Niets

Het zalige, overweldigende, geen (of toch een) plaats innemende niets.
inmiddels kijken er iedere dag meer buitenlanders dan Nederlanders naar dit blog, dat kan niet de bedoeling zijn.
Willen Nederlanders stilte voor de ogen? 

Veteraan

"Veteraan der veteranen."  Hahahahahahahahahahahahaha

Buick

 

Op 3 december 2007 werd deze Buick model 1936 verkocht voor het respectabele bedrag van £100.500. Er moet dus iets bijzonders met de auto aan de hand zijn, want het prijskaartje is wel erg hoog. Het is Limited Series 90 Eight Limousine met een carrosserie van McLaughlin, een auto die oorspronkelijk eigendom was van de Prince of Wales, de latere koning Edward VIII, die de wagen in 1935 bestelde bij Landrum & Hartman Ltd. in Londen, omdat hij van  mening was dat een Britse firma geen auto naar zijn specificaties kon leveren, want er moesten de volgende zaken worden ingebouwd: een bar, leeslampjes, een schrijftafeltje, radio, een sigarenkabinet, een juwelenkastje, speciale kastjes om lunches op te bergen en een la voor de telefoongids van Londen. De specificaties werden doorgegeven aan de Buickfabriek in Oshawa in Ontario in Canada. In januari 1936 stierf koning George V en in februari werd de Buick aan, nu koning Edward VIII afgeleverd. Vanwege het feit dat hij voor Wallace Simpson koos deed hij in december 1936 afstand van de troon, op 10 december liet hij zich met de Buick naar Downing Street 10 vervoeren om premier Baldwin daarvan op de hoogte te stellen. Vermoedelijk is de foto op die dag genomen. Op 11 december reed de Buick naar Portsmouth en werd de wagen naar Frankrijk overgebracht, vandaar reed de ex-koning nu Duke of Windsor naar Cannes. De auto bleef nog drie jaar in zijn bezit .

Dr. Jazz

Zestien december 1926 Jelly Roll Morton (die later beweerde in 1902 de jazz te hebben uitgevonden) neemt met zijn Red Hot Peppers: George Mitchell, cornet; Edward "Kid" Ory, trombone; Omer Simeon, clarinet; Jelly Roll Morton, piano; Johnny St. Cyr, gitaar; John Lindsay, bas en Andrew Hilaire, drums "Dr. Jazz Stomp" op. Jammer, die latere uitspraak, want het deed Morton meer kwaad dan goed, want hij was een uitstekend componist en pianist. Mijn favoriete nummer van de Red Hot Peppers is het op 15 september 1926 opgenomen: "The Chant".

Jarig 2

Vandaag 77 jaar geleden werd ik in Amsterdam geboren. Ik heb niet zoveel met die stad, Leeuwarden en vooral Den Haag zijn me liever. Toch kan ik het niet nalaten zo nu en dan een boekje over Amsterdam aan te schaffen. Dat deed ik gister ook. Er staat geen jaartal in vermeld, dus ik pluis de tekst na en vind onder het kopje  Hôtels: Brack's Doelen Hôtel in de Doelenstraat, van ouds reeds zeer geroemd . Het werd in 1883 gerestaureerd. Wijlen Prins Hendrik vertoefde er graag. Die Hendrik kan niet de echtgenoot van koningin Wilhelmina zijn, maar moet Hendrik een zoon van Willem III zijn, Hendrik de Zeevaarder, die in in 1879 overleed. Op een gravure zie ik het Centraal Station, dat dateert van 1889, dus het boekje is van na die datum. Onder kopje Circus Carré, Schouwburgen lees ik Stads-Schouwburg (op het Leidsche plein.) Deze in herbouw zijnde fraaie Schouwburg nadert zijn voltooiing. De opening zal waarschijnlijk plaats hebben den 1 Januari 1894. Gevonden, het boekje dateert van 1893. Vooral de advertenties zijn interessant, zoals deze van de firma John Gosnell, waarvan de wortels tot 1677 zijn te traceren en die nog steeds bestaat.

Dodge

Ooit schreef ik de tekst behorende bij een autotest van deze Dodge uit 1914 voor Fred van der Vlugts "Wereld op Wielen". De auto stond destijds in Het Nationaal Automobielmuseum aan de Veursestraatweg in Leidschendam. Vanochtend vond ik, behalve de foto, de gegevens terug: viercylinderzijkepper met een cylinderinhoud van 3481cc, verbruik ongeveer 1 op 7, de auto had een  paar extra's zoals een compressiefluit en een zogenaamd fat man's wheel, een stuurwiel dat je weg kon schuiven, zodat ook de corpulente  chauffeur gemakkelijk kon gaan zitten.

Jarig

 

"Nederland is jarig", kraait het feestcomité onder aanvoering van de Overijsselse commissaris van de koningin Ank Bijleveld, bijgestaan hoe kan 't anders in dit land, door bekende Nederlanders: Albert Verlinde, Erben Wennemars en Kim-Lian van der Meij. Op 30 november van dit jaar starten de feestelijkheden om het tweehonderjarig bestaan van Nederland te herdenken. Dus u hebt nog even tijd om in gepaste polonaise achter Ank, Albert, Erben en Kim-Lian aan te gaan huppelen.

Honderd jaar geleden werd het eeuwfeest in Den Haag fors aangepakt, dat weet ik, omdat ik gister voor het kapitale bedrag van 10 euro op de markt een fotoalbum kocht met de titel: Ter Herinnering aan den Nationaal-Historischen Optocht gehouden te 's-Gravenhage op 5 september 1913".  Ik heb het begrip al jaren niet meer gehoord, maar op die dag, een eeuw geleden, werd een "allegorische optocht" georganiseerd ter herinnering aan het feit dat Nederland na de Franse overheersing opnieuw onafhankelijk was en dat is heel iets anders dan tweehonderd jaar Nederland. Maar weten Ank, Albert, Erben en Kim-Lian veel.
De meest bekende compositie uit 1913 is hoogst waarschijnlijk "The Whistler and his Dog" van de hand van de trombonist van de John Philip Sousa band, Arthur Pryor (1870 -1942), hier uitgevoerd door diens eigen band.

let op het paard, het is aangekleed als "zeepaard"

Oplossing

Staatssecretaris Wilma Mansveld (foto) wil bij sneeuwval langere treinen: van 6.00 tot 8.15 uur 's ochtends staat een extra lange trein opgesteld op Amsterdam Centraal waar door heen reizigers naar Haarlem kunnen lopen, reizigers van Haarlem naar Amsterdam kunnen gebruik maken van dezelfde trein, op tussenliggende stations kan worden in- en uitgestapt, er mag in deze trein net als in de overige treinen gebruik gemaakt worden van vouwfietsen, van 9.05 tot 13.12 uur staat een extra lange trein opgesteld tussen  Amsterdam Centraal en Utrecht, ook hier gelden net genoemde voorwaarden, tussen 14.19 en 17.53 uur staat een extra lange trein opgesteld tussen Amsterdam Centraal en Schiphol, internationale reizigers wordt aangeraden bij sneeuwval een dag eerder van deze trein gebruik te maken. Voor bagagevervoer naar en van Schiphol rijdt een speciale shuttletruck.

Yummy Yummy

Nadat u een ESTA (Electronic System for Travel Authorization) formulier hebt ingevuld en naar de Verenigde Staten "mag" reizen, even langdurig op Schiphol in de rij hebt gestaan, als u daar bent ondervraagd, kunt aan de andere kant van de Atlantische Oceaan buitengewoon smakelijk gaan eten in het Balkan-American Restaurant van Ed en Eloise Katchatourian in New York.

Mors

 De officiële naam van de fabriek in Paris was Société d'Electricité  et d'Automobiles Mors en ondanks het feit dat Mors in het begin van de vorige eeuw befaamde, door Charles-Henri Brasier ontworpen, racewagens bouwde, was electrische apparatuur, zoals de seinen voor de Franse spoorwegmaatschappij P.L.M., het belangrijkste product. De foto toont een Mors Grand Prixwagen uit 1902 tijdens de Londen - Brightonrit in 1985. In 1902 won Henri Fournier op zo'n Mors Parijs - Berlijn en de Belgische baron Pierre de Caters eindigde op de 18e plaats in Parijs - Wenen. De afgebeelde auto heeft het kenteken A187 en er wordt gefluisterd dat dit de wagen van De Caters is, maar in Parijs - Wenen deden een aantal auto's van het merk mee, waarvan het grootste deel uitviel.

Discriminatie

Vanmorgen zag ik bij een restaurant weer zo'n gehaat stickertje, een hond voorzien van een streep door zijn lijf in een rode cirkel, dat bekent dat ik zo'n etablissement niet mag betreden. In de regel hebben de uitbaters van die gelegenheden het excuus dat honden midden in zaak hun behoefte hebben gedaan. Ik vind dat een vreemd woord: uitbater, baten zal wel buitenshuis koken betekenen in tegenstelling tot thuis koken, net zoals uitvreten buitenhuis eten betekent, maar daar wil ik het eigenlijk niet over hebben. Ik persoonlijk heb nog nooit in welk etablissement dan ook mijn behoefte gedaan en heb ook geen plannen om dat te doen. Ik lijd onder een beschuldiging waar ik noch part noch deel aan heb. Worden de herentoiletten in restaurants gesloten omdat er naast de pot gepist wordt en worden  die etablissementen vervolgens verboden terrein voor mannen van het mensdom? Ik bedoel maar. Er wordt zoals gewoonlijk weer met twee maten gemeten en gediscrimineerd. Het wordt hoog tijd voor een Martin Luther King Charles Spaniel.

Una Barquhar

Packard

De Rolls-Royce Merlins die De Seversky noemde werden in de Verenigde Staten door Packard in licentie gemaakt. Packard was een in 1900 opgerichte autofabriek, maar geen onbekende op het gebied van vliegtuigmotoren, want in 1915 bouwde ze de eerste Libertymotor, waarvan er tijdens de Eerste Wereldoorlog 6500 werden gemaakt. De eerste Packard Merlins werden op 2 augustus 1941 afgeleverd en in 1942 waren ze volop in productie, geinstalleerd werden ze o.a in de Curtiss P-40F "Warhawk" en in de De Havilland "Mosquito", Supermarine "Spitfire" en AVRO "Lancaster". Van normale automobielproductie was trouwens na Pearl Harbor nauwelijks sprake meer, alhoewel er Packards 1942 zijn, wil het niet zeggen dat de wagens b.v. uit juni van dat jaar dateren, een Amerikaans automodellenjaar kon al een half jaar eerder starten: een Packard 1942 liep b.v. in october 1941 van de band. Na de oorlog is het met Packard bergaf gegaan, de auto's waren lomp en weinig inventief, uiteindelijk werd de fabriek gecombineerd met Studebaker, in 1958 verscheen de laatste Packard, in feite een opgefrunnikte Studebaker.

Reclamefoto uit 1955, maar de oude Packardslagzin "Ask the man who owns one" was voorgoed verleden tijd.

Zaterdagmorgen half tien

A in B 8

 Op het trottoir geparkeerde rijdende vuiligheid.

(oplossing: demonteren en in de er achter geplaatste vuilcontainers storten)

Rept U!

a.s. Zaterdag treedt TÖRF (goede wijn behoeft geen krans) om acht uur op in het Openluchttheater Nienoord in Leek. Rept U, de toegangsprijs bedraagt slechts 5 euro!

Zandvoort 1964

De Traditierit van de PAC (Pionier Automobielen Club) ging destijds van Utrecht naar Zandvoort en werd afgesloten met een rondje op het circuit, dat begon met een heuse Le Mansstart. Op de foto van links naar rechts: Georges Richard 1903* van Lord Strathcarron (die volgens mij naast de auto staat, waarschijnlijk omdat een echte lord nooit rent), Wolseley-Siddeley 1907** van Moorton Fisher, Panhard-Levassor 1902 van J.J.Th. Bierkens, Rover 1912 van P.P. Engelen en Hupmobile 1914 van Th. E. Johnson.

*De Georges Richard heeft noch een originele motor (want een originele mototor bleek onvindbaar en dus werd een tweecylinder De Dionmotor geinstalleerd) noch een originele carrosserie, die dateert van 1895 en werd gebouwd door Thrupp & Maberley. In november 2006 werd de auto voor £87.300 verkocht.
**De Wolseley-Siddeley met een Roi-des-Belgescarrosserie en een viercylindermotor met een inhoud van 3705cc werd in 2005 verkocht voor £55.225.

Vrijdagmorgen half tien

Zondagmorgen half tien

Roger Miller

Hij overleed bijna een maand geleden, nee niet Roger Miller (foto), want die stierf meer dan twintig jaar geleden, maar een vriend van me, die verantwoordelijk is voor, ik doe een gok, 60% van mijn autoavonturen. Engelse auto's waren in zijn ogen hondenhokken en Franse auto's roestbakken, over Duitse auto's had hij het nooit, daar maakte hij geen woord vies aan, alhoewel hij Trabantdealer was. Hij was dol op Rottweilers en Lincolns en ik heb hem jarenlang beide zien vertroetelen. Ooit woonde hij in Canada, waar hij op zeker ogenblik samen met een Belg een vliegtuig restaureerde, dat vervolgens moest worden uitgeprobeerd. Ze gingen getweeën de lucht, waarop de Belg hem vroeg of hij een vliegbrevet had, dat bleek niet in het geval, de Belg had het evenmin, zodat ze besloten het vliegtuig dan maar in de kruin van een boom neer te zetten. Mooi verhaal. Bij ieder ander, die me het verteld zou hebben, had ik mijn vraagtekens gezet, niet bij hem. Iedere keer dat ik Roger Millers  "The day I jumped from Uncle Harvey's plane" hoor, moest en moet ik aan hem denken. Eigenlijk passen al die grappige werkjes van Miller uitstekend bij hem: van "Dang me", "My uncle used to love me, but she died" tot "You can't rollerskate in a buffalo herd". Maar misschien paste "King of the Road" nog het best bij Paul, die, toen we keer onderweg waren en begin jaren zeventig vlakbij Amerstoort een fenderskirt van een  1949 Lincoln convertible coupe verloren zei: "Laat maar, ik heb er thuis nog wel één."

Ongewoon duo 2

Een buitengewoon vrolijkmakend stukje muziek is de "Staad-Lustiger" uitgevoerd door het Duo Mollner Maultrommler: Manfred Russmann, mondharp en Gerhard Russmann, tuba. Helaas niet op YouTube, maar wel op de CD "Autriche, une mosaïque de musiques", verschenen op Ocora C600011/HM79. Ik vond de heren op YouTube aangevuld met een paar andere musici. Manfred speelt een Noors mondharpje in "A Schene Gegend".

De Seversky 2

Het is wat te gemakkelijk om 71 jaar na dato lacherig te doen over De Seversky's voorspelling hoe toekomstige vliegtuigen er uit zouden zien, maar het blijft merkwaardig de volgende regels n.a.v. de Bell P-39 "Airacobra" in zijn boek "Victory Through Air Power" te lezen: "From the point of view of design and workmanship the Airacobra is a plane of which American engineers and manufacturers can be proud. Its performance, however cut down by a pititfully underpowered engine - a fact that can be traced to our procurement policy. The engine situation could have been corrected, once the Allison engine had failed to serve as expected, by frankly adopting the best available substitute. The British Napier Sabre, a 2000- horsepower engine, eminently successful in the Spitfire and Hurricane, was at hand for immediate use. Unfortunately the Army steered around this and adopted instead the Rolls Royce Merlin, with horsepower similiar to the Allison's." Noch de Spitfire noch de Hurricane hadden echter Napier Sabre-motoren, ze hadden Rolls-Royce Merlins, de Napier Sabres zaten in de Hawker Typhoon en Tempest en zover ik heb kunnen nagaan is de Merlin nooit geinstalleerd in de Airacobra.

Ongewoon duo

Vrienden weten dat ik ongewone instrumentencombinaties buitengewoon waardeer, dus toen ik de Smoke Benders (Samm Bennett, jew's harp en Daysuke Takaoka (tuba) ontdekte, was ik ogenblikkelijk verkocht : "Lucy, Lucy".

BOVAG 3

De BOVAG (Beweging Operationele Vegers Anale Gaten) heeft er nogmaals bij de Vereniging van Nederlandse Gemeenten op aangedrongen haast te maken met de bouw van gemeentelijke toiletten, zodat de wc's in particuliere woningen kunnen worden afgesloten, omdat zij immers overduidelijk bijdragen aan een enorme milieuvervuiling, doordat burgers niet alleen faecaliën in toiletten deponeren, maar ook allerlei andere stoffen die schadelijk zijn voor de leefomgeving. De BOVAG veegt bovendien niet met papier, hetgeen regelmatig tot verstoppingen leidt, doch de bij haar aangesloten vegers doen dit met een onschadelijke zeepoplossing. Gemeenten moeten mensen meer bewust maken van de negatieve effecten van het poepen in hun eigen woning. Daarvoor pleit de BOVAG, de brancheorganisatie van anale vegers.

BOVAG 2

De BOVAG (Bond Onafhankelijke Verenigde Algemene Grasmaaibedrijven) heeft de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten) op de vingers getikt vanwege het feit dat gemeenten te weinig wijzen op het feit dat het zelf grasmaaien door burgers buitengewoon schadelijk is voor de leefomgeving: het gemaaide gras wordt niet opgeruimd en blijkt daardoor buitengewoon aantrekkelijk voor allerei ongedierte, terwijl BOVAG-leden gemaaid gras op verantwoorde wijze afvoeren en vernietigen.

BOVAG

De BOVAG, de vereniging van Badhuis Ondernemers Voor Algemeen Gerief, heeft gecontateerd dat hun etablissementen door de huidige crisis minder bezocht worden dan voorheen, hetgeen tot gevolg heeft dat er thuis hoe langer hoe meer gedoucht en gebaad wordt. Hier dient een eind aan te komen en dus heeft de BOVAG de gemeenten geattendeerd op het feit dat er bij thuis baden allerlei schadelijke stoffen in het milieu terecht komen, zoals zeep, shampoo, wanneer een badmuts gedragen wordt rubberresten, maar ook olie, waarmee de huid wordt ingewreven en zelfs zware metalen wanneer armbanden, horloges en ringen tijdens het baden worden gedragen.

Vaderlandse tv 4

Vaderlandse tv 3

Globalisatie

Muziek globaliseert al heel lang, Hawaiimuziek van pak weg 150 jaar geleden had niets met slack-keygestemde gitaren, maar alles met trommels van doen, die gitaren kwamen er pas toen Portugezen en Mexicanen hun handen daar uit de mouwen staken en gitaren meebrachten en op Fiji, ook in de Pacific, was het niet anders. Daar leerden de bewoners meerstemmig zingen van zendelingen die het Christendom preekten, één ervan, Thomas Baker werd in 1867 opgegeten.  Dit is een gospelgroep van Fiji: First Tribe, het reggaeritme komt oorspronkelijk van Jamaica: "Valavala Kilikili". Natuurlijk heeft ook de Britse militaire muziek op Fiji zijn sporen achtergelaten. Dit is de Fiji Military Forces Band tijdens de Edinburgh Tattoo in 1998.

Vernachelen

Uit "Intermediair" van 20/6/'13

Moeten ze me toch eens uitleggen hoe kleding je voor de gek kan houden.

Vaderlandse tv 2

Vaderlandse tv

De Seversky

Altijd verdraaid interessant om te zien hoe mensen de toekomst zien, zeker als het gaat om de visie van Alexander P. De Seversky in 1942 op de het toekomstige militaire vliegtuig. De Seversky (1894 - 1974) schreef zijn "Victory Through Air Power" kort na de aanval op Pearl Harbor en het boek, waarin ik bovenstaande foto vond, stond van medio Augustus 1942  een maand lang nummer één op de New York Times bestsellerslijst. De Seversky, geboren in Tbilisi (Tiflis, in Georgië, destijds deeluitmakend van het Russisch tsarenrijk) leerde vliegen van zijn vader en werd na het doorlopen van de keizerlijke marine academie eerst als piloot gelegerd in Sebastopol en later in Riga, waar hij tijdens een luchtgevecht werd neergeschoten, de bommen aan boord onploften, doodden zijn waarnemer en De Seversky raakte een been kwijt. Dat weerhield hem niet om toch te willen blijven vliegen, maar zijn meerderen verboden het. Tsaar Nicolaas II kwam tussenbeide en De Seversky zette zijn loopbaan bij de marine voort. Tijdens de revolutie in 1918 was hij gestationeerd in St. Petersburg en in maart van dat jaar werd hij behoemd tot assistent marine-attaché in de Verenigde Staten. Hij besloot niet naar Rusland terug te keren, werd testpiloot en vond o.a het eerste bruikbare systeem om in de lucht te tanken uit. Met geld verdiend met zijn patenten begon hij een vliegtuigfabriek, waarin hij tevens een rol als piloot bleef spelen en diverse snelheidsrecords op zijn naam bracht o.a. met de SEV-3, die ontwikkeld werd tot de Seversky P-35 (foto hier onder), waarvan de tweepersoonsversie, de AT (Advanced Trainer) -12  hier te zien is.

Veel van De Seversky's ontwerpen werden nooit uitgevoerd, o.a. zijn "Super-Clipper".  De fabriek maakte geen winst en toen Seversky in in de winter van 1938/'39 in Europa was om vliegtuigen te verkopen, besloot de raad van commissarissen hem aan de kant te zetten en de fabriek werd omgedoopt in Republic Aviation Corporation, verantwoordelijk voor de P-47 "Thunderbolt", die behalve in de Verenigde Staten dienst deed in Groot-Brittannië, de Sowjet Unie, Frankrijk en Brazilië, in september 1944 waren er meer dan 10.000 P-47's gebouwd.

Toeval 12

Philip Hengst en Ernst van Stierum rookten allebei hetzelfde merk sigaretten, Camel blauw, maar dat was dan ook het enige wat ze gemeen haden. Philip reed een Triumph TR6 en Ernst een MG B en eigenaars van die Britse merken verdragen elkaar niet.  Ernst mompelde wanneer hij Philip zag, maar wel zo duidelijk dat deze het hoorde: "Mofrikaanse kutkar", wat sloeg op het feit dat de Duitse firma Karmann iets van doen had gehad met het carrosserie-ontwerp. Ernst had een paar keer opgeblazen Solex geroepen, hij noemde elke motorfiets een Solex en wist dat Triumph oorspronkelijk een motorfietsfabrikant was. Hij stond onder zijn motorkap gebogen en veegde net de olie van zijn peilstok toen Philip langs slenterde. "Wat had die lul in het vooronder? Dat was geen viercylinder B, maar iets veel groters. Iets enorms. Maar wat?"

Opnieuw Krugman

Op de dertiende van deze maand stonden onderstaande regels op dit blog:

"Niet dat ik de arrogantie bezit om te denken dat iemand uit het kabinet van de VVDA, dat volgend jaar 6 miljard wil bezuinigen, dit blog leest en ministers en staatssecretarissen zijn op hun beurt arrogant genoeg om dit artikel van Paul Krugman niet te lezen. Het staat in de New York Review of Books en  dat is een tijdschrift dat veel te hoog gegrepen is voor Rutte c.s. Wanneer u geen tijd/zin hebt het hele stuk te lezen, lees dan in ieder geval het laatste deel vanaf het cijfer 4. U weet dan dat Nederland geregeerd wordt door een stelletje chammers."

Er is nu geen excuus meer om geen kennis te nemen van Krugmans artikel, het staat deze week in "De Groene Amsterdammer".

Toeval 11

"Ferkelen", riep Frits-Frans, "ich ferkele, ich ferkelte, ich habe geferkelt". "Ik vind ich bin geferkelt mooier", zei Frans-Frits. Op dat moment passeerde Henk-Jan de Kater, in leren korte broek en stevige bergstappers: "Pardon? Ferkel? Ik laat me door jullie niet uitschelden." "Nee, meneer dat doen we niet, wij zijn op zoek naar niet bestaande Duitse werkwoorden, ferkelen leek mij leuk, net als dirndlen", zei Frans-Frits en Frits-Frans vulde aan "Ich dirndle, ich dirndlde, ich habe gedirndld." "Ik vind ich bin gedirndld mooier", zei Frans-Frits. Henk-Jan bedacht zich een ogenblik en vulde aan met ich ameise, ich ameiste, ich habe geameist." "Prachtig", riep Frans-Frits,  "ich habe fick geameist." "Dat is onzin, het moet ich habe Ameisen gefickt zijn en dat bestaat al." "Maar niet in het Duits!"

Vliegende auto 2

In 1949 verscheen de volgende vliegende auto, hij heette opnieuw Aerocar en werd ontworpen door Moulton Taylor. Er zijn in elf jaar, de laatste dateert van 1960, een aantal gebouwd, maar van serieproductie is geen sprake geweest. Er staat eentje te koop voor $975.000 en een andere vliegt nog steeds. Nog altijd leeft de droom de file te ontvluchten door doodeenvoudig op te stijgen, waarbij vergeten wordt dat een vliegtuig toch een aanloppje nodig heeft om op te kunnen stijgen. De Transition ziet er, dat moet gezegd worden, fraai uit, heeft geen aanhanger nodig en heeft in de lucht een kruissnelheid van 172 km. In ons land wordt gewerkt aan de PAL-V1  (foto) en omdat het om een gyrocopter - de rotor wordt net als bij de autogiro niet aangedreven - gaat is er in ieder geval geen aanloop nodig en schijnt zowel op de weg als in de lucht een snelheid te hebben van 180 km/u.

A in B 7

Goyse Limo!

Slack-key

Slack-key is een uit Hawaii afkomstige manier om een gitaar te bespelen, de term is een verbastering van ki ho'alu en betekent de gitaar vanuit de standaardstemming omstemmen tot één accoord, in de regel G majeur: D G D G B D, maar uiteraard zijn er andere mogelijkheden, dit is bijvoorbeeld open F: C F C F A C.

Ledward Kaapana is één van de bekendste slack-keygitaristen, ik heb een aantal opnamen van hem bij elkaar gezocht. Hier soleert hij en hier treedt hij op met Mike Kawaa, die twaalfsnarige gitaar speelt. Een groter gezelschap nu: Ledward Kaapana  met George Kahumoku Jr, Peter deAquino, Garrett Probst en Sterling Seaton. Maar behalve dat Kaapana gitaar speelt, speelt hij ook ukelele, het was in feite zijn eerste instrument. Daarnaast speelt hij ook autoharp.

Canon

Voor zover ik weet hebben wij cairnterriers geen canon, het mensdom heeft dat wel. Tenminste het Nederlandse mensdom, want anders weet het niet wat het is. Ze hebben dat canon pas een paar jaar. Je moet het zien als een geschiedkundig houvast, want anders raken ze de weg kwijt, dat komt doordat het mensdom geen goede neus heeft. Wij cairnterriers hebben die wel. Het Nederlandse mensdom moet dus weten dat er vroeger, voordat twee eeuwen geleden een drietal adelijke heren op eigen houtje Nederland tot koninkrijk omvormden, de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden bestond. Het was zelfs een voorbeeld voor de staatsvorm van de Verenigde Staten. Ik zal die zeven Nederlanden even opnoemen, al horen jullie dat natuurlijk als kenners van het canon natuurlijk wel te weten: Holland, Zeeland, Utrecht, Friesland, Groningen, Overijssel en Gelderland. Nu zou je denken dat een minister van Innerlijke Zaken zulk soort dingen ook weet, maar nee, hij heeft weliswaar een forse neus, maar dat is meer een soort gezichtsaanhangsel zonder enige functie, want hij wil dat er vijf  provincies komen. Om te beginnen wil hij Noord-Holland, Utrecht en Flevoland samenvoegen. Ik begrijp dat niet goed, kent zo'n man het canon van het Nederlandse mensdom niet?

Una Barquahar

Tom T. Hall

Countrymuziek is lang een blanke aangelegenheid geweest, goed, er waren uitzonderingen zoals DeFord Bailey (1899 - 1982), mondharmonica speler in het WSM-radioprogramma "The Grand Ole Opry", maar de vraag is of hij niet was ingehuurd als "novelty act", want het immiteren van een stoomlocomotief was zijn specialiteit. Charley Prides huidskleur werd  door zijn manager in het begin zorgvuldig voor het grammoonplatenkopend publiek verborgen gehouden, maar O.B. McClintons (1940 -1987) platen verschenen met zijn portret op de hoes. Stoney Edwards (1929 - 1987) is de enige zwarte countryzanger die ik ooit gesproken heb, dat was kort nadat "Blackbird (hold your head high)" was uitgekomen. Het zorgde her en der voor lawijt vanwege de zin "just a couple of country niggers". De witte countryzanger Tom T. Hall (foto) schreef een prachtig lied over de rassenhypocrisie in de Verenigde Staten met de titel  "The Man Who Hated Freckles".

Vliegende auto

Stinson 1944

Zelfs luchtvaartpionier Glenn Curtiss heeft zich al - overigens zonder enig succes -  met het ontwerp van een vliegende auto bezig gehouden gehouden en medio jaren twintig deed Henry Ford hetzelfde.

Het probleem is duidelijk, want waar laat je de vleugel, de vliegtuigmotor en de propeller als je niet vliegt? In een aanhangwagen achter de auto? Ik heb her en der wat verspreide foto's, van een vliegende auto. De Amerikaanse vliegtuigfabriek Stinson heeft in 1944 een vliegende auto gebouwd, de fabriek maakte toen deel uit van het Consolidated Vulteeconcern, dat ook verantwoordelijk was voor de B-24 "Liberator"-bommenwerper en de PBY-5 "Catalina"-amfibie. Het bleef bij één exemplaar met een 90 pk Franklinmotor en een duwschroef. In  1947 volgde een tweede, totaal ander, toestel, de Stinson "Aircar". In november van dat jaar raakte het bij een landing zwaar beschadigd, onderdelen ervan werden gebruikt voor een tweede exemplaar, maar het project werd vanwege de hoge kosten en de geringe interesse stopgezet.

Stinson 1947

Kukelekuuuu

Ronald "Kukeleku" Noordvleugel

Oude tijden

Oude tijden lijken elke derde zondag van de maand in Den Haag te herleven, wanneer een tram op het Voorhout halteert: de schouwburgtram, naast de Amerikaanse ambassade, wachtend op bezoekers van de Koninklijke Schouwburg. Maar niets is minder waar: het Haags Openbaar Vervoer Museum organiseert op die zondagen korte rondritten, gister gebeurde dat met de 1210 (foto), in HTM-dienst op 1 april 1963 en afgevoerd op 14 augustus 1982 en de 1165, in het door mij vervloekte openbaarvervoersgeel, in dienst in augustus 1957 en afgevoerd in januari 1992. De trams rijden op de derde zondagen een rondje tussen het Voorhout en het museum aan de Frans Halsstraat. De rit kost slechts drie euro en het verbaast me elke keer hoe weinig mensen van de gelegenheid gebruik maken. Opvallend is trouwens dat de gehele Zeeheldenbuurt en de Vondelstraat, vanwege diverse werken al tijden tramloos zijn en er door de HTM niet gezorgd is voor vervangend busvervoer.

Mickey Newbury

Ze zijn verdomme allemaal dood, mijn favoriete Amerikaanse liedjesschrijvers. Mickey Newbury (1940 -2002) had zijn zinnen altijd gezet op het schrijven van liedjes, leerde zichzelf gitaar spelen, reed rond in een oude Pontiac, belandde in Nashville, waar hij - zo gaat dat daar gewoonlijk - een contract kreeg bij een uitgevershuis zodat anderen werkjes van hem op konden nemen en pas later kreeg hij gelegenheid zijn liedjes op de plaat te zetten. Van hem is het nodige op YouTube te vinden, ook live opnamen, maar soms laat de techniek behoorlijk te wensen over en zit er een ongewone portie "reverb" op zijn stem, ook zijn plaatopnamen zijn daar trouwens niet altijd vrij van. Drie opnamen van hem, die verlangen gemeen hebben: "Mobile Blue", "An American Trilogy" en "Frisco Mabel Joy".

Larry Jon Wilson

Ik kijk altijd even naar de "kijkcijfers" op YouTube: Bobby Charles haalt samen met "The Band" 19.298 kijkers, dat aantal haalt hij bij lange na niet met "Street People", hij komt niet verder dan 825 kijkers en zelfs "Small Town Talk" haalt maar 4076 kijkers. Het gaat dus niet om kwaliteit maar om naamsbekendheid, in zijn geval meegezogen worden met een groep als "The Band". In mijn platenkast staan meer in feite onbekend gebleven grootheden. Daar is bijvoorbeeld Larry Jon Wilson (1940 - 2010), die in 1975 pas zijn eerste elpee afleverde en wat voor één. Maar "Broomstraw Philosophers and Scuppernong Wine" haalt maar 10(!) kijkers. Is het omdat Wilson (foto) in het hokje "country" werd gestopt, waar hij duidelijk niet in thuis hoort. Zijn "Ohoopee River Bottomland" haalt 35.526 kijkers. Het is ook voor degenen die nooit in een opname studio waren interessant.

Bobby Charles

Officieel heette hij Robert Charles Guidry en zo heeft hij zowel "See you later alligator" als "Walking to New Orleans" geregistreerd, maar zijn eigen opnamen maakte hij onder zijn voornamen: Bobby Charles. Ik kan me dat wel voorstellen, want zijn cajunachternaam werd natuurlijk voortdurend verkeerd uitgesproken. Alhoewel hij wel degelijk aanwezig was bij de opname van "The Last Waltz" van The Band en samen met Dr. John, Garth Hudson, Levon Helm en Rick Danko op de grammofoonplaat belandde is "Down South in New Orleans" niet in de film meegenomen. Dat is verdraaid jammer, want dat had zijn bekendheid aanzienlijk groter gemaakt. Hij heeft schitterende liedjes geschreven, ik liet "Small Town Talk" eerder deze week al horen in een uitvoering van Amos Garrett en Geoff Muldaur, dit is Bobby Charles zelf met "Street People" en "Jealous Kind".

DE CHAMMERS

Amos en Geoff

Op de elfde van deze maand liet ik Geoff Muldaur & Amos Garrett zien met een liedje van Bobby Charles. In mijn platenkast staat een Flying Fishelpee uit 1978 van het duo met een wonderlijke selectie van nummers: Chopin, Hoagy Carmichael, Chuck Berry, Tsjaikovsky, Jimmie Rogers, Percy Mayfield, afgezien van nog wat door Muldaur zelf  geschreven werkjes. Dit is hun versie van Berry's "La Juanda".

Blériot 2

Op één van de laatste pagina's  van de Blériotcatalogus staat een bandenpomp beschreven, die vanaf het stuur te bedienen was. Het lijkt ietwat overdreven, maar wie de beschrijvingen van het automoblisme van een eeuw geleden gelezen heeft, weet dat lekke banden aan de orde van de dag waren. Je kon de "gonfleur" telegrafisch bestellen, daarvoor gebruikte men destijds de code van Michelin: Valérius betekende verzending per post, Varus per post tot spoorstation, Velito per post tot huis, Vespasia per expresse per post tot spoorstation, Vindex per expresse per post tot huis, Vistula normaal per post tot spoorstation en Volta normaal per post tot huis.

Krugman

Niet dat ik de arrogantie bezit om te denken dat iemand uit het kabinet van de VVDA, dat volgend jaar 6 miljard wil bezuinigen, dit blog leest en ministers en staatssecretarissen zijn op hun beurt arrogant genoeg om dit artikel van Paul Krugman niet te lezen. Het staat in de New York Review of Books en  dat is een tijdschrift dat veel te hoog gegrepen is voor Rutte c.s. Wanneer u geen tijd/zin hebt het hele stuk te lezen, lees dan in ieder geval het laatste deel vanaf het cijfer 4. U weet dan dat Nederland geregeerd wordt door een stelletje chammers.

Haiti & Irak

Op bladzijde 176 van "FDR"* stuit ik op de volgende zinnen: "Franklin however, saw the the occupation as an example of American benevolence. When the Marines had arrived in 1915, the Haitians were primitive savages, living in mud and wattle huts concealed in the underbrush. They had to use force to bring the benefits of democracy to a primitive country. American investments would promote prosperity. Dictators would be overthrown and democratic principles would thrive." 

Honderd jaar later lijkt er wat betreft de basis van de Amerikaanse buitenlandse politiek weinig veranderd, vergelijk Haiti van toen met Irak van tien jaar geleden. Ik citeer opnieuw uit "FDR". "In 1917, the island was in effect governed by the U.S. Navy. Smedley Butler (foto), a Marine general of the "we have landed and have the situation well in hand" school, was commander of the Haitian gendarmerie. He presided over the inauguration of President Dartiguenave, the handpicked choice of the State Department. "I won't say we put him in", Butler said. "The State Department might object. Anyway, he was put in." Butler ran the Haitian customs, administered Haitian finances, and was in charge of Haitian public works, primarily road building. He had 6,000 men at work on the road systems, most of them forcibly recruited. He bragged that this roads cost only $250 a mile and once wrote Franklin that "it would not do to ask too many questions as to how we accomplished this work." Herbert J. Seligman, who went to Haiti for the Nation in 1920, reported that "the road program was used as an excuse for kidnapping thousands of Haitians from their homes" and " forcing them to live for months in camps, insufficiently fed, guarded by Marines, rifles in hand .... when Haitians attempted to escape ... they were shot." Seligman charged that under the Marines , Haiti had become a police state. The Marines called the Haitians "gooks", treated them brutally, and in five years of occupation killed 3,000 of them."

Het enige verschil lijkt dat, anders dan in Haiti, in Irak Amerikaanse privé-firma's werden ingehuurd om het vuile werk op te knappen.

*"FDR, A Biography" (over Franklin Delano Roosevelt) van Ted Morgan uitgegeven door Simon and Schuster, New York. ISBN: 0-671-45495-1.