Vandaag eindelijk weer eens iets kunnen bijdragen aan de algehele vrolijkheid ten hoofdburele in Utrecht van de Nederlandse Teloorwegen. Goed derlui trein was enige minuten te laat bij vertrek, maar daarover willen wij niet moeilijk doen. Mijn vrouw en ik moesten in Amsterdam in de stad zijn, dus liepen we door de tunnel in die richting tot we bij een forse versperring eindigden, die slechts twee mogelijkheden bood: zowel links als rechts een voor iemand met een rollator onneembare trap. Gelukkig is er een informatrice: omdraaien richting IJzijde, station verlaten, linksaf tot fietstunnel, daar weer linksaf en daarna weer linksaf om voor het stationsgebouw te eindigen. Na deze exercitie van zo'n kwartier was ik redelijk vermoeid, maar vrolijk gestemd, want ik wist dat ik de Teloorwegen een enorm plezier bezorgde. De terugreis is helemaal excellent, de trein Amersfoort rijdt niet verder dan Weesp, vanwege systeemfalen. Wat zegt u? Falen van het systeem. O. De trein uit, op zoek naar een lift. Met rollator, weet u nog. Op de liftdeur de mededeling dat e.e.a. nu nog niet werkt, maar straks is het allemaal fantastisch. Nu ben je halfdood, maar straks ben je totaal de pijp uit, begrijpt u? Een vriendelijke mevrouw helpt mijn rollator de trap af en daarna zitten we bijna een uur wachtend op een lijnbus. De Teloorwegen komt niet met vervangend vervoer, want hahahaha, we hebben aan de reiziger de vliegende slingerschijt.