Schoonheid 5

Arabella Pattefoon-Oorwurmpje: "Wij van de Goyse Meren weten schoon- en veiligheid op unieke wijze te koppelen, wanneer je autobestuurders op hun snelheid wilt attenderen dan hang  je een bord aan een paal zodat ze kunnen zien hoe hard ze rijden, maar je hangt die borden natuurlijk wel zo op dat de snelheid door struikgewas niet afleesbaar is!"

Clovis Bakkeleier: "Ja, zulke schoon- en veilgheidheid vind je alleen hier in de gemeente Goyse Meren."

Arabella Pattefoon-Oorwurmpje: "Dat is kunst, Clovis!"

Clovis Bakkeleier: "Kunsjt, Arabella!."

NSU

 Verwacht geen chronologisch verslag van onze reis naar Friesland, maar een paar  zaken  zijn het vermelden waard, zo haalden we in Noord-Holland  een auto in, die ik jaren niet had gezien. Een NSU "Prinz". Een "Prinz 4" die met zijn kenmerkende carrosserie vanaf 1961 tot eind 1965 in productie was en waarvan 241720 exemplaren werden gebouwd. De "Prinz 4" had een tweecylinderluchtgekoeldemotor met een inhoud van net geen 600cc, een vierversnellingsbak en de topsnelheid was 116 km/u.  De "Prinz 4L" op de foto kostte in Duitsland destijds 4670 DM.

 

Kraai

Op de 28ste gingen we op weg naar Friesland, naar Doanjum om precies te zijn. In het Nederlands heet de plaats Dongjum, dat hebben de Friezen te danken aan een Hollandse olfert die niet wist dat dong in het Fries mest betekent en zo ken ik nog wel een paar Friese plaatsnamen die door een  Haagse sukkelaar in het ongerede zijn gebracht. Gistermorgen wandelde ik met mijn oudste zoon en Una de weg af die naar de boerderij leidt, waar we logeerden. Op de terugweg begon een jonge, eenzame kraai ons schreeuwend te omcirkelen en streek daarna voor onze voeten neer. Dat was onverstandig want Una blijft een jachthondje en deed een uitval. Maar de kraai liet zich niet afschrikken en wandelde even later tien meter voor ons uit naast mijn zoon. Het was een ongewoon gezicht. Wanneer mijn zoon stopte, stopte de kraai ook. Hij pikte hier en daar  wat, maar bleef tenslotte achter.

Tachtig

 advertentie ongetwijfeld in "Het Volk"

tevens het bewijs dat iedeen die me Willem noemt

het aan het verkeerde eind heeft

 kaart ontworpen door Wim Bijmoer

 één van de allereerste foto's, met mijn moeder

 op reis naar Leeuwarden met mijn vader

en ja...het zat er al jong in

Schoonheid 4

Arabella Pattefoon-Oorwurmpje: "Clovis, Clovis! Kijk nou eens hoe onze actie zelfs op zondag succes heeft en hoe bewoners uiterst creatief met hun directe leefomgeving omgaan."

Clovis Bakkeleier: "Ja het kan in de Goyse Meren nauwelijks beter, iedereen werkt in Bussum aan het verhogen van de schoonheid mee. S-c-h-i-t-t-e-r-e-n-d."

Ventora

Een grijze auto een half uur geleden geparkeerd op de Bussumse Vlietlaan, maar ik weet echt niet wat het merk is. Dat betekent oversteken en op de neus zie ik het al jaren uit ons land verdwenen Britse merk Vauxhall, want  op zeker moment bedacht General Motors dat we het hier wel alleen met Opel afkonden. Er zijn in die laatste periode van de "Ventora" - want  zo heet het model in kwestie - maar 7291 exemplaren gebouwd. De motor in deze auto uit 1974. was een zescylinder in lijn met een inhoud 3,3 liter.

Grafdelvers

Nee, Cohen moest weg en liefst zo snel mogelijk. Frans Timmermans, later Minister van Buitenlandse Zaken en nu Eurpees commissaris had het helemaal  met Cohen gehad. In Duitsland moet  voorzitter van de SPD Siegmar Gabriel ook ernstig op zijn tellen passen. En de vorig jaar tegen de zin van veel gezagsdragers in de Labour Party democratisch gekozen Jeremy Corbyn dient eigenlijk ontslag te nemen want het establishment van de partij ziet de kans schoon hem te dumpen omdat hij zich niet genoeg  heeft ingezet in de "REMAIN"-campagne. Hoe dom kan je als politicus zijn om heibel te gaan schoppen juist  nu de Conservatieven grote problemen hebben. Waarschijnlijk zijn  Benn en zijn kornuiten lid  van het grafdelversgilde "Socialism: Bury It".

Morgen

Morgen word ik tachtig, dat lijkt best oud, maar de bloeiende cactus hierboven is ouder, want hij staat bij mij in de vensterbank net zoals hij tachtig jaar geleden in mijn moeders vensterbak stond. Voor de allereerste keer werd vanmorgen gewenst dat ik, ik herhaal het erbarmelijke Engels van  de dame die de historische woorden uitsprak: "Stay, where you  come from".  Word je tachtig en dien je  op te rotten omdat je niet snel  genoeg plaats maakt. Het kwam zo, ik was in gesprek met mijn Amerikaanse echtgenote, toen mevrouw mij in de dierenwinkel trachtte te passeren en ik niet ogenblikkelijk  reageerde,  nadat  ik  dat  vervolgens wel deed door haar er op te attenderen dat ze ook via de andere kant van de balie kon  passeren, kreeg ik "Stay, where you come from" te horen.

Verzamelen 17

Nee, u mag een vreemdelingenhater geen fascist noemen, want dan vergelijkt u hem met een oorlogsmisdadiger en dat is hij niet, toch? Maar voor dat de misdaden in de jaren veertig begaan werden was er een lange periode waarin de haat die tot de moorden leidde dagelijks werd opgeschuurd. In Engeland, in Nederland en in Duitsland wordt momenteel haat gezaaid, in Duitsland lijkt haat altijd een graadje erger en beter georganiseerd. De oprichter van Pegida Lutz Bachmann roept dus dat de vicevoorzitter van de Bundestag Claudia Roth "standrechtlich erschossen" moet worden en topfiguren uit de AfD (Alternative für Deutschland) vinden dat Duitsland vanwege de vele vreemdelingen voor de ondergang staat. Ik kijk weer in het boek "Die Juden in der Karikatur" op bladzijde 285 staat een illustratie, een folder van de Deutschnationale Volkspartei uit 1919 waarop alle Joden uit de toenmalige nationale vergadering (vergelijkbaar met onze Tweede Kamer) staan afgebeeld, nee, het was geen oproep ze te vermoorden, maar je moest niet op ze stemmen. Zo begon het, maar u mag de voorgangers in vreemdelingenhaat, of  ze nu Engels, Nederlands of Duits zijn, natuurlijk geen fascist noemen. Dus zijn Nigel Farage, Geert Wilders en Lutz Bachmann geen fascisten. Q.E.D.

Uitgekeken

Ik hoorde hem vanochtend luid en duideljk maar tegelijkertijd verwachtte ik hem niet in Bussum, niet voor niets heet hij immers in het Fries strânljip dat omgezet in het Nederlands strandkievit betekent, echt vertaald heet de vogel scholekster. Hij zat hoog, te hoog om te fotograferen, op het hoekje van een flat, zo hoog dat zijn kleuren vervaagden, maar door zijn lange snavel verraadde hij zich en natuurlijk door zijn prachtige, onmiskenbare roep. Maar vervolgens de me van een paar jaar geleden die andere scholekster rondwandelend op de binnenplaats van het dierenziekenhuis in Utrecht, die ik door het glas heen kon fotograferen, klaarblijkelijk zijn beide vogels  op het strand uitgekeken.

Verzamelen 16

Op 25 november 2011 schreef ik een paar stukjes op dit blog over een toen pas verworven boekje dat alle leden van de Duitse Reichstag meldde in 1893, een aantal leden was gekozen op hun antisemitische merites. In 1889 probeerde  de tekenaar Adolf(!) Willette  op dezelfde gronden  in het Franse parlement te worden gekozen, zijn affiche staat in het gister al  gemelde "Die Juden in de Karikatur".

Origineel

Op de achterkant van "Der Spiegel" staat deze week bovenstaande advertentie. Hoe bedoelt BMW dat? Origineel? Dit onbegrepen imitatiegedrocht gebaseerd op Alec Issigonis schitterende Morris Mini en Austin Se7en, geïntroduceerd in 1959. Je moet maar lef  hebben om hetgeen BMW nu in  de markt zet origineel te noemen.

Schoonheid 3

Clovis Bakkeleier: "Wat ik zo bijzonder aardig vind is het feit dat we bij de verfraaiing van onze gemeente ook ondersteuning krijgen van een particulier als Frots Josaphus Frödelneut die zijn motorfiets dagenlang voor de synagoge stalt."

Arabella Pattefoon-Oorwurmpje: "Wat je zegt Clovis, dat bespaart de gemeente het plaatsen van een beeldhouwwerk, bovendien zo'n "Goldwing" is minstens zo mooi."

Clovis Bakkeleier: "Ja geweldig dat zo'n man, wereldbekend van "Un Parcheggio Particulare", de gemeente ter wille wil zijn!"

Verzamelen 15

Dat ik iets met Franse treinen, Haagse trams en oude auto's heb weten de regelmatige lezers van dit blog inmiddels, maar er is veel meer dat mijn, zeg maar, verzamelwoede opeist, zo heb ik nogal wat  geschreven judaïca. Sommige boeken komen uit mijn vaders collectie, maar zijn verzameling is inmiddels behoorlijk aangevuld. Op zijn 34ste verjaardag in october 1936 kreeg mijn vader van een bevriend echtpaar het in 1921 verschenen "Die Juden in der Karikatur" van Eduard Fuchs. Fuchs, een sociaal-democraat en in Berlijn uitgever van het dagblad "Vorwärts", verzamelde tekeningen, niet alleen uit Duitsland, maar ook uit o.a. Engeland, Frankrijk, Rusland, Polen en Oostenrijk en laat vanaf de 15e eeuw een getekend, zo u wilt een vertekend, beeld zien van Joden. Niet de geringste tekenaars hebben bijgedragen aan antisemitische beeldvorming: Caran d'Ache (Emmanuel Poiré), Aubrey Beardsley en Charles Léandre.

Doorkijk

Schoonheid 2

Clovis Bakkeleier: "Herinner jij je nog dat we, omdat Bussum als afzonderlijke gemeente ophield te bestaan en samen met Naarden en Muiden opging in Goyse Meren, in Bussum ter herinnering aan Bussum her en der boompjes hebben geplant?"

Arabella Pattefoon-Oorwurmpje: "Nou  en of, zo blijft de herinnering aan Bussum levend, Clovis!"

Clovis Bakkeleier: "Ja en wat ik in het  kader van de schoonheid van Bussum nou  zo goed vind is dat een winkelketen als  "Esprit" daar meteen op inspringt en de uitverkoopcollectie rond de pas geplante boompjes etaleert! Het kan niet fraaier.

Verzamelen 14

Mijn belangstelling ging, toen ik me met spoorwegen ging bezig houden en nadacht over een miniatuurbaan, uit naar de Franse spoorwegen, omdat de Fransen  in het stoomtijdperk niet alleen met Franse maar ook met Engelse, Franse, Amerikaanse en Duitse locomotieven hadden gereden, dat ik pas later ontdekte dat er noch in winkels noch op beurzen  veel Frans materiaal te vinden was, bleek iets waar ik absoluut niet opgerekend had en het was vóór het internettijdperk waarschijnlijk ook een bijna onmogelijke opgave geweest om "Frans" te gaan rijden. Maar behalve miniatuurmaterieel moesten er boeken worden aangeschaft, ook dat was bepaald niet gemakkelijk, maar alweer bleek het internet mijn redding, want het boek "L'Année Ferroviaire 1949" haalde ik bijvoorbeeld van Ebay France. Het boek gaat niet alleen over de SNCF maar geeft ook uitsluitsel over wat er op buitenlandse rails gebeurt., zo lees ik dat in het toenmalig Nederlands-Indië 45% van de exploitatie in  handen was van particuliere spoorwegmaatschappijen,  in Argentinië zelfs 75%. In Europa exploiteerden de diverse staten de spoorwegen. Ik kom ook te weten dat een tweewielig steekkarretje in het Frans "un diable" (een duivel) heet, zulke feiten en feitjes zijn natuurlijk volslagen onbelangrijk, maar ik vind ze juist leuk, er staat in het boek een kolom met reistijden, zo duurde de reis van Tours naar Straatsburg (680 kilometer) in 1939 vierendertigeneenhalf uur en in 1948 was daar bijna negen uur vanaf gegaan, slechts de reis van Avignon naar Rouaan (860 kilometer) nam  in 1948 meer tijd (13 minuten) in beslag dan voor de oorlog. Natuurlijk staan er ook gegevens in over het materieel, ook over de al tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Verenigde Staten en Canada bestelde 1340 141R's. Dat die bestelling broodnodig was bleek uit het feit dat  van de  17259 locomotieven in 1938 bij de  bevrijding nog maar 6000 bruikbaar waren. De 141R kwam in twee series: de 1 tot en met 700 waren kolengestookt, de 701 tot en met 1340 oliegestookt, al was een aantal oorspronkelijk kolengestookt.  De locomotief hierboven is een miniatuur 141R 1187 en stelt dus een locomotief uit de tweede serie voor,  maar ook daarin komen nog verschillen voor, zo hebben de 701 tot en met 1000 boxpokwielen (in  tegenstelling tot spaakwielen) op één as, terwijl de 1187 op alle assen boxpokwielen heeft. De 701 tot en  met 1200 kwamen uit verschillende Amerikaanse fabrieken (Alco, Baldwin en Lima) - waar ook de 1 tot en met 700 vervaardigd waren - de 1201 tot en met 1340 werden in Canada door de Montreal Locomotive Works en de Canadian Locomotive Works (Kingston, Ontario) gebouwd. De 1220 tot en met 1235 en de 1241 hebben nooit in Frankrijk gereden, samen met hun tenders vergingen ze met de ondergang van  het vrachtschip "Belpamela".

Twee bladzijden uit "L'Année Ferroviaire 1949" , de middelste locomotief is een 141R.

BREXIT

At leest noo we ken as proper scotsman whit

we hae tae do: vote again fur independence!

Bugatti 11

Er zitten nog maar een paar andere foto's van Bugatti's in mijn albumpje. Drie foto's van het succesnummer, wat personenwagens betreft gefabriceerd in de jaren dertig: het Type 57, waarbij Bugatti zich kon meten met andere befaamde fabrikanten van dergelijke auto's: Delahaye en Bentley bijvoorbeeld. De gefotografeerde auto's, ontworpen door Ettores zoon Jean, zijn voorzien van het carrosserietype "Ventoux" (er was daarnaast een opbouw die "Galibier" heette).  Motor met dubbele bovenliggende nokkenas, inhoud 3,3 liter. Er zijn totaal 660 Type 57's gebouwd waarvan 96 als Type 57C (met compressor), daarnaast waren er de sportvarianten de Types 57S en 57SC.

Verzamelen 13

Het boekje "An Album of International Air Liners" - met de ingeplakte plaatjes - uitgegeven door John Player & Sons is moeilijk een curiosum te noemen, vermoedelijk zijn er  honderden bewaard gebleven,  met "Chemins de fer de l'État Belge. État Général Matériel Roulant (Voitures et Wagons) 1897" is het een andere zaak, want het boek verscheen nooit in de reguliere handel. Nu ben ik niet bovenmatig geïnteresseerd in  de Belgische spoorwegen en toch schafte ik het een eeuw na verschijnen voor een niet gering bedrag aan, voornamelijk vanwege de illustraties - fraaie lijntekeningen - maar ook om dat er voorin het boek een brief lag gericht aan de heer Moreau te Anvers-Dam. Natuurlijk kende ik de verhalen uit de Eerste Wereldoorlog van Vlaamse soldaten die hun Franse officieren niet verstonden, maar hier had ik een stuk bewijs: een in Gand (in plaats van Gent) gedrukt boek, vergezeld van een in het Frans gestelde brief aan de chef van een station in Antwerpen. Alsof Vlaams - lees Nederlands - niet bestond

Een illustratie uit het boek, met afbeeldingen van wagons voor "grands trains", zowel met drie als met twee assen, de tekeningen 3 en 6 tonen hoe groot de invloed van de rijtuigbouw was op de spoorwegen.

De brief aan Moreau met onderaan het verzoek de ontvangst van het boek en de bijlage (ook in mijn bezit) aan de Directeur de service, l'Ingenieur principal te melden,

Boris

Boris Johnson en de leugens van  de Britse pers. Vandaag in de International New York Times.

Verzamelen 12

Zo langzamerhand ben ik toe aan het laatste driemotorige vlietuig in het Player's albumpje: een Fokker XII. Op het plaatje staat een F.XII met wielkappen, de eerste exemplaren hadden die niet en later werden ze weer verwijderd. De KLM had er acht in dienst op de lijn Amsterdam-Batavia, de Indische dochteronderneming KNILM had er twee, ABA, een Zweedse luchtvaartmaatschappij één en de Deense luchtvaartmaatschappij DDL (die net als ABA later opging in SAS) twee. Vier van de KLM-machines werden - nadat de maatschappij overging op Douglastoestellen - na een aantal onduidelijke handelingen verkocht aan de Francofascisten in Spanje.

Bugatti 10

Voor een snobbistisch persoon was het Type 40 eind jaren twintig met zijn viercylindermotor wat gewoontjes, net niet chique genoeg, gelukkig was er het Type 44 met een achtcylinder in het  vooronder, waar er trouwens meer van zijn  gebouwd dan van het Type 40 (1095 tgenover 830). De cylinderinhoud bedroeg bijna drie liter en de motor had net als die van het Type 40 twee inlaatkleppen en één uitlaatklep per cylinder.   Het Type 44 verscheen o.a. met de door Ettore Bugatti zeer geapprecieerde "fiacre"-carrosserie, zoals te zien op de foto van bovenstaande miniatuurauto. Maar wie iets anders wilde kon bij een groot aantal carrosseriefirma's, waaronder Gangloff en Van Vooren,  terecht. Wat bij onderstaande foto opvalt is de ongelukkige, latere plaatsing van de clignoteurs aan de zijkant van de carrosserie, dat had wel beter gekund.

 

NOTULEN

Notulen Directie ProRail d.d. 19 juni 2106
Aanwezig: Adrianus Mammsermann, president-directeur;
Theo Ochussen, directeur Werken en
Berrie S. H. Goffenburg, directeur Financiën.

Mammsermann opent de bijeenkomst en deelt zijn mededirecteuren mee dat hij zich grote zorgen maakt over het imago van ProRail, dat te lijden heeft van voortdurende uitvallende computers, verkeerd geinstalleerde wissels, gebrekkig baanonderhoud en hij vraagt Ochussen wat deze hieraan denkt te doen.

Ochussen: "Ja, wat kunnen we hieraan doen?"
Goffenburg: "Wij moeten in de aanval."

Mammsermann: "Hoe heb je je dat met een voortdurend falende infrastrucuur voorgesteld?"
Ochussen: "Inderdaad, hoe heb je je dat voorgesteld?"
Goffenburg: "We moeten de zaak afleiden van de werkelijke problemen op het spoor."

Mammsermann: "Afleiden?"
Ochussen: "Afleiden?"

Goffenburg: "Jazeker. Afleiden van de werkelijke problematiek! Dat is een oude strategie en die heeft altijd gewerkt: we moeten dus niet over falende computers en wissels zeuren en zeggen dat we die zullen repareren of vervangen, maar iets vinden dat volslagen irrelevant is, maar waarmee we aantonen dat veiligheid bij ProRail hoog in het vaan staat."

Mammsermann: "Schitterend, maar waar denk je aan Goffenburg?"
Ochussen: "Ja, waar denk je aan?"
Goffenburg: "Aan volkstuintjes."

Mammsermann: "Volkstuintjes?"
Ochussen: "Volkstuintjes?"
Goffenburg: "Zeker. De volkstuintjes zijn een gevaar voor de veiligheid op het spoor. "Mammsermann: "Hoe bedoel je dat?'
Ochussen: "Ja, hoe bedoel je dat?"
Goffenburg: "Nou heel simpel, de volkstuintjes waarover ik het heb liggen veel te dicht bij het baanlichaam, er wordt door de eigenaars vlak langs het spoor gewerkt, gefietst, gelopen, noem maar op. Dat is een gevaar voor de veiligheid op het spoor en dus moeten de volkstuinbezitters ophoepelen."

Mammsermann: "Maar er is toch nog nooit zo'n volkstuineigenaar onder een trein gekomen, daar trapt toch niemand in?"
Ochussen: "Nee, daar trapt niemand in."

Goffenburg: "Daar gaat het ook niet om: wij moeten ons image opvijzelen en dat doen we door te laten zien dat de veiligheid op het spoor onze eerste zorg is. Volkstuintjes langs het spoor zijn onveilig en de verdwijning daarvan maken wij tot speerpunt.

Mammsermann: "Goed idee, gaan we doen. Niet meer zeuren over computers, wissels en seinen, maar weg met de volkstuintjes.
Ochussen: "Weg met de volkstuintjes"

Goffenburg: "En  laten we het lopen langs het spoor ook niet vergeten dat zorgt ook voor uren vertraging!"

Mammsermann: "Instappen als er gefloten is ook. We moeten agressief op de misdragingen van het publiek wijzen, ieder dag  opnieuw, dan vergeten ze de blaadjes op het spoor, de wissel- en seinstoringen vanzelf.
De vergadering wordt gesloten.

Schoonheid

Clovis Bakkeleier: "Heb je trouwens gezien Arabella, hoe de Schwerinlaan door inzet van particulieren fantastisch is opgeknapt."

Arabella Pattefoon-Oorwurmpje: "Nou en of, het ziet er prachtig uit, daar leggen we als schoonheidscommissie echt eer mee in!"

Bankjes

 Dan leggen we nu ons oor te luisteren bij de schoonheidscommissie van de gemeente Goyse Meren.

Arabella Pattefoon-Oorwurmpje (voorzitter van voornoemde schoonheidscommisie): "Er dienen nog ergens in Bussum een tweetal bankjes te worden geplaatst. Enig idee waar?"

Clovis Bakkeleier (naast Arabella Pattefoon-Oorwurmpje enig lid van de Bussumse  schoonheidscommissie): "Jazeker, ik weet een prima plek met een bijzonder fraai uitzicht!"

Arabella Pattefoon-Oorwurmpje: "Jouw voorstel is dan hierbij aangenomen."

USA

Geen idee of u binnenkort naar de Verenigde Staten vertrekt, ik wijs u even op de verschillende begroetingsrituelen waar u ongetwijfeld mee te maken krijgt en uw eventuele antwoorden.
"And how are you today?"
"Thank you, not too bad and you?"
"Thank you!"
Mogelijke variaties:
1."And how are you today?"
" "Not."
"?????"
2. "And how were you last week?"
"?????"
3. "And how are you today?"
"I beg your pardon?"
"Me too, have a nice one."
4. And how are you today?"
"Blind."
"I see."
5. "And how are you today?"
"Outrageous fine, thank you."
"Be glad the day isn't over yet".
 6. "And how are you this morning?"
 "Grüss Gott"
"You're not in Sweden!"

Bugatti 9

Het chassis van een Bugatti Type 44, met de achtcylindermotor duidelijk zichtbaar, de bedoeling was destijds - toen ik de foto in Rosmalen maakte - er een cabrioletcarrosserie op te zetten. In dit filmpje figureert eveneens een Type 44 zonder carrosserie. Is het dezelfde wagen?

Leave

De Engelsen, want laten  we er geen doekjes omwinden  het  zijn hoofzakelijk de Engelsen in het Verenigd Koninkrijk, die de Europese Unie willen verlaten, zouden er goed aan doen in hun eigen  geschiedenis te duiken en een lijstje fameuze immigranten of kinderen van fameuze  immigranten op te stellen. Wanneer er destijds een "Leave Campaign" was geweest om immigranten het onmogelijk te maken voet aan Britse wal te zetten waren er geen William the Conqueror, Georg Friedrich Händel, Isambard Kingdom Brunel, Hans Holbein, George I, Johann Christian Bach, Karl Marx, Duke of Edinburgh en Alec Issigonis geweest, die de Britten hadden opgestoten in de vaasrt der volkeren.

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold.

Hooligan

Russische hooligan dient na genot verboden substantie opnieuw doodschop uit

Christenhond

Christenhond behoort tot het moslimrepertoire als "When the saints go marchin' in" tot het Dixielandrepetoire. Christenhond! Niet christenezel, christenzwijn of christenkever, nee christenhond. Una Barquahar moet dus volgens mohammedanen tot een buitengewoon afschuwwekkende diersoort behoren om andersgelovigen er mee te kunnen beledigen. Ik ben eens gaan zoeken naar wat mohammedanen t.o.v. de hond zo buitengewoon opgewonden maakt. Een schriftgeleerde, en u weet hoe meer schriftgeleerden er nodig zijn om een religie te verklaren, hoe minder ruimte er voor geloven overblijft, ene Aboe Hurayah heeft gezegd - klaarblijkelijk staat er altijd een onderling met een bloknootje gereed als er paarlen uit de mond van een schriftgeleerde vallen - "Wanneer een hond uw vat likt, laat hem dan de inhoud wegwerpen en dan het vat zeven keer wassen". U leest het goed vat en niet gat. Nou likt Una geen vaten, zij likt zelfs mijn bordje niet, want zij heeft haar eigen voerbakje en daar is zij buitengewoon precies op, zodra haar brokjes, bij wijze van spreken als manna uit de hemel er in zijn neergedaald, moet ik het niet wagen in de buurt te komen. Ik begrijp Aboe Hurayah dus niet, maar misschien heeft zijn notulist niet opgelet, want wat staat er nu precies: wanneer een hond uw vat likt (vat? Una likt geen vaten,  afgezien van het feit dat ik noch mijn vrienden en kennissen uit vaten eten), laat hem (wie is hem?) dan de inhoud (welke inhoud? zuurkool, zwezerik, roomboter?) wegwerpen (waar?) en dan het vat zeven (mag het ook zes keer zijn?) wassen (met water, zoutzuur, aardbeiensap?). Intussen begrijp ik, dat ik iedere keer als ik Aboe Hurayahs naam gebruik, die moet laten volgen met "moge allah tevreden met hem zijn". Una en ik zijn echter buitengewoon ontevreden.

גויים

  

ווי פאַקטיש אַנטי-סעמיטע פּאַרק דיין קורס פֿאַר די שול

Una

Politieke gedachten van een hond: "As a scottish dug Ah am fur scottish independence ay coorse, sae if Ah coods vote comin' fuirsday Ah woods vote fur leavin' th' eu, 'en vote fur scottish independence an' than vote scootlund tae be a member ay th' eu."
(Als een Schotse hond  ben ik natuurlijk voor Schotse onafhankelijkheid en als ik donderdag kon stemmen koos ik om de EU  te verlaten, daarna voor Schotse onafhankelijkheid en dan voor Schotlands lidmaatschap van de EU.)

'at woods teach those sassenach a guid lesson

Bugatti 8

In juli 1930 verscheen de opvolger van het Type 44 het Type 49, een  carrosserie kon bij veel firma's besteld worden tot in Praag bij de firma Zuercher toe, waar de auto op de foto zijn carrosserie gekregen heeft, heb ik helaas niet genoteerd. De motor had, in tegenstelling tot die van het Type 44 dubbele ontsteking, dus twee bougies per cylinder. Dat was niet geheel ongebruikelijk, ook het Amerikaanse merk Nash leverde destijds auto's met dubbele ontsteking.

De auto die fotografeerde ik in het voormalige Autotron tijdens een Bugattitentoonstelling, let op de frictieschokbrekers en het merkwaardige remlicht in het midden; in mijn curiosaverzameling heb ik het glas, het is groen en niet rood!   

Vanmorgen in Naarden

niet lullen maar poetsen

Banani

Waar blijven de heilige Theo Tomati, Frits Frambosi en Berend Bosbessi?
(om maar 's een paar andere bebaarde kaalschedels te noemen)

Bugatti 7

Geen spatborden maar wel verlichting en aan het nummerbord te zien een Belgisch Type 37. Een Grand-Prixwagen die eind 1925 voor het eerst te koop was en tot 1930 in de Bugatticatalogus stond. Er zijn 270 exemplaren verkocht. Het chassis en de carrosserie waren identiek aan die van het Type 35, de motor was echter een viercylinder met een inhoud van1496cc (een motor die ook in het Type 40 werd geïnstalleerd), later verscheen ook een geblazen versie: Type 37A. Zo'n dertig jaar geleden dook achter me voor een stoplicht bij de Utrechtseweg in Hilversum een Type 37 op, helemaal uit Zweden, dat was andere koek dan een oude auto op een trailer meeslepen achter een Rangerover naar een of ander evenement. Dat het Type 37 soms voorzien werd van een lichte coupécarrosserie toont onderstaand miniatuur. Wie denkt dat het een grapje is van een automodelletjesmaker komt bedrogen uit, de auto heeft wel degelijk bestaan. In  Hugh Conway's onvolprezen "Bugatti. Le Pur-Sang des Automobiles" staat een foto van Miss Marie Dalbaicin aanwezig bij het "Championnat Automobile des Artistes" in Parijs in 1928 met een Type 37 met  exact dezelfde carosserrie.