Jane vertaald 6

Jane XIX

The last written page in Otho Scott's album is that of Effie M. Leeb. She obviously lives in Andover, a village in Ashtabula County. To get there you have to pass through either Geauga County or Lake County - at any rate it is not next door. Her writing is so faded that I have to use the computer to make it readable. Effie cites a then popular writer Annie Fields (1834-1915):

"He who bears,

Scorn into labor, ever shall be slave;

But he who finds no dark in labor's might,

He will be king, and the bright crown he wears

Will shine with stars above the sluggard's grave."

I can not find Effie, either in Geauga County or in Cuyahoga County, so my research ends on a minor note. What stays with me at the end, is the handwriting of the people - mostly in their teens - in those days. People don't write that beautifully anymore. They must have paid a lot of attention to handwriting in school. Remarkable too is the fact that sixteen year old Otho got the editor of the local paper to sign his album. Looking back, the research has taken a a lot of time as I sat hours in front of screen and keyboard and I don't know if I have made mistakes. 
The album will travel soon with this translation to Chagrin Falls. I do hope the people there find the results of my research as interesting as I do. I only know Otho through the people who signed his album, so one question lingers in my mind - who was he? I guess it will remain a mystery to me, unless he is the unmarried - forty year old -  Otho L. Scott who is living, in 1910 in Cleveland, with his brother George and his brother's family. Both - Otho and George -  are working in  the furniture business. If this Otho is the right one, he marries later in life, Katheryn, who hails  from Germany and is twenty years younger. In 1930 they have two daughters Arlene (17) and Jeane (13).  Otho is then the president of the Storage Company.

Jane vertaald 5

Jane XVII

A page further on is another glued in illustration. It is nicer  than that of Lena B. Ober and is accompanied by a real business card with the advice "Be kind to all, intimate with a few; and may the few be well chosen.", followed by the name A.H. Squires. That is difficult as initials give problems. In 1870 there are two families with the name of Squires living in Chagrin Falls. If there is a relationship between them, I don't know it. In the first place there is George Squires (37), coming from England with his wife Martha (43) and their children Richard (12) and Mary (3). One inquiry shows that they are recent immigrants, because their son Richard was born in England, but I know that not all inquiries are faultless. The second family is that of 49 year old Henry Squires, who is married to Olive (42), and their children are Emma (19), Willie (16) and Alfred (11). The last name doesn't seem to be a girl's name, but in an inquiry it says "female". She (but probably he), is the only one whose first name starts with an A, just like on the business card. I do hope the census of 1880 will give a solution - and it does. Alfred H. Squires is 21 years old by then, he is "male" and married to Sarah E. Barber (24) and the illustration on the page - with a New Year Wish - becomes clear as Alfred is a printer. His parents - Henry (who works in  the garden) and Olive, live in his house. I am even able to find a son of Alfred and Sarah. His name is Frank A. Squires - born on July.1, 1886, died on February 17, 1949. Printer Alfred does not appear in the census of 1900 anymore.

Jane XVIII

Ten pages are left blank, before Dell White writes on October 22, 1886 the following rhyme in Otho's album: "May peace and happiness be your lot As through this world you trot, trot, trot." In the margin I read "Rhetorical day". Searching for what kind of day that could be, I find nothing. The names Dell and White are not adding to my joy either, because Dell can be a man's as well be a woman's name and I have the suspicion that there will be plenty of Whites in  Chagrin Falls. I am right. In 1880 the youngest White is the one year old Palmer and the oldest is Thomas, 77 years old and originally from Ireland. There are more Whites: Martha E. Selbert, Libbie, Lulla, Arthur W., another Martha, James R., Susan John B., George, Pary and Jenney.  I go back ten years, because  if Dell had been born in 1880 or  just a couple of years earlier, he could not have written in Otho's album. In  1870 the following Whites are living in Chagrin Falls: Don, Nellie, Jane, James, Martha, Susan, Addie, Lorenzo, Zelma, Ulla and Henry,  but no Dell. I search in Cuyahoga Count, but he or she is not traceable.

Jane vertaald 4

Jane XIV

In 1870, eight month old Otho Scott had two older brothers: Frank, four years old and George,  two years old. On November 16, 1886 the oldest of the two writes: "Dear Brother 'The only sound and healthy description of assisting is that which teaches independence and self exertion'. Gladstone Lovingly by Your Brother F. G. Scott.

Actually Gladstone said something different: "The only sound,  healthy description of countenancing and assisting these institutions is that which teaches independence and self-exertion..." but it is not that important. What is important is the fact that the Scotts have disappeared from Chagrin Falls in the census of 1900.  There is a new couple, Henry S. Scott (born in 1869) and Nella Scott (born in 1870). But Jenny, Frank, George and Otho are gone. Are they living in Knoxville, Tennessee because a Frank G. Scott, a bookkeeper lives there with  his  mother?

Jane XV

On October 22, 1886 Fred Gates only writes down his name and Chagrin Falls in  Otho's album, but Fred is not traceable in the census of 1880. There are some families with the surname Gates, one is that of the 69 year old Achsa, born in Massachusetts, living with her 32 year old daughter Eliza. Another is the James M. Gates (42) family  consisting of  his wife Elnoria E. (39) and their children Elnoria B. (16), John (12), Frederick C. (9), Clemment L. (6) and Althea (4). The miller in Chagrin Falls is Washington Gates (51), and his wife Carrie M. (47), who hails originally from New York State. Living at home are two children, Elnora S. (22) and William (20), who is still attending school. Other occupants of the house are Washington's brother Henry (48) and Holsey M. (24), who is probably Washington's eldest son. He is married to Clara A. (22) an is a miller too.

When I look at the census of 1900 I have more luck: Fred Gates was born in 1871 and is married to Florien (1875). Their son Lawrence was born in 1893 and Fred must be Frederick C., son of James and Elnoria E. Gates in the census of 1880.

Jane XVI 

It must have been about 35 years ago that I started researching my grandmother's family on my father's side, which meant that I had to travel to Leeuwarden, Woerden and Apeldoorn. I also wrote to archives in  Sneek, Bolsward, Franeker and Harlingen, but in  some of these places I had to find somebody who could do  the research for me. Now I am sitting for hours in front of a screen and  a keyboard to trace the relations of Otho Scott in Chagrin Falls  in 1886. It is physically a lot easier.
Lena B. Ober is the first one who glues a little card in Otho's album and she adds a couple of undecipherable initials in the margin. Otho will have understood, I don't. Lena is the second child of George H. Ober (1838-1903) and Martha Ober-Matthews (1842-1927). Lena has an older brother Archie M. Ober (1860-1950), who shows up in the census of 1880. In 1900 both children have disappeared, they don't live in  Chagrin Falls anymore. Lena was born on  September 22, 1869, marries a man with  the name Woodburn and has been buried at the Oak Lane cemetary in Lake City, Florida.
Her parents found their resting place at the Evergreen Cemetary in Chargin Falls. Their home has been preserved and houses the museum of the Historical Society of Chagrin Falls. When I have finished my research on Otho's album it will go there. To my wife and me it seems the appropriate place to be.

Snel van begrip

Op een sombere, regenachtige donderdagmiddag had Harm Harkema zijn voetzolen laten tatoeëren, vijfentwintig dagen later ontdekte hij dat niemand zijn tatoeages kon zien.

Jane vertaald 3

Jane XI

Until now I have worked on one page a day, but this time it will be two: Metta (or Netta) P. Hart ("Your friend and schoolmate") writes on November 30. 1886: "Friend;- Learn as if you were to live forever, Live as if you were to die tomorrow" and adds on the side: "Gold is not all that glitters". A couple of blank pages further on, Virgie (or Virye) V. Hart writes: "Friend. In the golden chain of friendship regard me as a link. Truly Yours. Virgie V. Hart".

Hart is a well known name in Chagrin Falls, I came across that name a couple of times, so it should be easy to trace Metta and Virgie because Alexander Hamilton Hart is one of the first citizens of Chagrin Falls together with Noah Graves, S.S. Handerson, Chester Bushnell, Napoleon Coville and Ebenezer Willcox. Hart started living in the village in 1834 and a year later he founded with some others an independent "Congregational Church". Alexander was married to Minerva "Polly" Eldredge (1809-1847), and after her death he married - as far as I could find out - two more times. The result is a lot of children, nineteen kids. But Metta (or Netta) and Virgie (or Virye), grandchildren of Alexander Hart, I don't find anywhere. Frustrating!

Jane  XII

There are of course websites where I can find a lot more information about the inhabitants of Chagrin Falls in 1886, but I would have to pay for it. I  don't like that because the rule is: pay first and than you can investigate. Who guarantees that the information is valuable? Long ago I checked out my grandparents using an American website. Of their six children I only found one: an aunt who was murdered in Auschwitz.

In the census of 1910 I find William N. Wheelock. Back in 1886 he wrote in Otho's album: "Ill fares the land, to hastening ills a prey where wealth accumulates and men  decay". William hails from Canada where he was born in 1874. He lives in the house of his sister, Harriet Wheelock (1870-1960), who  married physician George D. Cameron, born in 1829 in Scotland.

Jane XIII

Good heavens! On the next page there is a second Netta (not Metta as I thought earlier) but this time its Netta G. MLaughlin. Has Netta Hart married a man named MLaughlin? It might be, because this contribution dates from five years later: September 1891, but the handwriting  is totally different. This Netta hails from Fort Scott, Kansas - which as the crow flies, is 1200 kilometers southwest of Chagrin Falls. Did she sign the album in Fort Worth or Chagrin Falls?

After some research I find a Netta McLaughlin, that must be her. She is an enrolling clerk in "The Legislative Department of Kansas" and is living in Fort Scott, Bourbon County, Kansas.  Otho's last name is Scott and Fort Scott is named after Winfield Scott (1786-1866), a famous American general, who at one time even was a candidate in the presidential elections. Is there any relationship between the general and Otho? I decide not to delve any deeper, because I am busy with the album and the citizens of Chagrin Falls. Netta G. McLaughlin (why did she drop the "c" in her name when she signed the album?), is - after all - an outsider.

O!

"Hij kwam uit het oosten en had moeilijke voeten", vertelde Anomalie Jorritsma aan de parmaham.

Jane vertaald 2

Jane VI

On another page somebody contributes a message, only signing with his or her  initials: B.R.L. This is not useful to me! But due to Otho's last name he or she adds a couple of lines: "Knew ye is a certainty that Virtue the best of possessions can-not live under the bonds of Servility. Motto of Wallace champion of Scotland." {Wallace was a Scottish knight (before 1272-1305) who fought the English during the first war for Scottish independence and was murdered in the most gruesome way for high treason in London.} B.TR.L.'s contribution brings me not one step closer in my quest to solve the riddle of the album, for that reason I will give some information about Chagrin Falls, a village south-east of Cleveland, founded in 1845. It took its name from a waterfall in the Chagrin river. The area covered is 5,5 square kilometers and in the year 2013 it had a little over 4000 inhabitants.

Jane VII

I turn a page and George B. Haggart, who writes as a schoolmate  of Otho Scott, is doing an excellent job: "Otho. Remember well thy glorious past,  Thy erringness with will - Then shall the future be thy better skill." George, son of James D. Haggart and a J. Moon was born on March 3 1869 and was seventeen when he gave this rather pedantic message to Otho. It does not seem to be a work of his own,  he must have found those lines somewhere. The day before yesterday I contacted the historical society in Chagrin Falls and yesterday I got an answer from its president John Bourisseau and he could add some information.

In Jane III A.H. Church wishes Otho the very best, A.H. is Austin Church - son of Henry Church Jr. - Austin was born in 1869 and died in 1929. He is the grandfather of the director of Chagrin Falls' local museum. About J. J. Stranahan (see Jane V) John Bourisseau is able to add that Stranahan together with F.M. Hunt invented a folding boat, that was exhibited in 1883 at an international fishery exhibition in London and got a prize. The boats made by the Stranahan Folding  Boat Company were not only sold in the United States, but they were also exported.

Jane VIII

From the start of my investigation I was worried about not being able to trace everybody who signed the album and this is the first one,  Lewie H. Richards who on October 1886 wrote the following message: "Our friendship has budded on earth, may it blossom in Heaven". "Lewie", a strange spelling, because normally that name is spelled just like the name of the famous jeans company. I don't want to talk about the e in the name, but  using a w in stead of an v  is weird. Is Lewie a Louis, and acts he just like those Dutchmen  who decide to write their name as Sjarrels in stead of Charles or a John who signs with Sjon. I can't find out and worse, I can't find a Lewie in the censuses.

Jane IX

I run into more difficulties. One of the reasons is the fact the census of 1890 is destroyed by a fire and precisely that census would have helped me a lot, because, remember most signatures date from 1886. Who is C. Stern, who writes "Compliments of your friend" and who adds jokingly "Boxing gloves Remember P's nose". I find a Walter C. Stern, born  in 1874, son of Bernherse and Theressa Stern, originally from Germany. In 1880 they are 40 and 33 years old and have two more children Joseph (15) and Manda (13). But Bernherse? It does not seem a German name to me, can it be that by entrance into the United States, an authority understood Bernhard wrongly, and wrote down Bernherce.

Jane X

"Compliments of your friend", Ara C. Brewster wrote down on October 25 1886 in Otho Scott's album. After doing some research I do find out that Ara is not a woman's name but a man's name. He is one of the two sons of Calvin E. Brewster (1843-1885) and Flora Chapman (1850-1937). Ara, born on November 11 1868, marries Nora E. Pelton in 1891. Nora dies in 1960. I am on the look out for pictures of  Ara and his wife, but the only picture I am able to find is one of the grave of  his parents. Ara's brother Earl H. Brewster became a famous landscape painter.

Boom

Vandaag even andere besognes: een dode boom verdwijnt uit onze voortuin.

Jane vertaald

Omdat het aantal lezers van dit blog in de Verenigde Staten sinds het begin van mijn serie over Jane omhoog geschoten is en ik niet kan verwachten dat men, bijvoorbeeld in Chagrin Falls, onze taal machtig is, heb ik besloten de serie in gedeelten te vertalen. Vandaag het eerste deel: Jane tot en met Jane V. 

Jane

In the booklet,  that looks like an equivalent of a Dutch poetry album (mostly kept by girls), I find this certificate that shows that Jane Scott bought a grave on March 10. 1886 in Chagrin Falls, a village close to Cleveland in the American state of Ohio. I can’t remember how the booklet came into my wife’s possession, possibly she bought it in an antique mall in Chardon, another village near Cleveland. I would love to find out who Jane was and I have to do this by looking at all the people who wrote something  in the booklet. In the coming days I will start an investigation and I will keep you posted.

Jane II

But first the album, It measures 20x13 centimeters, is covered with a velvety  material and the word Album is punched out of tinplate that is fastened with three very small nails to the cover. The pages are gilded on the edges and most of them carry no writing at all.  Some leaves have a romantic illustration.  On its first page it says “Good Luck Album”. The first person who writes in the album does that on page five on October 25. 1886. Its not much of an effort because there are only a few words: “Compliments of Alida Gifford”. To start with my  investigation I have to be  on the look out for Alida in the census of Chagrin Falls of 1890 or a census of an earlier date, but unfortunately I can’t trace her. Although I find two families (Decorte and Nelisse) of Dutch origin and I discover a widow Sarah Gifford, born in Wales, with three children, none of  them is called Alida. After looking further elsewhere I find out that Sarah might be the widow of a blacksmith,  George D. Gifford (born in England) and that Alida, their eldest daughter, born  in 1869, married later in life J.W. Hutchinson and died on November 10. 1939. 

Jane III
On the next page I find "best wishes" of A.H. Church, born in 1838, and he must be a blacksmith, just like George D. Clifford. What is the connection between Jane Scott and the local blackmiths?

Jane IV

Two pages further on, I find the first contribution of somebody who makes a real effort in beautiful handwriting, C.W. Randall. He is a surveyor in Chagrin Falls. But friend Otho? I thought the album belonged to Jane Scott, this proves that during the past days I have been looking at a wrong owner of the album. Otho is an unusual name, such a name must be traceable and sure enough: in the census of 1870 I find the name: Otho Scott is an eight months old baby then (it means that he is 16 years old on November 22. 1886). He lives with his mother Jenny (32) en two brothers Frank (4) and George (2) in Chagrin Falls in a house worth $800 and the rest of the possessions are valued at $300. There seems to be no father. Has he passed away or is he working elsewhere? Is mother Jenny the same as Jane Scott who bought a grave on March 10. 1885 in Chagrin Falls?

Jane V

Thanks to C.W. Randall I know now that the album belonged to Otho Scott. Remarkable, because of the rather sweetish pictures spread through the album. One page further – after Randall –  J.J. Stranahan writes on December 13. 1886: “There is plenty of room in the upper story-climb”. I am able to find out a little bit more about Stranahan by reading  an obituary after his wife’s death in 1892. Stranahan came as an inspector of fishing to Chagrin Falls in the autumn of 1872. A year later he started -   together with P. Hohler -  a paper, “The Chagrin Falls Exponent”. The paper would exist until 1964. In 1875 Stranahan is the single publisher of the paper, it  became a weekly in 1930, but Stranahan died fifteen years before that.

 

Jane XIX

De laatste beschreven bladzijde in Otho Scotts album is die van Effie M. Leeb. Zij woont klaarblijkelijk in Andover, een plaats in Ashtabula County, om er te komen moet je of door Geauga County of door Lake County, het is in ieder geval niet naast de deur. Haar schrift is zo verbleekt dat ik de computer moet gebruiken om het goed leesbaar te maken. Effie haalt regels aan van de destijds populaire Amerikaaanse schrijfster Annie Fields (1834-1915):

"He who bears,

Scorn unto labor, ever shall be slave;

But he who finds no dark in labor's might,

He will be king; and the bright crown he wears

Will shine with stars above the sluggard's grave."

 Effie heb ik in Geauga noch in Cuyahoga County terug kunnen vinden. Mijn onderzoek eindigt dus in mineur. Wat mij bijblijft van het geheel is in de eerste plaats het handschrift van de mensen destijds -  de meesten teenagers - zo fraai wordt er niet meer geschreven:  er moet op school veel aandacht aan  zijn besteed. Ook bijzonder is dat de zestienjarige Otho het voor elkaar kreeg ook de uitgever van de lokale krant zijn handtekening te laten zetten. Achteraf gezien was het onderzoek een tijdrovende bezigheid; ik zat uren achter scherm en toetsenbord. Nu gaat het album naar Chagrin Falls vergezeld van een Engelse vertaling van alle stukjes - van Jane tot Jane XIX - naar het plaatselijk museum daar.

Ander jasje

Er is wat afgeknutseld op basis van een Citroën 2CV, ik heb er regelmatig over geschreven. Gister zag ik bovenstaande variant, in 1988 door Wolfgang Hoffmann en zijn zoon Felix in Duitsland bedacht, een heuse tweezitscabriolet.

Jane XVIII

Tien bladzijden blijven onbeschreven voordat Dell White op 22 october 1886 het volgende rijm in Otho's album noteert: "May peace and happiness be your lot As through this world you trot, trot, trot." In de kantlijn lees ik: "Rhetorical day". Op zoek naar wat zo'n dag dan wel mag inhouden in Chagrin Falls krijg ik nul op het rekwest. Trouwens noch de voornaam Dell, noch de achernaam White dragen bij aan vreugde omdat Dell zowel een mannen- als een vrouwennaam kan zijn en ik het ernstige vermoeden heb dat het aantal Whites behoorlijk zal zijn. Dat klopt. In 1880 is de jongste de een jaar oude Palmer en de oudste de in Ierland geboren Thomas van 77. Een dan zijn  er verder nog: Martha E., Selbert, Libbie, Lula M., Arthur W., nog een Martha, James R., Susan, John B., George, Pary en Jenney. Ik ga tien jaar terug, want wanneer Dell in 1880 geboren  zou zijn, dan heeft hij bijna zeker geen bijdrage geleverd aan Otho's album in 1886. Er zijn in 1870 Chagrin Falls  de volgende Whites aanwezig: Don, Nellie, Jane, James, Martha, Susan, Addie, Lorenzo, Zelma, Ulla en Henry. Geen Dell! Ik zoek verder in Cuyahoga County, maar hij of zij blijft onvindbaar.

Ford

Ik vond de voorganger van deze Ford 17M uit 1967  - de auto was toen drie jaar in Keulen in productie - net iets fraaier van lijn, dat was het model P3, in de Duitse volksmond "Badewanne" geheten. De opvolger, die ik vanochtend fotografeerde, had een V4 in  plaats van een vier-in-lijnmotor, die motor zat niet alleen in Fordproducten als "Capri", "Consul" en "Granada" maar ook in de Saab 95, die op die manier hun tweetactmotoren vaarwel konden zeggen, en de Matra 530.

Jane XVII

Een bladzij verder opnieuw een ingeplakte illustratie. Fraaier dan die van Lena B. Ober en vergezeld van een echt visitekaartje met de raadgeving "Be kind to all; be intimate with a few; And may the few be well chosen." Dan volgt de naam A.H. Squires. Dat is lastig, initialen leveren meestal problemen op. Er wonen in 1870 twee families met de achternaam Squires in Chagrin Falls. Of er tussen hen een relatie bestaat,weet ik niiet. Daar is in de eerste plaats George Squires (37 jaar oud) afkomstig uit Engeland, met echtgenote Martha (43) en hun kinderen Richard (12) en Mary (3). Volgens één onderzoek zijn het recente immigranten, want zoon Richard is nog in Engeland geboren, maar inmiddels weet ik dat niet alle onderzoeken kloppen. De tweede familie is die van  de negenenveertigjarige Henry Squires, hij is boer en getrouwd met Olive (42) en hun kinderen zijn Emma (19), Willie (16) en Alfred (11). De laatste naam lijkt geen meisjesnaam, toch staat er "female" in het onderzoek. Zij (maar waarschijnlijk hij) is de enige van wie de voornaam begint met een A, zoals op het visitekaartje. Hopelijk biedt de volkstelling  van 1880 uitsluitsel. En dat doet hij, want Alfred H. Squires blijkt dan 21, is wel degelijk "male" en getrouwd met Sarah E. Barber (24) en meteen worden de illustraties - waaronder de nieuwjaarswens - duidelijk: hij is drukker. Zijn ouders, Henry ("works in the garden") en Olive wonen bij hem in. Ik heb een zoon van Alfred en Sarah kunnen achterhalen, de op 1 juli 1886 geboren Frank A. Squires,  laatstgenoemde overleed op 17 februari 1949. In de volkstelling van 1900 heb  ik Alfred H. Squires in Chagrin Falls niet meer kunnen vinden.

Jane XVI

Zo'n vijfendertig jaar geleden begon ik mijn vaders moeders voorouders te achterhalen, dat betekende zelf naar Leeuwarden, naar Woerden en Apeldoorn, maar ook schriftelijk contact met archieven in Sneek, Bolsward, Franeker en Harlingen, waar ik, tegen betaling, iemand bereid vond de familie uit te zoeken. Nu zit ik uren achter scherm en toetsenbord om relaties van Otho Scott in Chagrin Falls in 1886 uit te pluizen, het is qua uitzoekerij fysiek gemakkelijker geworden.

Lena B. Ober is de eerste  die een kaartje in Otho's album plakt en in de kantlijn een paar niet te ontcijferen initialen zet, Otho zal die begrepen hebben, ik niet. Lena is het tweede kind van George H. Ober (1838-1903) en Martha Ober-Matthews (1842-1927), ze heeft in 1880 een  ouder broertje Archie M. Ober (1860-1950) blijkt uit de volkstelling van 1880. In 1900 zijn de kinderen uit Chagrin Falls verdwenen. Lena werd geboren op 22 september 1869, trouwde met ene Woodburn en werd in 1959 begraven op de Oak Lawn begraafplaats in Lake City, Florida.

Haar ouders vonden hun laatste rustplaats op de Evergreenbegraafplaats in Chagrin Falls. Het ouderlijk huis van Lena is bewaard gebleven en is thans het lokale museum van de Historical Society van Chagrin Falls. Wanneer ik straks alles heb uitgezocht gaat het boekje samen met mijn speurtocht daar naar toe, het lijkt mijn vrouw en mij de enige plaats waar het tot zijn recht komt.

Dyane

De kans dat je een Citroën 2CV ziet is vandaag de dag vele malen groter dan dat je een Dyane ontmoet.  De auto - met een 2CV-motor -  werd voor het eerst getoond op de Parijse Salon eind 1967, in het jaar daarop verscheen de Dyane 6 met de motor uit de AMI. Het oorspronkelijke ontwerp is  van Panhard, destijds eigendom van Citroën.

Op de foto een Dyane 6 uit 1973, die ik een uurtje geleden fotografeerde,  zij kwam  uit het zuiden van Frankrijk twee jaar geleden naar Nederland. In 1982 verdween de Dyane uit het Citroënpakket.

Jane XV

Op 22 october 1886 schrijft Fred Gates alleen zijn naam en Chagrin Falls in Otho's album, maar Fred lijkt onvindbaar in de volkstelling van 1880.  Er zijn meer huishoudens met de achternaam Gates, de ene is die van  de in Massachusetts geboren 69 jaar oude Achsah die samenwoont met haar 32 jaar oude dochter Eliza, een ander is dat van James M. Gates (42) en zijn vrouw Elnoria E. (39) en hun kinderen Elnoria B. (16), John (12), Frederick C. (9) , Clemment L. (6) en Althea (4). De molenaar in Chagrin Falls is Washington Gates (51), zijn vrouw Carrie M. (47) komt oorspronkelijk uit de staat New York, thuis wonen twee kinderen [Elnora S. (22) en William (20), die nog  naar school gaat] en  Washingtons broer Henry (48), Holsey M. (24), naar ik aannneem de oudste zoon van Washington en  Carrie, is inmiddels getrouwd met Clara A. (22), Holsey is eveneens molenaar.

Wanneer ik de volkstelling van 1900 raadpleeg heb ik meer geluk: Fred Gates blijkt in 1871 geboren, is getrouwd met Florien (1875) en ze hebben een zoontje Lawrence (1893) en hij moet dezelfde zijn als Frederick C. in de volkstelling van 1880, zoon  van James en Elnoria E. Gates.

Jaguar 3

Dit is de meest beroemde Jaguar XK120 - met kenteken NUB120 - Ian Appeyard miste, met echtgenote Patricia (dochter van Jaguardirecteur William Lyons ) als navigator, op een haar na winst in de Tulpenrallye van 1950, maar won in datzelfde jaar de  Alpine Rallye en veroverde de Coupe des Alpes. De  XK120 was van 1948 tot 1954 in productie.

Jane XIV

In 1870 had de acht maanden oude Otho Scott twee oudere broertjes: Frank van vier en George van twee jaar oud. Op 16 november 1886 schrijft  de oudste van de twee: 'Dear Brother "The only sound and healthy description of assisting is that which teaches independence and self exertion." Gladstone. Lovingly by Your Brother F. G. Scott.'  

Dat Gladstone iets anders zei: "The only sound, healthy description of countenancing and assisting these institutions is that which teaches independence and self-exertion..." , doet er hier niet toe. Wat er wel toe doet is dat de de Scotts in 1900 uit Chagrin Falls verdwenen zijn, er woont wel een nieuw echtpaar: Henry S.  Scott (geboren 1869) en Nella Scott (geboren 1870). Maar Jenny, Frank, George en Otho zijn weg. Zijn  ze naar Knoxville, Tennessee vertrokken, want daar woont in 1900 een Frank G. Scott, een boekhouder met zijn moeder?

Jaguar 2

Natuurlijk maakte Dinky Toys een model van de Jaguar XK120, maar omdat Dinky Toys in eerste instantie kinderspeelgoed maakte, verscheen er een onmogelijk gekleurd model, deels in hard rood en het resterende deel in zeegroen. Ik heb dat model jaren geleden iets minder flamboyant overgeschilderd. Jaguar begon trouwens niet als Jaguar, maar als Swallow Sidecar Company en zoals de naam al  zegt bestond de productie uit zijspannen voor motorfietsen. 

 De eerste auto was in feite een Austin 7 met een andere carrosserie, die in 1930 verscheen. 

Maar al gauw ging het de sportieve kant  op en hier boven staat een SS Jaguar 100  uit 1936, de 100 stond voor de topsnelheid 100 mph. 

Eind 1935 werd de eerste auto met het merk Jaguar geïntroduceerd, met een 2,5 liter zescylindermotor, van  de wagen werden tot 1949 6777 exemplaren gebouwd, de auto met  het kenteken CDU 700 was eigendom van Greta, de vrouw van directeur William Lyons. 

 

 In de herfst van 1955 kwam de 2.4-Litre Saloon op de markt.

Jane XIII

Verdraaid, daar is op een volgende pagina een tweede Netta, maar dit keer is het een Netta G. MLaughlin, zou Netta Hart inmiddels met ene Laughlin in het huwelijk zijn getreden? Zou kunnen, want de tweede bijdrage dateert van vijf jaar later, van 29 september 1891, maar het handschrift is totaal verschillend en bovendien komt zij uit Fort Scott, Kansas en dat is in een rechte lijn gemeten zo'n 1200 kilometers naar het zuidwesten. Heeft zij haar handtekening in Fort Worth  of in Chagrin Falls gezet?

Na enig zoeken vind ik Netta G. McLaughlin, dat moet 'r zijn: zij is in 1891 "enrolling clerk" in "The Legislative Department in the State of Kansas" en woont in Fort Scott, Bourbon County. Otho's achternaam is Scott en Fort Scott is genoemd naar Winfield Scott (1786-1866), een fameuze Amerikaanse generaal, die zelfs ooit kandidaat was bij de Amerikaanse  presidentsverkiezingen. Is er een relatie tussen de generaal en  Otho? Ik besluit het niet uit te zoeken, per slot van rekening ben ik bezig met de toenmalige inwoners van Chagrin Falls en is Netta G. McLaughlin (die heel merkwaardig tekent zonder de kenmerkende "c") een vreemde eend in de bijt.

Jane XII

Er bestaan natuurlijk websites waar ik tegen betaling veel meer informatie kan krijgen over de inwoners van Chagrin Falls in 1886, maar ik heb helemaal geen zin dat te doen: want de regel is: eerst betalen en dan informatie en wie garandeert me dat die informatie echt de moeite waard is. Ik heb - lang geleden - mijn grootouders eens via zo’n Amerikaanse website uitgezocht, daaruit bleek dat van hun zes kinderen, maar één geregistreerd was: een tante die in Auschwitz was omgebracht.

In de volkstelling van 1910 kom ik William N. Wheelock tegen, hij  schrijft in Otho Scotts album “Ill fares the land, to hastening ills a prey where wealth accumulates and men decay”. William komt uit Canada waar hij in 1874 werd geboren. Hij woont in 1910 in het huis van zijn zuster, Harriet Wheelock (1870-1960) die getrouwd was met de in 1829 in Schotland geboren arts George D. Cameron.

Jaguar

 Dat zie je niet vaak. Een geparkeerde Jaguar XK140 "fixed-head coupe", een auto die in 1955 verscheen als opvolger van de XK120, met nagenoeg dezelfde carroserie als de voorganger, afgezien van  de bredere spijlen in de grille en de meer rondlopende bumpers. De drieëneenhalve liter van de XK140 was krachtiger en leverde in plaats 160PK, 190PK. De een uurtje geleden gefotografeerde auto werd in 1956 afgeleverd en kwam in 1986 naar Nederland.

Jane XI

Tot nu toe heb ik maar een bladzijde uit het album per keer onder handen genomen. Dit maal worden het er twee: Metta (of Netta) P. Hart ("Your friend and schoolmate') schrijft op 30 november 1886: "Friend;-  Learn as if you were to live forever, Live as if you were to die tomorrow" en voegt er  in de kantlijn  aan toe: "Gold is not all that glitters"; een paar pagina's verder schrijft Virgie (of Viryie) V. Hart :"Friend. In the golden chain of friendship regard me as a link. Truly Yours, Virgie V. Hart."

Hart is een bekende naam in Chagrin Falls, ik kwam hem al een paar  keer tegen, dus moet het een fluitje van een cent zijn Metta en Virgie te achterhalen want Alexander Hamilton Hart is één van de eerste inwoners van Chagrin Falls, samen met Noah Graves, S.S. Handerson, Chester Bushnell, Napoleon  Covill en Ebenezer Wilcox is hij er in 1834 gaan wonen, een jaar later richt hij samen met enige anderen een onafhankelijke "Congregational Church" op. Alexander was getrouwd met Minerva "Polly" Eldredge (1809-1847), na het overlijden van Polly trouwde hij, zover ik kan nagaan, nog tweemaal. Het resultaat is een fikse kinderschare: negentien koters, welgeteld. Maar Metta (of Netta) en Virgie (of Viryie), vermoedelijk kleinkinderen van Alexander Hart, vind ik nergens. Frustrerend.

Naamplaatjes

Het bestaat nog steeds, denk maar aan de Opel- en Renaultbestelwagens of de kleinste modellen  van Toyota, Peugeot en Citroën: dezelfde auto's met een andere grille en een ander naamplaatje. Badge engineering. Het vierde in het Grootbritse ooit hoogtij en heeft bijgedragen aan de ondergang van de autoindustrie ter plekke. Niet alleen  de Nuffieldgroep (Morris, Austin enz. enz.) maakte zich er aan schuldig ook Rootes had er een handje van, zo was de gister op dit blog vermelde Sunbeam "Rapier"  eigenlijk een Hillman "Minx" (zie boven), maar er was ook nog een derde variant de Singer "Gazelle" (zie onder).

Jane X

"Compliments of your friend" schrijft Ara C. Brewster op 25 october 1886 in Otho Scotts album. Na wat zoekwerk kom ik erachter dat Ara geen vrouw is maar een man. Hij is één van de twee zonen van Calvin E. Brewster (1843-1885) en Flora Chapman (1850-1937). Ara trouwt in 1891 met Nora E. Pelton. Ara, geboren op 11 november 1868, zij sterft in 1960. Ik zoek naar foto's van Ara en zijn echtenote, maar het enige dat ik vind is een foto van het graf van zijn ouders. Ara's broer Earl H. Brewster werd een  bekend landschapschilder.

Ziwès

Armand Fernand Ziwès (1867-1962) was een Parijse chansonnier met een bijzondere carrière naast zijn zangersloopbaan. In 1945 was hij sécretaire géneral de la Préfecture in Parijs, een bijzonder hoge politiepost, daarnaast schreef hij een  aantal detectives. Hij componeerde o.a. liedjes voor zijn dochtertje, die op sommige  Franse scholen nog steeds worden gezongen. Helemaal zeker ben ik niet of dit één van zijn liedjes is, maar hij schreef ooit een liedje met dezelfde titel: "La Ronde des Métiers", wellicht is dit een compositie van hem, zij het in een modern jasje.

Nog eens Sunbeam

Net zoals het fietsenmerk Sunbeam werd overgenomen door een andere rijwielfabrikant (Raleigh) werd de automaker Sunbeam ingelijfd door een grotere fabriek, de Rootesgroup. In 1938 waren  er ten gevolge daarvan helemaal geen Sunbeams, het merk dook pas in 1956 weer op met bovenstaande "Rapier" (daarvoor was vanaf 1953 een Sunbeam-Talbot leverbaar). De "Rapier" was een Hillman "Minx" in een ander - tweekleurig - jasje, had een motor met een inhoud van 1,4 liter en een vierversnellingsbak met Laycock-overdrive.

Marius en zijn moeder

Gisterochtend kreeg ik van Marius Bamberger - ooit bassist in de prachtige Friese band "Briquebec`' - een verhaal over zijn moeder, die aan Alzheimer lijdt. Ik neem het hieronder integraal over.

Pepermunt & Alzheimer.

Als het weer een beetje meezit gaan mem en ik nog wel `s een blokje om. 
Vandaag mooi weer en dus er weer op uit. Drop & pepermunt mee. En o ja een 
draagbare asbak, want mem rookt en in mijn auto zit geen asbak.  Ze steekt 
namelijk de één na de andere op want ze vergeet meteen dat ze net gerookt 
heeft. Als een schoorsteen dus. “Moet ik nu nog stoppen?”, zegt ze vaak. Ach 
welnee mem. `t Maakt nu toch niks meer uit concluderen we dan samen. Dan 
lacht ze.  Maar we gaan oude plekjes kijken. Maar vaak toch: “Heb ik hier 
gewoond? Is dat zo?” enne “Waar zijn we want ik herken niets…”. Gesprekjes 
met buren van destijds die toevallig in het zonnetje zaten. “Wie is die 
vrouw?”. En dan trekt soms opeens de mist op. Ik vraag dan bijvoorbeeld even 
later wie die meneer/mevrouw dan wel was. Zegt mijn moeder:”Weet je dat dan 
dan niet? Dat is ********** van je-weet-wel die vroeger zus & zo deed en 
blablabla..”. Ik verbaas me dan weer.
Ik stop even later verkeerstechnisch bij een huis en opeens begint ze 
allemaal dingen van vóór de oorlog te vertellen. Dingen die zich daar 
afgespeeld hebben. En dat de bewoner later in de oorlog fout was en bij de 
Landwacht zat. De man slingerde een zus van mijn moeder aan haar haren in de 
rondte omdat ze blijkbaar iets fout had gedaan. Dat een andere NSB`er bij de 
SS ging en nog bij Stalingrad ligt. Dan hoor ik welke families van het dorp 
in de oorlog allemaal bij de NSB zaten. Dat een buurman van ons destijds, ik 
herinner me hem ook, bewaker in kamp Amersfoort was. Dattie na de oorlog 
vast heeft gezeten en zijn stemrecht kwijt raakte. Dat buurman daardoor, ja 
hoe is`t mogelijk hè, bij de Jehova`s raakte. Dan zegt mijn moeder dat mijn 
oma vaak de ramen en gordijnen aan de kant van die buurman dichtdeed want 
pake had een radio en een motor verstopt in de schuur. NSB buurman verlinkte 
wel mensen. Niet zélf in het dorp maar hij gaf het dan door aan andere 
NSB`ers uit naburige dorpen die dan even langskwamen. Hoe buurman op Dolle 
Dinsdag in paniek raakte. Mem vertelde dat ze in oorlog melk moest halen bij 
halen bij een boerderij verderop en dat ze dan na Sperrtijd door het bos 
ging. Dat ze zich nog herinnerde hoe die verse en warme koeienmelk smaakte. 
Ze proefde onderweg altijd even. Beppe maakte er `s zondags wel eens lekkere 
room van, wist ze nog.  Ik vroeg haar waar dat melk-haal-paadje was. Ze 
vertelde waar en ik kende dat paadje ook van een leuk meisje dat daar in 
mijn jeugd vlakbij woonde. (!) Sssstttt… Dus daar naar toe gegaan. Mem 
vertelde en vertelde maar. Prachtig!  Dat ze bij de bevrijding in april `45 
ontdekte dat ze met het op de MULO in Drachten geleerde Engels écht met 
Canadese soldaten kon praten. Dat verbaasde haar hevig. Over de dansavonden 
met de soldaten. Dat één van de meiden uit een naburig dorp zich door 
verscheidene soldaten liet pakken. Wat een sloerie was dat, mopperde ze nog. 
Chocolade had ze in jaren niet gezien. “Ik werd wel thuisgebracht met een 
jeep van de Canadezen. Omdat ik wel wat dingen voor ze vertaalde”. Net als 
of de dementie stof even weggeblazen was.
Even verder op is nog steeds het kerkhof en daar liggen ooms en tantes maar 
ook pake en beppe. Mem wil daar ook begraven worden heeft ze me lang geleden 
verteld. Ik stelde voor om daar even te gaan kijken. Ze stapte door het hek 
en kwam in haar herinnering. Hier en daar even stilstaand en ik kon zien dat 
ze diep aan het graven was in haar verleden. Maar ze wist wéér heel veel te 
vertellen. Haar jeugd en andere dorpsgenoten kwamen voorbij. Het halve dorp 
zo ongeveer! Alzheimer is een wel heel vreemde ziekte. Aangekomen bij pake 
en beppe hebben we de rollator aan de kant gezet en zijn we samen tussen 
andere graven door naar de steen gelopen. Ik ondersteunde haar en ze leunde 
nog even een keer bij haar vader en moeder.
“Het was een prachtige zondagochtend”, zei ze teruggekomen in het 
verzorgingshuis. Dat vond ik ook. Ik vraag me af of ze het allemaal nu nog 
wel weet….

Jane IX

Mijn excercitie wordt moeizamer, één van de oorzaken is dat de volkstelling in de Verenigde Staten van 1890 door een brand in het ongerede is geraakt en juist die volkstelling zou me - de bijdagen in Otho Scotts album dateren immers van vier jaar daarvoor - enorm behulpzaam kunnen zijn. Want wie is C. Stern, die "Compliments of your friend" noteert, en er grapsgewijze "Boxing gloves  Remember P's nose" aan toevoegt? Ik vind een in 1874 geboren Walter C. Stern, zoon van Bemherce en Theressa Stern. Bemherce en Theressa komen oorspronkelijk uit Duitsland, zij zijn in 1880 respectievelijk 40 en 33 jaar oud en hebben behalve Walter C. nog twee kinderen Joseph (15) en Manda (13). Maar wie heet er in hemelsnaam Bemherce? 't Lijkt me geen Duitse voornaam, vermoedelijk is de naam door een of andere autoriteit bij binnenkomst in de Verenigde Staten verkeerd verstaan en genoteerd.

Tweemaal Sunbeam

Eerst mijn eigen Golden Sunbeam uit 1910, een bijzondere fiets, waarvan toen ik hem kocht maar zes exemplaren bekend waren, de mijne is dus nummer zeven. Hij heeft van origine zes versnellingen: twee in het bracket en twee in de achteras, de versnellingen worden met de op foto zichtbare handels bediend. De fiets heeft een typisch Engels frame: kort zodat je als berijder gedwongen wordt rechtop te zitten.

Hieronder staat een Sunbeam van vijftien jaar later, zij  het in de uitmonstering van 1926. De recordwagen had twee in V-vorm opgestelde motoren met een totale cylinderinhoud van bijna vier liter. Henry Segrave nam de toen nog ongeschilderde auto in september 1925 mee naar Brooklands en haalde een snelheid van 233 km/u. Tijdens de winter van '25/'26 kreeg de auto zijn rode uitmonstering en in maart 1926 behaalde Segrave op het strand van Southport het wereldsnelheidsrecord met 245 km/u. 

Prangende vraag

Als u al jarenlang rondloopt met de vraag wat er op 2 september 1956 in ons land gebeurde, dan vond ik  de oplossing in het "Wie Wat Waar Jaarboek 1958":

"Jazz-jeugd in Utrecht in opstand door wasbord-muziek (Rock 'n roll)."

Xanrof

Xanrof, dat is natuurlijk een naam die niet kan bestaan, dat moet iemand zijn die zich die naam heeft toegeëigend en dat klopt want eigenlijk heete Xanrof (1867-1953) Léon Fourneau en Fourneau staat voor het sterrenbeeld "Oven" dat in het latijn "Fornax" heet. De letters van fornax hussel je daarna door elkaar en zie daar: Xanrof. Omdat zijn ouders geen heil zagen in een loopbaan in de lichte muziek werd Léon Fourneau advocaat en werkte daarna op het Ministerie van Landbouw, waar hij, klaarblijkelijk bestond zo'n titel, "le chansonnier officiel" werd. Daarnaast vertoonde hij journalistieke activiteiten en begon ook liedjes te schrijven, zonder overigens noten te kennen. Hetgeen niet wil zeggen dat zijn chansons niet heel populair werden want Yvette Guilbert had er in ieder geval twee op haar repertoire "Le Fiacre" en "l'Hôtel du no. 3". Xanrof hield zich op latere leeftijd bezig met toneel.

Jane VIII

Ik was er vanaf het begin af al bang voor dat ik één van de vrienden van Otho Scott niet zou kunnen achterhalen en dit is de eerste, Lewie H. Richards, die op 26 october 1886 het volgende schreef: "Our friendship has budded on earth, may it blossom in Heaven". "Lewie", wat een merkwaardige spelling, want normaal wordt in de Verenigde Staten die naam op precies dezelfde wijze geschreven als die van  de befaamde spijkerbroekenfabrikant. Over de  toegevoegde e wil ik het niet hebben, maar die w in plaats van een v is vreemd. Is Lewie een Louis, die net als sommige Nederlanders die Charles heten hun naam als Sjarrels schrijven of een John, die ondertekent met Sjon. Ik kom er niet achter en erger nog, ik kan Lewie in geen van de lijsten van geboorten en volkstellingen vinden.

Weckerlin

Soms is het moeilijk om vast te stellen of de werken van componisten echt origineel zijn of  dat het om bewerkingen van bijvoorbeeld volksliedjes gaat. Jean-Baptiste Weckerlin (1821-1910) uit Guebwiller, een plaats in de buurt van Mulhouse, is een prachtig voorbeeld van iemand die niet alleen componeerde, maar ook bewerkte en arrangeerde. Dat laatste is zeker geen mindere activiteit, want juist daardoor zijn veel oude "chansons" bewaard gebleven. Van zijn hand zijn o.a.  de verzamelingen "Echos du temps passé", "Souvenirs du temps passé"  en "Album de Grand-maman". Dit is Weckerlins "Maman dites-moi" uitgevoerd door de sopaan Lauren Koeritzer.

Jane VII

Ik sla onieuw een bladzij om en George B. Haggart, zoals hij schrijft een "schoolmate" van Otho Scott, heeft er echt werk van gemaakt: "Otho. Remember well thy glorious past, Thy erringness with will - Then shall the future be thy own! Wrought by thy better skill." George, een zoon van James D. Haggart en Sarah J. Moon werd geboren op 3 maart 1869 en was dus zeventien jaar oud toen hij Otho deze pedante boodschap meegaf. Het lijkt me geen eigen wrochtsel, hij moet het ergens uit hebben overgeschreven. Eergister heb ik contact gezocht met de historische vereniging in Chagrin Falls en gister kreeg ik antwoord van voorzitter John Bourisseau en hij zorgde meteen voor een paar aanvullingen. In Jane III wenst A.H. Church Otho het allerbeste, A.H. is Austin Church - zoon van Henry Church Jr. -  Austin werd geboren in 1869, stierf in 1929 en hij is de grootvader van de huidige directrice van het plaatselijk museum in Chagrin Falls. Over J.J. Stranahan (zie Jane V) weet John Bourisseau nog te melden dat hij samen met F.M. Hunt in 1881 een vouwboot uitvond, die in 1883 op een internationale visserijtentoonstelling in Londen een prijs kreeg. De bootjes werden door de Stranahan Folding Boat Company niet alleen in de Verenigde Staten verkocht, maar ook geëxporteerd.

Excuses

Nee, premier Rutte maakt vandaag geen excuses voor de abominabele opvang die de mensen uit voormalig Nederlands-Indië destijds in Nederland onvingen. Dat verbaast me niet, excuses voor wangedrag van Nederlandse zijde zijn hoogst ongewoon. De Nederlandse staat is ook ingebreke gebleven bij de  opvang van Joden na de Tweede Wereldoorlog, sterker nog de Nederlandse staat heeft door het heffen  van successierechten fors aan hen verdiend. Dat brengt me op herinneringen aan een Indisch jongentje waarmee ik in  de klas heb gezeten: Daantje. Daantje wist niet veel. Hoe dat kwam werd door geen van de leraren uitgelegd. Pas veel later begreep ik wat de oorzaak was: Daantje had in een jappenkamp gezeten. Ik haalde intussen zeer slechte cijfers voor Duits, waarop mijn vader naar  school is gegaan om uit te leggen dat de oorzaak daarvan voor de hand lag: een deel van de familie was uitgemoord. De volgende keer dat de klas Duitse les kreeg gaf de lerares een boutade tegen mij dat de oorlog niets te maken had met mijn weerzin tegen Duits. Dat heb ik mijn vader maar niet verteld. Onbegrip valt niet uit te roeien en excuses zijn daarom te veel gevraagd.

Jane VI

Opnieuw een bladzij verder vind ik een bijdrage van iemand die ter ondertekening alleen zijn initialen gebruikt: B.R.L. Daar kan ik weinig mee, maar vanwege Otho's achternaam,  Scott, voegt B.R.L. in een hoek van de pagina er wel een paar regels aan toe: "Know ye is a certainty that Virtue the Best of possessions can-not live under the bonds of Servility. Motto of W. Wallace champion of Scotland". (Wallace was een Schots ridder (voor 1272-1305) die optrad tijdens de eerste Schotse onafhankelijkheidsoorlog en wegens hoogverraad op afschuwelijke wijze in Londen werd terechtgesteld.) B.R.L.'s bijdrage brengt mij geen stap dichter bij de oplossing van het raadsel van het album. Vandaar een paar gegevens over Chagrin Falls, een plaatsje ten zuidoosten van Cleveland dat sinds 1845 bestaat en genoemd is naar een waterval in de Chagrin-rivier. De opervlakte bedraagt 5,5 vierkante kilometer en in 2013 woonden er iets meer dan vierduizend mensen.

Thibaud

Thibaud*, of om precies te zijn Thibaud IV, koning van Navarra. Een koninklijk troubadour (1201-1253), mecenas voor andere troubadours en zelf een bekwaam dichter van wie vijfenzeventig liederen zijn bewaard, de meeste geïnspireerd door zijn liefde voor Blanche van Castilië. Maar dit "Seigneurs, sachiez qui or ne s'en ira" is heeft alles te maken met de kruistochten.

*in 't Nederlands Theobald

Jane V

Dankzij de bijdrage van de heer Randall neem ik voorlopig  aan dat het album toebehoorde aan Otho Scott. Een tikkeltje merkwaardig vanwege de zoetige plaatjes her en der in het album.  Een bladzijde verder in het boekje - na Randall - schrijft J.J. Stranahan  op 13 december 1886 "There is plenty of room in the upper storey" - climb. Van  Stranahan ben ik iets meer te weten gekomen, het meeste uit een overlijdensbericht van zijn vrouw in 1892. Stranahan kwam  als inspecteur van het visserijwezen  in de herfst van 1873 naar Chagrin Falls, een jaar later richtte hij samen met P. Hohler een krant op: "The Chagrin Falls Exponent", die tot 1964 zou bestaan. Vanaf 1875 is Stranahan  de enige uitgever van  de krant, die in 1930 een weekblad  werd, maar dan is hij al vijftien jaar dood.

Rodin

DE NIEUWE BURGHERS VAN CALAIS

Suzy Solidor

Suzy Solidor (1900-1983) werd op meer dan één maner bekend: als zangeres, als actrice, als schrijfster van een roman (Térésine), als eigenares van een populaire Parijse nachtclub en als model voor onder meer Braque, Picasso en Tamara de Lempicka, van laatsgenoemde is bijgaand portret van Suzy Solidor. Oorspronkelijk kwam ze uit Saint-Servan-sur-Mer in Bretagne. Haar eerste en waarschijnlijk meest bekende lied is "Les Filles de Saint-Malo", opgenomen in 1934. Omdat haar nachtclub "Boite de Nuit" een geliefkoosd oord was voor Duitse officieren gedurende de Tweede Wereldoorlog, werd Solidor na de oorlog veroordeeld wegens collaboratie en  werd haar nachtclub gesloten. 

Jane IV

Twee pagina's verder staat de eerste bijdrage van iemand die er in een prachtig handschrift serieus werk van heeft gemaakt, maar C.W. Randall is dan ook de schoolopziener in Chagrin Falls.

Maar Friend Otho? Ik dacht dat het album aan Jane Scott behoorde, dat betekent dat ik de afgelopen dagen naar een verkeerde eigenaar van het album heb gezocht. Otho is een ongewone naam, die moet te vinden zijn en waarachtig in een volkstelling van 1 juni 1870 tref ik hem aan. Otho Scott is dan een acht maanden oude baby (dat betekent dat hij op 22 november 1886 16 jaar is). Hij woont samen met zijn moeder Jenny (32) en twee broertjes Frank (4) en George (2) in  Chagrin Falls, in een huis waarvan de waarde $800 is en de rest van het vermogen op $300 wordt begroot. Van een vader is geen sprake: is hij overleden of werkt hij elders? En is moeder Jenny dezelfde als Jane Scott die op 10 maart 1885 in Chagrin Falls een graf kocht?