Kan ik mij de vijfde mei van achtenzestig jaar geleden herinneren? Nee. Ik was acht, bijna negen en ik woonde in Drachten. Ik was door eigen stommiteit een van mijn schoenen kwijtgeraakt. Ik had met mijn benen boven de vaart zitten zwaaien en een schoen was van mijn voet gegleden en onder water verdwenen. Het was mijn laatste paar schoenen. Dat herinner ik me. 5 Mei zei me niets. 14 April zei me alles. Toen werd Drachten bevrijd. Er waren geruchten en ook als achtjarige heb je daar oor voor. Kwamen ze nou of kwamen ze niet en waar kwamen ze vandaan? Uit de richting Ureterp of uit de richting Olterterp? Mijn vader, zusje en ik kregen van mijn moeder stringente orders binnen te blijven. Zij ging op onderzoek. Maar ze kwam niet terug. Mijn vader opende de voordeur en keek in de richting van de hoofdbrug. Vandaar kwam lawaai. Hij pakte ons aan de hand en we liepen in die richting. Vlakbij het kruispunt van het Moleneind en de Noorderbuurt vonden we mijn moeder. Ze stond niet op straat, maar op het dak van een auto. Mijn moeder stond op het dak van een auto! 14 April 1945.
