Tachtig jaar geleden woonde ik in Drachten, een plaats, zo ongeveer het allerergste waar een mens kan wonen. De locomotiefjes waren er zelfs niet naar mijn smaak: vierkante kistjes met alles wat een locomotief een locomotief maakt erin verborgen. Daarachter liep een bagagewagen met Persilreclame er bovenop en daarna volgde het personenrijtuig, waarmee je via Gorredijk naar Heerenveen of via Veenwouden naar Leeuwarden reed. Maar Leeuwarden was interessanter omdat de locomotief in Veenwouden omreed en vervolgens over de spoorbaan Leeuwarden bereikte, waar de tram voor het spoorstation langs reed om zo bij het eigen station te komen.
