Natuurlijk ben ik proud om als guest op dit blog te figureren, het lijkt me goed om heel Nederland op de hoogte te houden hoe wij in Het Gooi met deze difficult times dealen. Bastiaan, mijn man, kwam gister exhausted thuis, hij had weer eens anderhalf uur in een file gestaan, gelukkig was hij met de Jaguar en niet met zijn andere speeltje, de Ferrari. Zelfs ik begrijp dat: they are not built for trafficjams. Bastiaan was tamelijk upset, omdat hij van een collega hoorde, die ook net een nieuw dak op zijn garage had laten zetten, dat Bulgaren dat voor de halve prijs doen als de Polen, die wij hadden ingeschakeld voor de job. Ik zei: "Maar Bastiaanlove, het dak van het huis moet ook nog gebeuren, dan laten we daarvoor toch Bulgaren komen." "Fuck", antwoordde Bastiaan, "jij begrijpt ook never wat: Bulgaren en Polen hebben geen verstand van rieten daken, dan kun je better een blik Somaliërs uit vluchtelingenkamp Crailo opentrekken." Vervolgens bleef meneer de hele avond grumpy en wilde hij zelfs onze Labradoodle Cecile niet uitlaten. Tenslotte ben ik om kwart voor elf met haar maar even het gazon opgegaan. Daar moet by the way ook nodig iets aangedaan worden, maar we hebben ons vast gardeningcenter, dat eens per veertien dagen langs kwam, opgezegd en maken nu gebruik van een groenbaasje uit Laren, dat de helft kost. Want volgens Bastiaan do we have to tighten our belts.
Barbara Lebber - Beck, Blaricum
