Voorjaarsrit

 

Hendrik-Cees Kneutkneiter is geheel klaar voor de voorjaarsrit georganiseerd door het Donderens Oldtimer Genootschap.

Broekje vol met tariffs

 

Vier-onder-de-kap

Goedkoop waren de auto's niet, ook niet  in Zweden en van de export moest Volvo het ook niet hebben. Dit is een PV51, het type werd in december 1936 geïntroduceerd en had een zescylindermotor met een inhoud van 3670cc. Die motor zou nog tot ver in  de jaren vijftig in productie blijven. Deze vier-onder-de-kap had uiteraard een gesloten kompaan.

 

Lintje

 

 Wilders wil voor Faber een lintje. Nou, daar zorgen we voor!

Wobster 11

Gnommsky was dus behalve, net als zijn  broodheer een nazi,  een oplichter en met die informatie kon  Wobster thuiskomen. Op de terugweg dacht hij na  hoe de boodschap aan zijn  moeder zou overbrengen,  want het zou best eens kunnen gebeuren dat ze de in Bielefeld verkregen mededelingen als pure laster zou ervaren en in het Bielefelder Kreuz- und Pizza Genossenschaft  zou blijven geloven, omdat ze de buurvrouw niet wilde afvallen. Hij kwam er niet uit. Hij wist niet hoe zijn  blijde boodschap  aan zijn moeder moest vertellen. Misschien was de mededeling dat Gnommsky niet bestond en in  feite Schlüsselchen heette het beste  om te beginnen en daarna te vertellen dat Schlüsselchen een nazi was die vervolgens om de omzet van Oetker te  verhogen het Pizzagenootschap had gesticht. Hij keek nog eens in de uit Bielefeld meegebrachte formulieren. Hij moest vooral niet te verontwaardigd klinken, meer verbaasd, kijk eens moeder wat ik gevonden  heb, dat had ik nooit verwacht,  Gnommsky een nazi, hoe bestaat  het.

Bugatti treinen 2

 

De Bugatti  Surallongé had in  plaats van de vier Royalemotoren in de Présidentiel  twee Royalemotoren die bovendien horizontaal geplaatst waren in plaats  van verticaal. Er zijn tussen 1936 en 1939 totaal 26 Bugatti's van dit autorailstype gebouwd:  15 voor de État, 1 voor de AL, 10 voor de PLM en 2 voor  de SNCF. Eén, die uiteindelijk in juni 1946 bij de SNCF belandde, was oorspronkelijk bedoeld als demonstratiemodel voor de Bulgaarse spoorwegen, maar het  begin van de Tweede Wereldoorlog stak daar een stokje voor en  de Surallongé werd opgeslagen in Bordeaux, samen met een andere Surallongé. Na de oorlog kregen alle autorails  van dit type twee kleine radiateurs, ieder aan de zijkant van de boven het voertuig geplaatste bestuurdersplaats, de zogenaamde kiosk,  die in verband met de lengte van  de Surallonggé twintig centimeter hoger geplaatst was. De maximum snelheid was 150 km/u,  de dienstsnelheid 140km/u, later verlaagd  tot 120 km/u, met een volle tank kon  450 tot 500km bereikt worden

Dick

De laatste keer dat ik  de vorige week overleden Dick Verkijk sprak was in  Sandy, een plaats in de buurt van  Salt Lake City. Nou niet direct de plek waar je  een Oost-Europaspecialist zou verwachten. Maar  het zat zo: mijn echtgenote moest naar een conferentie in Salt Lake City en ik ging naar vrienden in Chicago, want zei ze: "Jij kent  toch niemand in Salt Lake City". Ik dacht een ogenblik na en  antwoordde: "Ja toch wel, Dick Verkijk." Dick, die met een jeugdliefde uit Haarlem was getrouwd en nu in Amerika woonde. Ik had Dick leren kennen toen ik met André van der Louw,  Jan Nagel en Dick op  uitnodiging van de National Rat des Nationalen Fronts van de DDR een  weekje in Oost-Duitsland bivakeerde. We bezochten o.a. Berlijn, Dresden en Rostock. In laatstgenoemde  plaats  vond een ontmoeting plaats  met de  rector van de universiteit  die ons op de zegeningen van  het communisme trakteerde in  een uitvoerige redevoering,  waarop Dick antwoordde met: "Aber Herr Professor, Sie haben doch nicht immer so gedacht. U was toch lid van van de NSDAP. Ik heb hier zelfs uw partijnummer." Het bleef even stil voordat de professor zei: "Aber man kann doch umdenken." Eenmaal buiten ging Dick op de hem  kenmerkende manier nog even door: "U was toch ook lid van het National Sozialistische Kraftfahrer Korps". De professor zweeg.  Dat was Dick ten voeten uit. Een terrier wanneer het nodig was.