Dat dit blog bestaat heb ik aan Wim de Bie te danken. Eerder toen ik van afscheid van de VPRO nam, raadde hij me aan een blog te beginnen en later toen het spaak liep met het blog dat een luisteraar naar "De Gezamenlijke Zenders Peazens en Moddergat" voor me had opgezet, vertelde hij me vlak om de hoek van mijn huis dat ik het best zelf zou kunnen regelen. Ik kende hem al jaren, van de cabaretgroep met Kees van Kooten "Cebra", zelfs nog van voordat de hij bij de VARA, toen hij de eindredactie had van het radioprogramma Uitlaat, waar ik bijdragen aan leverde. Ik wist sinds eind verleden jaar dat hij de ziekte van Parkinson had, er stond een bezoek gepland en vorige week, liet ik hem weten dat mijn mobiliteit inmiddels zo verbeterd was dat een tocht naar Den Haag in het verschiet lag. Daar komt het niet meer van. Een aimabele, bescheiden man is niet meer.