Laat ik beginnen met een citaat:
"Maar .... zo makkelijk ging dat niet. Zulke dingen gaan nooit zo makkelijk. Want alle leden van de gemeenteraad moesten er ook bij zijn en de deftige mensen van de stad ook. Want daar komt het op aan en niet op gewone mensen. En al die deftigerds konden maar niet zo in hun daagse pak gaan. Nee, ze moesten er hun mooie zwarte pakken voor aantrekken en ze moesten er hun zwarte hoge hoeden voor opzetten en er hun witte handschoenen voor aantrekken. En de burgemeester moest iets zeggen, want burgemeesters zeggen altijd iets en of dat nu erg belangrijk is, of niet .... het komt toch in de krant."
Ik moet die woorden zo'n 65 jaar geleden voor het eerst gelezen hebben en gister las ik ze weer, want in een tweedehandsboekenwinkel in Weesp vond ik "Belfloor en Bonnevu, de twee goede reuzen" terug. Geschreven door A.D. Hildebrand (1907 - 1977), bekend van de Bolke de Beerboeken, Valko de Vos, Mikkie de hond van de witte bergen en van nog heel veel meer. Maar dat zijn de titels die ik me meteen herinner omdat ze in mijn boekenkast stonden. Natuurlijk ken ik het gevaar om een boek dat je als kind las als volwassene na jaren te herlezen en de teleurstelling die zich vervolgens van je meester maakt, omdat het verhaal dat je eens zo geweldig vond enorm tegenvalt. Het wonderlijke is dat het bij het lezen van "Belfloor en Bonnevu" niet gebeurt. Regelmatig moet ik grinikken, zoals om bovenstaand citaat en ik vraag me af of ik dat toen ik tien jaar oud was ook gedaan heb.
De illustraties in het boek zijn magistraal. Dat kan ook niet anders want ze zijn van George van Raemdonck (1888 - 1966) samen met A.M. de Jong schepper van de strip "Bulletje en Boonestaak" en maker van politieke prenten in sociaal-democratische periodieken.
De illustraties in het boek zijn magistraal. Dat kan ook niet anders want ze zijn van George van Raemdonck (1888 - 1966) samen met A.M. de Jong schepper van de strip "Bulletje en Boonestaak" en maker van politieke prenten in sociaal-democratische periodieken.