Stephan

Stephan Wortelinx besloot geen plastic wattenstaafjes, rietjes en bestek  meer te gebruiken en vloog dezelfde dag  nog voor euro 221,95 (een  hele week all-in) naar Antalya.

Adviseur

In feite zou ik in aanmerking dienen te komen om als betaald adviseur van de vaderlandse middenstand op te treden, want wat voor de pharmaceut gebruikelijk schijnt  te zijn, dient evenzeer van toepassing te worden bij de groenteman en schoenmaker. Wat wil het geval? Gister ontving ik een rekening van mijn ziekteverzekering die mij - u weet wel eigen bijdrage - vraagt apothekerskosten over te maken, gespecificeerd: euro 2,19 voor het medicijn en euro 13,04 voor ter handstelling en begeleidingsgesprek. Die euro 13,04 is een hoogst interessante kostenpost, die zo snel mogelijk ook elders dient te  worden ingevoerd: uw groenteman overhandigt u de tas met kanzi-appels en vertelt u tevens hoe u  deze dient te schillen, uw  schoenmaker overhandigt u een doosje zwarte schoensmeer en vertelt u tevens hoe u uw schoenen dient te poetsen. Beiden, zowel groenteman als schoenmaker, brengen u behalve voor de appels en het schoensmeer daarvoor euro 13,04 in rekening.

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold.

Gezellig 92

vanwege de gezelligheid gingen ze op de Nijlânsdyk uit de kleren

R16

Je zou vandaag de dag  verwachten ze veel meer tegen te komen, want de Renault R16 was een voor zijn tijd uniek vormgegeven auto - hij verscheen in 1965 en werd tot 1980 in grote getale (1.845959) gebouwd, maar dat is allesbehalve het  geval., je ziet ze hoogst zelden, op de een of ander mamnier is hij als bewaarproject buiten de pul gevallen. De R16 was, na het verdwijnen in 1960 van de klassiek aangedreven (motor voor, aandrijving op de achterwielen) "Frégate", Renaults eerste grotere auto met voorwielaandrijving à la Citroën "Traction Avant". De auto op de foto dateert uit 1971 en kwam in 2003 naar ons land.

Jongerendag

Het thema van de EO-jongerendag vandaag is - natuurlijk niet in derlui moerstaal - "Walk on Water". Dat brengt mij op het volgende: John McDonald uit het Schotse Glasgow bezoekt voor de eerste keer Israël, hij staat aan het Meer van Galilea en treft daar een visser en vraagt deze of hij hem naar de andere  kant van het meer wil roeien en wat dat dan kost. De visser zegt: "Natuurlijk kan dat en  de prijs is honderdvijfentwintig Engelse ponden". "Wat!", roept John McDonald.  Hondervijfentwintig pond over zo'n klein meer?" "Jazeker",  antwoordt de visser, het meer is klein, maar  heel beroemd. Over dit meer heeft  Jezus gewandeld." Waarop John McDonald: "Geen wonder bij zo'n prijs!"

Gezellig 91

uitermate gezellig was het ook op de Oostergrachtswal

Rapid

Josef Ganz, beroofd van het hoofdredacteurschap van "Motor-Kritik" en van iedere kans op succes van de Standard "Superior" ruilde Nazi-Duitsland voor Zwitserland, waar hij vanaf 1938 werkte aan een opvolger van de "Superior". Dat werd uit uiteindelijk - in september 1946 - een producht van de maaimachinefabrikant Rapid. De eerste auto's hadden een ééncylindertweetactmotor achterin, maar daar  kwam in 1947 veranderig in,  terwijl ook het vooraanzicht werd gewijzigd. Maar een succes werd het autootje niet en Rapidmotormäher AG uit Ditikon bij Zürich hield het voor gezien.

 

Gezellig 90

op de Eewal werd het zo gezellig dat de politie moest ingrijpen

A.H.? TO GO!

AH TO GO was een duidelijke boodschap geweest tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar het werd, ver na die krijg, een winkel in een stationshal. 

Dit terzijde, Adolf Hitler bezocht samen met de leider van de NSKK (een organisatie waarover een in 2004 overleden Prins der Nederlanden u alles had kunnen vertellen), geheel toevallig voorzien van dezelfde initialen A.H.: Adolf Hühnlein, de automobieltentoonstelling in Berlijn, waar eerstgenoemde enthousiast raakte bij het ontwaren van de Standard "Superior" en ogenblikkelijk visoenen kreeg van een gemotoriseerd Duits volk. Standard, volledig Standard Fahrzeugfabrik GmbH te Stuttgart-Feuerbach, was eigendom van Wilhelm Gutbrod, bouwer van motorfietsen die in 1932 een licentie had verworven van Dipl. Ing. Josef Ganz,  hoofdredacteur van het blad "Motor-Kritik" om een auto, nou ja autootje, te bouwen. Ganz was Jood, dus hij was naar de toenmalige Duitse maatstaven niet de aangewezen persoon om het Germaanse volk van een volkswagen te voorzien, bovendien was hij in zijn blad een lastige kritikaster die de Duitse automobielindustrie een doorn  in het oog was. Niet alleen zijn auto verdween, maar ook zijn blad kreeg een publicatieverbod. Eind jaren zestig kreeg ik lucht van dit verhaal door een publicatie in een Brits autoblad. U weet, als regelmatige lezer van dit blog, dat Porsche voor de Führer aan het werk ging met wat uiteindelijk de Volkswagen zou worden en dat hij de vorm van de "Käfer" ontleende aan wat de in de Verenigde Staten voor Briggs werkende Nederlander John Tjaarda voor een nieuwe en revolutionnaire Lincoln had bedacht. De "Superior", want een model daarvan staat op bijgaande foto's,  had de motor - een tweecylindertweetakt - achterin, een centraalchassis en zogenaamde "Swingachsen", de topsnelheid lag bij 80 km/u. 

 

OV

Gister vernam ik dat slechts weinig bejaarden gebruik maken van het zogenaamde openbaar vervoer, zulks bevreemdt mij allesbehalve en ik zou de hoogmogenden in deze sector dan ook willen adviseren op de ingeslagen weg voort te gaan, want hoe minder bejaarden hoe sneller openbaar vervoer, immers iemand van achttien is sneller ter been en stapt dus sneller in en uit dan  iemand van achtenzestig, verder zal, na de afschaffing van de  loketten en het  gedwongen reizen met de OV-chipkaart, de verdere ontmenselijking -  denk aan de mogelijke verdwijning van de conducteur uit de trein - een bijdrage kunnen leveren aan het weren van bejaarden uit het openbaar vervoer, bejaarden dienen thuis te zitten achter de sansevieria's of één of ander ander gewas en hun lokale dagblad door te nemen om zo doende te ontdekken waar de eerstvolgende bingoavond wordt georganiseerd, waar zij zich met gebruikmaking van een rollator heen dienen te bewegen.

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold

Gezellig 89

heel veel pret en gezelligheid in de Ubbo Emmiuslaan

Grofri

Grofri staat voor Grosse & Friedmann in Altzerdorf bij Wenen, een fabriek die de Franse Amilcar in licentie bouwde, de auto op de foto is een Weense versie uit 1927 van de Amilcar 4CGS. De Amilcar werd ook in Italië gemaakt maar dan met geïmporteerde onderdelen en van een Italiaanse carrosserie voorzien. In Duitsland werd de  Amilcar in licentie gebouwd door de Ehrhardt Automobilwerke AG in Zella-Mehlis/St.Blasii, een fabriek tot 1924 in de hoge prijsklasse automobielen bouwde, maar in 1924 overschakelde naar de licentiebouw van Amilcar onder de naam Pluto. In 1927 werd met de fabricage gestopt.

Tegenvaller

De regen van vandaag is een  lelijke tegenvaller, want nu moet u uw welgevormde en eventueel getatoëerde lichaamsdelen weer emballeren   en verdwijnt er zodoende heel veel  moois van straat en plein, de frivole blote benen van zeventigjarige heren raken weer ingepakt in pantalons, zodat niet alleen hun kuiten, maar ook de in sandalen gestoken witte sokken onzichtbaar zijn;  zulks is zeer betreurenswaarig, doch er is een prachtige oplossing: de firma  Cocony in Lelystad levert een geheel doorzichtig plastic pak dat u tegen de weersinvloeden beschermt, maar teglijkertijd u in al uw schoonheid toont, uiteraard zijn de "coconies", want  zo heet  het product, ook in zeer  grote maten leverbaar en naar verluid vinden die de meeste aftrek.

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold.

Mercedes

Achterop de foto staat, in een Duits handschrift, "24/100/140 P.S. Kompressor Wagen 1924/28", de afgebeelde auto moet een zescylindermotor met een 6789cc inhoud gehad hebben. Gekoppeld aan een vierversnellingsbak  zal de topsnelheid 165 km/u. geweest zijn.

Stompsma

De broers Age en Oege Stompsma, in de late jaren zestig een alom gevreesd duo van de Anjummer Boys, Age midvoor en Oege linksbinnen in het eerste elftal  van die club. Al tijdens zijn voetbalcarrière begon Age een winkel in feestartikelen in het naburige Metslawier, terwijl Oege in Lioessens een garagebedrijf opende en kort daarna het dealerschap van Yugo verwierf. Inmiddels zijn  beide heren met pensioen en we treffen ze hier tijdens een boottochtje op het Tjeukemeer met een rietje in  de vorm van een barbiepop in hun theekopje bubbels.

Gezellig 88

in de Vivaldistraat barstte het van de gezelligheid

Bibi

Benjamin Netanyahu:"Nu ik zoveel steun ontvang van de evangelische christenen, denk ik er ernstig  over na mij binnenkort te  laten dopen, ben ik eindelijk van die kritizerende linkse rotjoden af!" 

Pakketjes

Natuurlijk streef ik volgaarne mee met de verhoging van het  aantal  ophaalpunten van pakketjes, zeker nu ik vernam dat  het twee keer bezorgen niet alleen kostbaar is, maar bovendien door het gebruik van vervuilende dieselbusjes schadelijk is voor het milieu. Ik zou daarom willen pleiten uw pakketje zelf, eventueel per trein, tram, bus, eigen automobiel dan wel rijwiel naar een  in de nabijheid van de  geadresseerde gelegen ophaalpunt te transporteren, waar u uw pakketje tegen betaling van een bedrag van  minimaal tien euro kunt achterlaten, de geadresseerde betaalt bij ophalen exact hetzelfde bedrag; kortom: er hoeft niet twee keer te worden bezorgd en de schadelijke emissie uitstotende dieselbusjes verdwijnen van de straat. 

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold

Gezellig 87

in de Sassingastins heerste van 's morgens zes uur tot 's avonds elf uur grote gezelligheid

Motorfiets

Nu ik opnieuw de kans gekregen heb om het een en ander op te merken over wat mij zoal bezighoudt, moet mij van het hart dat ik een ernstig pleidooi wil houden ten behoeve van de bezitters van motorrijwielen, die volgens mij in ons land te zeer aan banden worden gelegd, het moet toch mogelijk zijn dat  zij op feestdagen als Pinksteren ten bewijze van hun viriliteit hun knaldemper van hun vervoermiddel  mogen afschroeven en over vaderlands herenwegen met opengedraaide gashandle kunnen stuiven, niet alleen ten bewijze van hun niet tanende sexuele driften, maar ook ter verfraaing van en luchtverbetering in  het  landschap.

Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold.

Benz

Een Benz uit 1910, vermoedelijk is het een 14/30 PS, met een viercylinder motor, waarbij de cylinders paarsgewijs gegoten waren, de cylinderinhoud was 3564cc. De wagen had een vierversnellingsbak. De topsnelheid lag tegen de 80 km/u.

Gezellig 86

de gezelligheid op de Archipelweg rees de pan uit

Prinz Rammerick III

In het dagelijks leven Karl-Heinz Umfeld maar  tijdens de Krakowiak-, Elfenbein- und Osteopathenfeste in Unterrinteln: Prinz Rammerick III, die u gaarne uitnodigt voor de vijfendertigste versie van dit driedaagse festival. Onder zijn arm draagt hij de zogenaamde "Dreifach gesegnete Flaschenmadonna mit Knopf" als teken van zijn waardigheid.

Wenselijk

Ik acht het buitengewoon wenselijk, nu een ieder kennis kan nemen welk soort appel, zij het een kanzi, zij het  een jazz, hij bij de groentenman ter hand neemt, omdat iedere appel van een plastic stickertje is voorzien, ditzelfde principe eveneens door te voeren bij ander fruit. Om te beginnen bij aardbeien; ik wens te weten of ik, om slechts een enkel voorbeeld te noemen, met een ostara, lambada of een senga sengana van doen heb, een miniem labeltje op iedere aardbei lijkt mij zeer op zijn plaats en ik verzoek dan ook de fruittelers zo  snel mogelijk tot bestickering over te gaan!

Drs. Barend-Otto  ter Vloot, Steenwijkerwold.

O!

Wanneer u dacht dat de winkel dankzij de De Bonte Koe terugkeert naar het slagersvak heeft het mis, De Bonte Koe doet in chocolade

Gezellig 85

de beentjes gingen, ook vanwege de enorme gezelligheid, in de Verlengde Schrans, wel degelijk van de vloer

1193

Gister anderhalf rondje Den Haag  gemaakt met de 1193, een PCC-car van de derde serie, die in  1957/'58 bij de HTM in dienst kwam. De serie week in een aantal zaken af van de daarvoor in Brugge gebouwde en in Den Haag in dienst gestelde PCC-cars, het meest opvallende was wellicht dat ze een Scharfenbergkoppeling hadden , zodat zich als tandem in het verkeer konden bewegen. In de jaren zeventig werd de 1193 met zijn soortgenoten in het afgrijselijke openbaarvervoersgeel overgeschilderd, gelukkig is daarvan geen spoor meer te zien en heeft hij zijn gedistingeerde uiterlijk terug. De 1193 iheeft nog een tijdje in Amsterdam gebivakkeerd, maar behoort inmiddels weer bij het Haags Openbaar Vervoer Museum, dat een schitterende collectie trams herbergt.  Het museum is iedere zondag van half één tot vijf  uur gratis te bezoeken, de ingang is aan de Parallelweg 224 en is met openbaar vervoer gemakkelijk te bereiken met onder meer tramlijn 11.

???

ietsiepietsie dommer

Gezellig 84

de gezelligheid steeg  tot immense hoogten in de Monnikemuurstraat

Benz

Voor het maken van deze fraaie foto heeft Ernst Niewenhuis destijds maar een paar stappen hoeven zetten, want hij woonde toen in Loenen, waar deze foto midden in het dorp gemaakt werd: een Benz uit 1911 rijdt over de brug  over de Vecht. De Benzfabrieken -volledige naam Benz & Cie., Rheinische Automobil- und Mototorenfabrik AG, stonden in Mannheim. Er werden veel successen geboekt, zowel in nationale (Herkomer - en Prinz-Heinrich-Fahrten) als internationale wedstrijden. De auto op  de brug is een zogenaamde "Doppelphaeton" en zeer vermoedelijk een Type 25/45, met een viercylindermotor - met de cylinders in paren - en een inhoud van 6520cc, twee bougies per cylinder en een Zenithcarburateur. Er was een viersvernellingsbak geinstalleerd, de topsnelheid lag rond de 90 kilometer per uur.

Gezellig 83

zo gezellig was het lang niet meer geweest in de Mozartstraat

1962

 

Opruimen  behoort niet tot mijn favoriete werkzaamheden, maar zo nu en  dan is het broodnodig en sinds eergister hebk ik drie vuilniszakken vol met overbodige troep uit mijn treinenkamertje weggedragen. Het enige aardige is dat ik zo nu en dan een map terugvind met foto's van lang geleden, zoals deze in 1962 door Ernst Niewenhuis gemaakte foto. Ernst, een fotograaf met wie ik vanaf eind 1964 veel op reportage ben geweest. Klaarblijkelijk heeft hij - op de hoogte van mijn belangstelling voor oude voitures - mij lang geleden deze foto's van een Mercedes overhandigd. De foto moet ook door de eigenaar  van de auto zijn gezien, want achterop staat in een duidelijk Duits handschrift: "Besitzer: Herr Heinrich, Präsident des Schnauferl-Club Ortsgruppe Hamburg". Hetzelfde handschrift  meldt dat het om een Mercedes Tourenwagen mit  Kompressor gaat. Een zescylinder 15/70 uit 1924 met een maximum snelheid van 118 km/u. Ik heb Hans-Heinrich von Fersens onvolprezen "Autos in Deutschland 1920-1940" erbij  gepakt en lees daar dat dit type van 1925 tot 1930 in productie was en een motor met een inhoud van 3920cc en een vierversnellingsbak had. De foto hieronder toont Herr Heinrichs plaquettes van de ritten waaraan  hij met deze Mercedes heeft deelgenomen.

Gezellig 82

qua gezelligheid gingen ze er in de Valeriusstraat ook hard tegenaan

Gombert

Gombert Koppenoldus, wiens verre voovader als Theodosius Coppencondt in 1713 vanuit het Duitse  Schmallenberg naar Coevorden was  gekomen,  had zich oorspronkelijk als loodgieter gevestigd te Hijkersmilde maar hij was thans gemeentelijk gasfitter in Deventer, hetgeen voornamelijk inhield dat hij wanbetalers afsloot en vervolgens, nadat zij hun rekening vereffend hadden, weer aansloot. In Hijkersmilde had hij een blauwe maandag naast Achele en Annechien gewoond en hij had het vooral met  zijn buurvrouw goed kunnen vinden, zelfs zo  goed dat Achele, alhoewel Fries en geen Drent, achterdochtig  was geworden. Maar het contact was geheel verwaterd nadat Annechien - met Achele - naar Stompetoren was verhuisd. Het toeval wilde dat Gombert op zekere zondag op zijn Norton Dominator zijn oude Hijkersmildse vriend Steven Stuttebarding opzocht, terwijl Annechien in het Drentse dorp een vroegere vriendin zou ontmoeten. Terwijl Anechien op de eerste halte op de  Wittewijk  uit de bus stapte, kwam Gombert, die zijn ogen niet kon geloven, voorbij. Van een bezoek aan noch zijn vriend noch aan Annechiens vriendin kon geen  sprake meer zijn. Dit  moest gevierd worden.

Achele

Achele was wat je een Diepfries noemt, maar hij had in een recent verleden een fout gemaakt, want hij was met een Drentse getrouwd, Annechien Oosterbork en zij had hem ogenblikkelijk na hun huwelijk duidelijk gemaakt dat ze niet in Friesland wilde wonen, niet in Jubbega Derde Sluis waar hij was opgegroeid, noch in Koufurderrige, waar hij geboren was. Dus had het kersverse echtpaar zich in Hijkersmilde gevestigd, maar dat werd allesbehalve een succes: Friezen moeten  niet in Drenthe gaan wonen, dat lukt burgemeesters niet en het lukt commissarissen van  de  koning ook niet, vandaar  dat Achele en Annechien zich op neutrale grond, in Stompetoren, hadden neergelaten. Achele had geprobeerd er een vereniging van Friezen, de zogenaamde Friezen om utens, op te richten, maar dat was mislukt omdat de enige andere Fries in Stompetoren Homme-Jan Fluitstra daar zoals hij zei "totaal gjin ferlet fan hie", waarop Achele besloot Homme-Jan in de ban te doen en zelfs luidruchtig te betwijfelen of er wel genôch Frysk bloed troch Homme-Jans ieren ombounzjde, bij gefal wie de kloatsek sels 'n heale Drint! Na die uitspraak had Annechien een maand lang niet tegen Achele gesproken en hij had 's nachts op de bank in de woonkamer  moeten slapen. In een telefoongesprek met zijn vader had die hem ten overvloede nog eens gewezen  op het aloude gezegde "Uit jenever, turf en achterdocht heeft  God de Drent gewrocht". Waarop Achele iets gemompeld had als "jo komme mei it aai nei Peaske", hetgeen in het Nederlands te vertalen valt als: u komt met mosterd na de maaltijd.

OLAF

Olaf Blafmans was maar een klein hondje - een dwergpinscher - hij was zo klein, dat grote honden, waarbij hij soms samen mee aan de voederbak mocht zitten, de n uit pinscher weg lieten. Toch waren dat zijn fijnste momenten: uitgenodigd worden door Spaniel & Doberman of door de snelst blaffende hond van Nederland, de Bayrischer Gebirgsschweisshund, Alois. Olaf Blafmans zat dan altijd wat onderuitgezakt, net alsof het hem allemaal niet aanging, maar meteen alert wanneer Doberman, Spaniel of Alois hem vroegen welke hondenbrokjes het meest geliefd waren in het land. Nu ging het eigenlijk minder om de brokjes, maar langzamerhand meer om de verpakking - de zak, waarin de hondenbrokjes verpakt waren -  en eigenlijk nog niet eens daarom, het belangrijkst was de hond afgebeeld op de verpakking. Blafmans ging voor zijn onderzoek de buurt door, blafte eens hier, blafte eens daar, snoof eens hier, snoof eens daar en destilleerde uit de geur van de diverse urinesporen welke brokjes het meest populair waren. Daar deed hij dan weer verslag van bij Spaniel & Doberman of bij Alois, de Beierse bergzweethond, wiens snelle blaf overigens moeilijk te  begrijpen was, want hij blafte met een glottisslag. Olaf was trouwens recent fors door zijn eigen neus bedrogen, toen hij dacht als politiehond te kunnen optreden. Dat had hij niet moeten doen, hij had bij de Amsterdamse geurvaantjes moeten blijven en niet geheel alleen naar Deventer moeten afreizen.

Gezellig 81

maar op de centraal gelegen Lange Pijp was het zeer waarschijnlijk het gezelligst

Catalogus 2

De aanvraag van Easy Jacks catalogus kreeg nog een grappig staartje. Ik woonde destijds in Breukelen en toen ik op een keer  laat in de middag uit Hilversum thuiskwam vertelde mijn vrouw me dat er voor mij gebeld was: "Een Amerikaan, met de vraag of je hem van het station wilt halen." Ik reed naar het station en trof daar inderdaad een mij overigens onbekende jonge Amerikaan, die mij meteen vertelde dat hij mijn adres van Easy Jack gekregen  had. Ik heb hem uitgenodigd en hij is blijven eten. Om een uur of half tien 's avonds begon hij zijn spulletjes te pakken met de medeling dat hij buiten op het grasveld voor de flat in de G. van Doornikstraat ging slapen. Dat leek me  geen goed plan en hij heeft bij ons in huis overnacht. Achteraf veronderstel ik dat hij met een aantal door Easy Jack verstrekte adressen naar Europa kwam en zo op een buitengewoon handige manier hotelkosten heeft uitgespaard.

Gezellig 80

in de Willem Loréstraat heerste tot diep in  de vroege uurtjes grote gezelligheid

1941

Op 17 januari 1941 zond de toenmalige directeur van De Arbeiderspers aan het Amsterdamse Hekelveld  bovenstaande oekaze aan zijn personeel, waarin oa. het dragen van rood-wit-blauwe kippenringen verboden werd. Die directeur was Hendrik Jacobus Kerkmeester, een NSB-er die die functie in de schoot geworpen kreeg, nadat op 20 juli 1940 Rost van Tonningen de SDAP onder zijn hoede had genomen en H.J. Woudenberg het  N.V.V. Kerkmeester was voordien directeur van het Nationale Dagblad en directeur van de nationaal-socialistische uitgevrij Nenasu.

Gezellig 79

honderden mensen hosten vanwege de gezelligheid op de Lekkumerweg

Catalogus

Ik moet de  catalogus eind jaren zestig hebben aangevraagd, want het was altijd handig een adres in de Verenigde Staten te hebben waar je een in Europa schaars auto-onderdeel kon krijgen. Maar "Easy Jack", want zo heete het bedrijf in Junction City (Kansas) had niet alleen onderdelen maar  ook eventueel restaureerbare auto's. De catalogus heb ik vanwege de curiositeit bewaard, alhoewel ik niet meer in  het bezit ben van een Amerikaanse wagen en ik heb net gekeken of de firma nog bestaat en waarachig "Easy Jack" is er nog altijd en er staat op YouTube zelfs een rondgang over het terrein. Hieronder een deel van de pagina van de catalogus uit 1967 met Pontiacs en onderdelen voor dat merk.

2019

Volgend jaar doet een Nederlander onder de naam "Bing" mee aan het Songfestival en eindigt op de negentiende plaats.

Gezellig 78

het was al dagen lang uiterst gezellig in Achter de Hoven

Bugatti

De carrosserie van deze wagen - zeker voor een Bugatti - heb ik altijd wat lomp gevonden. Een tweezitter met een boat tail oogt voortreffelijk, maar dat extra stuk om er een vierzittter van te maken, kan me niet bekoren. Vermoedelijk gaat het om een Type 38 en zonder notitieboekje in begin jaren zestig gefotografeerd, moet ik gokken, want er bestaat een mogelijkheid dat het om een Type 43 gaat. De 43 werd ontwikkeld uit de 38 en had dezelfde radiateur, stuurhuis, assen en remmen maar met de geblazen motor uit Type 35B, wat voor de Type 38 pleit zijn de draadspaakwielen, de 43 had andere velgen. De 38 had dezelfde achtcylindermotor als de 35A met twee carburateurs.

Denemarken 9

Hoe ik de man, een loodgieter in Ringe op Funen, gevonden heb, weet ik echt niet meer, maar hij had een enorme verzameling Cadillacs, het topmerk van General Motors. Om te beginnen  had hij een auto uit 1933 van het Deense koningshuis, hierboven in oorspronkelijk staat en hieronder in een stalling, waarvan ik vond dat de Cadillac beneden zijn stand opgeborgen was. De auto is voor zover ik  heb kunnen nagaan in 2001 naar de Verenigde Staten verkocht, Op de andere foto's een Cadillac uit 1940 en een paar naoorlogse Cadillacs. Op zeker moment dook de man op in Nederland en heeft hij mijn hulp een aantal Cadillacs  uit Woerden naar Denemarken gehaald.

Gezellig 77

ook in de Verstolkstraat heerste pure gezelligheid

Hoedt u voor namaak!

 Waylon Jennings

De Nederlandse imitator

Gezellig 76

aiaiai, wat was het gezellig op het Ruiterskwartier

Zandvoort 4

Keurig naast elkaar een rondje draaiend op het Zandvoorts circuit, v.l.n.r.:  een De Dion-Bouton, een Wolseley-Siddeley en een Chevrolet.

4 Mei 4

Twee dagen nadat mijn vader zijn ster - waarvoor overigens bij aanschaf  textielpunten moesten worden ingeleverd - mocht aflleggen, schreef hij een brief "Aan  den Heer Directeur van de Postcheque- en Girodienst, Spaarneplein 2, 's-Gravenhage". Klaarblijkelijk was hem op 9 december 1942 per schrijven - nr. J 791 afd. T - door dezelfde heer meegedeeld dat hij zijn girorekening 10565 niet meer mocht gebruiken. Op 30 juni meldt mijn vader dat Burgemeester B. Hopperus Buma van  Smallingerland een brief heeft ontvangen van het Hoofd van de Rijksinspectie van de Bevolkingsregisters met de mededeling dat de Commissaris-Generaal voor Bestuur en Justitie heeft beslist dat mijn vader "de bekende davidsster" niet meer hoeft te dragen en mijn vader vraagt in zijn brief  aan den Heer  Directeur van de Postcheque- en Girodienst of hij  zijn postrekening weer normaal mag gebruiken.

Toen mijn moeder begin 1993 overleed (mijn vader overleed dertig  jaar eerder) vond ik alle correspondentie keurig in een map en nog altijd word ik woedend wanneer ik er kennis  van neem.

Streekgerecht

Restaurant Daudet: "Tartine de Tarascon".

Frysk nijs

Nu er in  Friesland de ene na de andere festiviteit wordt georganiseerd met een Engelse titel, zoals "At the Watergate" en "Lost in he Green House" zal "Shit at  the Outhouse" niet  lang meer op zich laten wachten.

Opvoering

Goethe's "Panzerfaust" werd in de loopgraven opgevoerd

Gezellig 75

de gezelligheid nam geen eind in de Koestraat

Zandvoort 3

Opnieuw een foto genomen op het Zandvoortse circuit aan het eind  van een PAC-rit van Utrecht naar de badplaats. Van links naar rechts op de eerste rij een Adler en een Mercedes, de derde auto, in de binnenbocht, herken ik niet, op de tweede rij vermoedelijk een Georges Richard en  daarachter een  De Dion-Bouton.

UNA

Yesterday Ah was at th' hairdresser, ur whatever ye caa sic' a bodie, an' Ah got myself a brain new image.

Gezellig 74

Nadat in het kader van  Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018 in alle elf Friese steden een fontein was onthuld, kwamen  de burgemeesters bijeen voor een gezellig treffen op het plein voor de Leeuwarder beurs.

4 Mei 3

Mijn vader, in 1943 veertig jaar oud, was gereduceerd tot niemand, gereduceerd van landelijk secretaris-penningmeester van de democratisch-socialistische jeugdbeweging AJC, tot een nul en dus mocht  hij, vanwege zijn Joodse afkomst geen verzekeringen, geen bank-, noch girorekening hebben. Die chicanes komen, wanneer er herdacht wordt  en de nonmuziek door het militair op de Dam gespeeld wordt, er helaas niet aan te pas. Mijn vader begon een lange strijd om van de gele vlek op zijn kleren af te komen. Het voert te ver en is bovendien te persoonlijk hoe hij er uiteindelijk op 28 juni 1943 in slaagde. Dat gevecht heeft geld gekost, afgezien van de reiskosten en de gekopieerde papierwinkel, waren de kosten voor mijn werkeloze vader zo'n 1300 euro in hedendaagse valuta.

Zandvoort 2

Klaar voor een rondje circuit: een Dixi 2/15PS, Typ DA1 uit 1928 en een Swift, waarvan ik (te) weinig weet, maar waarvan ik vermoed dat een 7hp, tweecylinder is. 

De Dixi kwam uit de Dixi Automobilwerk A.G. in Eisenach, een fabriek die  rond 1899 bekendheid kreeg door de "Wartburgwagen", een in licentie gefabriceerde Decauville. Daarna volgen een reeks eigen constructies maar in 1927 werd begonnen met de vervaardiging van de Austin 7 in licentie. Dat autootje met  een 748cc viercylinderzijklepmotor was een succesnummer, want behalve in Engeland en Duitsland werd het ook in Frankrijk en Japan vervaardigd. Medio 1929 ging de productie in Duitsland over naar BMW toen  de Dixifabrieken in Eisenach in handen kwamen van  de Beierse firma.

Swift  of Coventry Ltd. was - uiteraard - gevestigd in die plaats in Warwickshire en was via naaimachines, fietsen en gemotoriseerde driewielers bij automobielen aangeland. De fabriek zou tot 1931 blijven bestaan toen de concurrentie met de grote merken te hevig werd.

Zandvoort

Eind jaren zestig aan het eind van de de traditierit van de P.A.C. van Utrecht naar Zandvoort,  een rondje over het circuit met - zichtbaar - twee Bugatti's en een Invicta.

4 Mei 2

De vierde mei krijgt iets abstracts, daarom koos ik uit mijn vaders nalatenschap een bevel van wat de "Zentralstelle für jüdische Auswanderung Amsterdam" heette. Wij woonden destijds aan het Moleneind in Drachten en mijn vader  moet zich op 15 october - het bevel is op 13 october verstuurd - melden op het  Adama van Scheltema 1 in Amsterdam. Dat gaat dus -  het bevel valt pas op 14 october om half vijf in onze brievenbus - niet  lukken. Een telefoontje met de boodschap van verhindering? Nee, want Joden hebben geen telefoon. Een telegram misschien? Nee, hogerhand dient uitsluitsel te geven en dus vinden we op de achterzijde van het  bevel een gestempelde een door burgemeester  Hopperus Buma gesigneerde verklaring van verhindering.

Gezellig 73

op het  Zaailand, vlak voor het Fries Museum, was het eveneens fantastisch gezellig

Denemarken 8

Denemarken was - zo hebben we inmiddels vastgesteld - tot eind jaren zestig een eldorado voor liefhebbers van oude Amerikanen, ik bedoel oude auto's uit de Verenigde Staten en niet, om misverstand te voorkomen, een gerontofiele begeestering voor bejaarden uit bijvoorbeeld Seattle. Een aantal jaren voordat ik met het radioprogramma "Truck" begon, werd ik gebeld door een vrachtwagenchauffeur uit het Westland: hij was op zoek naar een oude auto. Nu wist ik dat groenterijders en dat was zijn dagelijks werk, over weinig vrije tijd beschikten, dus een intensieve restauratie raadde ik hem af. "Kom je wel eens in Denemarken?" was mijn vraag. Dat bleek het geval, hij was regelmatig op weg naar Zweden. "Hou je ogen open, er staat in Denemarken nog veel doodgewoon op straat!" Ik kreeg het verzoek om hem op een tocht met tomaten naar Stockholm te vergezellen. In Kopenhagen stond een Pontiac uit 1938 langs de kant van de weg, we maakten een notitie en besloten op de terugweg verder te informeren. Om een lang verhaal kort te maken op de terugweg werd de Pontiac aangeschaft. Maar hoe kregen we de auto in hemelsnaam in de trailer? Gelukkig wist de verkoper een laadperron van de spoorwegen en na wat manoevreren verdween de Pontiac in de vrachtwagen. Een paar maanden later stond de wagen op een Nederlands kenteken. Helaas is hij inmiddels uit het regsister van de RDW verdwenen. Net als het merk Pontiac trouwens, de laatste Pontiac rolde in janauri 2010 van de band.

Vélo Acetène

U kunt me niet betrappen dat ik veelvuldig naar etalages met dameskleding kijk, gister  deed ik dat eigenlijk toevallig wel en mijn oog viel  op een kettingloze fiets - de Fransen hebben er een mooie naam  voor: vélo acetène - wij gebruiken vaak het woord cardanfiets, alhoewel dat eigenlijk onjuist is. De aandrijving gebeurt met een gewoon trapstel met een kroonwiel en pignon waardoor een stang in de liggende achtervork rondraait, die op zijn beurt weer een kroonwiel en pignon aan het achterwiel laat draaien. Voordeel: je broek komt nooit tussen de ketting, nadeel: het  trapt zwaarder, want als dat niet zo was dan hadden alle rijwielen nu zo'n systeem. Ik heb een Amerikaanse Columbia uit 1900 met kettingloze aandrijving en een Belgische FN idem dito uit de laten jaren twintig. Zo nu en komt er een fabriek die opnieuw probeert een dergelijke fiets in de mark te zetten, zo weet ik  dat een aantal jaren geleden de  Duitse tractorfabriek Fendt een poging deed met de naam "Cardano". Natuurlijk wordt het systeem op motorfietsen met succes toegepast en het zou me niet verbazen wanneer er binnenkort een fiets met electrische  ondersteuning mee wordt uitgerust.

Een tekening uit  het  "notice d'entretien" van een "vélo acetène" van de Belgische FN-fabriek,  die behalve fietsen, motorfietsen, auto's en  vrachtwagens ook wapens leverde. 

                                           Amerikaanse Columbia uit 1900.

FN uit de midtwintiger jaren gebouwd in Herstal bij Luik.

Wedstrijden

Gezellig 72

"Foar de echte gesellichheid mutte je bij oans weze", riepen de bewoners van de Burmaniastraat.

Denemarken 7

Nee, deze foto  is niet gemaakt in Denemarken maar in Scheveningen en toch is er een duidelijk spoor naar het noordelijke land, want de tweede auto van links, een Chevrolet cabriolet 1938 had ik (derde persoon van links) uit Jutland gehaald, om precies te zijn uit Sdr. Hygum. Er stonden daar in een loods een ongelooflijke hoeveelheid voroorlogse voitires opgeslagen. Op een aanhanger getrokken door een Volvo, met aan het  stuur de op dit blog al eerder genoemde Paul Jilderda, ging de Chevrolet langs fors besneeuwde wegen mee naar ons land om gerestaureerd te worden. De andere auto's op de foto zijn een DKW, een Lincoln en een Wolseley, of die ook een Deense achtergrond hadden, weet ik eerlijk gezegd niet meer.

KAART

Dit is een in plastic verpakte kaart,  die ik in  de  jaren zeventig kreeg van een zogenaamde Middenoostenchauffeur, want Nederlandse  vrachtwagenchauffeurs reden destijds bijvoorbeeld naar Jordanië en soms zelfs verder, ik ken een chauffeur die met zijn truck in Pakistan kwam. Om de kaart goed te bekijken moet u  hem een kwart slag draaien zodat het woord Turkia boven staat, Israël bestaat op  deze Jordaanse kaart niet, het heet Palestin en verder moet  u weten dat  de afstanden  in kilometers zijn vermeld: van Damascus naar Homs is bijvoorbeeld 162 kilometer.

Denemarken 6

Eind jaren zestig was Denemarken een paradijs voor liefhebbers van vooroorlogse auto's, het was een tijd waarin het afgrijselijke uit  het Duits afkomstige woord "ohltaimuh" nog geen ingang had  gevonden en bejaarde auto's bovendien nog dagelijks in gebruik waren. Ik heb destijds mijn fotocamera heel wat keren uitgepakt of het nu om respectievelijk een Ford 1933, een Chevrolet 1937 of een Chevrolet 1937 ging. Wel waren ze aan moderne eisen aangepast, kijk maar naar de koplampen van bovenstaande Ford en ook waren de wagens van van  clignoteurs (zie de voorspatborden) voorzien.De Ford met nummerplaat KC 21.609 komt uit Kopenhagen, de 1937 Chevrolet met kenteken O 327 uit Svendborg.

4 mei

Ter nagedachtenis aan: Levie Bloemendaal, Judikje Bloemendaal-Keizer, Isaac Aletrino, Bertha Aletrino-Bloemendaal, Meyer Lisser, Gerson Krant, Jozefina Krant-Bloemendaal, Nathan Keizer, Saartje Keizer-Wallage, Simon Keizer, Benjamin Feitsma, Rachel Feitsma-Cohen, Marcus Keizer, Rosa Keizer-Lijdesdorff, Levie Keizer, Abraham Keizer, Jonas de Bruin, Kaatje de Bruin-Cohen, Lodewijk Keizer, Philip Keizer, Abraham van Dam, Mietje van Dam-Leydesdorf, Levie Marcus Bloemendal, Rosa Estella Bloemendal-Niekerk, Marcus Samuel Niekerk en alle anderen.

Denemarken 5

Wanneer je in de jaren vijftig van ons land naar Kopenhagen wilde dan ging de snelste weg via de veerpont tussen Grossenbrode en Gedser. Ik ben nadien nooit meer in Grosenbrode noch in Gedser geweest, Grossenbrode afficheert zich vandaag de dag als badplaats met een anderhalve kilometer lang zandstrand, Gedser heeft nog steeds een veerpont, nu naar Rostock,  terwij je in, pakweg 1957, de keuze had tussen Grossenbrode en Warnemünde, laatstgenoemde plaats lag  destijds in de D.D.R.

Gedser op Falster is de zuidelijkste plaats van Denemarken en werd door de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog op 9 april 1940 als eerste Deense plaats ingenomen. Op de foto's de kade en de veerpont.

.