Vreemd

Eerder besteedde ik al aandacht aan de muziek van Esquivel, de man die stoeide met stereo en op zeker moment zover ging zijn orkest op te delen en een deel in één zaal neer te zetten en het andere deel in een ander zaal om het vereiste effect te bereiken. Ik heb geen idee of dat met "Mucha Muchacha" ook gebeurd is, maar vreemd klinkt het wel. Er waren anderen die nieuwe opnamemogelijkheden onderzochten. Daar was bijvoorbeeld André Popp, die een muziekstuk omgekeerd uitvoerde om het dan vervolgens weer goed op de plaat te zetten. In 1957 verscheen zijn "Delirium in Hi-Fi" waarop o.a. dit "Java". Een andere experimenterende Fransman was André Hodeir (foto), oorspronkelijk opgeleid als klassiek violist, maar later compositie studerend bij Olivier Messiaen. Vervolgens speelde hij jazz, eerst onder de schuilnaam Claude Laurence, daarna onder eigen naam o.a. met Pierre Michelot, Donald Byrd en George Duvivivier. Dit is Hodeirs compositie "Jazz et Jazz".

V&D

Ooit, eind jaren vijftig werkte ik een zomervakantie bij V&D in Den Haag, destijds een florerend bedrijf. Ik werkte op de decoratieafdeling, waar ik als aankomend onderwijzer een uitzondering was. Ik kan me met de beste wil van de wereld maar drie namen van collega's herinneren: Van der Plas, Van Zanen en Piet van den Heuvel. Met laatstgenoemde heb ik nog een tijdje contact gehouden en nog altijd valt zijn pseudoniem Napaku (elf jaar na zijn dood) her en der op Haagse muren te ontdekken. Piet hield net als ik van moderne jazz en we mochten graag met de mond een en ander imiteren tot er een ledinggevende op het tapijt verscheen. Blote etalagepoppen waren bij V&D verboden en dus moesten de vensters worden afgeplakt, daartoe reden we met een karretje op maandagochtend, de winkel was dan gesloten, o.a. over de tapijtafdeling naar de kasten in de Spuistraat. Dat deden we we met grote snelheid en het liefst met één van ons in het wagentje, de ander duwend. Op zeker moment kreeg ik de vererende opdracht een bar te ontwerpen, nee, niet om ergens in  de winkel of in een etalage te plaatsen, maar voor één van de kinderen Vroom, maar het ook één van de kinderen Dreesmann zijn geweest, die een feestje gaf. Toen ik vanmorgen hoorde dat V&D dreigt onder te gaan dacht ik ook aan Henk(?) van der Plas, met wie ik urenlang houten latten geel heb staan schilderen, waarbij Henk(?) voortdurend iets dat meer leek op geil dan op geel uitriep.

Jeb

In de Verenigde Staten maakt men zich op voor de volgende presidentsverkiezingen, één van de mogelijke Republikeinse kandidaten is Bush III: Jeb, zoon van George H. en broer van George W.. Tijd om het leuke boekje "Yiddish with George and Laura"* weer op te zoeken en te lezen wat  de schrijvers Ellis Weiner en Barbara Davilman over Jeb in 2006 te melden hadden:

"Jeb  is one of George's brothers.
Jeb is the governor of Florida.
He helped George win the elections.
He is an avid golfer and a finagler.
"Mom is mad at you, George," says Jeb.
"Hey Jeb," says George.
"How is your daughter, Noelle? Is she still taking Ex-Lax and smoking that farshlugginer crack?"
"You  do not mean Ex-Lax," says Jeb.
"You mean Xanax. No, she is off drugs and in therapy."
"Therapy, schemarapy," says George. If someone has troubles they should talk to God."

ISBN-13: 978-0-316-01446-5

Beveiliging

Jarenlang kwam ik op een buitengewoon vroeg uur op wat toen nog niet het Mediapark heette, het  was in die dagen dat een Nederlands park nog een ruimte was waar gras, struiken en bomen groeiden.  Ik kwam op een vroege ochtend compleet met platenkoffer bij het VPRO-gebouw waar iemand met een pet - mannen met petten ontlenen aan hun pet ongelooflijk veel gezag - mij de toegang ontzegde. Op zo'n moment is goede raad duur, want een half uur later begon "De Gezamenlijke Zenders Peazens en Moddergat". De man vroeg vanachter glas wat ik kwam doen. "De bloemetjes water geven", schreeuwde ik terug. Uiteindelijk ben ik toegelaten, maar dat ik in zo'n geval opgewekt aan de uitzending begon? Nou nee! Jaren eerder was het bij sommige portiers gebruik 's nachts Hilversumse politiemannen te ontvangen in het kader van de ene pet houdt van de andere pet. Op zekere dag deed een portier dienst die, met twee koddebeiers het rode licht negerend, de uitzendruimte betrad met de als grap bedoelde kreet "Bloemendaal, ze komen je halen!" Na de uitzending heb ik de man verteld dat een aantal van mijn familieleden in de oorlog met zo'n kreet uit hun huizen zijn gehaald. Niet dat dat enige indruk maakte, want daar was de schedel iets te laag voor en de VARA-radiodirectie (want daar werkte ik  destijds) nam het niet voor me op. Ik begrijp dat er momenteel luid geroepen wordt om strengere bewaking van het Mediapark, gelukkig  werk ik er niet meer.

Carmen Mastren

De vierde man van het Bechet-Spanier Quartet was Carmen Mastren (1913-1981), een eind jaren dertig veel gevraagd gitarist, die zowel in 1939 als in 1940 de lijst van gitaristen in de Verenigde Staten aanvoerde en dus een plaatopname met eerstgeplaatste jazzmusici op andere instrumenten maakte: "Blue Lou". Hij zat - want gitaristen zitten - ook in de studio met Billlie Holiday, Bud Freeman en Jack Teagarden, maar daar heb ik op YouTube geen opnamen van kunnen vinden, wel een opname onder eigen naam op banjo, maar die wil ik u besparen. Van 1936 to 1940 speelde Mastren in het orkest van Tommy Dorsey, hier een opname ("Symphony in Riffs"  uit 1938) en in de Tweede Wereldoorlog in de luchtmachtband van Glenn Miller, waarvan deze bijzondere opname van "Pistol Packin' Mama".

Vooruitziende blik

Het heeft de directie der Nederlandse Spoorwegen in zijn oneindige goedheid behaagd u nu reeds aan te kondigen dat vanwege te verwachten sneeuwval  de dienstregeling op 27 mei 2018 zal worden aangepast.

Wellman Braud

Brauds familie schreef de achternaam soms Breaux en dat lijkt me ook logischer, dan het wat Germaans klinkende Braud, hij werd namelijk geboren Louisiana. Wellman Braud (1891-1966)was de bassist in de Bechet-Spanier Big Four, maar voordat hij daarmee in de studio stond had hij al schitterende loopbaan achter de rug: vermoedelijk is hij de allereerste die op staande bas een solo op de plaat zette, in een orkestje (Joe Turner and his Memphis Men) afkomstig uit de Ellington Band: "Freeze and Melt". Braud was van 1926 tot 1935 bassist van Ellington. Hier een filmopname van de band, waarin we ook de beide trombonisten zien: "Tricky Sam" Nanton op slide- en rechts daarvan de componist van "Caravan", Juan Tizol op ventieltrombone. Braud maakte ook opnamen met de orkesten van zowel  meneer ales mevrouw Armstrong, met Jelly Roll Morton (o.a. "Ballin' The Jack" in september 1939), met Jimmy Noone (o.a. "I Know That You Know" in december 1937, met Charlie Shavers op trompet), met Pee Wee Russell's Rhythm Makers (o.a. "There'll Be Some Changes Made") en hij was met Kid Ory in 1956 op tournee door Europa (hier in zowel qua geluid als beeld belabberde opname van "Musket Ramble").

Albany

Dat er ooit acht verschillende fabrieken waren die een auto onder het merk Eagle uitbrachten - en dan tel ik vertalingen als Adler nog niet mee - verbaast me niets, van een Finch en een Spatz waren er maar één. Van een Albany twee: een Britse, gemaakt in Londen tussen 1903 en 1905. De fabriek maakte zowel stoom- als benzineauto's, de auto hierboven had een stoommachine en werd op identiek wijze bestuurd als de Lanchester. De andere Albany kwam uit de gelijknamige plaats in Indiana (USA) en die fabriek hield het twee jaar vol (1907-'08) met een de bouw van één- en tweecylinderauto's  met luchtgekoelde motoren.

 

Muggsy Spanier 2

Een jaar later stond Muggsy (foto) in de studio met Sidney Bechet, sopraansax, Carmen Mastern, gitaar en Wellman Braud, bas. De naam van het kwartet Bechet-Spanier Big  Four,  hier in "Sweet Sue, Just You".

Verschil

Bote roeide met de riemen die hij had en Ulbe roeide uit.

Kiblinger

Lijkt me een goed reclameobject voor een visboer: een Kiblinger, maar het zal wel het enige overgebleven exenplaar zijn van auto's die tussen 1907 en 1909 de W.H. Kiblinger Co.-

fabriek in Auburn (Indiana) verlieten. Het was een typisch Amerikaans product: een buggy, hoog op de wielen, zodat hij niet in de modder bleef steken, met eentweecylinderluchtgekoelde motor onder de bank.

Muggsy Spanier

Natuurlijk heet iemand niet Muggsy en hij had dan ook drie heel normale voornamen: Frances Joseph Julian. Spanier werd geboren op 9 november 1901 (al geeft Leonard Feather 1906 als geboortejaar) in Chicago en overleed op 12 februari 1967. Zijn beste opnamen maakte hij waarschijnlijk in 1939 met zijn Ragtime Band, die opnamen heb ik op een elpee in een merkwaardige hoes, klaarblijkelijk in de jaren zestig uitgebracht als B-keuze, waardoor ik zelf op zoek moest naar de gegevens, die ik vervolgens op de hoes heb geplakt (zie boven). Dit is "That Da-Da Train". Een fameus nummer van hem was "Relaxin at The Touro", The Touro was een hospitaal in New Orleans waar Muggsy opgenomen was, nadat hij in 1938 fysiek was ingestort. De bijnaam Muggsy onstond toen hij in zijn jongensjaren een groot fan was van Muggsy McGraw, die vanzelfsprekend ook geen Muggsy heette maar John Joseph.

McGraw had trouwens een tweede bijnaam: "Little Napoleon" en we kennen ook een Napoleon in de jazz, Phil. Dit is een opname van Phil Napoleon (1901-1990) met de Memphis Five: "Fidgety Feet". Phil Napoleons echte naam was overigens Filippo Napoli. Ik geef toe wat een gedoe met die namen!

Krugman

Vandaag Paul Krugman in de "International New York Times":

"So now that Mr. Tsipras has won, and won big, European officials would be well advised to skip the lectures calling on him to act responsibly  and to go along with their program.The fact is they have no credibility; the program they imposed on Greece never made sense. It had no chance of working."

Wie had natuurlijk ogenblik zijn mondje weer in beide handjes en sloeg Krugmans wijze raad  in de wind?

Jeroen René Victor Anton Dijsselbloem

Verschil

Terwijl Henk-Jan wintertarwe zaaide, zaaide Archibald bam.

Cyclonette

Zo nu en dan zie ik nog een Solex, maar 'n Berini - het fameuze eitje - heb ik al jaren niet meer gezien. Het idee van een motor op het voorwiel was niet nieuw, bijvoorbeeld Cyclon in Berlijn bouwde in 1902 een motorfiets met een ééncylindermotor op het voorwiel. In 1904 volgde bovenstaande Cyclonette, een driewielig autootje met luchtgekoelde motor met een inhoud van 450 cc, die met een riem het voorwiel aandreef. Met een grotere motor en een vierpersoonscarrosserie werd de Cyclonette tot 1924 gebouwd. Er bestond ook een bestelwagenversie van  de Cyclonette.

Matjevlechten

Nadat pijltjegooien en rijtjedansen zich in ons land onder de respectievelijke namen darts en line dancing in een redelijke populariteit mogen verheugen kondigt zich een nieuwe rage aan onder de naam Rope Skipping, dat heette tot dusver touwtjespringen, maar in Kortenhoef en omgeving heet het Rope Skipping. In het Britse noemt men touwtjespringen skipping  rope, maar in Kortenhoef hebben ze de Engelse taal beter onder de knie dan in het Grootbritse en ze hebben zelfs een professionele Rope Skipper ingehuurd om het volk aan het springen te krijgen. In het naburige Bussum gaan ze naar verluidt binnenkort matjevlechten onder de naam "Plaiting Mat."

Ulbe Soechemans, 's-Graveland.

Cameron

Nee, niet de Britse eerste minister, maar een Amerikaans automerk, dat in zeventien jaar (1902 - 1919) tien keer van eigenaar, maar ook van zetel van de fabriek veranderde. Het begon allemaal in Pawtucket op Rhode Island met bovenstaande kleine tweezitter met een luchtgekoelde motor die gefabriceerd werd door de United Motor Co. en daarna door de James Brown Machine Corp., pas toen de fabriek naar Brockton, Massachusetts verhuisde ging de fabriek, net als het product Cameron, heten

Muziek

Natuurlijk had ik het eerder moeten doen: u attent moeten maken op wat ik in de wandeling België 2 noem, maar Canvas heet. Er valt daar veel muziek te genieten, kort geleden zag ik een documentaire over de gitarist Andy Summers van The Police, een documentaire over Alice Herz-Sommer en een deel van een pianorecital van Boris Gitburg. Gisteravond  bracht de zender een anderhalf uur durende documentaire over B.B. King. Vrijdagavond a.s. wordt een concertante uitvoering uitgezonden van Béla Bartóks opera "Blauwbaards Burcht", gevolgd door een opname van "Sheherazade" van Rimski-Korsakov.

Antwoord op de vraag van gister

Nee, nee Lodewijk en Lars Amstraal deden een dagje Auschwitz, net als de hier boven afgebeelde Kasper Lootsma. Zij togen alle drie in exact dezelfde kledij (zoals zij in Auschwitz gefotografeerd werden) ter begrafenis van hun grootouders. De VPROGIDS vond het gepast ter herdenking van de bevrijding  van Auschwitz deze foto's te plaatsen, waarvoor wij de redactie buitengewoon dankbaar zijn.

Vraag

In welk pretpark mag zich dit in oranje pitbullsmoking gestoken tweetal zich ophouden? Is het in De Efteling, Duinrell of Slagharen?

Lacoste & Battmann

Batman, een in 1939 door  tekenaar Kane en schrijver Finger bedachte held,  reed met het jochie Robin in een Batmobile, een ietwat verbouwde Amerikaanse wagen, maar hij had zich, zij het  in een archaïscher automobiel, kunnen verplaatsen, een echte Battmann, alhoewel het merk natuurlijk Lacoste & Battmann heette. Dat klinkt volslagen onbekend, maar er reden ooit bussen van dat merk in Rotterdam en Liverpool. De fabriek stond tussen 1897 en 1913 in Parijs en bracht in het begin zijn auto's niet onder eigen  naam op de markt: acht verschillende namen waaronder Napoleon, Speedwell en Simplicia werden gebruikt. De foto leek me op een dag  als vandaag wel toepasselijk.

Bremach

Nooit eerder gezien en mijn eerste gedachte was dat Mercedes zijn Unimog eindelijk van een moderner jasje had voorzien, maar op de neus stond Bremach en de ster ontbrak. Het blijkt een Italiaanse 4x4concurrent met  Ivecomotoren, leverbaar met een automatische bak en inmiddels zelfs met een Amerikaans filiaal, dat een electrische versie in het pakket heeft.

Parisienne

Op het eerste gezicht lijkt dit een van de vele autootjes van zo'n honderdvijftienjaar geleden, maar toch wijkt het het wel degelijk  af van wat destijds gebruikelijk was, want de Parisienne "Victoria Combination" is een voorwielaangedreven auto, gemaakt door de Société Parisienne E. Couturier et Cie. in Parijs. De koper had de keuze uit twee motoren een De Dion of een iets zwaardere Aster. De motor  draaide met de vooras mee. De Parisienne Victoria Combination was van 1899 tot en met 1903 in productie en er werden meer dan 400 gebouwd.

Afschrikwekkend 2

Gomberts vrouw Eitje - geboren Struif - kon, sinds Gombert een maand geleden verantwoordelijk was gemaakt voor de invoering van afschrikwekkende plaatjes op rookwaar, Schippers wel schieten: "Je had met haar moeten trouwen, elke avond voor het slapen gaan kijkt meneer in een of ander boekje, gaat het niet over doelgroepen, dan gaat het over longkanker en aanverwante kwalen. Ik word daar goed ziek van." "Stil nou even, schat, ik verdien er mijn brood mee", mompelde Gombert, die net aan het tweede hoofdstuk van Gastebreurtjes 754 pagina's tellende epos begonnen was. "Mij is opgedragen wat voor soort plaatjes op sigarttenpakjes mensen moeten verhinderen de inhoud op te steken. Hoe afschrikwekkender hoe beter en dat is niet eenvoudig". "Niet eenvoudig? Man, wat lul je nou? Het is doodsimpel! Je zet een afbeelding van Mohammed op een een doosje sigaretten en er is geen moslim die er nog eentje opsteekt en de rest? De rest is doodsbenauwd om door een jihadist gesnapt te worden met een pakje sigaretten waarop Mohammed afgebeeld staat."

Jiddisj

Geen vraag wie dit is. Leonard Nimoy als Spock in "Star Trek". Maar die rol komt slechts zijdelings ter sprake in dit prachtige interview.

Knox

Een Knox, van voor 1903, want daarna bouwde de fabriek in Springfield (Mass.) alleen maar vierwielers. In de wandeling heetten de auto's "Old Porcupines", vanwege het feit dat de luchtgekoelde motoren niet - zoals gebruikelijk - vinnen hadden, maar  uitstekende pennen, de officiële naam was Knox Waterless. De driewieler had een achterin geplaatste eencylindermotor van 4PK. 

Afschrikwekkend

"Wij moeten", zei Edith Schippers tegen Gombert Knoffel - ambtenaar derde klas op het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en verantwoordelijk voor de afdeling bestrijding rookwaar -  " de verpakking van sigaretten zo afstotelijk maken dat de roker er van afziet ééntje op te steken." "Jawel, excellentie, tot Uw dienst excellentie, maar bent U niet bang excellentie, dat de consument zijn sigaretten ogenblikkelijk overpakt naar een sigarettenkokertje, zodat hij of zij, exellentie, de afschrikwekkende afbeelding, niet telkenmale onder ogen hoeft te hebben." "Kijk", zei Edith Schippers", "voor dat probleem hebben we  jou nou precies  aangenomen. Er komen bijvoorbeeld  ook slechts sigarettenkokertjes met alleen maar afschrikwekkende afbeeldingen in de handel, zodat het absoluut geen  zin  heeft de sigaretten over te pakken, begrijp je Knoffel?" "Maar wat is afschrikwekkend, excellentie? Een foto van een halfvergane long, een hondendrol, een jihadist, excellentie? Dat hangt helemaal van de doelgroep af, excellentie!" En Knoffel wist waarover hij sprak: hij had het "Handboek voor Analyse van Marktsegmentatie" van drs. Alexander Gastebreurtje op zijn nachtkastje liggen.

Navraag

Arie Bordjepap had net 34864 met 59231 vermenigvuldigd, terwijl hij dat eigenlijk met 59237 had moeten  doen, maar de zeven was zo onduidelijk geschreven dat hij zich vergiste, toen de telefoon ging en drs. Stroopslinger van het Ministerie van Wintertenen en Spoorwegovergangen zich meldde, om navraag te doen waar het overzicht bleef van het aantal konijnen dat in 2013 gebruik had gemaakt van het natuurviaduct tussen Bussum en Hilversum.

Eén letter

Uniek

Dit is het enige personenwagenexemplaar dat resteert van het merk Lifu, een door stoom aangedreven auto volgens het systeem van Henry Alonzo House, in 1901 gebouwd door Thomas Noakes & Sons in Londen en in de  handel gebracht door The Steam Car Co. in dezelfde stad. Om het verhaal ingewikkelder te maken, soortgelijke auto's werden ook door andere Britse firma's gemaakt en door The Steam Car Co. verkocht, Lifu staat trouwens voor Liquid Fuel Engineering Compay (gevestigd in Cowes op het eiland Wight), een bedrijf dat alleen maar stoomvrachtwagens en - bussen bouwde en geen personenauto's.

Hon

Had krek Karel Romcond anne telefoan dyt my fertelde dat syn overbuurman Dirk-Wout Arsbongel sich in 't kader fanne terroristenbestrijding 'n rottweiler anskaft hèt dyt 'r Mohammed noemt hèt.

Bussum

U weet, ook dankzij dit blog, dat Bussum, in de wandeling het goyse dorp met geiwe, voorop loopt als het om politiek bewust handelen gaat, daarom verbaast het mij ook niet dat sinds vorige week dit opschrift op een muur bij mij in de buurt staat. Nee, Bussumers kun je ook om een actueel politiek statement sturen!

Studebaker

De foto is niet scherp, maar het kenteken is goed leesbaar. G 3422 is een Noordhollands kenteken, maar ik weet zeker dat ik de foto op het Circuit van Zandvoort gemaakt heb, nadat de nieuwe landelijke kentekens al waren ingevoerd. Zou dit dezelfde Studebaker cabriolet zijn die eigenlijk toen (begin jaren zestig) met het officiële kenteken TK-59-84 aan de PAC-rally mee had moeten doen?

Metropolitan

Eind jaren vijftig zag ik er ooit één in Voorburg, veerig jaar later zag ik er regelmatig één op een parkeerterrein bij een shopping mall in Barefoot Bay (Florida). Maar een heel groot succes is de "Metropilitan" internationaal nooit geweest, al was er door de fabrikant voor de introductie een groot onderzoek gedaan: in januari 1950 werd een prototype door de Verenigde Staten op een groot aantal bijeenkomsten getoond en werd aan meer dan 250.000 personen  gevraagd wat ze van een kleine tweezitsauto vonden. Dat de grote Amerikaanse fabriek Nash zo'n onderzoek deed, was niet zo merkwaardig, er werden uit het Britse nogal wat kleine tweezitters geïmporteerd, dat die vooral vanwege de sportieve uitstraling hun weg naar Amerikaanse kopers vonden, werd klaarblijkelijk over het hoofd gezien, want de "Metropolitan", die in 1954 geïntroduceerd werd, leek meer geschikt als winkelwagentje voor een dame op leeftijd.  De "Metropolitan" kwam uit Engeland, met een carrosserie ontworpen door Pininfarina, die samen met het team van Nashontwerpers verantwoordelijk was voor het uiterlijk van alle Nashproducten. De auto werd gefabriceerd in de Austinfabriek in  Longbridge met een motor die ook in de Austin A40 te vinden was. Er zijn tussen 1954 en 1962 vier verschillende series gebouwd. Inmiddels heeft de auto in de Verenigde Staten een soort cultstatus. Onderstaande "Metropolitan" is door iemand behoorlijk onderhanden genomen, voor staat de auto op ski's, achter op tracks.

Een beproefde praktijk want Kégresse had de Rolls, oorspronkelijk van de Russische tsaar, maar daarna in handen van Lenin, precies zo uitgerust. Diezelfde Kégresse werkte later nauw samen met Citroën. 

 

 In Zweden werd dit postbusje van Scania met ook voor ski's en achter tracks op gladde wegen ingezet, al is het principe van de tracks volslagen anders.

Burgemeester 4

Hutje-bij-Mutje had net zijn secretaresse een boeket door hem die ochtend vers geplukte darmflora in een vaas op zijn buro laten zetten toen de telefoon ging, uit het daarop volgende gesprek bleek dat Stokslager een aantal organisaties, onder andere uit het voormalig verzet, over het op 4 mei te houden popconcert had geïnformeerd en dat ook een fractie in de gemeenteraad dreigde hem voor de voeten te gaan lopen en zelfs een motie wenste in te dienen. Hij vloekte, sloeg met zijn vuist op tafel, zodat het vaasje met darmflora omviel en het portret van zijn echtgenote bespatte. Hutje-bij-Mutje oogde ontredderd, terwijl zijn secretaresse met een rol wc-papier aan het deppen sloeg.

Turk

Sayin Iki Yüzlü

Checker

 Dit kan niet missen dit is een Checker, eens de spreekwoordelijke taxi van de Verenigde Staten, maar al sinds 1982 niet meer in productie. Vanaf eind jaren vijftig ook leverbaar aan een particulier die een stevig voertuig met een wat archaïsch uiterlijk wenste, maar de eerste Checkers dateren uit het begin van de jaren twintig. In de jaren zeventig reed er in ieder geval één Checker in Nederland, eigendom van het in rock 'n roll gespecialiseerde echtpaar Bert en Frances Rockhuizen (ze haalden onder  meer Carl Mann, Sleey LaBeef en Ronnie Hawkins naar ons land). Vanaf 1965 hadden Checkers een Chevrolet zescylinderlijn- of V8-motoren, nadat er jarenlang Continental "Red Seal"-motoren waren geinstalleerd. De kenmerkende carrosserie van bovenstaand model werd in 1959 geïntroduceerd en tot het eind, in 1982 gefabriceerd. Hieronder een paar foto's van Checkers, uit 1922, 1928 en 1939. Uit laatsgenoemd jaar dateert het model A, waarbij het laatste dakdeel kon worden weggedraaid.

Juist

Pas toen ik de foto omgedraaid had wist ik aan welke vaderlandse politicus deze Al Qaidaleider uit Jemen mij deed denken, het enige verschil is dat deze man aan zijn kin heeft hangen wat de ander op zijn hoofd heeft.

Handel

Vanmorgen zag ik Hobbe Bollema die net zijn Hanomag SD.KFZ 251/1 voor zijn woning parkeerde, terwijl zijn oudste zoon vanaf het tuinpad riep: "Ik heb ze, pa!" Omdat ik nieuwgierig was wat Bollema Junior had, bleef ik staan en vroeg eerst Hobbe Senior of het voertuig niet wat veel benzine gebruikte."Dat valt best mee en nu de benzineprijzen zo laag zijn helemaal!" Vervolgens vroeg ik Junior waarom hij zo opgetogen reageerde en wat hij had. "Charlie Hebdo, natuurlijk. Ik ben gisteravond naar Lille gereden en heb een flink voorraadje ingeslagen, dat ik nu op Marktplaats ga zetten. Want zoals de broer van mijn opa al zei: 'handel is handel' en die had in 1942 voor vijftig gulden onderduikadressen van Joden in de aanbieding. "

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold

Zwaarder wapen

Nu de VVD zwaardere wapens voor de vaderlandse agent wenst, doet het mij bijster goed u te kunen mededelen dat onze lokale koddebeier Hobbe Bollema inmiddels bovenstaand voertuig, een Hanomag SD.KFZ 251/1, in gebruik heeft genomen, waarmee zijn grootvader in 1941 in de toenmalige Sowjet Unie strijd heeft geleverd tijdens de operatie Barbarossa. "De Hanomag heeft sinds begin 1945 onder het hooi in de schuur achter het huis gestaan en ik ben buitengewoon verheugd dat hij nu zo goed van pas komt", zei Bollema terwijl hij trots door onze bebouwde kom reed."Lang leve Opstelten en Teeven", voegde hij er aan toe, terwijl hij met de MG 34 een salvo gaf.

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold.

Honden

Una, ik zei 't eerder, heeft een uitzonderlijk driftleven, dat in haar vroege jaren niet of nauwelijks gecorrigeerd is, iedere kat behoort tot groot wild waartegen fors te keer moet worden gegaan  en vrijwel iedere hond, die we in de wandeling tegenkomen ondergaat hetzelfde lot. Vooral honden die in de buurt wonen en die ze dus regelmatig ziet moeten het ontgelden, zoals bijvoorbeeld een bearded collie, die trouwens ook behoorlijk van zich afblaft. Gisterochtend kwamen we de collie tegen en de eigenares was zo verstandig over te steken, maar het gescheld over en weer werd daardoor niet onderbroken en op zeker moment ontworstelde Una zich uit haar tuigje en rende zo snel haar korte pootjes haar konden dragen naar de overkant om eens even flink toe te bijten, want het gezegde "blaffende honden bijten niet" is op haar niet van toepassing. Ze snelde vlak voor een bus langs, de chauffeur ervan moest fors in de remmen. Ik ging zelf achter de bus in de benen, greep haar in haar lurven en droeg haar naar huis, de rest van de dag was ze zeer timide. 

Waarom namen we eigenlijk een hond een paar jaar geleden. Dat kwam door Dirk, de hond van vrienden in het noorden. Dirk, een langharige Jack Russell, was, want mijn vrienden hebben hem gister op vijftienjarige leeftijd moeten laten inslapen, de meest komische hond die ik ooit ontmoette, hij sleepte met boomstammen waarvan hij veronderstelde dat je die wel even wegwierp zodat hij ze weer kon terug halen, hij greep hazen, die zijn grootte hadden en leek te weten wat een fototoestel was, want zodra zo'n apparaat verscheen wist hij zich op de juiste wijze op te stellen. Una heeft Dirk nooit ontmoet, ze had veel  van hem kunnen leren.

Burgemeester 3

Stokslager lachte toen hij het bedrag hoorde waarmee de band volgens Hutje-bij-Mutje moest worden uitgekocht: "Als het een tiende van dat bedrag is, is het al veel, zo bekend is dat bandje nou ook weer niet". Die mededeling had weer tot gevolg dat Hutje-bij-Mutje die donderdagavond de pers over zich heenkreeg, terwijl hij normaliter die avond met de gemeentesecretaris en een bevriend internist, door laatst genoemde meegebrachte coloscopiefilmjes zat te te bekijken, voordat  ze zich gezamenlijk naar het lokale dranklokaal annex nachtclub "Het Uitroepteken" begaven, waar ze tot ver na officiële sluitingstijd glazen en dikwijls zelfs flessen met alcholische geneugten bleven ledigen, want zoals eerder vermeld, verlengde Hutje-bij-Mutje in zijn hoedanigheid van burgemeester de openingsuren. Bij het aanschouwen van de coloscopiefimpjes kraaide hij het uit van plezier vooral wanneer de endeldarm door de patient niet geheel schoongespoeld bleek. De internist gaf bij de filmpjes als een ouderwetse explicateur op humoristische wijze uitleg, maar daar kwam door de vele telefoontjes van journalisten die donderdagavond weinig van.

Koblenz 10

Ik heb geaarzeld of ik dit stukje wel onder het  kopje Koblenz zou schrijven, want vorig jaar zou ik hetzelfde onder Münster, het jaar daarvoor onder Unna en het jaar daarvoor onder Aken hebben kunnen schrijven, want in feite gaat het over een boek dat ik ieder jaar in Duitsland aanschaf en waar ik de rest van het jaar veel plezier van heb: Fischers Weltalmanach*, met alle feiten over alle landen en  alle wereldorganisaties. Nu vraagt u en klopt dat allemaal wel, wat in dat boek staat? Er is een simpele manier om dat te controleren, kijk wat het boek over Nederland meldt, want in de regel ken je de feiten over Nederland en ik citeer: "Rassismusdebatte: Nachdem Verene Shepherd, Leiterin einer Arbeitsgruppe des UN-Menschenrechtsrates (UNHRC), die Abschaffung der Tradition der "Zwarte Pieten", der schwarzen Nikolaushelfer, gefordert  hatte, demonstrierten am 26.10.2013 Hunderte in Den Haag für den erhalt der niederländischen "Sinterklaas"-Tradition. Ihrer Ansicht nach rührten die "Zwarte Pieten" nicht von schwarzen Sklaven  her, sondern ihr dunklen Gesichter kamen von Ruß der Schornsteine, durch die sie die Legende nach kletterten, um die Menschen Geschenke zu bringen." Die feiten kloppen, dus waarom zou ik dan twijfelen aan de gevens over de republiek Palau: 241 eilanden, waarvan 11 bewoond door 19.907 inwoners van wie 70% Palauers, 28% Philippijnen, Chinezen en Vietnamezen en 2% Noord-Amerianen en Europeanen. In Palau wonen dus bijna evenveel mensen als in Alblasserdam. Niet dat ik met de net geciteerde wetenschap veel kan beginnen, maar voor net geen twintig euro is het een naslagwerk dat ik minstens een keer per week raadpleeg.

*ISBN:978-3-596-72015-6

Burgemeester 2

Maar ik loop op de geschiedenis vooruit, want voorlopig was Hutje-bij-Mutje, want zo luidde zijn naam, nog burgemeester van Zwakzinderen, dat zich opmaakte het 152 jarig bestaan te vieren en gedachtig Hutje-bij-Mutjes lijfspreuk "OPOTET ESSE POTERIT", dat zoiets als "MOET KUNNEN" betekent, kon er op 4 mei best een popconcert op het plein voor het raadhuis worden gegeven. OPOTET ESSE POTERIT stond trouwens onder het familiewapen van de Hutje-bij-Mutjes: een sinopel gehaktbal op een keel veld. 
Onder Hutje-bij-Mutjes leiderschap kon zeer veel in Zwakzinderen, of beter gezegd Hutje-bij-Mutje stond zichzelf een aantal vrijheden toe die geen andere Nederlandse burgemeester zich ooit veroorloofd had, zo fietste hij iedere vrijdagmiddag met een slok op door de gangen van het raadhuis en verlengde hij - omdat hij het, in eigen woorden, zo machig naar zijn zin had -  regelmatig de openingstijden van  zijn favoriete dranklokaal. 
Dat popconcert moest en zou doorgaan en Hutje-bij-Mutje gooide als belangrijkste argument "De band is gecontracteerd" in de strijd, gevolgd door de mededeling dat er anders tienduizend gulden voor niets over de balk werd gegooid, want dat was de gage van de uit het verre zuiden van het  land aanreizende popband.

Burgemeester

Stokslager repte zich nadat hij een aanplakbiljet had ontdekt waarop de gemeente een popconcert op 4 mei aankondigde naar het raadhuis, op de parkeerplaats daarvan arriveerde net de burgemeester die met een voormalige kübelwagen van de wehrmacht werd afgeleverd door de gemeentesecretaris terwijl ze -  de burgemeester was een notoir antisemiet - tweestemmig "Auschewitze, Wauschewitze, Walla Kristalla" zongen. Nadat Stokslager bij de dames aan de balie had geïnformeerd, waar hij een klacht kon indienen werd hij naar het buro van ene Cacao, maar de man kan ook Taptemelk geheten hebben, gestuurd, die weliswaar in het raadhuis zijn bureel had, maar op eigen naam door de burgemeester in het jubileumcomité "152 jaar Zwakzinderen" was gezet. Stokslager zei meteen na binnenkomst dat het organiseren van een popconcert op 4 mei volslagen misplaatst was, waarop Cacao zei dat dat Stokslagers probleem was. Hij persoonlijk, noch het comité, noch de gemeente hadden iets met 4 mei van doen. "In die volgorde", vulde hij aan. "Goed zo", zei de burgervader, "geef hem van Jetje", toen hij zijn hoofd om de deur stak.  Vele jaren later, de burgemeester was toen van politieke partij gewisseld en zat in het parlement voor "Kakelvers", een bejaardenpartij die als enige programmapunt elke dag twee eitjes van loslopende wyandottes voor iedereen boven de vijftig, had. Hij had zich oorspronkelijk verzet tegen dit Amerikaanse hoenderras en voor de Duitse Langshan gekozen, maar die strijd had hij helaas verloren en hij ondertekende iedere brief nu met "Laat je niet bedotten, sta op wyandotten!"

Koblenz 9

Plotseling een bakstenen gevel van een huis langs de kade van de Moezel, wonderlijk hoe gauw je went aan gepleisterde muren, maar dan is daar iets dat afwijkt en gefotografeerd moet worden. Is het het origineel? Of is het na de oorlog herbouwd? Want Koblenz was in 1945 grotendeels verwoest en het geboortehuis van Klemens Wenzel Lothar von Metternich (1773-1859) voorzitter van het  Weens Congres is bijvoorbeeld volledig nieuw opgetrokken.

Koblenz 8

Koblenz heeft net als Harlingen en net als Weesp stolpersteine/struikelstenen, messingsteentjes waarmee de in de oorlog vermoorde joodse stadsgenoten worden herdacht, nee, Bussum heeft ze niet. Een paar jaar geleden was het gemeentehuis in Bussum beplakt met affiches waarmee de daar gevestigde ambtenarij te kennen gaf niet samen met Weesp in één gemeente te willen eindigen. Her en der hoorde ik de kreet: "met die boeren willen we niet". De onder één noemer - Arrogantius, dan wel Arrogantia Geiwenaar (maar 't kan ook Geiwelaar zijn) -  onder te brengen dorpelingen waren, zoals gewoonlijk, weer eens flink in de war. Chotspe hot kaan schier.

Nieuws

Uit de verre voorganger Hara-Kiri (1960) van Charlie Hebdo herinner ik me geen cartoons met  muzelmannen, wel eentje met Jezus die, met het kruis op  de schouder, om een kruier roept en een andere waarbij zwarten op een vrachtwagen een fabriek worden ingereden om er aan de andere kant als ingeblikt voer voor kannibalen weer uit te komen. Ik heb de afgelopen dagen natuurlijk, zoals iedereen, veel tussen televisiestations schakelend, het nieuws gevolgd: de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry in uitstekend Frans de Fransen een hart onder de riem horen steken, iemand zijn verbazing horen uitspreken dat de broers Kouachi een geloofsgenoot (de politieagent) in koelen bloede executeerden, alsof niet zo heel lang geleden IRA-leden Ierse politiemensen ombrachten en op de website van de befaamde verzetskrant "De Telegraaf" het volgende gelezen:

De Amsterdamse fotograaf Paul Blanca heeft donderdagochtend een tatoeage laten zetten met de tekst 'Je suis Charlie', naar aanleiding van de aanslag in Parijs. Dat gebeurde in de shop van tattookoning Henk Schiffmacher, die vervolgens een foto van het exemplaar op de Instagrampagina van het Amsterdam Tattoo Museum zette, meldde Metro. „Ik heb het idee dat er nog wel meer gaan komen”, zei Schiffmacher. „Eigenlijk verbaast het me dat ik er nog niet meer heb gezien.” Blanca liet de tattoo in dikke zwarte letters over zijn hele hand zetten. „Dat is wel een heel bold statement. Ik denk dat we wat meer in de vorm van potloodjes of pennetjes zullen zetten”, verwacht de tattookunstenaar. 

Inmiddels hebben Paul Blanca, de reporter van "Metro", de websitejournalist van "De Telegraaf"  en Henk Schiffmacher  "Nous sommes des cons" op hun voorhoofd laten tatoeëren.

Koblenz 7

Beeldengroep met marktvrouw, hond en politieagent op de Münzplatz.

Moslimhumor

Weg met onnodige regelgeving wegen

Nu er is voorgesteld fietsers die sneller rijden dan vijfentwintig kilometer per uur binnen de bebouwde kom van het fietspad te verbannen naar de hoofdrijbaan, lijkt het mij raadzaam tegelijkertijd een einde te maken aan de verschillende benamingen van wegen en het onderscheid tussen verschillende soorten wegen, waarop wij ons voortbewegen op te heffen: bospaden, trottoirs, fietspaden, provinciale wegen, B-wegen en snelwegen dienen voor een ieder toegankelijk te zijn: auto's keren na jaren terug in voetgangerzônes en wandelaars reppen zich van Amsterdam naar Apeldoorn via de A1, weg met de onoverzichtelijkheid die er thans bestaat tussen de verschillende wegtypes, weg met de onnodige regelgeving!

 Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold

Koblenz 6

Una bleek 't niet zo te hebben op mannen met één arm omhoog.

Švejk 2

Heinz Rühmann speelde ooit de rol van Švejk, maar als ik mocht kiezen dan koos ik de tv-serie met de Oostenrijkse acteur  Fritz Muliar (1919-2009) (foto als Švejk) omdat spel en dictie van Muliar    te verkiezen vallen boven die van Rühmann, Muliar was namelijk goed in accenten, zowel die van Tsjechen die Duits spreken als die van jiddisjsprekers die hun Duits doorspekken (sic) met jiddisje woorden. Al zo'n veertig jaar bivakkeert een elpee van hem met joodse grappen van hem in mijn platenverzameling.  U moet voor beide voorbeelden van Muliar even gaan zitten, maar wat let u, Švejk en Joodse grappen zijn meer dan de moeite waard.

Rustig

tot mijn verbazing was het erg rustig in de zaak

Švejk

Aarzeling: moet ik naast de Duitse en Engelse vertaling  een Nederlandtalige Švejk aanschaffen? Deze meer dan briljante satire op het miltair van de Tsjechische schrijver Jaroslav Hašek (1883-1923), die "De lotgevallen van de brave soldaat Švejk" kort na de Eerste Wereldoorlog schreef en waarvan de standaardzin "Melde gehorsamst" in mijn hersens verankerd is. Na een bezoek aan Praag, het moet in 1991 geweest zijn, maakte ik een t-shirt met de tekening van Josef Lada (1887-1957) van Švejk en "Melde gehorsamst" in 't Tsjechisch er naast, want Švejk is een boek dat iedereen gelezen moet hebben en een beetje reclame is nooit weg. In 2001 verscheen bij uitgeverij Pegasus een nieuwe vertaling*, die inmiddels aan de vierde druk toe is. Inmiddels ligt het boek naast me op tafel en mocht u Švejk niet kennen, dan is het de hoogste tijd dat  daar verandering in komt.

*ISBN 978 90 6143 278 4.

Koblenz 5

Voordat u nu denkt dat er alleen maar aardige beeldhouwwerkjes in Koblenz te vinden zijn, er zijn ook oudere, pompeuze werken, zoals deze man met gestrekte arm en adelaar aan de voet.