onverstuurde ansichtkaart

DE BEUK ERIN II

Een programma met de goed Nederlandse titel DWDD Summerschool belooft natuurlijk een behoorlijke dosis ongein, zeker  als  Willem Bijkerk het presenteert, een man zo dol op een zeventien jaar geleden overleden Amerikaanse countrymuzikant, dat hij uit pure verering diens naam heeft aangenomen. Normale  mensen  noemen hun gesneden kater naar hun idool, zo niet Willem Bijkerk. De aardigste vernoeming van een huisdier was trouwens de witte rat van Hotze Brok die naar Von Lippe Biesterfeld, Bernhard heette, maar dit tussen haakjes. In de VPROGIDS lees ik dat Willem/Waylon  het in de zomerschool over de outlaws uit de jaren zestig gaat hebben, nu zongen Willie Nelson, Johnny Cash, Kris Kristofferson, Waylon Jennings en Merle Haggard (laatstgenoemde hoort er helemaal niet bij, maar weet Willem/Waylon veel) in de jaren zestig nog heel braaf met begeleiding van een keur aan Nashvillesessiemusici hun liedjes, de outlawbeweging kwam pas tien jaar later op gang. Het is natuurlijk niet belangrijk, wat deze op het vaderlandse schild geheven non-valeur beweert, van grotere importantie is de kans dat de Eerste Kamer een generaal, die getuige zijn opmerking over "Joden als makke schapen naar de slachtbank", zich slechts het handboek soldaat heeft eigen gemaakt, wordt voorgezeten. Zijn kompaan Hiddema, zou als zoon van een Friese NSB-er uiterst bescheiden zijn bek moeten houden, wanneer  Beukering het over Joden heeft en FvD's huisfilosoof Cliteur zou er eveneens goed aandoen te zwijgen. Ik weet dat het anders was, mijn Joodse vader had (en het is slechts één voorbeeld), in tegenstelling tot vader Hiddema, in de winter van 1944/45 een onderduiker, een dominee uit Burgum. De omgekeerde wereld, Beukering!

Nadat ik vorige week mijn collage DE BEUK ERIN  plaatste bleef  het angstwekend stil, niemand van de  lezers van dit blog in bezit  van mijn emalladres reageerde, ik bleef net zoals een tijdje geleden toen een Drachtster historisch clubje "Stolpersteine" voor de Turksma's legde zonder mij uit te nodigen terwijl zij, zonder toestemming wel een foto van mij in een boekwerkje dat ter gelegenheid van het plaatsen van de stenen uitkwam, zetten. Ook toen vrat ik mijn leed alleen, men keek de andere kant uit. Wanneer was dat ook het geval? Dat brengt me tot het besluit voorlopig te stoppen met dit blog. Het heeft geen zin. Uiteindelijk blijf ik met mijn verdriet toch alleen.

DE BEUK ERIN

Trammetje

Die trambaan waarop dit Haagse trammetje zich beter thuis zal voelen, gaat er ooit komen, maar voorlopig moet hij het met een rondje op mijn Franse treinbaan doen. Wie dergelijke trammetjes bouwt - schaal 1:87 - houdt in de regel zaken over, soms  mislukkingen, soms niet passende zaken. Dit trammetje, HTM 164, weliswaar ingetuigd als lijn 5 tussen Prinsessegracht en Appelstraat is samengesteld uit overgebleven onderdelen, de beide neuzen kocht ik ooit op eem beurs,  het dak is een iets gewijzigd dak van een Weense tram,  beugel. koppelingen en motor komen uit  een  onderdelendoos en verder heb ik wat plasticplaat gebruikt. Voor de echte enthousiast lijkt het nergens op, maar ik ben  een weekje zoet geweest.

DIRECTIE

Dit was eens de de directietram van de Praagse tramwegen, met een tafel in het midden en comfortabele stoelen er omheen kon het het bestuur al vergaderend zich in deze, in 1900 door Ringhoffer gebouwde, tram over  het lijnennet voortbewegen. Klaarblijkelijk is nummer 200, gezien het bordje voorop, met de vertaalde tekst rondrit door Praag, later nog voor andere doeleinden gebruikt voordat hij  in het Praagse trammuseum verdween.

 
Gister zag ik een ander  directievoertuig op Bussum Zuid, de voormalige directietrein van de Nederlandse Spoorwegen, gelukkig  weer in de oorspronkelijke kleuren, nadat het een tijdlang in het afschuwelijke openbaarvervoersgeel  rondreed. Gebouwd in 1954 door Allan in Rotterdam bezat het dieselelcctrische,  voertuig oorspronkelijk ook zelfs twee vergadertafels, inmiddels in de NS 20 teruggebracht tot één, terwijl hij ook een tijdlang door gezelschappen kan worden gehuurd, in die periode wordt hij zelfs een  keer in Koblenz gesignaleerd. Inmiddels is, vanwege de twee stuurcabines, zodat de directie vrij uitzicht had over de baan, op het dak Kameel genoemde NS 20 overgedragen aan het spoorwegmuseum in  Utrecht.

Niet vergeten

Als u straks kortgebroekt gaat sjoppen vergeet dan niet uw pampertje om te doen, het  is sneu om straks bescheten thuis te komen zonder dat iemand uw roomblanke dan wel getatoeërde kuiten zag.

Trump

Ik  heâhinnâh  mè dat asje blautshaufs rondwandelde en je un haugere militair teigenkwam dat je dan nie salueâhde, of dat in  Amerika auk zau is, weit ik ègelijk nie, maah wat opvalt dat die rause baviaan die daah voâh president  speilt te pas en te onpas zèn knùis naah zèn schedel brenk, gistâh zag ik hem un Britse erewach  inspektere en ja hoâh, rechtâhhand naah ut oâh.

Hein-Jan Frokkermans, Rèswèk

O.M.

Mijn oudste zoon, momenteel in Sicilië, zadelt me op met een aardig puzzeltje. Hij stuurde me bijgaande  foto's van  een bijna gelijkogend  voertuig als de Renaultop dit blog j.l. zaterdag.
Hij moest op een muur klimmen om de foto's te maken  en kon daardoor de naam van de fabrikant van het voertuig niet achterhalen. Ik houd het op een O.M. (Officine  Meccaniche) uit  de jaren vijftig. O.M. leverde destijds o.a. voertuigen aan de Italiaanse politie  en de driekleur voorop doet vermoeden dat het om zo'n oud politiebusje gaat. O.M.,  in 1918 voortgekomen uit het Züstconcern in Brescia, was eens een belangrijke Italiaanse  autofabriek, die in de jaren twintig sucessen boekte o.a in de "24 Uren van Le Mans" toen het merk op de vierde plaats eindigde (zie foto met nummer 29), daarnaast speelde O.M. in de midtwintiger jaren in de Tripoli Grand Prix en in de Mille Miglia een belangrijke rol. Begin jaren dertig schakelde het bedrijf over tot enkel vrachtwagenproductie, waarna het in 1938 werd overgenomen door Fiat, dat  het  merk in 1975 liet verdwijnen.

Peugeot

Dit wonderlijke voituurtje staat bij onze zuiderburen te koop als een Peugeot uit 1928. Nu heb ik dat wel vaker meegemaakt: een auto een  paar jaar  ouder adverteren dan hij in werkelijkheid is, maar dit is wel bijzonder vreemd: de  basis komt ongetwijfeld van Peugeot, maar die basis, een 201, werd pas in de herfst van 1929 op de Parijse salon geïntroduceerd, had een 1122cc-motor, maar zeker geen Volkwagen "Kever"-deuren en de cabine lijkt  me ook een, zij het versmald en van  middenstijl in de voorruit, Wolfsburgproduct. De laadruimte moet ook een bedenksel van veel later datum zijn.