4.8.23

Toen

 



Dit is een ongeveer dertig jaar oud portret van Adolphina Knijpenbeurs, slager te Stompegaburen en verre nazaat van Adelbert de Wanstaltige, die in sommige folianten, ook Adelbert de Knoffelige wordt geheten. Adolphina beheert het familiearchief, dat de roemrijke daden van het geslacht sinds 1113 beschrijft. Adelbert schijnt komende uit Noord-Duitsland zich, vroeg in de twaalfde eeuw, in het Friese Burgum te hebben gevestigd en zich oorspronkelijk zowel met aardappelteelt als met botenbouw te hebben beziggehouden. Hij is de teler van het Aintje, een smakelijke en uiterst kruimige aardappel, die later verder werd ontwikkeld in het Bintje. Adelbert vond veel tegenstand vanuit België omdat genoemd Aintje totaal ongeschikt bleek voor de fritesindustrie, vanwege voornoemde kruimigheid. Met zijn ontwerp van een zeilboot, de zogenaamde oer-BM-er had hij tot ver over de landgrenzen groot succes, de uitgeholde boomstammen met een zeil van gelooid varkensleer vielen niet aan te slepen en dus werden her en der  (o.a. in Marokko, Montenegro en Chili) nevenfabrieken opgericht, die tot ver in de achttiende eeuw actief bleven.
Adelbert de Wanstaltige had een zoon, eveneens Adelbert  genaamd, maar met de toevoeging de Zwaarwichtige, hetgeen niet geheel onjuist was want hij woog bij een lengte van net geen anderhalve meter 163 kilo en bleef doende in de aardappel-  en bootwereld, zo richte hij in Oost-Groningen rond 1130 een aardappelmeelfabriek op met de naam Ruhrey & Geitigheid en verliet hij twee jaar later bij Lobith ons land met een van zijn oer-BM-ers, voorzien van een zelf geconstrueerde buitenmotor op houtgas, waardoor hij in 1248 nog net aanwezig kon zijn bij de eerste  steenlegging van de Keulse Dom. Omdat Adelbert moe werd van het meezingen met de enige grammofoonplaat - waarop het lied "Warum ist es am Rhein so schön" - aan boord, nodigde hij ter hoogte van de Loreley de dichter Heinrich Heine aan boord, die zich ogenblikkelijk begon af te vragen waarom hij zo bedroefd was en na een drie kwartier varen van boord stapte onder het uitspreken van de volgende veelzeggende zin: "Ich weiss nicht was soll es bedeuten".
Voordat Adelbert de Zwaarwichtige bij Koblenz besloot rechtsaf te gaan en zijn tocht op de Moezel, in plaats van op de Rijn te vervolgen, luisterde hij, terwijl hij Deutsches Eck passeerde naar de enorme ghettoblasters, die daar stonden opgesteld en afwisselend "Mambo #8" en "Och, was ik maar bij moeder thuis gebleven" lieten horen. Als hij dat laatste had gedaan, dan had hij aanwezig kunnen zijn bij de geboorte van zijn zoon, die natuurlijk eveneens Adelbert  ging heten, zij  het later met de  toevoeging "de Merkwaardige". Zijn echtgenote, geboren Stephana Achterklap, was inmiddels tijdens de derde feministische golf directeur van de aardappelmeelfabriek "Ruhrey en Geitigheid" in Oost-Groningen geworden.  De derde golf kwam onverwachter dan de eerste - Cleopatra - en de tweede - Jacoba van Beieren - en werd ernstig bestreden door de Engelse koning Henry VIII, die er alles aan deed om het vrouwvolk onder de duim en op het schavot te houden, ook Wladimir Putin droeg zijn steentje bij door een damesgroepje het optreden onmogelijk te maken, terwijl  hij het al bijster druk had met het uit de  lucht halen van verkeersvliegtuigen,  het vergiftigen van tegenstanders, het hacken in andermans verkiezingen en  het voeren van oorlog met een buurland.