Dit
is mijn grootvader Louis Bloemendaal. Hij was
doof en groeide op in een tijd toen er klaarblijkelijk maar twee
beroepen voor doven mogelijk waren: timmerman of kleermaker. Opa werd
kleermaker, maar hield het niet lang vol en werd handelsreiziger in
kantoorbehoeften. Dat lijkt voor iemand die doof is erg vreemd, toch had
hij veel succes. De foto werd gemaakt door SNEL-FOTOGRAFIE "Gruno"
Heerestraat 86a Hoek Zuiderdiep en Hereweg 98 t/o Fongers
Rijwielfabriek. In de fotostudio had men een deel van een treinwagon
nagebouwd, dat gebeurde destijds veelvuldig, niets was te dol:
bordpapieren auto's en vliegtuigen waren ook een geliefde achtergrond.
Toch is dit decor wel passend, opa reisde met zijn monsterkoffer per
trein. Herinneringen aan hem heb nauwelijks, de laatste keer dat ik hem zag, was in 1941. Ik speelde met een autootje
op de vloer van de woonkamer en als hij me iets vroeg dan antwoordde ik. Mijn antwoord werd door mij grootmoeder herhaald, daar werd ik boos over: want waarom praatte oma mij na. Ik had toen geen idee wat doof zijn echt betekende en dat opa moest liplezen wat oma zei. Opa werd op 10 september 1942 in Auschwitz vermoord.
