Nog meer muziek

In de jaren vijftig begon ik mijn jazzverzameling uit te breiden en daar hoorde ook het een en ander uit de Afrikaans-Amerikaanse kerken, al zal ik destijds nog de woorden zwarte kerken hebben gebruikt, bij. Ik  wilde geen door dames- of  herengroepjes gezongen gospels, maar iets dat in ieder geval leek op een bijeenkomst in een kerk. Ik vond een vijfenveertigtoerenplaatje van professor Johnson (foto), met onder andere "Old Time Religion". Dat was het begin, later kwamen er opnamen van Reverend Kelsey bij, aanzienlijk rauwer en "royal child" leek verbasterd to "rawche". Het duurde even voordat ik in de gaten kreeg dat zo'n nummer als "Old Time Religion" door blanke koren werd genaast en dat even blanke geleerden beweerden dat het nummer oorspronkelijk een Engels geestelijk lied was. Ook het koor uit de ongezelligste stad van het westelijk halfrond Salt Lake City heeft "Old Time Religion" op het repertoire, ik wil het u voor deze ene keer niet onthouden. Maar ook Afrikaans-Amerikaanse orkesten kunnen er - uit puur onbegrip? - een afschuwelijk potje van maken.