Gisteravond telefonisch contact gezocht met Jetze Parch, voorziitter van de recent opgerichte ADHD-patienten- en oudervereniging “Bewegelijkheid kent geen tijd”.
"Meneer Parch, is er naast de ADHD Stichting, Hersenstorm, Impuls en Balans berhoefte aan nog een instantie, die zich met Attention Deficit Hyperactivity Disorder bezig houdt?”
“Deze vraag kan ik met een volmondig ja beantwoorden: hoe meer instanties, hoe beter, in feite zouden er nog veel meer verenigingen moeten zijn, immers de besturen krijgen aandacht en diezelfde besturen dienen tegelijkertijd veel activiteiten te ontwikkelen. Zo lost het ADHD-probleem zich vanzelf op.”
“Dus u denkt dat de verenigingen uiteindelijk een soort zelfhulpgroepen zijn?”
“Juist. Ik ben pas tevreden als er in elke straat een ADHD-club gevormd is.”
“Maar zo ver is het nog lang niet. Hoe denkt u ADHD op dit moment te kunnen bestrijden? Met medicijnen?”
“In de eerste plaats zou ik het woord bestrijden niet in de mond willen nemen, dat klinkt meteen zo negatief en daarom willen we medicijngebruik ook tegengaan.”
“Toch hoor je, dat met name aan kinderen, medicijnen worden voorgeschreven.”
“Onze vereniging “Bewegelijkheid kent geen tijd” doet dat heel anders. Wij doen aan line dancing.”
“Line dancing?”
“Jazeker en het blijkt een probaat middel. Het zogenaamde ritalinedancing en we dansen niet op country en western muziek maar op de “Mattheus Passion”. We zullen het tegen Pasen druk krijgen.”
“U geeft uitvoeringen? Begrijp ik dat goed?”
“Jazeker. Ritalinedancing op de “Mattheuspassion” geeft ons langdurige aandacht en wijzelf zijn tegelijkertijd uiterst actief bezig. Komt u eens kijken, zou ik zeggen.”
“Dat zal ik zeker doen. Mag ik u hartelijk danken voor dit gesprek.”
