De Britten mogen het nog wat graag zingen en Figel Narage gelooft er heilig in: "Britanna rules the waves", terwijl de alternatieve versie "Britannia waves the rules" aanzienlijk beter op zijn plaats is. Het is trouwens merkwaardig, toen in de Nederlandse scholen nog vaderlandse liederen gezongen werden, heb ik jarenlang in de veronderstelling verkeerd dat "Waar de blanke top der duinen afgezet met prikkeldraad en op elke honderd meter weer zo'n vuile rotmof staat, juich ik aan het vlakke strand: hij komt nooit in Engeland", de officiële versie was, maar dat was onjuist, geciteerde tekst ontstond tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen de NSB-jeugd het origineel : "Waar de blanke top der duinen schittert in de zonnegloed en de Noordzee vriendelijk bruisend Neerlands smalle kust begroet, juich ik aan het vlakke strand, ik heb u lief mijn Nederland", zong.
Frederika van der Boems-Kenteken.
