30.4.12

Highland Fling

De heer Ozenfant, die er vandaag op stond gepavoiseerd het plaveisel te betreden, maar in geen geval  getooid met oranje, verliet uiteindelijk de woning met een tartanstrik. Omdat de heer Ozenfant niet gesteld is op al te grote drukte met de kans buitengewoon irritante soortgenoten te ontmoeten, bleef hij vanmiddag dus thuis.
Ik zag intussen vandaag zeker zeven Huntelaars, gelukkig waren drie ervan van het vrouwelijk geslacht, want ik begon enigszins verward te raken. Zeven Huntelaars, nog vier erbij, en het was een compleet Nederlands elftal. 
De heer Ozenfant miste inmiddels de kans drie familieleden te ontmoeten, een vergezeld door een mevrouw die zich weinig gelegen liet liggen aan het immer aanwezige snuffelgedrag van een cairnterrier en die haar hond in gestrekte looppas meevoerde. Dan was er een negen maanden oude, buitengewoon vriendelijke westie en een oorspronkelijk uit de Verenigde Staten afkomstige westie, die door het leven gaat als Isolde en die volgens de eigenares een voortreffelijke danseres is. De heer Ozenfant trok bij thuiskomst zijn neus op en zei:  "Zolang die Isolde geen Highland Fling danst, ben ik niet in haar geinteresseerd".

Pokey

Gisterochtend weer met veel plezier naar "Vrije Geluiden" zitten kijken, sinds Melchior Huurdeman het heft in handen heeft genomen, heeft het programma weer "Reizigerkwaliteit" en word ik niet langer verveeld met niet terzake doende opmerkingen van een overhemdenfestisjist. Niet alleen werd ik bijgepunt over Curaçao's meest bekende componist Gerard Palm, maar kreeg ik ook Pokey La Farge en The South City Three te zien en te horen. Leuk bandje, niet, dat ik zulke terugkijkmuziek niet eerder gehoord heb, maar wonderlijk genoeg waren de vaderlandse "Gangbusters" (Frenk van Meeteren, Gert-Jan Blom, Ton van Bergeijk) hun jaren te ver vooruit. Drie nummers van Pokey en zijn mannen: "Drinkin' Whiskey To Night", "Pack it up" en  "Move out of Town".

Amerikaanse fietsen 2

Helaas heb ik alleen maar een copie van de voorpagina van deze Columbiafolder uit 1897, maar daar staat tegenover dat ik een echte Columbia "Chainless" heb uit 1900. De slagzin "Standard of the world" werd dus, voordat Cadillac met auto's kwam - en dat was in 1902 -, al gebruikt. Klaarblijkelijk kon dat dus toen zo maar. Columbia dateert uit 1878, twee jaar daarvoor had Albert Pope een fiets gezien op een tentoonstelling gewijd aan het eeuwfeest van de Verenigde Staten, hij reisde vervolgens naar Europa en begon in Hartford, Connecticut met de import en productie van tweewielers. Pope ijverde ook voor de verbetering van wegen en richtte daartoe de "Wheeling Association" op, hij kocht andere fietsfabriekjes op en in 1882 was een Columbia de eerste fiets waarmee van Oakland aan de westkust naar Boston aan de oostkust werd gereden, een afstand van 3700 mijl in 103 dagen. Vier jaar later werden op een Columbia records gebroken: een mijl in iets meer dan 2 minuten en 29 seconden en 22 mijl in een uur. Vanaf 1896 werd gewerkt aan een electrische auto en het jaar daarop waren, in de meer dan een mijl lange fabriek in Hartford, 10.000 mensen aan het werk. De kettingloze Columbia, de chainless, verscheen in 1898.

Ulbe


29.4.12

Ulbe


Amerikaanse fietsen


Een folder van Northern, of heeft degeen die Northern doorgekrast en vervangen heeft door Oak gelijk?
Lastig om uit te zoeken, want Northern was een merk dat door St. Paul Wheel House in St. Paul, Minnesota werd geleverd en Oak kwam uit Oak Park in Illinois.

Chieftains 3

TBone Burnett

Nog meer muzikanten, die op de CD "Voice of Ages" van The Chieftains aanwezig zijn: Carlos Núñez, The Secret Sisters, Paolo Nutini, TBone Burnett (die samen met Paddy Moloney ook voor de productie tekende), David Hidalgo en Van Dyke Parks. In deze registraties allemaal bezig met hun eigen ding.

28.4.12

Taal

 Begin jaren negentig was ik twee keer in Litouwen. In Šiauliai werd ik door een journalist van een lokale krant geinterviewd en ik keek vreemd op toen ik mijn naam in druk verbasterd zag tot Wimas Bloemendalas, maar kwam er in verhouding tot Camille Saint-Saëns nog goed af, want in een destijds aangeschaft boekje heet hij in Litouwen Kamilio Sen Sanso. Toen ik wat langer over zo'n naamsverandering nadacht, was het minder vreemd, de Tsjechische componist Dvořák heeft bij ons  immers Dvorshak, Dworsjaak of iets dergelijks. Een Tsjech, die onze spelling van zijn beroemde landgenoot ontdekt, weet waarschijnlijk ook niet wat hij ziet. Deze week kreeg ik een tweetalig boekje in handen over Stephannie, een Navajomeisje. En anders dan van bovenstaand fragment in het Litouws, dat duidelijk over "Le Carnival des Animaux" gaat, herken ik werkelijk geen enkel woord van de Indiaanse taal.


Van der Blaf

Maurits van der Blaf was maar een klein hondje - een dwergpinscher - hij was zo klein, dat grote honden, waarbij hij soms samen mee aan de voederbak mocht zitten, de n uit pinscher weg lieten. Toch waren dat zijn fijnste momenten: uitgenodigd worden door Spaniel & Doberman of door de snelst blaffende hond van Nederland, de Bayrischer Gebirgsschweisshund, Mathis. Maurits van der Blaf zat dan altijd wat onderuitgezakt, net alsof het hem allemaal niet aanging, maar meteen alert wanneer Doberman, Spaniel of Mathis hem vroegen welke hondenbrokjes het meest geliefd waren in het land. Nu ging het eigenlijk minder om de brokjes, maar langzamerhand meer om de verpakking - de zak, waarin de hondenbrokjes verpakt waren -  en eigenlijk nog niet eens daarom, het belangrijkst was de hond afgebeeld op de verpakking. Van der Blaf ging voor zijn onderzoek de buurt door, blafte eens hier, blafte eens daar, snoof eens hier, snoof eens daar en destilleerde uit de geur van de diverse urinesporen welke brokjes het meest populair waren. Daar deed hij dan weer verslag van bij Spaniel & Doberman of bij Mathis, de Beierse bergzweethond. Hij was trouwens eens fors door zijn eigen neus bedrogen, toen hij dacht als politiehond te kunnen optreden. Dat had hij niet moeten doen, hij had bij de Amsterdamse geurvaantjes moeten blijven en niet naar Deventer moeten reizen.

Chieftains 2

The Pistol Annies
Typisch Chieftains, een jubileum vieren en dan genereus een CD maken met een groot aantal nieuwkomers: Imelda May (rockabilly met een bodhran!), The Pistol Annies, Bon Iver, The Civil Wars, The Punch Brothers en Lisa Hannigan. Ik heb ze vanochtend even bijelkaar gesprokkeld, terwijl ze solo in de weer zijn.

Krugman

Death of a Fairy Tale 
 door Paul  Krugman 
(uit The New York Times en aanbevolen literatuur voor de Rutte/De Jager Kunduzcoalitie)
For the past two years most policy makers in Europe and many politicians and pundits in America have been in thrall to a destructive economic doctrine. According to this doctrine, governments should respond to a severely depressed economy not the way the textbooks say they should — by spending more to offset falling private demand — but with fiscal austerity, slashing spending in an effort to balance their budgets.Critics warned from the beginning that austerity in the face of depression would only make that depression worse. But the “austerians” insisted that the reverse would happen. Why? Confidence! “Confidence-inspiring policies will foster and not hamper economic recovery,” declared Jean-Claude Trichet, the former president of the European Central Bank — a claim echoed by Republicans in Congress here. Or as I put it way back when, the idea was that the confidence fairy would come in and reward policy makers for their fiscal virtue. The good news is that many influential people are finally admitting that the confidence fairy was a myth. The bad news is that despite this admission there seems to be little prospect of a near-term course change either in Europe or here in America, where we never fully embraced the doctrine, but have, nonetheless, had de facto austerity in the form of huge spending and employment cuts at the state and local level. So, about that doctrine: appeals to the wonders of confidence are something Herbert Hoover would have found completely familiar — and faith in the confidence fairy has worked out about as well for modern Europe as it did for Hoover’s America. All around Europe’s periphery, from Spain to Latvia, austerity policies have produced Depression-level slumps and Depression-level unemployment; the confidence fairy is nowhere to be seen, not even in Britain, whose turn to austerity two years ago was greeted with loud hosannas by policy elites on both sides of the Atlantic. None of this should come as news, since the failure of austerity policies to deliver as promised has long been obvious. Yet European leaders spent years in denial, insisting that their policies would start working any day now, and celebrating supposed triumphs on the flimsiest of evidence. Notably, the long-suffering (literally) Irish have been hailed as a success story not once but twice, in early 2010 and again in the fall of 2011. Each time the supposed success turned out to be a mirage; three years into its austerity program, Ireland has yet to show any sign of real recovery from a slump that has driven the unemployment rate to almost 15 percent. However, something has changed in the past few weeks. Several events — the collapse of the Dutch government over proposed austerity measures, the strong showing of the vaguely anti-austerity François Hollande in the first round of France’s presidential election, and an economic report showing that Britain is doing worse in the current slump than it did in the 1930s — seem to have finally broken through the wall of denial. Suddenly, everyone is admitting that austerity isn’t working.The question now is what they’re going to do about it. And the answer, I fear, is: not much. For one thing, while the austerians seem to have given up on hope, they haven’t given up on fear — that is, on the claim that if we don’t slash spending, even in a depressed economy, we’ll turn into Greece, with sky-high borrowing costs. This was the month the confidence fairy died. Now, claims that only austerity can pacify bond markets have proved every bit as wrong as claims that the confidence fairy will bring prosperity. Almost three years have passed since The Wall Street Journal breathlessly warned that the attack of the bond vigilantes on U.S. debt had begun; not only have borrowing costs remained low, they’ve actually fallen by half. Japan has faced dire warnings about its debt for more than a decade; as of this week, it could borrow long term at an interest rate of less than 1 percent. And serious analysts now argue that fiscal austerity in a depressed economy is probably self-defeating: by shrinking the economy and hurting long-term revenue, austerity probably makes the debt outlook worse rather than better. But while the confidence fairy appears to be well and truly buried, deficit scare stories remain popular. Indeed, defenders of British policies dismiss any call for a rethinking of these policies, despite their evident failure to deliver, on the grounds that any relaxation of austerity would cause borrowing costs to soar. So we’re now living in a world of zombie economic policies — policies that should have been killed by the evidence that all of their premises are wrong, but which keep shambling along nonetheless. And it’s anyone’s guess when this reign of error will end.

27.4.12

Chieftains

Ongelooflijk, maar The Chieftains bestaan 50 jaar en om dat feit te vieren heeft de Ierse groep een CD* uitgebracht met, zo als we dat zo langzamerhand van ze gewend zijn, de medewerking van veel anderen, zoals The Carolina Chocolate Drops, hier solo met "The Genuine Negro Jig" en The Decemberists, hier solo met "The Mariner's Revenge". The Chieftains traden recent op met The Low Anthem (ook op de CD) bij David Letterman.
*"Voice of Ages", Hear Music HRM-33623-00




Ulbe


Britse fietsen 8

Een advertentie voor Imperialfietsen van de Imperial Cycle Co. Ltd, uit 1907. In december van datzelfde jaar veranderde de firma de naam in New Imperial, maar er bestaat ook de mogelijkheid dat alle aandelen van Imperial werden overgenomen door New Imperial, want er bestond al een New Imperial Co. in Birmingham. Dat bedrijf had in 1901 een motorfiets in de markt gezet met een motor voor het stuur, die met een leren riem het voorwiel aandreef. Dat bleek geen geen succes, maar volgende constructies werden goed verkocht. New Imperial schijnt het tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog te hebben volgehouden. De naam werd uiteindelijk gekocht door BSA.

Ulbe


26.4.12

4 mei

Naar een gezamenlijke herdenking op 4 mei ga ik al jaren niet meer. Toen het goyse dorp met geiwe, waar ik woon, jaren geleden op 4 mei een popconcert meende te moeten organiseren, werd me in eerste instantie door een ambtenaar in het gemeentehuis te verstaan gegeven dat 4 mei mijn probleem was. Ook liepen er ooit als Amerikaanse militairen verklede verzamelaars van voertuigen uit de Tweede Wereldoorlog mee in de stoet naar het Bussumse monument. Ik laat de herinneringen aan mijn doden niet vertreiteren door een aantal hufters en blijf dus sindsdien ver van de herdenking hier. Nu begrijp ik, dat ik de televisie op 4 mei ook beter uit kan laten, omdat er een gedicht zal worden voorgedragen door een  kind van wie de oudoom als Waffen SS-er aan het oostfront streed en over het leed dat de familie daar later van ondervond. Klaarblijkelijk wordt niet begrepen dat de man koos, mijn familie had geen keus.

Britse fietsen 7

 Klaarblijkelijk zijn er twee verschillende merken Carlton in het Grootbritse geweest, daar is het gister gemelde, door Raleigh opgeslokte, Carlton en daar is het twintig jaar eerder, in 1879 in Birmingham gestarte Carlton. Van laatstgenoemd merk heb ik een folder uit 1898, van het eerste heb ik een fiets, maar die staat in Engeland en kan ik momenteel dus niet fotograferen.

Ulbe


25.4.12

Britse fietsen 6

Wie het verhaal van de Britse auto-industrie een beetje kent, kijkt niet verrast op dat het plaatje van de rijwielindustrie in het Verenigd Koninkrijk een zelfde beeld vertoont. Een hoe langer hoe groter conglomeraat vol eenvormigheid, waarbij de verschillende auto's van de diverse merken alleen nog te onderscheiden waren aan een verschillende grille en de fietsen aan het balhoofdplaatje. Wie vandaag een Raleigh koopt en denkt een echte Engelse fiets te krijgen, koopt een product waarvan het frame in het Verre Oosten in elkaar is gesoldeerd en de fiets in Dieren is afgebouwd.
Dat was in april 1901, toen bovenstaande advertentie verscheen, anders. Frank Bowden die van zijn huisarts in 1887 de raad had gekregen in letterlijke zin  te gaan fietsen was naar de Raleighstraat in Nottingham gegaan waar de heren Woodhead, Angois en Ellis drie fietsen per week bouwden. Hij kocht niet alleen een fiets, hij kocht ook het bedrijf en breidde het uit en koos toen de firma verhuisde ter herinnering aan waar het allemaal begonnen was de naam Raleigh. En het ging voorspoedig want enkele jaren later was Raleigh de grootste fietsenfabrikant ter wereld. In de jaren dertig werd Humber gekocht en de platenmaatschappij EMI kocht Rudge, om er na acht jaar achter te komen dat grammofoonplaten en fietsen geen ideale combinatie was, werd het merk overgedaan aan Raleigh, maar het ging pas goed mis in de jaren vijftig, toen de British Cycle Corporation ontstond onder aanvoering van de TI Group, eigenaar van de merken Phillips, Hercules, Sun, Armstrong en Norman. Raleigh kocht BSA dat op zijn beurt Triumph al gekocht had. In 1960 kocht de TI Group Raleigh, Ti-Raleigh kocht daarna Carlton, een merk dat sportfietsen bouwde. Wie zich daarnaast nog realiseerde dat de TI Group ook het zadelmerk Brooks, de naafversnellingfabrikant Sturmey-Archer en de buizenleverancier Reynolds bezat, hoefde alleen maar te wachten op het instorten van dit imperium.

Ulbe


24.4.12

Britse fietsen 5

Het verhaal dreigt een tikkeltje eentonig te worden, want ook hier spelen naaimachines, fietsen, motorfietsen en auto's een rol en toch is het heel anders. Want de man achter Triumph, Siegfried Bettmann werd geboren in 1863 in Neurenberg en emigreerde op twintigjarige leeftijd naar Coventry. Na een half jaar als vertaler te hebben gewerkt kreeg hij een baan bij de White Sewing Machine Co. als verkoper voor Noord-Europa en opnieuw als vertaler. Hij richtte de S. Bettmann & Co. Import Export Agency op, een naam die hij, nadat hij fietsen ging verkopen, eerst veranderde in de Triumph Cycle Company en later in de New Triumph Company. Eerst werden elders gemaakte fietsen van Triumph-naamplaatjes voorzien, na de komst van zijn zakenpartner Moritz Schulte uit Duitsland werden vanaf 1894 eigen fietsen gebouwd.  Vervolgens verschenen in het begin van de vorige eeuw motorfietsen met de Triumphnaam en in de jaren twintig werden de eerste Triumphauto's gefabriceerd. In 1913 werd Bettmann burgemeester van Coventry - een joodse burgemeester, ver voordat er in ons land ook maar sprake van kon zijn - hij zou dat tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog blijven, toen zijn Duitse komaf hem opbrak. Bettman stichtte ook een fonds voor jonge, beginnende ondernemers.
De advertentie dateert uit 1906.

Ulbe


23.4.12

Kaal

Is het kaal scheren van de schedel een politiek statement, of niet? Ik kom daar niet achter. Kaalschedels of skinheads waren rechts, maar hoe zit het momenteel? Om duidelijk te zijn: ik heb het niet over mensen die door natuurlijke uitval hun hoofdhaar zijn kwijtgeraakt, maar over degenen die, terwijl ze nog voorzien zijn van een weelderige haardos,  hun schedel tot  spiegel bombarderen. Ik betrap me op wantrouwen jegens hen, komt dat doordat ik me de Hitweekslagzin "beter langharig dan kortzichtig" herinner en draai ik die om?

Britse fietsen 4

Een origineel foldertje uit 1893 van het ontegenzeggelijk meest fameuze Britse fietsmerk "Sunbeam", later ook in motorfietsen en auto's. De naam schijnt door de echtgenote van eigenaar John Marston  te zijn bedacht, toen ze opmerkte dat haar mans product glinsterde als een zonnestraal. Mijn eigen Sunbeam dateert uit 1910, heeft zes versnellingen en alumnium velgen.

Ulbe


22.4.12

Ulbe


Tatra 6


Ooit was ik samen met Dick Verkijk in de DDR in een Tatra 603 onderweg. Deze week kreeg ik de contactafdrukken terug. Voor ons uit reed een andere 603 met André van der Louw en Jan Nagel aan boord. Het was winter en bar koud maar in een enkel dorp draaide ik het raampje open en liet op mijn cassetterecorder muziek van "The Rolling Stones" naar buiten schallen. Wie ons precies had uitgenodigd weet ik niet meer, maar het was allemaal wel heel officieel. Dick, die wat vasthoudenheid niet onderdoet voor de heer Ozenfant, onderging samen met ons een lofzang op de "eerste boeren- en arbeidersstaat op Duitse bodem" door een hotemetoot van de universiteit van Rostock. Na afloop van de jubelkreten ging Dick op zijn onnavolgbare manier in de aanval: "Aber Herr Professor, Sie haben doch nicht immer so gedacht". Waarop hij stelde dat de man ooit de zegeningen van het nazisme had verkondigd. Er volgde wat gemompel, dat er op neer kwam dat een mens toch van mening kon veranderen. Alles goed en wel, stelde Dick, maar u was ooit lid van de N.S.D.A.P. en ik heb hier zelfs uw partijnummer. Dat was pijnlijk en Dick deed er nog een schepje bovenop met de mededeling dat Herr Professor ook lid was geweest van het N.S.K.K. , het Nationalsozialistisches Kraftfahrkorps.

Britse fietsen 3

Natuurlijk had deze advertentie uit 1897 van J. Brouwers op dit blog onder "Import" moeten staan, maar ik zag de advertentie voor Bradburyfietsen in eerste instantie over het hoofd. Bradbury was oorspronkelijk een naaimachinefabrikant, die in 1895 met het bouwen van rijwielen begon. De Bradbury's waren heel succesvol in wedstrijden. In 1902 volgden motorfietsen.

21.4.12

Huwelijk

R. stelde zich altijd verdomd radicaal op, niet dat dat in de jaren zestig uitzonderlijk was, maar de anti-establishmenttaal die hij uitsloeg was feller dan die van mijn andere vrienden. Een poosje achtervolgde hij  mijn zusje, maar zijn pogingen liepen op niks uit. Ik was dan ook hogelijk verbaasd dat hij - eigenlijk heel plotseling - in het huwelijk ging treden en dat op zeer traditionele wijze ging doen: in smoking en, om het nog absurder te maken, een grijze hoge hoed. Dat vroeg om een stevig antwoord en dus besloten mijn vrienden en ik een bandje te vormen dat het huwelijk luister zou bijzetten. Nu speelden we geen van allen een instrument in het "beatgenre", maar dat was ons inziens geen enkel probleem. We huurden een drumstel en nog het een en ander en trokken in de namiddag naar een gebouw ergens in de buurt van Den Haag, waar familie en bekenden van het prille echtpaar in een versierde ruimte bijeen waren. We stelden het instrumentarium op en begonnen aan ons optreden: het was punk avant la lettre. Na het eerste nummer greep ik het woord, hield een toespraakje dat eindigde met de oproep geld te doneren voor het volgende (verzonnen) goede doel: door de toename van Westerse eetgewoonten waren enorme gebitsproblemen ontstaan onder de bevolking van Mozambique. Met een gulden te doneren, "Een piek voor Mozambique", kon voor iedere inwoner van dat Afrikaanse land een tandenborstel en een tube tandpasta worden aangeschaft. Er werd fors gegeven. Tijdens het spelen van het tweede nummer werd het ingezamelde geld de zaal ingegooid en bliezen we ijlings de aftocht. R. heb ik nooit meer gezien.

Britse fietsen 2

 
Opnieuw twee Britse rijwieladvertenties, beide uit 1896. Van Abbey Cycles noch van de firma Cooper & Cooper heb ik iets meer kunnen achterhalen. De voornaamste gegevens van de fiets staan in de advertentie.
De New Buckingham & Adams Cycle Co. Ltd. was vermoedelijk gevestigd in Coventry, de firma komt in ieder geval voor op een lijst van fietsmakers die in Birmingham in 1896/97 werd uitgegeven en had een stand in 1890 op de "Stanley Cycle Show" in het Crystal Palace in London, waar door het bedrijf een kettingspanner werd getoond.

Ulbe


20.4.12

Tweeling 3


20 april

20 april 1889, daar moet eventjes aandacht voor worden gevraagd

Britse fietsen

 Ik wilde eerst "Import 3" boven dit stukje zette, maar realiseerde me tijdig, dat het om Engelse advertenties in Engelse bladen gaat en dat er van invoer dus geen sprake is. De advertentie van John Piggott met zijn "Honesty Roadster" komt uit "Cycling" van 25 juli 1896. Ik heb behalve een op Ebay aangeboden advertentie uit 1914 van Piggott niets over zijn firma kunnen vinden, uit die advertentie blijkt dat hij inmiddels het assortiment van koopwaar had uitgebreid tot kleding voor fietsers. Kort voor de Eerste Wereldoorlog heeft Piggott geprobeerd een motorfiets in de markt te zetten.
Deze Monopole-advertentie dateert uit hetzelfde jaar. De fabriek in Coventry was in 1890 opgericht en maakte behalve fietsen ook rijtuigen. In het begin van de vorige eeuw kwamen er ook motorfietsen uit de fabriek. Met de handle onder het zadel van de afgebeelde fiets kon van versnelling gewisseld worden, waarschijnlijk door de ketting op een kleiner tandwiel te wippen.


Ulbe


Loudon

Sinds gistermiddag heb ik hem in huis. Loudon Wainwrights jongste CD. Als er in Nederland een programma bestond als "Desert Island Discs" en ik zou daarvoor worden uitgenodigd dan zou in het stapeltje platen dat ik meenam minimaal een van Loudon zitten, want hij heeft het schrijven van persoonlijke liedjes op eenzame hoogte gebracht. Toch zit er in het laatste gedeelte van de vorige zin een tegenstelling tussen persoonlijk en eenzame hoogte, want waarom herken ik mij in de autobiografische titelsong van deze CD: "Older than my father now" en zullen andere zonen die ouder worden dan hun vaders ooit werden (ik ben inmiddels bijna zestien jaar ouder dan mijn vader) hetzelfde ervaren. Het thema van de door 2ndStory Sound Records uitgebrachte CD is vergankelijkheid. Of beter een reflectie op vergankelijkheid en dat maakt "Older than my old man now", waaraan behalve Loudons kinderen ook Chaim Tannenbaum, John Scofield, Ramblin' Jack Elliott, Dame Edna Everage en Chris Smither meewerken een juweel.


19.4.12

Spies en het Nedersaksisch

Ik heb het onderscheid tussen taal en dialect nooit zo goed begrepen. En ik ben niet de enige. Werd het Nederlands lang niet gezien als een dialect van het Duits? Heette de Nederlands-Hervormde Kerk daarom tot in de vorige eeuw niet de Nederduitsch Hervormde Kerk? Of zie ik dat verkeerd? 
Om het Nedersaksisch (een verzamelbegrip voor de taal die velen in het noorden en oosten van ons land dierbaar is), beter te beschermen, hebben de overheden een aanvraag gedaan om hun taal te erkennen onder het Europees Handvest voor regionale talen of talen van minderheden. Deze aanvraag is door minister Spies van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties afgewezen. Op 20 maart heeft zij in een brief kenbaar gemaakt aan gedeputeerde Munniksma van de provincie Drenthe, bestuurlijk aanspreekpunt voor de regio, dat het Nedersaksisch niet voor erkenning onder deel III in aanmerking komt. Als redenen worden aangevoerd de te verwachten beleidsintensiveringen, wijzigen van wet- en regelgeving en financiële consequenties voor het Rijk. Om tegen deze weigering te protesteren kunt u hier een petitie tekenen.




Ulbe


Import 2

Göricke was niet het enige Duitse rijwiel dat in ons land werd geimporteerd., Concordia was een ander merk uit Bielefeld en ook deze advertentie dateert uit 1902. Voor zover ik heb kunnen nagaan, maakte Koch ook naaimachines. 
Wanderer maakte in 1885 zijn eerste hoge bi in Chemnitz en en was een van de grote Duitse merken, zelfs de keizerlijke familie schijnt Wandererrijwielen te hebben gebruikt. Behalve fietsen produceerde de fabriek "Continental"-schrijfmachines, motorfietsen en auto's. In 1910 was Ettore Bugatti in Chemnitz om over een door hem ontwerpen auto met een 600cc viercylindermotor te onderhandelen, de gesprekken hadden echter geen positief resultaat. Het merk is na jarenlange afwezigheid momenteel weer terug. De advertentie is van 1906.
 
Over Panther schreef ik al eerder een regel want Göricke werd door dat merk aangekocht. De Pantherfabriek werd in 1896 in Magdeburg opgericht, omstreeks dezelfde tijd begon bankier Peters in Braunschweig  met de productie van "Brunsviga"-fietsen in de "Braunschweiger Fahrradwerke". Laatstgenoemde fabriek kocht in 1907 de Pantherfabriek en de productie werd verplaatst naar Braunschweig. In de advertentie uit 1909 worden beide namen gebruikt.
Hercules begon in 1886 als Velozipedfabriek Carl Marschütz, twee jaar later kwam Carls broer Heinrich als zakelijk directeur in de firma en werd de naam veranderd in Nürnberger Velozipedfabrik Hercules. In 1896 werden 6500 fietsen geproduceerd. De advertentie is van 1909.



18.4.12

De tweeling 2

Het geschreeuw was alleen maar erger geworden. Oorspronkelijk  liep alleen maar een paar kwajongens achter de tweeling aan en dat deed het dan alleen nog maar tot de hoek van de straat, maar inmiddels was het een hele schaar die bijna tot de voordeur Fokje en Foekje volgde. Tacoma weet dat aan het langzamerhand ontbreken van enig gezag, ook het zijne was er klaarblijkelijk fors bij ingeschoten.  Soms bleven ze nog minutenlang voor het huis rondhangen. In het begin had hij nog wel eens op het raam getikt en was naar buiten gegaan, maar dat deed hij niet meer, nadat er plotseling stenen in zijn richting vlogen. Het leek waarachtig wel of de boosdoeners iedere avond op de bus wachten die zijn kinderen van een beschermde werkplaats in de stad thuisbracht. Tot zijn verbazing leek het de tweeling niet te deren, ze schenen  de belangstelling wel leuk te vinden, behalve als grote jongens handtastelijk werden en dat gebeurde steeds vaker, want dan kwamen Fokje maar vooral Foekje overstuur binnen. Hij had een afspraak gemaakt op het politieburo in de stad, maar had na twee minuten al begrepen dat het een zinloze exercitie was, want de dienstdoende agent had hem duidelijk gemaakt dat er onvoldoende menskracht (om dat nieuwerwetse woord had hij moeten glimlachen) was om zijn tweeling op zijn gang door het dorp te begeleiden. Hij had nog iets willen zeggen over Wilders, die de meest verschrikkelijke dingen bleef roepen en nu al jarenlang bescherming genoot, maar had die woorden maar ingeslikt omdat zo'n discussie zinloos was.

Ulbe



Import

Het blijft een wonderlijk idee dat het overgrote deel van de fietsen dat nu in ons land verkocht wordt uit het verre Oosten komt, dat het ooit omgekeerd was, zagen we in "Van Dis in Indonesië", waar verzamelaars trots hun Fongers bereden. De frames van onze fietsen komen nu uit China. Honderd jaar geleden was dat anders, niet dat er toen geen fietsen geimporteerd werden: uit mijn collectie rijwieladvertenties blijkt dat ze uit België, Duitsland, Engeland  en de Verenigde Staten kwamen. Er zullen ongetwijfeld fietsen uit Frankrijk zijn ingevoerd, maar ik heb geen advertentie kunnen vinden. Uit Bielefeld in Duitsland kwamen Görickefietsen, een fabriek die sinds 1895 rijwielen produceerde. Het merk bestaat nog steeds, maar is nu onderdeel van de Pantherwerke A.G. In de jaren dertig was Göricke een Nederlands-Duitse onderneming: N.V. Tot Exploitatie Göricke Fabrieken). Göricke bouwde ook motorfietsen en bromfietsen en bracht in 1907 zelfs een driewielige auto op de markt. De advertentie dateert uit 1902. Opvallend is het enorme verzet op het Westfalenrijwiel.

17.4.12

Ulbe


Boterkoek?

Niets leuker dan wanneer je Christiaan Beheime en Olaf Chammer loslaat op klezmermuziek, ik bedoel niet op het spelen ervan, maar wanneer je het tweetal de geschiedenis van die muziek laat beschrijven. Nu weet ik dat Beheime & Chammer niet bestaan, maar ze zouden kunnen bestaan als ik de volgende onzin (die ik via-via in handen kreeg) lees:
Dansen op oeroude muziek?! Dat kan op 21 april 2012  in de Pauluskerk aan de Brink te Baarn. Op deze avond zal de SIMCHA-band  DE KLEZMERANTICS een wervelend concert ten gehore brengen met eeuwenoude NIGOENS, zoals: HORA’s – DOINA’s – SHER’s en BULGAR’s. Deze muziek is oorspronkelijk afkomstig uit landen als Hongarije, Bulgarije, Polen Tsjechië en landen uit de voormalige Sovjet Unie zoals, de Oekraïne, Podolia, etc. De muziek, jarenlang verdwenen door o.a. verboden  van Stalin, Lenin en Hitler, werd in 1976 opnieuw ontdekt door de Amerikaanse band de KLEZMATICS, waarna een volkomen revival ontstond. Tegenwoordig hoor je, bij wijze van spreken, op iedere straathoek en in iedere concertzaal deze CULTUUR-muziek; er wordt zelfs les in gegeven op muziekscholen. De band die voor deze avond is gecontracteerd speelt voornamelijk tijdens evenementen waarbij de beentjes van de vloer gaan. Om de feeststemming ook bij dit concert te garanderen, hebben de organisatoren in de PAULUSKERK een ruimte vrijgemaakt, waar gedanst kan en màg worden.
Oeroud? Uit het stenen tijdperk of uit de achttiende eeuw? Nee, het duo Beheime en Chammer heeft het wel degelijk over eeuwenoude nigoens, die moeten ze me dan toch eens komen voorneuriën. Klezmer is natuurlijk nooit weggeweest, want afgezien dat (let op de volgorde) Stalin en Lenin zich weinig bemoeid hebben met joodse folklore, ging de muziek vanwege pogroms door de volgelingen van Paulus met emigranten mee naar de Verenigde Staten en hij is daar voortdurend gespeeld. De muziek werd in 1976 ontdekt door de Klezmatics, schrijven Beheime en Chammer, dat is dus tien jaar voordat die groep in New York werd opgericht, het duo zal The Klezmorim bedoelen.  Beheime & Chammer verkopen geen boter-, maar lulkoek.

Stroomlijn

Dit is een huisarts in Glasgow die zijn patienten bezoekt in een "Windcheetah",  een door Mike Burrows ontworpen volledig gestroomlijnde ligfiets. Het idee om een fiets te stroomlijnen door hem van een omhulsel te voorzien is niet nieuw,  in 1913 was Étienne Bunau-Varilla er al als een van de eersten mee bezig. De records die er mee gehaald werden erkende de UCI niet. Met sterke zijwind lijkt me het rijden op de vélo-torpille trouwens geen pretje.

Sultan

Ik kijk altijd met verbazing naar zo'n foto, want hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat zo'n man in dergelijke kleding ook maar een meter kon afleggen op de fiets, die hij vasthoudt. En wie is het, want het bijschrift zegt me weinig. Vermoedelijk is het de in 1873 geboren Sultan Abdulhafid, die op 4 januari 1908 Sultan van Marokko werd. Hij trad op 12 augustus af 1912 af toen Marokko een Frans protectoraat werd. Hij werd opgevolgd door Yusef. Abdulhafid overleed op 4 april 1937.

16.4.12

De tweeling

De tweeling liep half april al met oranje hoedjes op door het dorp. Dat was ver voor Koninginnedag, maar ze werden ieder jaar rond deze tijd zo onrustig, dat hun vader grote cirkels uit bordpapier knipte en ze van de zijkant tot het midden insneed, waarna hun moeder ze met ijzergaren tot een hoed samen naaide in een vorm zoals je ze wel gedragen zag door koelies op oude Chinese prenten. Vervolgens verfde vader de hoedjes met plakkaatverf oranje. Fokje en Foekje waren de enige kinderen van het echtpaar Tacoma. De verre voorvader had in 1811 weliswaar Teakema gezegd, maar de toenmalige burgemeester van de gemeente, ene baron van Sytsma thoe Slooten, had dat resoluut op het officiële papier in goed Nederlands in Tacoma gewijzigd, want van Friesismen moest de magistraat niets hebben. Fokje en Foekje leken als twee druppels water op elkaar, zelfs hun vader had er moeite mee ze uit elkaar toe houden. Foekje had iets kleinere oren en zolang ze hun haar in vlechtjes droegen was dat te zien, maar dat was inmiddels al zo'n twintig jaar geleden. Tacoma was hoofd van de christelijk-nationale school in het dorp en beschouwde het bezit van de geestelijk gehandicapte tweeling als een straf van God, terwijl de jeugd van het dorp in de tweeling een bron van immens vermaak zag. Dat was al jaren zo. Zodra Fokje en Foekje zich buiten vertoonden kwam een stoet van joelende kinderen achter hen aan.

Yasmine

Yasmine Hamdan is een in Beirut geboren zangeres die via Kuwait, Abu Dhabi en Griekenland tegenwoordig in Parijs woont en zich na deel te hebben uitgemaakt van het duo "Soapkills" profileert als een zangeres, die de traditie van Oum Kalthoum en Asmahan niet vergeet. Haar liedje "Beirut" berust bijvoorbeeld op een Libanees lied uit de jaren veertig. Ze maakte ook een opname met de Amerikaanse groep "CocoRosie", maar op haar best is ze solo bijvoorbeeld in dit "Aziza".

Wobbe

"'t Motto disse dagen is: sunichjes an. Dat hewwe de lui met blau bloëd heul goëd begrepen: de een gaat op olifantejacht in Afrika, de ander koopt 'n optrekje in Grikeland."

Luchtband

 
Net zoals Sax een componist nodig had, die zijn saxofoon populair kon maken, had John Boyd Dunlop iemand nodig, die zijn luchtband bekend kon maken. Dat werd de wielrenner Willie Hume, die in 1889 zeven van de acht races waar hij voor ingeschreven was won. Dunlop is financieel van zijn uitvinding niet veel wijzer geworden, ook omdat bleek dat Robert William Thomson bijna vijftig jaar eerder al een luchtband had uitgevonden, waarop hij in Frankrijk en de Verenigde Staten octrooi had gekregen. Alles wat uiteindelijk Dunlop heette, maakte overigens niet deel uit van dezelfde firma. De advertentie dateert uit 1901.

 Dit zijn bladzijden uit een catalogus uit 1894 van de "A1" India Rubber Company uit Birmingham uit 1894.

Lekke band! Het grote probleem van een luchtband en er is sinds de uitvinding van alles geprobeerd omdat te voorkomen. Dat dan vaak het principe van de luchtband werd verlaten ligt voor de hand. Ik herinner me de cushionband. In feite wijkt de Ritz' cellenband uit 1936 daar niet veel van af.