 1975 verscheen de elpee "Geoff Muldaur is having a wonderful time", de a-kant van de plaat opent met "Livin' in the sunlight, lovin' in the moonlight" en klinkt ook door het stemmenarrangement van Amos Garrett naar eind eind jaren twintig, begin jaren dertig. Maar dat is niet het enige: Benny Carter (foto) tekende voor het totale arrangement van het nummer en andere grootheden uit de jazz bliezen hun partijtje mee: Doc Cheatham, Taft Jordan, Benny Morton, Quentin Jackson, Russell Procope en Howard Johnson. Er wordt ook omgekeken naar het muzikale gebied waarop Geoff zijn eerste schreden zette: de jugband, dat gebeurt in "Jailbird Love Song", met Maria Muldaur op viool, zij is samen met Geoffs en Maria's negenjarige dochter Jenni ook aanwezig in Bobby Charles' compositie "Tennessee Blues".
22.10.18
Melk
Het nuttigen van een glas melk schijnt plotseling een uiting van racisme. In ieder geval is dat de mening van PETA (People for Ethical Treatment of Animals), een in maart 1980 door Ingrid Newkirk opgerichte organisatie. Bij mij rinkelde een belletje. Had ik ooit die dame al niet eens op dit blog genoemd? Jawel! Op 15 mei 2014. Compleet met foto.
De Amerikaanse Ingrid Newkirk op de Nederlandse kieslijst voor de Europese verkiezingen.
Gister kreeg ik de
kandidatenlijst voor de Europese verkiezingen, lijst 16 is de partij
'Jezus Leeft' aangevoerd door de heren Joop en Andreas van Ooijen uit
Giessenburg, naastenliefde, ik heb het even opgezocht, schijnt de basis
van de partij, maar geheel in tegenstelling daarmee moeten we stoppen
met geld gooien in de (Zuid) Europese bodemloze put. Er staan twee
mensen met de naam Jongerius kandidaat: Agnes staat op nummer twee bij
de P.v.d.A. en Niels op nummer vijf bij de SP. Wat iemand buiten de EU
op de lijst doet is mij een raadsel, maar de in de Verenigde Staten
wonende Ingrid Newkirk (president van People for the Ethical Treatment
of Animals) staat op plaats 26 bij de Partij voor de Dieren en Arnold
Reinten in Moskou op de eerste plaats bij de Anti EU(ro) Partij. Arnold
moet zich ook thuisvoelen bij 'Jezus Leeft', want een speerpunt van de
Giessenburgse Van Ooyens is dat we op moeten houden met het pesten van
Russen. Dan is er lijst 10: IQ, de Rechten-Plichten-Partij met slechts
één kandidaat: Gunther Niessen uit Delft. Punt uit zijn parijprogramma:
'Multinationals en multi-miljardairs verkopen via dure supermarktketens
een groot aantal producten die schadelijke stoffen bevatten. Hier moet
tegen worden opgetreden.' Dan zijn er veel zogenaamde lijstduwers, ik
noem er een aantal Vincent Bijlo bij Groenlinks en Jan Siebelink,
Maarten Biesheuvel, Adri van der Heijden, Mensje van der Steen, Paul
Cliteur en Redmond O'Hanlon bij de Partij voor de Dieren. O ja, voor ik
het vergeet het CDA gebruikt twee oud-commissarissen der koningin als
lijstduwer: Karla Peijs en Hanja May-Weggen. Ik heb bij het begrip
lijstduwer altijd iets van 'verdomme, de motor doet het niet meer, ga
jij achter het stuur, dan duw ik de auto wel even op de vluchtstrook'.
De meest wonderlijke combinatie van voor- en achternaam is Sammy van
Tuyll van Serooskerken, nummer één van de Liberaal Democratische Partij,
jammer genoeg staat Mohammed Cohen weer op geen enkele lijst. Nummer
vijf bij Groenlinks heeft zonder twijfel de fraaiste achternaam: De
Araujo Cerqueira de Brito. Rest '50 Plus' aangevoerd door Toine Manders,
die we al eens tegenkwamen bij de Libertarische Partij en nog eerder
bij de VVD, maar aangezien Jan Nagel - u weet wel, die even vaak van
partij wisselt als een ander van onderbroek - 50Plus leidt verbaast mij
dat niet, oud-Vara-directeur Maurice Koopman staat op nummer 10 en Wibo
van de Linde (achtereenvolgens NTS, Avro, Tros, Avro, Endemol,
Postcodeloterij en tegenwoordig manager van de zeehondencrèche in
Pieterburen) op nummer 16.
Weet u nog?
Freark-Jan herinnerde zich nog hoe hij bij meester Oegema in de vijfde klas leerde over de slag bij Marinade tussen de Ravigoten en de Parmezanen in 1289, meester Oegema, die spoedig daarna aan hartvervetting overleed, kon er boeiend over vertellen. De veldslag bij Marinade had een volle veertien uur geduurd omdat de generaals aan beide zijden aan elkaar gewaagd waren. De Parmezanen werden aangevoerd door een veldheer die nimmer een slag verloren had, de uit het oude geslacht Formaggio stammende Gorgon Zola en de jeugdige Ravioli, die als aanvoerder van de Ravigoten bekendheid had verworven als secondant van Tagliatelli bij de slag bij Gnocchi.
De Muldaurs 2
In 1972 verscheen op het platenlabel Reprise (een ondermerk van Warner Bros.) de elpee "Sweet Potatoes" van Geoff en Maria Muldaur met een buitengewoon gevarieerd programma, daar is bijvoorbeeld Hoagy Carmichaels "Lazy Bones" op schitterende manier geïntropduceerd door Geoff Muldaur en Amos Garrett. Het muzikale gezelschapje mag er trouwens best zijn, want behalve Geoff, Maria en Amos zijn Bill Keith en Billy Mundi op de gehele plaat van de partij. Aan "Lazy Bones" werken John Kahn (bas) en Bobby Nothoff (viool) mee. Paul Butterfield is de mondharmonicablazer in Chuck Berry's "Havana Moon". De compositie "Dardanella" dateert uit 1919, Peter Ecklund is de trompettist, Geoff de clarinettist en Amos Garrett de trombonist. "Kneein' Me" is een compositie van Geoff en wordt door hem gezongen. "Lover Man", oorspronkelijk geschreven voor Billie Holiday, wordt gezongen door Maria, Stu Brotman hanteert de gestreken bas.
Veren
U weet natuurlijk als geen ander hoe goed het met de sociaal-democratie - na het afschudden der ideologische veren door Blair, Schröder en Kok - in Europa is gegaan.
Parijs-Dakar
U herinnert u de racespartijtjes van Parijs naar Dakar? Inmiddels zijn ze tussen genoemde steden verleden tijd maar geracet wordt er nog altijd, dit jaar gebeurde het in Zuid-Amerika, volgend jaar vindt de extreme doch volslagen zinloze uitstoot van uitlaatgassen van 31 maart tot 5 april in de Sahara plaats onder beschermheershap van Marokko's Mohammed VI. Er is natuurlijk bovenstaand prachtig alternatief.
21.10.18
De Muldaurs 1
De bekendste Muldaur is natuurlijk Maria - oorspronkelijk D'Amato - maar na haar huwelijk met Geoff Muldaur in 1964 Maria Muldaur en ook na de scheiding in 1972 benut ze de achternaam van Geoff. Haar claim to fame is "Midnight at the Oasis" uit 1973. Geoff en Maria kenden elkaar sinds begin jaren zestig uit de Jim Kweskin Jug Band, jugmuziek - in Europa heette vrijwel soortgelijke muziek destijds skiffle - in beide gevallen ging het om revivalklanken van zwarte muziek van eind jaren twintig/ begin jaren dertig.
Lezen
Het staat u natuurlijk geheel vrij om de avonturen van Willem beschreven door zus Astrid Holleeder als literatuur te beschouwen, maar ik raad u toch aan nevenstaand boek op uw nachtkastje te leggen en iedere avond een aantal pagina's te lezen opdat u nagrinnikend de slaap kunt vatten, maar eerst iets over de titel. Dat woord kunt u beter - wanneer u niet tot het zogenaamde oude volk behoort - niet gebruiken, net zo min als het benutten buiten gekleurde kringen het n-woord gewenst is, want zowel yid als nigger zijn kwetsend. Korte inhoud van het boek: Moskou, februari 1953. Een week voor Stalins dood, zijn laatste pogrom, "eentje die het vergif voorgoed uit het moederland zal verwijderen", wordt voorbereid. Drie heren van de geheime dienst verschijnen in het midden van de nacht om Solomon Shimonovich Levinson, een acteur van het verdwenen Joodse Staatstheater, te arresteren. Maar Levinson, alhoewel een oude man, is een veteraan uit voorbije oorlogen en zijn schokkende reactie op de de heren zet een aantal zaken in beweging die uitmonden in het ontstaan van een wonderlijk groepje met als doel de moord van een tiran. Het decor is de Sowjet-Unie, maar Shakespeare spreekt een woordje mee, met Stalin in de rol van koning Lear.
"Historische fictie" uitgekomen als Picador Paperback ISBN 976-1-250-11795-3.
Stallen 2
Ooit had ik een Trabant in mijn stallen, een tweecylindertweetact, waarover je zonder het wagentje te beschadigen heen kon lopen. Ik restaureerde een Chevrolet cabriolet uit 1938 en gebruikte de Trabant als transportmiddel tussen Breukelen, waar ik woonde en Harderwijk,waar de Chevrolet stond. De auto op de foto, die ik gister fotografeerde oogt luxer dan de 601 die ik had, maar is ook van later datum en klaarblijkelijk werd er in 1987 chroom aan het uiterlijk toegevoegd, de mijne van eind jaren zestig was chroomloos. Officieel heette de auto Sachsenring Trabant en was het een nazaat van de AWZ P70 Zwickau die op zijn beurt ontwikkeld was uit de IFA F 9, ontstaan als DDR-versie van de vooroorlogse DKW "Meisterklasse". Sachsenring op zijn beurt was een voortzetting van Horch. De Trabant verscheen als P50 in 1958, werd vervolgens 500, daarna 600 en in 1964 601. De motor was, zoals gezegd, een
tweecylindertweetact (luchtgekoeld) met een cylinderinhoud van net geen
600cc, de top lag bij 100 km/u. De 601 was tot 1990 in productie.
20.10.18
Stallen
De minieme kroontjes op de koplampen van deze Hispano-Suiza uit 1921 verraden een plaats in de vaderlandse koninklijke stallen: M-3111 (de M staat voor Gelderland), de wagen was oosrpronkelijk van Prins Hendrik. Hendriks schoonmoeder Koningin Emma kocht in 1921 een Winton,
vermoedelijk met een carrosserie van Gebroeders Mijnhardt In Arnhem.
Alexander Winton, een fietsenmaker in Cleveland (Ohio), begon in 1897
met de bouw van auto's, het jaar daarop verkocht hij vijfentwintig
wagens. In de eerste jaren van de vorige eeuw werd er door Winton ook
aan snelheidswedstrijden meegedaan, al waren de Winton "Bullets" in
Europa weinig succesvol.
Wat bij beide afgebeelde voitures opvalt is het feit dat de man aan het stuur geacht werd zijn werk in de openlucht te doen, terwijl de koninklijke passagiers behaaglijk beschut achterin bivakeerden.
19.10.18
TITEL
Terecht moet iedereen in Nederland een titel hebben. Ook bij het beëindigen van de "studie" aan het kinderdagverblijf en omdat de titel internationale erkenning behoeft dient, zo vindt Groen Links, de titel Engels te zijn. Zoals NP (No Poo) en PF (Piss Free). Voorbeeld Jeroen Snuiterink PF.
OUD
Niet alleen de automobiel dateert van enige jaren geleden, de agent op de voorgrond is gekleed in een echt uniform in plaats van het niet serieus te nemen zwartgele pretpak waarmee de prinsemarij zich tegenwoordig vertoont. De auto is een Napier uit 1909. De fabriek, opgericht in 1900, stond in de Britse hoofdstad. Montague Napier begon met het verbeteren van de motoor van een tweecylinder Panhard om vervolgens hele auto's te bouwen, die, voor Rolls-Royces faam kregen, tot het beste behoorde wat de Engelse autoindustrie kon leveren. Er werd zeer succesvol aan races meegedaan en de fabriek ging ook duurrecords niet uit de weg.
De foto is ergens in Nederland genomen,toen ik op YouTube op zoek ging naar een Napier uit 1909 stuitte ik op een Napier in ongeveer dezelfde omgeving. Gaat het om de identieke auto, maar ontdaan van de statige carrosserie en verbouwd tot racewagen? Omdat laatstgenoemde auto zonder kenteken rijdt kan ik geen uitsluitsel geven.
De foto is ergens in Nederland genomen,toen ik op YouTube op zoek ging naar een Napier uit 1909 stuitte ik op een Napier in ongeveer dezelfde omgeving. Gaat het om de identieke auto, maar ontdaan van de statige carrosserie en verbouwd tot racewagen? Omdat laatstgenoemde auto zonder kenteken rijdt kan ik geen uitsluitsel geven.
La Juanda
In de regel - tenminste als er een regel bestaat - is de uitvoering door de componist zelf van een liedje de beste. Ik bedoel: Jacques Brel valt niet te verbeteren, maar... "La Juanda" van Chuck Berry klinkt op de Flying Fishelpee uit 1978 van Geoff Muldaur & Amos Garrett ronduit veel beter dan het origineel: de communicatie tussen twee mensen die elkaars taal niet spreken is aanzienljk aandoenlijker. Het is trouwens een prachtplaat met heel divers werk. Hoagy Carmichael, Chopin, Tchaikovsky, naast veel eigen werk van Muldaur. De plaat is nieuw nog altijd te vinden, kosten rond de $25,-, de CD is leverbaar voor $35,-
18.10.18
Subscribe to:
Posts (Atom)