Waarom stoppen bij een balzaal?
31.10.25
Drie
Zelfs
al zou je de naam op de radiateurmantel niet kunnen lezen dan maakt de
vorm van de mantel duidelijk van welk merk de auto is: Castle, gemaakt
tussen 1919 en 1922 in Kidderminster in Worcestershire als Castle Three
en die Three staat er niet voor niets, want het is een driewieler. Net
iets meer auto dan de cyclecars van kort na de Eerste Wereldoorlog omdat
de auto is voorzien van een viercylinder zijklepper, eerst een Dorman
met een inhoud van 1094cc, daarna een Peters met een inhoud van 1207 cc.
Bovendien vond de eindaandrijving niet plaats met een ketting maar met
een cardan. Er zijn zo'n 350 exemplaren gebouwd voordat de fabriek zijn
deuren sloot en het gebouw overgenomen werd door een fabrikant van
vloerbedekking, Kidderminsters meest bekende product.
Formatie
We gaan natuurlijk over rechts formeren, want de kiezer heeft gesproken en die heeft links zeven zetels minder gegeven: vijf Groen Links/PvdA en twee S.P. Dus aan tafel D66, VVD, CDA en JA21. Aan het werk en niet over die onzin als asiel. Iedere keer als één van de formerende partijen het woord asiel laat vallen, wordt hij een dag buiten de formatie gesloten. Zo sluit JA21 zich razendsnel uit en kunnen de drie anderen stappen zetten, als de partij voor de hard werkende Nederlander en de dansende partijleider zich vervolgens ook buitenboord werkt door steeds opnieuw het woord asiel te laten vallen vallen houden we D66 en CDA over. Die organiseren een minderheidskabinet waar we het vier jaar mee moeten doen.
30.10.25
Stuurstandrijtuig
Het probleem van een rijtuig achter een autorails, waardoor in het
eindstation moest worden omgelopen, hetgeen tijdrovend was, kende men
natuurlijk. Bij stoomlocomotieven was het niet anders, bovendien moesten
die, als het locomotieven met een losse tender waren, ook nog op een
draaischijf worden gekeerd of met de tender voor de terugreis
aanvaarden, vandaar dat men bijvoorbeeld op de lijnen naar de voorsteden
van Parijs tenderlocomotieven gebruikte en uiteindelijk het probleem
oploste door een stuurstandrijtuig aan het eind van de trein mee te
laten lopen, op de heenreis stonden machinist en stoker samen op de
locomotief, op de terugreis bleef de stoker op de locomotief en de
machinist ging naar de cabine in het stuurstandrijtuig. Dit systeem vond
later ook elders in Frankrijk ingang, want de afgebeelde rijtuigen met
de naam "boites tonnerre" vond je voornamelijk in het oosten van
Frankrijk, ze kwamen oorspronkelijk uit Duitsland en heetten daar
Donnerbüchsen.
29.10.25
Peugeot
De eerste Peugeot 402 (cylinderinhoud 1991cc), zonder de toevoeging B, was in 1935 op de Parijse automobielsalon te aanschouwen en het is merkwaardig vast te stellen dat Peugeot slaagde een gestroomlijnde auto met succes in de markt te zetten, hetgeen Chrysler in de Verenigde Staten met de Airflow in 1934 niet lukte. De 402 was in een aantal vormen leverbaar, het meest opzienbarende model was de 402 Éclipse Décapotable, met een mechanisch te openen hardtop, een ontwerp van Georges Paulin uit 1931. In 1936 verscheen een door Jean Andreau in opdracht van Peugeot ontworpen prototype om de aerodynamica verder te exploireren. Maar daar mee was het nog niet afgelopen, Peugeotdealer Emile Darl'mat liet door carroseriebouwer Pourtout een speciaal type bouwen, in 1938 wonnen Charles de Cortanze en Marcel Contet met een Darl'mat de tweeliterklas in Le Mans. De Darl'mats waren trouwens gewoon in de handel, zowel in coupé- als in cabrioletvorm.
Wie?
Wie zijn irritanter een groepje vervelende Syrische jongens of met cobra's en dergelijke gooiende anti-AZC-demonstranten?
Lets
Zane en Piters uit Rezekne in Letland zingen en spelen. Zane speelt op een trommel die lijkt op een kruising tussen een bodhran en een tamboerijn: een bauben en Piters speelt accordeon tijdens een Lets folklorefestival.
Ford
Al eerder schreef ik, dat onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog niet te
verwachten viel, dat de autofabrieken ogenblikkelijk met fonkelnieuwe
modellen zouden komen. Ook Ford Amerika parafraseerde op wat al voor de
oorlog verschenen was en dus keerde de 'bolle rug', al bekend in 1939,
terug. Bovenstaande Tudor (tweedeurs) dateert uit 1940.
Wel waren kort na de oorlog diverse modelvarianten verkrijgbaar, zoals
deze 'woodie', maar ook die carrosseriestijl, was al oud. De cabriolet
dateert uit 1946. Het eenvoudigst te onderscheiden van die van 1947 door
de plaatsing van de parkeerlichten, vaak abusievelijk stadslichten
genoemd, boven de grille.
27.10.25
Gewasde
Alles wordt beoordeeld tegenwoordig, kan ook heel gemakkelijk omdat je geen briefje met je mening hoeft te versturen, maar het razendsnel op de computer kunt hameren. Toevallig belandde ik op een website waar parfums werden beoordeeld en toen vond ik dit: "Doet denken aan ZEER GEWASDE witte kleren en een beetje aan douchegel voor mannen".
Amphicar
Dit
is een Amphicar, het eerste deel van het woord slaat op amfibie en de
auto kan zowel dienen als voer- en als vaartuig. Deze Amphicar uit 1965
stond aan het eind van een lange reeks van dergelijke wagens ontworpen
door Hans Trippel (1908-2001). De eerste, na een aantal prototypes,
dateert uit 1934 en had een viercylinder Adlermotor en aandrijving op
vier wielen, daarna werd een zescyinder Opelmotor geïnstalleerd om
uiteindelijk weer een Adlermotor te benutten in een type met
voorwielaandrijving, ook werd een luchtgekoelde achterin geplaatste
Tatra V8-motor gebruikt. Trippel had inmiddels de Bugattifabriek in
Molsheim, in de bezette Elzas in gebruik, de Wehrmacht koos echter voor
de goedkoper te bouwen Volkswagen "Schwimmwagen". Na de oorlog verscheen
een door Trippel ontworpen kleine auto, geen amfibie, met een
achteringeplaatste tweecylinder Zündappmotor, de geplande productie zou
plaats vinden in Stuttgart en er werden zelfs licentieverdragen gesloten
met de Troll Plastik- og Bilindustri in Noorwegen (daar gebouwd met een
met een luchtgekoeldetweecylindertweetactmotor van Gutbrod) en met de
S.I.O.P. (Société Industriel de l'Ouest) in Frankrijk (daar gebouwd met
een luchtgekoeldetweecylindermotor van Panhard), maar in Noorwegen bleef
de productie beperkt tot vijf exemplaren, in Frankrijk was het succes,
waar verschillende modellen werden geïntroduceerd, iets groter en werd
de auto onder de naam Marathon in 1954 en '55 in Parijs geproduceerd.
Hand Trippel zelf was inmiddels teruggekeerd naar zijn oude thema, een
amfibie en in 1959 stond op de autosalon in Geneve een nieuw
amfibievoertuig, de Eurocar, die uiteindelijk als Amphicar, eerst in
Lübeck en vanf 1962 in Berlijn, in productie ging. Op de weg haalt de
met een Triumphmotor uitgeruste Amphicar 105 km/u, in het water 12
km/u. Uiteindelijk zijn er tot 1968 slechts 3878 exemplaren gebouwd.
Verkiezingen
Er schijnen zich zo'n 1800 overblijfselen van ruimtevaartexpedities rond de aarde te bewegen en volgens multimiljardair Elon Musk kan daar nog wel het nodige bij. Musk was die man die met een kettingzaag stond te zwaaien tijdens Trumps bijna zalig verklaring, daarna zwaaide Milei in Argentinië met het zelfde werktuig, dat was niet origineel en dus krijgt Milei een vijfeneenhalf. Nu de Libertaire Partij (Lijst 19) ook met de zaag verschijnt met het motto "De zaag door Den Haag"krijgt hij op mijn originaliteitsladder een twee min. Ik begrijp dat er weinig goede rijmwoorden zijn op Haag, want Een plaag over Den Haag is ook niet origineel, daar weten de oude Egyptenaren alles over vertellen. Nu we toch in hemelse sferen verkeren, ik herinner me van een vorige verkiezing de partij Jezus Leeft. Die is intussen hoogst waarschijnlijk overleden, want onder de 25 partijen van kieskring 10 is Jezus Leeft verdwenen. Ik heb intussen heel wat lijsttrekkers aan tafels zien zitten, maar helaas nergens de trekkers van de lijsten 16 t.e.m. 25. Vooral de lijsttrekker van NL Plan interesseert me, hij staat er heel alleen, zonder volgers. Wybren van Haga, partyhopper nummer één. doet ook weer mee, dit keer voor Belang van Nederland, Over partyhoppers gesproken, er zijn er nog al wat om te beginnen: Geert Wilders, Eddy, (die trouwens in werkelijkheid Yde Johan van voren heet) van Hijum, Mona Keijzer en er zullen nog wel een paar zijn, die ik over het hoofd zie.
26.10.25
Tico-Tico
Er zijn heel wat uitvoeringen van "Tico-Tico', van brassband tot symfonieorkest, maar in feite doe je daar het nummer geen recht, daarom hier Edson Lopes met een origineler versie op gitaar als choro.
Kleur
Een appelgroene
locomotief van de Franse Noordcompagnie, de "Outrance", een 4.4.0.
ontworpen door Alfred de Glehn en de hoofdingenieur van de "Nord" Gaston
du Bousquet. Het eerste dat opvalt is dat de locomotief een draaistel
heeft, in plaats van twee losse voorloopassen. De "Outrance" was snel,
zowel wat optrekken als wat topsnelheid betreft, de locomotief was dan
ook gebouwd om snelle passagierstreinen te trekken tussen Parijs, Amiens
en Lille. Met een trein van 140 ton aan de haak, werd de afstand Paris -
Amiens (130 kilometer) in anderhalf uur afgelegd.
De
"Nord"-locomotieven veranderden van kleur en werden bruin met gele
biezen, het ongecontroleerde verhaal gaat dat dat gebeurde omdat het
personeel van directeur James de Rothschild in een dergelijk gekleurde
livrei dienst deed. Op de foto een 2.8.0. bijgenaamd "Boeuf", gebouwd
voor een heel ander doel dan de "Outrance", namelijk voor het trekken
van zware goederentreinen, bij voorbeeld voor de kolentreinen tussen
Lens en Le Bourget. De "Boeufs" deden tijdens de Eerste Wereldoorlog
echter ook dienst voor troepentransport en na die oorlog voor
passagierstreinen.
Vanwege de gedrongen bouw van deze tenderlocomotief werd hij "Revolver"
genoemd en hij deed dienst op de banlieubaan, de "Petite Ceinture" van
Parijs, de kleur is inmiddels veranderd in een voor ons bekender
donkergroen. De "Revolver", een 2.2.2., werd ontworpen door de al
genoemde Gaston du Bousquet en tussen 1901 en 1906 gebouwd dor de
Ateliers du Chemin de fer du Nord d'Hemmes.
Denzel
De Denzel was van 1948 tot 1960 in Wenen in productie als tweezitssportauto op basis van Volkswagenchassis, de motoren kwamen van Porsche, maar ook van VW. De wagen werd genoemd naar de constructeur Wolfgang Denzel.
Lezen
Voordat u woensdag a.s. mogelijkerwijs op rechts uw stem gaat uitbrengen, lijkt het me nuttig dat u eerst het bijgaande interview in Der Spiegel gaat lezen.
25.10.25
Microbo
24.10.25
Vapeur
Anders dan in Engeland en Duitsland heeft stoom als aandrijving voor
automotrices in Frankrijk nauwelijks een rol gespeeld, dat is
merkwaardig, want Serpollet was niet alleen een befaamde fabriek van
door stoom aangedreven auto's, maar men bouwde ook stoomtrams. In juni 1897
kwam er bij de Franse Nord compagnie een speciaal postrijtuig op de
rails, de VS 1, dat 's nachts dienst ging doen tussen Beauvais en
Creil. Er konden eventueel twaalf passagiers worden meegenomen,
bovendien kon het voertuig drie wagons trekken met een snelheid die net
boven de veertig kilometer per uur lag. Het verbruik was zeven liter
water en twee kilo briketten per kilometer. (In dezelfde periode
schijnt de Nord geëxperimenteerd te hebben met een veel kleiner door
Panhard-Levassor geleverd postrijtuig (VP 1) met Daimlermotor.)
Rockabilly
Lu-Lu
23.10.25
Simson
Payne
Wat bij mij altijd tot enig gegnuif leidt is wanneer muziekrecensenten maar ook andere muziekgebruikers menen muziek alleen maar te kunnen genieten met de nodige bijkomende alcoholconsumptie, als ik dat had gedaan had ik allang madeliefjes opgedrukt vanwege een ernstig leverfalen. Vooral de mededeling: "ik drink nu een goed glas port en luister naar Herb Alpert" doet mij bijkans van mijn stoel glijden van plezier, om nog maar niet te denken aan een kelkje "Blue Nun" begeleidt door Soeur Dominique. Dit even vooraf, want ik moet het over de baritonsaxofonist Cecil Payne hebben. Cecil Payne (1922-2007) kreeg nooit de bekendheid op zijn instrument als Harry Carney of Gerry Mulligan en zijn eerste opnamen komen nog duidelijk uit de nadagen van de swing, dat veranderde toen hij via Roy Eldridge kennis maakte met Dizzy Gillespie. We horen hem hier samen met Ted Dunbar op gitaar, Richard Davis op bas en Roy Haynes op drums in een compositie van Charlie Parker "Ko-Ko".
Swamp
Dit is geen motown, dit is muziek uit het zuiden van de Verenigde Staten en om het snel te etiketteren noemen we het swamp rock. Het origineel van "Suzy Q", een werkje dat later o.a. gecovered werd door Creedence Clearwater Revival en Rolling Stones dateert uit 1957, is van de hand van Dale Hawkins. Dale produceerde in 1971 een elpee van Rio Grande, niet de band die tegenwoordig met die naam tourt en opnamen maakt, want het is per slot van rekening 48 jaar geleden dat Ronny Weiss met zijn Rio Grande in Tyler (Texas) in de studio stond. Het bleef bij die ene elpee, die opende met "Idle Idabelle".
Bernardi
Dit
is hoogst waarschijnlijk de eerste met benzinemotor aangedreven
Italiaanse auto. Ontworpen door professor Enrico Bernardi en gebouwd
Miari & Gusti in Padua. De ééncylinder met een inhoud van 624 cc was
horizontaal geplaatst en de aandrijving vond plaats door middel van een
ketting. Ook op het model zit een ketting.
Verwarrend
Een vreemde arme snuiter was moede van 't wand'len, hij had zijn fordje opgedaan, daar reed hij mee als een vorst door de Amsterdamse grachten.
22.10.25
Pam
Op
103-jarige leeftijd overleed te Kollum (Frieland) de befaamde zangeres Bea Pam,
jarenlang, met haar echtgenoot, de pianist Jan Hein te Maze, het duo Te
Maze-Pam vormend, bekend door het uitvoeren van liederencycli van
Schubert, Schumann en Von Steuningen. Vooral laatstgenoemde hebben zij
over de hele wereld, maar vooral in Friesland aan de vergetelheid
ontrukt. Zijn Abendgeschtanklieder, waarvan men vermoedde dat zij bij
een brand in de woning van de componist in Unterurdingen in 1893
verloren waren geraakt, werden door het echtpaar Te Maze-Pam in
Leeuwarden terug gevonden. De componist had in 1890 die stad bezocht en
daar op een hotelkamer per abuis een kopie van de Abendgeschtanklieder
achtergelaten. Bea Pam was een dochter van de mezzosopraan Ali
Woestteling, die op haar beurt in de vroege jaren twintig furore maakte
met repertoire van het inmiddels vergeten Italiaanse componistenduo
Luigi Prega Baline en Nino Gabapentine
B.M.A. Hazelcar
Een lange naam voor een kleine electrische auto, waarvan de fabriek n.b. vier verschillende eigenaren had. De eerste fabriek was de Battery Manufacturing Association ( vandaar B.MA.) in Hove, via B.MA. & Electrical Equipment & Hazeldine Motors, Gate and Pearson belandden de productierechten bij Electric Motors. Niet dat het autootje met een anderhalf pk motortje een succes was. De reikwijdte was 50 tot 60 mijl, met een maximum snelheid van 20 mijl. De prijs was 535 pond. Dat was hoog en er was de nodige weerstand ten opzichte van electrische auto's in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Er zijn uiteindelijk maar zes gebouwd, een zevende zou een Ford benzinemotor krijgen, maar ging niet in productie.
Chaos?
Het is een aandoenlijk portret van de componist, zo heel anders dan dat van tijdgenoten, die alleen maar poseerden, maar Jean-Féry Rebel (1666 - 1747) is aan de arbeid, ganzenveer in de knuist, vindt hij net even tijd om opzij te blikken. Een leerling van Lully, werd hij in 1699 eerste violist van de Académie royale de la musique, om na een oponthoud van vijf jaar in Spanje, lid te worden van het ensemble Vingt-quatre violons de roy, bovendien kreeg hij een benoeming als hofcomponist van Lodewijk XIV. Maar vermoedelijk zou hij al lang vergeten zijn als hij niet een fascinerend werk op zijn naam had staan (dat hij op zijn zeventigste componeerde) en dan gaat het ook nog maar om het eerste deel van het ballet "Les Elémens": "Cahos", dat hij, omdat hij vermoedde dat zijn tijdgenoten voor de klanken weinig waardering konden opbrengen, voorzag van commentaar: "cahos (chaos) is die staat van de elementen voordat zij hun plaats in de natuur gevonden hebben". "Cahos" is inderdaad een verbijsterend stuk muziek, te vergelijken met wat eeuwen later die andere Fransman aanrichtte met "La Valse", Rebel deed met de barokmuziek, hetzelfde wat Ravel deed met de Weense driekwartsmaat. Helaas vond ik geen goed spelende musici in beeld op YouTube, maar de uitvoering zonder beeld van Musica Antiqua Köln is subliem.
Blohm und Voss
Terwijl de firma's Heinkel en Messerschmitt zich bezig moesten houden met de bouw van vrij lullige autootjes, bouwde vliegtuigfabrikant (en scheepswerf) Blohm und Voss in Hamburg nog steeds schepen al werd op zeker ogenblik het woord und in de naam veranderd in +. Blohm und Voss bouwde soms wonderlijke vliegtuigen, zoals bovenstaande asymetrische verkenner, die overigens nooit in dienst van de Luftwaffe kwam. Maar de meest wonderlijke constructie vond ik gister. Het is een modelletje van een Blohm und Vosstoestel, als ik nog kon bouwen bestelde ik het meteen, want het is werkelijk krankzinnig wat men heeft uitgedacht, maar helaas sinds anderhalf jaar gaat bouwen niet meer.
21.10.25
Brothers
Waar denkt u aan bij het horen van het woord 'steelguitar'? Aan countrymuziek, veronderstel ik. Maar de 'Campbell Brothers' bestaande uit Chuck Campbell, pedalsteelguitar; Darick Campbell, lapsteelguitar; Phil Campbell, gitaar, Carlton Campbell drums en Malcolm Kirby, bas spelen allesbehalve 'Nashvillemuziek': zij spelen wat ze noemen 'sacred steel', zwarte gospelmuziek. Meer hier en op de CD 'Sacred Steel on Tour', Arhoolie 503
Monotrace
Een auto op twee wielen, hoe kan dat? Door bij stilstand twee extra wielen uit klappen Zitten deed je in de tweepersoons Monotrace achterelkaar. De motor was een 510cc ééncylinder, de versnellingsbak kwam uit een motorfiets en de eind overbrenging ging uiteraard per ketting. De firma Monotrace was maar een paar jaar actief, van 1924 tot 1927.
20.10.25
140
In
1913 kwamen de eerste 140-ers ( de nummers 101 - 170) bij de Chemins de
fer de l'État in dienst, een vervolgserie (171 - 370) werd, na het
uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in Engeland gebouwd. Van het eerste
aantal kwamen bij het uitbreken van die oorlog 70 in dienst van het
leger, bij de Artillerie Lourde sur Voies Ferrées (ALVF) voor het
trekken van zware kanonnen. De 140-ers hadden in de regel een 18 (B of
C) tender, d.w.z. dat ze 18000 liter water konden innemen, na de oorlog
werden er ook 34X, oorspronkelijk Duitse, tenders aangekoppeld, die
konden 34000 liter water meenemen. In 1958 waren er in het district Est
van de SNCF nog altijd 150 in dienst, in het district Ouest 143. Een
aantal had inmiddels herverhitters gekregen van verschillende types:
A.C.F.I., Dabeg of Worthington. De maximale snelheid was 80 km/u., de
dienstsnelheid van deze goederenlocomotief lag 10 kilometer lager.
