Het is als met een carburateur van een automotor die vervangen werd door inspuiting, of de vrucht pompelmoes die na de oorlog grapefruit ging heten. Dingen veranderen. Zo verdwenen tal van muziekinstrumenten in de volksmuziek en kwam de accordeon er voor in de plaats. Meestal was de viool het slachtoffer, niet onlogisch omdat volksmuziek meestal gebruikt wordt om op te dansen en de accordeon meer geluidsvolume heeft dan de viool, afgezien van het feit dat de accordeon ietwat gemakkelijker te bespelen is. Over de zegetocht van de accordeon zijn boeken te vullen, Annie Proulx heeft dat in haar roman "Accordion Crimes" aangetoond, maar niet alleen in de Verenigde Staten vond het instrument zijn weg, wie alle derivaten van de accordeon, of het nu om een concertina, een bandoneon of een bayan gaat, op een rijtje zet, kan alleen maar tot de conclusie komen, dat ondanks al het verzet de "duivels blaasbalg" het pleit over de hele wereld heeft gewonnen, van Mexico tot Réunion en van Argentinië tot Zweden is de accordeon te horen. Soms zelfs in combinatie met het authentieke instrument, zoals de doedelzak, in Auvergne.
