Woorden verdwijnen. Waar bleven aapje, koetsier en palfrenier? Bijgezet in het woordenmuseum. Circus is er net nog, maar hoe lang nog? Dan wordt het volgende verhaal onbegrijpelijk. Het circus komt naar de stad. Moshe wil er graag naar toe, maar Cohn ziet het niet zitten. Er volgt een discussie en uiteindelijk gaan ze. Moshe is enthousiast: "Twaalf paarden, fantastisch!" Cohn: "Ach, dat heb ik al zo vaak gezien." Moshe is vindt alles prachtig: de clowns, de olifanten, de leeuwen, maar Cohn heeft alles al gezien. Uiteindelijk komt een koorddanser. Hij zet een tafel omgekeerd op het koord, een stoel omgekeerd op de omgekeerde tafel en gaat op zijn hoofd op de omgekeerde stoel op de omgekeerde tafel staan en haalt uit zijn binnenzak een piepkleine viool en begint te spelen, waarop Moshe: "Is dat niet schitterend?" Cohn: "Maar een Yehudi Menuhin wordt-ie nooit!"
Mijn vader kende de perschef van Circus Strassburger van Doveren en ik zal twaalf geweest zijn. Ik kreeg een doorlopend kaartje voor bezichtiging van de stallen. Dat was zeer aan mij besteed want ik had mij, na het lezen van Keessie Oranje, voorgenomen leeuwentemmer te worden. Maar de beren waren toch ook heel bijzonder en dus nam ik een zak suikerklontjes mee. Ik werd betrapt toen ik een beer de suikerklontjes voerde. "Of ik gek geworden was, omdat je aan een beer, anders dan bij een leeuw, nooit zag wat hij van plan was en of ik maar zo snel mogelijk de stallen wilde verlaten". Dat heb ik gedaan. Leeuwentemmer ben ik niet geworden en het woord circus verdwijnt binnenkort naar het woordenmuseum.
