Twee jaar geleden stond de onderstaande brief op dit blog. Mijn naam was verbasterd maar de bedoeling was duidelijk mijn zeer gewaardeerde dagboekscribente Barbara Lebber - Beck werd verdere medewerking onmogelijk gemaakt en aangezien ik geen enkele behoefte had aan een juridisch steekspel heb ik, in overleg met haar, haar bijdragen niet meer geplaatst.
Natuurlijk ben ik proud om als guest op dit blog te figureren, het lijkt me goed om heel Nederland op de hoogte te houden hoe wij in Het Gooi met deze difficult times dealen. Bastiaan, mijn man, kwam gister exhausted thuis, hij had weer eens anderhalf uur in een file gestaan, gelukkig was hij met de Jaguar en niet met zijn andere speeltje, de Ferrari. Zelfs ik begrijp dat: they are not built for trafficjams. Bastiaan was tamelijk upset, omdat hij van een collega hoorde, die ook net een nieuw dak op zijn garage had laten zetten, dat Bulgaren dat voor de halve prijs doen als de Polen, die wij hadden ingeschakeld voor de job. Ik zei: "Maar Bastiaanlove, het dak van het huis moet ook nog gebeuren, dan laten we daarvoor toch Bulgaren komen." "Fuck", antwoordde Bastiaan, "jij begrijpt ook never wat: Bulgaren en Polen hebben geen verstand van rieten daken, dan kun je better een blik Somaliërs uit vluchtelingenkamp Crailo opentrekken." Vervolgens bleef meneer de hele avond grumpy en wilde hij zelfs onze Labradoodle Cecile niet uitlaten. Tenslotte ben ik om kwart voor elf met haar maar even het gazon opgegaan. Daar moet by the way ook nodig iets aangedaan worden, maar we hebben ons vast gardeningcenter, dat eens per veertien dagen langs kwam, opgezegd en maken nu gebruik van een groenbaasje uit Laren, die de helft kost. Want volgens Bastiaan do we have to tighten our belts.
Barbara Lebber - Beck, Blaricum Ze schreef haar laatste bijdrage op 6 december twee jaar geleden.
Dit kan very well be the last episode of Crisis in 't Gooi, ik mean, ik writing about it. Bastiaan is duivels. Leontien Blokhoofd, een collega van hem, waar ik hem nauwelijks over hoor en wier only claim to fame bestaat uit het hoofd opratelen van alle dagelijkse beusrkoersen en het opsommen van alle bezettingen van Amerikaanse en Britse popgroepjes uit de jaren zestig en zeventig, heeft hem vrijdagmorgen tijdens een casual meet bij de photocopier gevraagd of hij op de hoogte was van zijn vrouws literaire aspirations. Bastiaan heeft een joke gemaakt en gevraagd of zij dacht of zijn Babs in de footsteps van Heleen van Royen wilde treden. "Ernstiger, meneer Lebber, veel ernstiger. Uw hele financial situation ligt op straat." Enfin, ze schijnen samen gelunched te hebben en Blokhoofd, maar het kan ook Blokhut zijn, heeft Bastiaan verteld over mijn bijdragen aan dit blog. Ze had ze zelfs uitgeprint. Ik had me vrijdagavond net voorgenomen om samen met Bastiaan te proberen in Bussums michelinsterrestaurant te gaan eten, toen hij geheel over de rooie binnenstoof, met de vraag of ik geheel van van de pot gejerked was om ons hele reilen en zeilen bij wijze van spreken van een minaret af te roepen, terwijl ik alleen maar geprobeerd heb duidelijk te maken dat de crisis ook in 't Gooi aan niemand voorbijgaat. "Sjtjoepit foemun" (Bastiaans Engelse uitspraak is nooit je dat geweest), fulmineerde hij. "Apart from that", anwoordde ik, "heb ik geprobeerd de lezers te vertellen hoe ze de belasting te slim af kunnen zijn." "Sjtjoepit foemun, ferry sjtjoepit foemun, aai fijl for uh diffors." Daarna stormde hij naar zijn kamer en hoorde ik hem de hele avond aan de phone. Ik begrijp niet wat er fout is aan mijn bijdragen aan dit blog en suspense dat Blokhoofd, maar het kan ook Blokhuis zijn, een oogje op Bastiaan heeft laten vallen, the bitch.
Barbara Lebber - Beck, Blaricum
Vanmiddag kreeg ik een opgetogen telefoontje van haar, inmiddels van Bastiaan Lebber gescheiden, is Barbara bereid haar medewering te hervatten.
