Zo'n uitspraak van "I'm a royal child"
had ik nog nooit gehoord: aimuhroatsjuh, maar zo klonk het echt op de
plaat van de reverend Kelsey, die ik in de jaren vijftig aanschafte. Een
uiterst korte preek, want het moest allemaal op een 78-toeren-plaat en
vervolgens barstte een klappende congregatie los, begeleid door trombone
en piano in aanstekelijk gezang. Dat was andere koek dan wat ik uit de
vaderlandse kerken kende. De opnamen van de in Georgia geboren, maar
sinds 1923 in Washington D.C. wonende Samuel Kelsey (met zijn Temple
Church Of God In Christ) zijn tussen 1947 en 1951 gemaakt. Vanaf 1936
trad Kelsey op voor de radio, een paar blanke heren hoorden hem kort na
de oorlog en stelden hem voor een aantal plaatopnamen te maken, waarvoor
hij overigens nooit enig geld ontving. Filmopnamen van kerkdiensten
zijn schaars en alhoewel een Franse CD met "I'm So Happy" december 1947
als opnamedatum geeft, heb ik de stellige indruk dat dit filmpje
van Elder Lightfoot Solomon Michaux (foto) van voor de oorlog dateert.
Ook hij maakte hij net als Kelsey naam door radio-optredens, maar
daarnaast werd hij bekend door zijn armen- en daklozenzorg. Hij liet in
Washington D.C. een appartementencomplex bouwen met 594 flats.