Eerder op dit blog in 2021:
"Ik
heb niets tegen antisemieten, ik lééf ervan" was een credo van Ischa
Meijer, inmiddels wordt er minder lichtvoetig over gedacht, gisteravond
was er een behoorlijk warrige documentaire over antisemitisme op NPO2.
Die warrigheid kwam vooral door de grote hoeveelheid mensen die aan
het woord kwam, iedereen deed zijn of haar zegje en tenslotte wist je
als kijker niet meer waar het allemaal om draaide. Antisemitisme is er
al meer dan tweeduizend jaar en het christendom is daar bepaald niet
onschuldig aan. Het zou goed zijn als antisemitisme in Nederland
strafbaar werd en een onafhankelijke jurist - dus niet het CIDI - zou
worden aangesteld als coördinator. Dat is in Duitsland ook het geval.
Verzinsels dat in Nederland antisemitisme niet of nauwelijks voorkomt
zijn te fraai voor woorden, waarom zou het hier niet voorkomen, terwijl
het elders in de wereld wel voorkomt. Zijn wij echt het braafste
jongetje van de klas? Lees over die anderen: "People love dead Jews.
Reports from a haunted present" van Dara Horn (W. W. Norton &
Company) en "Jews dont count" van David Baddiel (TLS Books).
