De son jarocho "El Cascabel" door heel veel musici
30.9.25
Kevertjes
Onze buurtpreventrice en
PVV-propagandiste Clematia Snokhout zorgt er samen met Fluoride Snackmeyer (rechts) dat er geen vreemde torretjes, ruspsjes en kevertjes op onze
speelweide komen.
Columbia
Wie
zijn ogen de kost geeft ziet momenteel allerlei merkwaardige vehikels
die op geen enkele wijze lijken op de Nederlandse herenfiets van weleer.
Een en ander is een gevolg van het feit dat het overgrote deel van
"onze" fietsen in framevorm uit China komt en hier wordt afgemonteerd.
Natuurlijk letten de inkopende vertegenwoordigers van de vaderlandse
fietsfabrikanten in het Verre Oosten op wat er daar verder inelkaar
wordt gesoldeerd en worden er van het gebruikelijke model afwijkende
tweewielers in ons land geimporteerd. Je ziet dus modellen van
Amerikaans snit, niet dat die beter, sneller of comfortabeler zijn dan
het van oudsher bekende Nederlandse rijwiel maar ze ogen interessanter.
Honderdvijfentwintig jaar geleden waren Amerikaanse fietsen niet afwijkend
van wat hier gebruikelijk was. Er werden zelfs Amerikaanse onderdelen
gemonteerd in Europese fietsen, zo heeft een Franse fiets, een Hurtu uit
1907 van mij, een Amerikaanse terugtraprem van het merk New Departure.
Ongeveer een eeuw geleden vond er een wijziging in de Verenigde Staten
van het fietsgebruik plaats: de fiets verloor de status van
vervoermiddel en werd een speeltje voor de jeugd, er werden volledig
overbodige zaken toegevoegd zoals een imitatiebenzinetankje en de banden
kregen bijna motorfietsformaat. Toch bleven het in Amerika genaakte
fietsen, wat nu in Nederland als een Amerikaanse fiets wordt gesleten is
een Chinese imitatie van een Amerikaanse fiets. Op de foto's één van de
echte Amerikaanse fietsen uit mijn verzameling, een Columbia uit het
derde decennium van de vorige eeuw, compleet met houten velgen en
bandsirene op het voorwiel.
Vier-onder-de-kap
Goedkoop waren de auto's
niet, ook niet in Zweden en van de export moest Volvo het ook niet
hebben. Dit is een PV51, het type werd in december 1936 geïntroduceerd
en had een zescylindermotor met een inhoud van 3670cc. Die motor zou nog
tot ver in de jaren vijftig in productie blijven. Deze
vier-onder-de-kap had uiteraard een gesloten kompaan.
Fier en vrij
Natuurlijk stem ik eind october weer op Geert, de schat, die gelukkig al die beroerlingen van asielzoekers ons mooie land uit wil schoppen. Kijk, de hele familie Van Reutelen heeft zich altijd verzet tegen die gasten, mijn opa was voor de oorlog al tegen dat volk, toen uit Duitsland, omdat het daar toen niet goed ging voor ze, kwamen ze hier naar toe, nou dat hebben we geweten, later, in de oorlog werden ze opgepakt en moesten ze terug naar Duitsland en soms ook verder naar Polen en dat wordt ons nou kwalijk genomen, dat we niet goed voor ze hebben gezorgd. Kijk dan breekt mijn klomp, ze zijn hier toch zelf naar toe gekomen, dan moeten ze niet klagen dat ze later terug moesten. Wat ik ook niet begrijp is dat mijn zoon op het Malieveld in Den Haag zijn arm niet mag opsteken, het is toch goddomme zijn arm. Het ligt allemaal aan die mohammedanen, die ons mooie Nederland in de vernieling helpen. We mochten altijd onze arm opsteken als wij dat zelf wilden, dat wordt ons nu onmogelijk gemaakt. Gelukkig helpt Geert ons, zodat we straks onze arm weer fier en vrij in de lucht kunnen steken.
Emma van Reutelen.
29.9.25
R.E.A.C.
Partijen
Ooit op de Bussumse markt vier boeken gekocht. Het meest merkwaardige is een
piepklein boekje: "De neue Reichstag" uit 1893. Alle leden van de
toenmalige rijksdag staan er in. Allemaal mannen, veel met baarden,
anderen met snorren. Een behoorlijk aantal is van adel, Freiherr o.i.d.
en Elzas-Lotharingen lijkt voornamelijk vertegenwoordigd door
rooms-katholieke geestelijken. Ik zou graag weten hoe het volk in dat
twintig jaar eerder op Frankrijk veroverde gebied over hen dacht. De
samensteller heeft zijn uiterste best gedaan van alle afgevaardigden een
portret en cv te krijgen, dat is niet altijd gelukt en soms is hij daar
narrig over en plaatst i.p.v. een foto de volgende mededeling "Alle
Versuche, direkt oder indirekt Bild und Biographie des Abgeordn. (volgt
naam) zu erhalten sind gescheitert." Een sociaal-democratische
afgevaardigde is in de jaren tachtig van de 19e eeuw vanwege zijn
overtuiging uit Berlijn verbannen en heeft daarna vanwege diezelfde
overtuiging in de gevangenis gezeten. Achterin het boekje staat een
lijst van de fracties in de rijksdag, die opent met "Antisemiten s.
dtsch. Reformpartei" en onder Deutsche Reformpartei u. Antisemiten staan
13 afgevaardigden: Ahlwardt, Dr. Boeckel, Graefe, Hänichen, Hirschel,
Klemm, Köhler, Leuss, Lieber, Liebermann v. Sonnenberg, Losse, Werner,
Zimmermann.
Punk über alles
Het was een groepje dat kritiek op de Amerikaanse maatschappij niet schuwde, maar er waren Amerikanen, en zij niet alleen, die moeite hadden met de naam: The Dead Kennedys, maar ja ,van Trump was destijds nog geen sprake. Er verscheen een lied "California über alles". Een ander lied nam Las Vegas op de korrel. Maar dat was toen. Toen regeerde punk über alles.
Kirk
Ik moet me nog een keer bezighouden met de door rechts in Amerika zo fel betreurde Charlie Kirk, die volhield dat de verkiezingen van 3 november door Joe Biden gestolen waren en dat de overval op januari 2021 op het Kapitool een vredelievend karakter had en de gevolgen ervan: "Er werden mensen in de gevangenis gestopt, omdat ze in de rotonde van het Kapitool hadden gebeden". Dat is dan wel een heel bijzondere manier van bidden: moorden, dreigen met moorden en vernielen. Er is maar één Kirk die te betreuren valt en dat is Roland Kirk (1936-1977).
27.9.25
De kleuterschool
Trump heeft gedreigd dat na Comey meer hem onwelgevalligen zullen volgen, bovenaan dat lijstje staat Joe Biden als dief van de voorlaatste verkiezingen, maar ook Obama wordt genoemd, Barack Husssein Obama zou niet in de Verenigde Staten zijn geboren en Trump gaat dat bewijzen.
26.9.25
Krabpaal 2
Uiteindelijk verscheen de krabpaal en leek alles in orde tot gistermiddag DPD verscheen met een pakket met exact dezelfde krabpaal, dat heb ik meteen geretourneerd, dus ik dacht alles geregeld te hebben, maar vanochtend vond ik voor mijn huisdeur opnieuw een pakket met een krabpaal. Ik heb een retourzendingsformulier ingevuld en maandag wordt het pakket opgehaald. Ik verwacht dinsdag weer een krabpaalpakket, want DPD is halsstarrig. Ik houd u op de hoogte.
Middelburg
Een station is een visitekaartje van een stad. Maar dat schijnt de spoorwegen in Middelburg te zijn vergeten. Er rest een verwaarloosd bouwwerk dat na een aantal jaren stilstand nu eindelijk lijkt te worden gerestaureerd. Het maakt al met al een troosteloze indruk, die de fraaie stad geen eer aandoet. Want Middelburg is zonder twijfel mooi, met een bijzonder museum en voor de hondenliefhebber een ongelooflijk aantal soorten, een diversiteit die bij voorbeeld Het Gooi ver achter zich laat. Ik zag o.a. Afghaanse windhonden, cairn terriers en Leonbergers.
Alva
Geef maar toe bij het noemen van de naam Alva denkt u allereerst aan die Spanjaard die ons land tot last was tijdens de tachtigjarige oorlog en niet aan een automobielfabriek in Courbevoie in Frankrijk. Die fabriek bestond tien jaar: tussen 1913 en 1923, de fabriek maakte een reeks viercylinder auto's met S.C.A.P-motoren. Ze waren vanaf 1923 vier wiel geremd.
Krabpaal
Wij moeten ons even bezighouden met de pakketbesteldienst DPD, een bijzonder olijk bedrijf dat me gister liet weten dat een door mij bestelde kattenkrabpaal tussen 14.12 en 15.12 zou worden bezorgd. Om half vier ontving ik een missive dat DPD het jammer vond dat ze me gemist hadden. Hoezo gemist? Ik was thuis. Ik begin een moeizame telefonade met DPD. Men kan mij niet vertellen wat er is misgegaan, maar men belooft de paal op een DPD-afhaalpunt af te leveren. Daar heb ik geen donder aan, zo'n paal past niet op mijn rollator. Vanmorgen krijg ik opnieuw bericht, DPD meldt dat mijn paal naar een rotihuis gaat in Naarden. Ik ga weer bellen. Nee, nee, de paal komt naar mijn huisadres en gaat niet naar Naarden. Ik vraag waar dat rotihuis in Naarden vandaan komt. Dat weet DPD niet, want DPD weet niet veel. Ik wacht af.
Buckle
Dit is een Buckle, geemaakt door Buckle Motors in New South Wales in Australië. De pret duurde maar drie jaar, van 1958 tot 1960, maar desalniettemin was het een aardige wagen met een fiberglascarrosserie en een Fords Zephyrmotor. De fabriek bouwde ook carrosserieën voor Goggomobil, niet alleen de standaard Duitse carrosserie maar ook één naar eigen ontwerp.
Davis
Roy
Book Binder, die net als een aantal andere Amerikaanse gitaristen
(Bromberg, Grossman) ooit les van hem nam, kon buitengewoon boeiend over
hem vertellen. Jaren geleden deed hij dat ook in De Gezamenlijke
Zenders Peazens & Moddergat of in After Hours, helemaal zeker ben ik
niet in welk programma precies. Maar wat hij vertelde over Reverend
Gary Davis (30 april 1896 - 5 mei 1972) was de moeite waard, want
behalve dat hij les kreeg, chauffeerde hij de blinde gitarist ook.
Stefan Grossman stelde een driedelige DVD, waarin Davis te bewonderen
valt. Hier een drietal stukjes 'Slow Drag', 'Sally wher'd you get your liquor from' en 'Candyman'.
Struikelstenen
Een aantal jaren geleden meldde Loet Leydesdorff me dat er struikelstenen werden naar gelegd voor zijn in Sobibor vermoorde grootouders. We zijn heel ver familie van elkaar, ik ben een achterkleinzoon van een Leidesdorf, Betje Leidesdorf en de eerste Nederlandse stamvader was de in 1761 in Pressburg geboren Salomon Leydesdorff, die via Amsterdam en Sneek in Leeuwarden belandt. Zijn nazaten gingen niet altijd even zorgvuldig om met de spelling van hun achternaam, dat wordt ogenblikkelijk duidelijk. Ik sta op de Markt in Middelburg en probeer de struikelstenen van van Louis en Rika te vinden, maar het lukt mee niet. Ik ga naar de grote en mooie boekwinkel De Drvkkerij en vraag of iemand me helpen kan. Jantien meldt zich en wijst op iemand in een rood jack. Hij heet Tjitse, dat kan niet missen, hij moet een Fries zijn. Ik: "Dan kinne wy ek wol frysk prate!" Tjitse brengt me naar de struikelstenen voor een leegstaand pand waarvoor fietsen zijn neer gezet. Slager Leydesdorff moet fries gesproken hebben want hij was één van de oprichters van "Fier fen Hûs', de Friese vereniging.
Knight
De Silent Knight, een auto gefabriceerd in Chicago door de firma Knigt en Kilbourne Co. met de bedoeling Knights motor te propageren, een 40 pk schuivenmotor in plaats van een motor met kleppen, De prijs was $3500, maar het succes was niet groot in de Verenigde Staten, pas roen Daimler en anderen in Europa de schuivenmotor gingen gebruiken nam het succes daarvan toe.
Verbod
Tijdens zijn eerste ambtstermijn gaf Trump Lysol als medicijn tegen Covid in overweging, nu verbiedt hij samen met de grote medicijnman Robert F. Kennedy jr. het gebruik van paracetamol voor zwangere vrouwen omdat dat autisme bij hun kinderen zou veroorzaken. Binnenkort wordt in de USA het gebruik van likdoornzalf voor boven vijftigjarigen verboden vanwege een verhoogde kans op botbreuk.
Hegseth
Gisteravond een tijdlang gekeken naar een demonstratie van Amerikaans christendom naar aanleiding van het verscheiden van Charlie Kirk, die ongeveer werd neergezet als een reïncarnatie van de Heilige Geest. De Amerikaanse minister van defensie Pete Hegseth maakte het helemaal bont toen hij beweerde dat kirk* Duits is voor church. Zo redenerend is hegseth Swahili voor hagepreek.
*kirk is Schots voor kerk
21.9.25
La Salle 3
Wat is restaureren? Eerst maar even wat het niet is: het wrak van een Traction Avant 15/6 uit 1954 kopen en op basis daarvan een replica cabriolet uit 1939 construeren of een MG TC uitrusten met een Fordmotor, dat noem ik niet restaureren, maar vals spelen en volk dat dergelijke handelingen verricht of laat verrichten dient ogenblikkelijk uit elke serieuze automobielclub te worden verwijderd. Over het echte restaureren, en het doet er niet toe of het om fietsen of auto's gaat is al enige jaren discussie gaande: betekent restaureren het in nieuwstaat terug brengen van het voertuig of moet de patina van de oude lak bewaard blijven en geven gebruikssporen juist meer waarde? Eerlijk gezegd weet ik het niet. Mijn Sunbeamfiets uit 1910 ziet er uit of hij gister de fabriek verlaten heeft. maar mijn Columbia uit 1900 zat na een eeuw nog zo mooi in de lak, dat ik hier en daar de beschadigingen met een fijn penseeltje heb ingevuld. Ik kom op dit alles omdat ik ooit in de buurt van Chicago een prachtig gerestaureerde La Salle uit 1940 zag. Restauratiekosten $120.000,- en nu te koop voor $80.000. De wagen zag er uit alsof hij zo van de band kwam. Ik heb toen op een parkeerterrein een poosje met de eigenaar staan praten, mocht het interieur en de V8-motor bekijken en echt er viel niets op aan te merken.
La Salle 2
In 1927 werd La Salle gelanceerd als kleiner en goedkoper submerk van Cadillac met een vijfliterzijklepper-V8, in 1929 (zie foto's) werd de motor een tikkeltje groter en datzelfde gebeurde opnieuw in 1930, maar in 1934 kreeg de auto een acht-in-lijnmotor van Oldsmobile. In 1937 kwam de V8 terug, maar de carrosserie werd gedeeld met de duurdere Oldsmobiles en Buicks. Toen de Cadillacs aan het eind van de jaren dertig goedkoper werden was er voor La Salle geen plaats meer. In 1940 kostte een goedkope Cadillac namelijk $1752 en een La Salle $1446.
NSB
Zet een schaaltje met suikerwater neer en er komen behalve bijen ook wespen op af. Dat was gister aan de hand in Den Haag. De ene demonstratie haalde de andere uit. Daarom lijkt het mij verstandig geen enkele demonstratie van ultrarechts meer toe te staan om zo de neo-NSB buiten de deur te houden.
Leuk?
geribbelde zijkanten waardoor het wagentje er anders uitziet. Caselani's ontwerper David Obendorfer en Pierre Leclercq van het Citroën Design Centre tekenden het ontwerp.
Nash
Er stond nog een tweede vooroorlogse auto op de Markt in Middelburg vorige week zaterdag en hoe fraai en bijzonder de La Salle ook was, mijn hart ging uit naar de andere wagen: een Nash uit 1934. Het waarom daarvan is gauw verteld: ik had zelf ooit een drie jaar jongere Nash. De auto op de Markt was een Big Six Brougham. Dat brougham dateert nog uit de koetsentijd en betekende toen een lichter en ietwat korter voertuig. Nash bouwde in 1934 18664 auto's en dat was ongeveer het dubbele dat in 1933 afgeleverd was. 1934 was tevens het jaar dat Nash sinds het begin van het merk het miljoen geproduceerde auto's bereikte.
19.9.25
La Salle
Archie & Edith Bunker zongen de beginmelodie van "All in the family" samen. In die intro zat de volgende zin: "Gee, our La Salle ran great". Maar wat was een La Salle en hoeveel Nederlanders hebben ooit een La Salle gezien? La Salle was van 1927 tot 1940 een ondermerk van Cadillac en gemaakt volgens de zelfde principes: goed en degelijk, dus geen goedkope Cadillac, maar een fractie kleinere Cadillac. Ik heb drie La Salles gezien, één jaren geleden in een kas in Denemarken, één op een trailer langs de kant van de weg in de buurt van Chicago en één op de Markt in Middelburg, want daar stond j.l. zaterdag een La Salle coupé uit 1928. Het was open monumenten dag en er was een zogenaamd "oldtimer"-festival aan gekoppeld. De twee vooroorlogse auto's, waaronder de La Salle stonden er tussen al dat modernere spul wat verloren bij. Gemotoriseerd was deze La Salle door een vijf liter V8.
18.9.25
Mededelingen
Vunzerinx & Van Schetteren
trappelzakken, zuigflessen en andere curiosa
Iedere dinsdag- en donderdagavond meerstemmige klepelzang door en voor de gegoede burgerij. U kunt kaarten reserveren bij de VVV ter stede.
Tijdig dan wel ontijdig bezoek aan de christelijk gereformeerde kerk te Schaamlippenhuizen. Sleutel van de kerk af te halen bij de koster. Tjalle Boemstra, Tsjerkebuerren 346, Schaamlippenhuizen.
Iedere Zonavond van 9.30 tot 11 uur biologisch-dynamisch vroegstuk bij Hendrik Hemelaar te Saksenhuizen.
Jèh
Gister in de trein van Leiden naar Naarden-Bussum krijg ik mededelingen eerst in het Nederlands en daarna van dezelfde stem in het Engels. Ik kan met de trein naar Utrek en mijn trein gaat verder naar Amsterdam Zoid. De president-directeur van de spoorwegen heet zeer waarschijnlijk Voiter Koelmies.
11.9.25
Junek
Eva Junek: "Wat heb ik voor jullie? Twee malse biefstukjes van twee ons elk. Een potje Olvarit. Een wandplaat van Wilhelmina van Pruisen bij Goejanverwellesluis..Drie trostomaten. Frits Barend. Een glaasje ranja."
Fietsen?
In Berlijn werd, op zoek naar te fotograferen objecten, door mijn zoons gefietst. Hier mijn oudste zoon Mischa op het vliegveld Gatow.
Tamburitza
Zo nu en dan ben ik een naam kwijt. Zoals gister. Zal mijn leeftijd wel zijn. Maar de muziek die ik liet horen heet tamburitzamuziek. Oorspronkelijk uit Kroatië, maar daarna uit Hongarije.
9.9.25
Waar?
Waar vandaan? Ja, waar vandaan komt deze muziek? Vaak komt ze nu uit Hongarije. Maar dat is niet het land van oorsprong. Een paar eeuwen geleden werd het uit Kroatië, bang voor een moslimoverheersing, meegenomen naar Hongarije. Maar dat wil niet zeggen dat deze muziek in Kroatië niet gespeeld wordt!
Dagboek
Dagboeknotities van Erich Kästner (1899 - 1974) ,
die hij aan het eind van de Tweede Wereldoorlog maakte, eerst in
Berlijn daarna in het Oostenrijkse Mayrhofen waar hij, omdat er
zogenaamd gefilmd ging worden, naar toe reisde. Kästners boeken
belandden in 1933 op de nazibrandstapel en hij hield het hoofd moeizaam
boven water door onder schuilnaam o.a. aan filmscenario's te werken.
"Nota bene '45"* is een fascinerend boek, dat ik in een ruk uit las,
want hier las ik op een unieke wijze hoe de ondergang van het Derde Rijk
beleefd werd, compleet met grappen die de Berlijners in de eerste
maanden van 1945 maakten: "Heb je gehoord, Hitler en Roosevelt hebben
een verbond gesloten. Roosevelt stuurt vliegtuigen en Hitler stelt het
luchtruim ter beschikking." De Duitse bureaucratie speelt in die maanden
nog altijd hoogtij, niets gebeurt zonder het invullen van papieren,
soms in achtvoud, terwijl de vernietiging voor de deur staat. Kästner
noteert bijvoorbeeld het verhaal van R., die zoals bijna elke soldaat
verhalen vertelt over de kenmerkende gebreken van het veelgeprezen
Duitse organisatietalent. "Het zijn altijd dezelfde gebreken. Het zijn
huiveringwekkende gebreken. het zijn gebreken van het Duitse karakter.
Wanneer het, zoals bij in allerijl uitgevoerde terugtochten, een kwestie
is van buigen of barsten, moet je kunnen buigen. je moet je aan de
situatie aanpassen. Je moet elastisch zijn. Je moet improviseren. Je mag
niet onderdanig zijn. Wanneer de ontregeld raakt, hoef je je er niet
meer aan te houden, anders botsen de treinen op elkaar. De Duitsers
geloven niet niet in wat ze zien, maar in de dienstregeling. En ze
gehoorzamen haar ook nog als ze er niet meer in geloven. Hun
gehoorzaamheid is stompzinning. Ze is misdadig. En wanneer je hen
aanklaagt, wijzen ze met hun vinger nar de dienstregeling. Dan
schreeuwen ze: 'Aan de lantaarn ermee.'" In Mayrhofen maakt Kästner de
bervrijding mee, hij ziet hoe de Oostenrijkers de portretten van Hitler
van hun muren halen en zich ogenblikkelijk in een slachtofferrol
manoeuvreren en het filmgezelschap uit Berlijn weg wil hebben. Op 15 mei
1945 noteert hij: "Het Derde Rijk is voorbij en men zal er boeken over
schrijven. Miserabele, sensationele en leugenachtige, en hopelijk ook
een paar oprechte en nuttige boeken. Een psychologisch onderzoek dat het
gedrag van de doorsneeburger onder de loep neemt zal niet mogen
ontbreken. En dat zou bijvoorbeeld De veranderlijkheid van de mens onder de dictatuur
kunnen heten. Zonder zo'n anlyse zouden de vreemde werkers,
onderzoekers, missionarissen en griezelgasten zonder leidraad in de
doolhof staan. Ze zouden zich geen raad weten. en ook wij, die in de
doolhof rondtastten toen het nog geen museum was en de minotaurus en
zijn slachtoffers nog leefden, ook wij zullen het boek nodig hebben."