Het was een paar dagen stil op dit blog, want ik was even vijfenzeventig jaar terug in de tijd. Ik woonde toen in Drachten, had van mijn ouders de strikte opdracht niet op te vallen, maar werd toch vanwege mijn afkomst regelmatg uitgescholden, ik had geen vriendjes want de paar keer dat ik door een klasgenootje mee naar huis werd genomen, werd me door de moeder te verstaan gegeven dat ik niet hoefde terug te komen. Mijn eigen moeder moest wanneer ik thuiskwam dan opheldering verschaffen: "Je vader draagt een ster". Ik dacht in november j.l. dat men inmiddels in Drachten en bij Joods Monument wat meer begrip voor trauma's had gekregen, daarin heb ik me vergist, het aanleren van de tafel van twee is nu eenmaal eenvoudiger dan het bijbrengen van fatsoen.
