Het verhaal over de Chevrolet was nog niet af, toen ik voor een tiental dagen aan mijn stutten trok. In feite wist ik weinig over de geschiedenis van de auto. Was de motor bijvoorbeeld ooit gereviseerd? Ik was met de auto zonder problemen naar Noord-Denemarken gereden. maar bleef zij zo trouw haar best doen. Op zeker ogenblik zag ik in Hilversum, een grijze auto van de Gemeente Reiniging, waarin ik een oude brandweerwagen uit 1939 herkende. Die had net zo'n motor als de Chevrolet. Toch maar eens bellen, misschien wilde de gemeente er wel van af? Nou, nee niet nu, maar men wilde mij wel op een lijstje zetten van eventuele gegadigden. En verdraaid, ik kreeg na een tijdje een verzoek om mee te bieden. Ik bood 200 gulden en de voormalige brandweerwagen werd mij gegund. Ik ging hem halen op de gemeentewerf. Rijden bleek nog een hele kunst, want de versnellingsbak was niet gesynchroniseerd, maar problematischer was dat gas- en rempedaal omgekeerd zaten. Toch kreeg ik de Chevrolet in Breukelen. Er bleek al voor mij gebeld te zijn. Door een sloper, die er niets van begreep dat de auto aan mij gegund was. Ik belde terug. De man bood 600 gulden. Hij kon hem zonder motor van mij kopen voor 400 gulden. Hij ging accoord, Ik sprak met hem af dat ik de auto de volgende maandag naar zijn sloperij zou brengen, de motor los zou monteren en dat hij de motor er vervolgens uit zou takelen. Maar op woensdagmiddag, de motor was allang losgemaakt, stond de motor nog steeds in de auto. Ik kreeg het vermoeden dat de sloper helemaal niet van plan was te gaan takelen, dus ik belde de garage, waar ik zowel mijn Nash als de Chevrolet liet doorsmeren om hulp en op donderdagochtend om zeven uur reed een kraanwagen richting Hilversum en takelden we Chevroletmotor uit de voormalige brandweerauto en bonden we, giek omhoog, de motor achterop de kraanwagen. De motor stalde ik in mijn berghok, waar hij trouwens niet lang stond, want kort daarop liep een lager uit de motor. De escapade met de brandweerwagen was dus niet voor niets geweest.
