17.1.25
Spitfire
Een
bommenwerper werd gewijzigd in een passagierstoestel, maar het gebeurde
ook omgekeerd de Douglas DC3 werd de C-49 "Skytrain", die in Europa
"Dakota" ging heten, zo'n naamsverandering was trouwens niet uniek, wat
aan de overzijde van de Atlantische Oceaan "Texan" genoemd werd heette
hier "Harvard".
Voor
jagers was minder civiel emplooi te vinden, maar omdat overal na de
oorlog weer een luchtmacht moest worden opgebouwd was bijvoorbeeld de
Supermarine "Spitfire" in trek. Bovenstaande Mk IX met een Rolls-Royce
Merlin 62 die 1565 pk leverde kwam op 21 mei 1948 in Nederlandse dienst
en werd vijf jaar later daaruit ontslagen. Supermarine dateerde uit 1912
en veroverde faam door regelmatig mee te doen aan snelheidswedstrijden,
de fabriek won vier keer de Schneider Cup. Supermarine was in 1928
overgenomen door Vickers dat tien jaar later deel ging uitmaken van
Vickers-Armstrong, toen vloog de "Spitfire" al, want de eerste
proefvlucht vond plaats in maart 1936. Er zijn zo'n vierentwintig
varianten van het toestel gebouwd, de meeste met Merlinmotoren, maar een
tweetal versies ook met Griffonmotoren, de diverse Mk's werden ingezet als jachtvliegtuig, maar ook als fotoverkenner en als jager-bommenwerper.
Vogels
Wie denkt aan vogels in muziek komt niet om Olivier Messiaenheen, maar er is al veel eerder sprake van gevederde vrienden in serieuze muziek, bijvoorbeeld bij Vivaldi en Clément Janequin, maar we moeten om echte vogels te beluisteren naar Cosmo Sheldrake.
Licentie
Sommige fabrieken begonnen met de bouw van auto's in licentie, andere
eindigden met licentiebouw. Van de laatste categorie is Röhr in
Ober-Ramstadt in Hessen een voorbeeld. Röhr startte in 1927, maar raakte
in 1930 al in financiële problemen, naamgever Hans Gustav Röhr vertrok
naar Adler en nieuwe financiers namen de fabriek over. Naast het type F
met een acht-in-lijnmotor met inhoud van net geen 3,3 liter werd tussen
1932 en '35 (toen de fabriek sloot) de Röhr Junior gebouwd, een in
licentie gebouwde luchtgekoelde Tatra met een 1,5 liter motor, die
licentie werd vervolgens overgenomen door Stoewer, die de wagen als
Stoewer Greif Junior produceerde. Op de foto een Röhr Junior uit 1935.
Zo kan het ook 14
De Hans in Schnoockeloch is een bekend kinderliedje in de Elzas. Toen ik bijna dertig jaar geleden een restaurant met dezelfde naam binnentrad, kon ik niet nalaten het lied luid aan te heffen. Mijn vrouw vond dat genant, het bedienend personeel reageerde redelijk enthousiast: een buitenlander die van hun folklore op de hoogte was. Er bestaan, ook op het internet, nogal wat versies van het versje. Maar ik koos in het kader van "Zo kan het ook" voor de uitvoering van René Egles, vooral omdat hij als geen ander voortdurend is blijven strijden voor het dialect van de Elzas, dat gegrondvest is op het Duits.
16.1.25
Zo kan het ook 13
Eigenlijk was het een weddenschap: Zou Shostakovich in een uur een orkestwerking kunnen maken van "Tea for Two" uit de Amerikaanse musical "No, No Nanette". Hij deed het ruim in de hem toebemeten tijd. In 45 minuten was hij klaar en hij noemde het "Tahiti Trot"
15.1.25
Zo kan het ook 12
U dacht natuurlijk "Hound Dog", ha, da's Elvis, maar een paar jaar eerder nam Big Mama Thornton het op en dit is haar versie.
14.1.25
Subscribe to:
Posts (Atom)