Wat moest ik gister in Alkmaar? Ik was op weg naar Bergen naar de opening van het werk van kunstschilder Pieter Knorr (op de foto links, samen met mij), die ik, bedacht ik onderweg, nu meer dan vijftig jaar ken en dat is aanzienlijk langer dan de meeste mensen, die ik dagelijks zie. Ooit was ik zijn onderwijzer en soms probeer ik me hem voor ogen te halen, zoals hij er toen uitzag met zijn korte stekelhaar en dat valt niet mee. Talent had hij toen al, want voor het raam van de klas in de Van Ruysbroekstraat gezeten, wist hij, wat zijn achtjarige ogen buiten zagen, feilloos op papier te zetten. ZincExposities, de galerie, waar zijn werk tot eind van november te zien is, had werk van de opening gemaakt: een prachtig concert van het Ragazze Kwartet met werk van Hugo Wolf, Dmitri Shostakovitsch en Carlos Paredes. De eerst genoemde componisten kende uiteraard ik al voor 1974, maar Paredes was destijds een onbekende. Omdat ik vlak na de Anjerevolutie in Lissabon een aantal interviews moest maken, maar muziek bij mij nooit ver weg is, vond ik in een platenzaak een elpee van Paredes, een meester op de Portugese gitaar.