Perkje Pardoes was degene die voor Willdush het ultieme asielbeleid moest regelen, nu had ze in zekere zin de wind mee, want een vorig kabinet had geregeld dat de instroom in Ter Apel moest plaats vinden en dat was beduidend verder dan het vooroorlogse Westerbork en dat was op verzoek van de toenmalige majesteit al ver. Perkje had nog een ogenblik overwogen het asielzoekerscentrum naar Schiermonnikoog te verplaatsen, maar daar zou het linkse tuig ongetwijfeld stampij over gaan maken omdat er door bootvluchtelingen opnieuw met een boot moest worden gereisd, al was het wel verleidelijk omdat ze wanneer ze per rubberboot naar Schiermonnikoog zouden reizen in de golfslag ten onder zouden kunnen gaan en het asielprobleem zo zou kunnen opgelost. Perkje deed haar stinkende best om Willdush te behagen en ze wist dat ze zijn steun had, want hij dreigde het voltallige kabinet naar huis te sturen als hij zijn zin niet kreeg. Jezelf, dus, Nutella van der Plas, maar ook Pieter Manknecht hielden hun adem in om over premier Dikkie Strobaal nog maar te zwijgen.
Harm Pijpkens, Oldenzaal
