Wanneer ik een paar mijl naar het westen rijd en vervolgens naar het zuiden, kom ik in Middlefield, een plaatsje waar veel Amish wonen. Je ziet het ogenblikkelijk: er zijn zwarte koetsjes ondeweg, getrokken door prachtige paarden. Als ik Spector, een winkel, waar ze hun stoffen voor kleren kopen, binnenloop, zie ik dat de mevrouw achter de toonbank haar jak heeft dichtgespeld, ze gebruikt geen knopen en knoopsgaten. Onder de Amish zijn verschillende gradaties van geloof, die kledingeisen stellen. De poppen in de winkel hebben geen ogen, geen neus, geen mond, want je mag geen afbeeldingen maken. Een deel van de winkel is het domein van een jongeman, die huishoudelijke apparatuur verkoopt. Ik raak met hem in gesprek. Het gaat over het Duits, dat de Amish spreken. Ik wijs een ouderwetse eierklopper aan en vraag hoe hij zo'n apparaat noemt. "An eggbeater." Toen zijn verre voorouders emigreerden bestonden er geen eierkloppers, dus kent hij alleen het Engelse woord. "Wat zeg je als je weggaat?", is mijn volgende vraag. "Seh'n Di." Geen "Auf Wiedersehen", maar een letterlijke vertaling van "see you". Er wachten andere klanten, jammer, maar ik krijg ongetwijfeld nog maar kansen om over de taal van de Amish te praten.
