Op
deze fiets zit een, wat ik een buitenmodel, Lepperzadel zou willen
noemen. Ik fietste, het zal zo'n tien jaar geleden zijn, in de buurt van
Eastermar, toen ik iemand bezig zag op het land. Zijn fiets stond met
zo'n Lepperzadel tegen een hek geleund. En niet wetend hoe een koe en
haas vangt, begon ik in 't Fries een gesprek dat ik langzaam in de
richting van het zadel stuurde. Je begint namelijk niet een gesprek
waarin je meteen 's mans zadel wil kopen, nee, ik vroeg waar je
eventueel zo'n zadel kon kopen. Hij vermoedde in het vlakbij gelegen
Burgum. 's Middags was ik in een rijwielzaak in Burgum, maar die had
slechts een replica: wel de grote veren maar met een kleiner stuk leer.
Ik kocht het zadel toch en toen zei de man: "Mar ik ha ek noch wol 'n
alden ien, dat meie jo ek wol ha". Ik verliet de winkel met het
prachtstuk waarom het allemaal begonnen was. Van het replicazadel is het
leer inmiddels gescheurd.Zadels zijn altijd een probleem geweest: maak je ze te comfortabel en te
slap geveerd, dan verlies je een boel energie. Dat probleem heeft
Pedersen geprobeerd op te lossen door om een soort hangmatje een heel
bijzonder frame te construeren.
De concurrentie onder de rijwielzadelzadelmakers was groot. Hieronder een folder uit het begin van de vorige eeuw.
