Rond
1905 bouwde de Maschinenfabrik Esslingen zo'n zesendertig door stoom
aangedreven autorails ontworpen door Eugen Kittel voor de spoorwegen van
Württemberg. Oorspronkelijk was een Serpolletstoommachine gedacht maar
die werd al gauw vervangen door een eigen Kittelmachine. Het was trouwens
geen nieuw idee om een spoorrijtuig van een eigen stoommachine te
voorzien, maar het was dit keer wel succesvol want er waren veertig
zitplaatsen voor de passagiers.
In 1945 bleven drie van de voertuigen achter in Frankrijk, die - alhoewel compleet rijvaardig - niet meer werden ingezet voor de passagiersdienst. Twee ervan de X DR 10102 en X DR 10103 werden afwisselend ingezet om tot eind 1955 cheminots heen en terug van het station Mulhouse naar het depot Ile-Napoléon te vervoeren. Ze konden eventueel een twee- of drieassig rijtuig meenemen en reden dagelijks in vijftien ritten in totaal ongeveer 260 kilometer. Het derde stoomrijtuig, de X DR 10109 schijnt eerst SNCF-personeel vervoerd te hebben tussen Straatsburg en het depot Hausbergen en later tussen Metz en het depot Frescaty.
In 1945 bleven drie van de voertuigen achter in Frankrijk, die - alhoewel compleet rijvaardig - niet meer werden ingezet voor de passagiersdienst. Twee ervan de X DR 10102 en X DR 10103 werden afwisselend ingezet om tot eind 1955 cheminots heen en terug van het station Mulhouse naar het depot Ile-Napoléon te vervoeren. Ze konden eventueel een twee- of drieassig rijtuig meenemen en reden dagelijks in vijftien ritten in totaal ongeveer 260 kilometer. Het derde stoomrijtuig, de X DR 10109 schijnt eerst SNCF-personeel vervoerd te hebben tussen Straatsburg en het depot Hausbergen en later tussen Metz en het depot Frescaty.
