31.5.17
Flauwe kul
Ook wij Friese slachters sluiten ons tijge graag aan bij Leeuwarden Kulturele Hoofdstad 2018 en dat is waar logiesk, want zegt men niet dat flauwe kul leverworst is en nu hebben wij in in goed overleg met de burgemeester van Leeuwarden Ferd Crone tot het besluit gekomen om toekomend jaar spesiale leverworst fabriseerjen te gaan en daar dan ook een kompetiesje van te maken onder ons Friese slachters: wie maakt de beste flauwe kulturele leverworst in 2018, ik heb al veel opteinens van de kollega's mogen ontvangen en men is nu al tijge warber om de provinsje iets bijzonders voor te zetten en wij zijn al in kontakt getreden met Anneke Douma om een prachtig mooi lied te komponeren en te zingen.
Ulbe-Johannes Bolkema, slachter te Dongjum
30.5.17
Drachten
Ook Drachten schaart zich, alhoewel geen stad, bij de Friese gemeenten die volmondig instemmen met Leeuwarder Culturele Hoofdstad 2018. Zo heeft het gemeentebestuur van Smallingerland besloten een tiental meters van de Drachtster Compagnonsvaart ter hoogte van het Bowling & Dartcentrum De Kaden weer open te maken, zodat een oude traditie in ere kan worden hersteld: het urineren in de vaart, zoals dat lang geleden na schooltijd gebruikelijk was voor de mannelijke leerlingen van School II aan de Noordkade. Men kan zich voor de wedstrijd, waarbij een alternatieve versie van het Frysk Folksliet ten gehore zal worden gebracht, inschrijven in het gemeentehuis aan de Gauke Boelensstraat 2. Het Friese provinciebestuur noemt - evenals de Leeuwarder burgemeester Ferd Crone - het een prachtig alternatief voor de fonteinbouw in het kader van Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018 in de Friese elf steden.
Beschaving
vreemd gedrag rondom uw huis bespeurd, Wim?
Jazeker, Securitas Direct! Onbeschoft gedrag van u als handelaar in veiligheidsattributen die mij ongevraagd met mijn voornaam aanspreekt.
101 III
Vibrafoon
(door op de uitroeptekens te clicken kunt u de vibrafoon beluisteren in een bewerking van Claude Debussy's "Clair de Lune"; de meest bekende vibrafonist was Lionel Hampton, die grote faam kreeg in het kwartet van Benny Goodman samen met Teddy Wilson en Gene Krupa en later met zijn eigen orkest, hier in "Flyin' Home".)
29.5.17
101 II
Het honderdeerste squadron van de I.A.F. vloog in 1948 met drie verschillende vliegtuigen, de Avia "S199, de "Spitfire" en de North American "P51D Mustang", van laatstgenoemd vliegtuig was een viertal gedemonteerde en in kratten verpakte exemplaren in september 1948 uit de Verenigde Satenn gearriveerd. North American Aviation Inc. hield zich sinds 1934 bezig met het ontwerpen en de bouw van militaire vliegtuigen, de "Mustang" werd ontworpen en gebouwd in honderd dagen naar Britse specificatie en ging eind 1940 in productie, de eerste werd november 1941 aan de RAF afgeleverd. "Mustang 1" had een Amerikaanse Allison V-1710-F3R-motor, maar de P-51B en P-51C kregen door Packard in licentie gebouwde Rolls-Royce "Merlins", nadat die hermotorisering met "Merlins" eerst in Engeland was uitgeprobeerd. De P-51C ging in 1943 in productie in de North Americanfabriek in Dallas. De P-51D was een ontwikkeling van de P-51B met zes mitrailleurs in de vleugels, een "bubble" cockpitdak en een naar voren verlengd roer.
Rund
Gister naar het Friese Balk waar dr. Swinder Lolkema in het kader van Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018 in het Runderologisch Proefstation doende is het het Friese oerrund, de zogenaamde Feanwâldster Okse, terug te fokken. "Wij doen dat in samenwerking met de Universiteit van Nideggen-Rath in de Duitse Bondsrepubliek, waar collega dr. dr. Heinz Hampelmann het onderzoek leidt en met de Universiteit van Mousehole in Cornwall, waar collega dr. Hugh Breadfink de touwtjes in handen heeft. Maar helaas komt aan laatstgenoemde samenwerking door Brexit zeer waarschijnlijk een eind en dat is verdaaid jammer, juist omdat Breadfink door kruising van het Waikikirund, bekend om zijn hoge melkopbrengst wanneer het naar Hawaiimuziek kan luisteren, en de Zweedse Boforsko, met zijn prachtige hoorns als kanonlopen, al een heel eind op streek was om de Feanwâldster Okse terug in het Friese landschap te brengen. Hier op mijn beurt, in het Runderologisch Proefstation in Balk, hebben we resultaten geboekt met het Bappfelderrund, dat op zijn beurt ontstaan is door kruising van het Klöthomeyerschwanzrind met de Schwarzwalderheiminsreichkuh, te kruisen met het eerder genoemd Waikikirund. Als alles goed gaat hopen we nog net binnen 2018 een nagefokte Feanwâldster Okse aan te kunnen bieden aan de burgemeester van Leeuwarden, Ferd Crone.
28.5.17
101
Een "Spitfire MK IX" van het honderdeerste squadron van de Israëlische luchtmacht, in feite het eerste jachtvliegtuigsquadron geformeerd op 20 mei 1948, zes dagen na Israëls onafhankelijkheid. Oorspronkelijk vloog men met de Avia S199 (de in Tsjechoslowakije gebouwde en met Jumomotoren uitgeruste Messerschmitt Me 109-G), de "Spitfires" kwamen daarna en werden gevolgd door de North American "Mustang", de Dassault "Mystere IV", de Dassault "Mirage IIICJ" om darna over te stappen op eigen producten als de "Nesher" en de "Kfir". De "Kfir" (hieronder afgebeeld) is een op de Franse "Mirage" berustend ontwerp, met een in licentie in Israël gebouwde General Electric J79-straalmotor. De noodzaak om zelf vliegtuigen te fabriceren ontstond nadat Frankrijk een wapenembargo tegen Israël had afgekondigd. De eerste "Kfirs" kwam in 1975 in dienst bij Squadron 101, ze werden medio jaren negentig vervangen. Op deze korte video-opname een "Kfir" in dienst van de luchtmacht van Sri Lanka.
27.5.17
Tuba
(wanneer u op de uitroeptekens clickt hoort u een tuba bespeeld door de beroemde Noorse tubist Øystein Baadsvik, die Vivaldi's "Winter" onder handen neemt, dat is opmerkelijk want het instrument dateert pas van 1829 en Vivaldi leefde van 1678- tot 1741. De tuba speelde in de begintijd van de jazzmuziek een voorname rol als basinstrument omdat de gestreken of geplukte bas lastig viel op te nemen, de mooiste solo uit dat tijdperk is ongetwijfeld deze van Cyrus St. Clair in "Red River Blues".
Anson
De "Anson", ook gebouwd in meerdere series - waarover zo meteen meer - kwam van A.V. Roe & Co., Ltd. in Manchester, een in 1909 opgerichte firma, die als Avro Company vanaf 1933 deel uitmaakte van de Hawker Siddeley Aircraft Co., Ltd. en tijdens de Tweede Wereldoorlog voor de constructie van o.a. 12000 "Ansons" en 7500 "Lancasters" verantwoordelijk was. De "Anson" werd ontwikkeld uit een civiel vliegtuig - de Avro "632", dat dienst deed bij Imperial Airways - als verkenner en kwam in 1936 in gebruik bij de RAF. Later werd het toestel ook gebruikt als trainer en werd de productie overgeplaatst naar Canada. Er zijn zeker negen verschillende series van de "Anson" gebouwd, o.a. met verschillende motoren, de "Anson I" had Armstrong Siddeley "Cheetah IX"-motoren, maar nadat de productie naar Canada was gegaan werden in de volgende series Jacobs "L-6BM"-, Wright "Whirlwind R-975-E3"-, Pratt & Whitney "R-985-AN14B"- en tenslotte opnieuw verschillende Armstrong Siddeley "Cheetah"- (o.a de IX, XV en XIX) motoren gebruikt. De Israelische "Ansons" hadden Armstrong Siddely "Cheetah"-motoren van 420PK, dat moeten dus "Cheetah XV's" geweest zijn en en de toestellen in kwestie waren "Anson XII's", waarvan ook een civiele versie werd gebouwd als Avro "XIX". De maximale snelheid van de "Anson XII" was 190 mph.
26.5.17
9292
Het is u wellicht ook opgevallen dat het goedvaderlandse gebruik onbekenden niet te tutoyeren aan slijtage onderhevig is, iedereen meent u met je en jou te kunnen aanspreken en wanneer u dat niet op prijs stelt dan vindt u volgende onzin in uw email: "wij hebben bij de ontwikkeling van de huidige website gekozen voor een
persoonlijker benadering van onze gebruikers. Daar past het gebruik van
‘je’ beter bij dan ‘u’. Na onderzoek onder onze doelgroep is gebleken
dat tutoyeren juist erg op prijs wordt gesteld". Natuurlijk heeft er geen enkel onderzoek plaats gevonden. De juist aan de luiers ontworstelde zuigeling die mij namens website 9292 deze regels deed toekomen is een onopgevoede plurk.
Airspeed
Airspeed, opgericht in 1934, heeft een ingewikkelde geschiedenis, want de aandelen die oorspronkelijk in handen waren van de befaamde scheepswerf Swan, Hunter en Wigham Richardson gingen in 1940 over in handen van De Havilland, maar Airspeed in Portsmouth behield zijn eigen identiteit. De "Oxford" werd ontwikkeld uit de "Envoy", een civiel transportvliegtuig, als een tweemotorig trainingstoestel en niet alleen gebouwd door Airspeed, maar ook door De Havilland, Percival en zelfs door de autofabrikant Standard Motors. Er zijn vijf verschillende versies van de "Oxford" geconstrueerd en uiteindelijk werd een aantal na de Tweede Wereldoorlog verbouwd tot licht transportvliegtuig: de "Consul". De Israelische "Oxford" had twee Armstrong Siddeley "Cheetah"-motoren van 365PK elk, de snelheid van het toestel lag net boven de driehonderd kilometer per uur.
25.5.17
Banjo
(door op de uitroeptekens te clicken kunt u een banjo horen, zij het in een voor het instrument wat ongewone setting, namelijk in Bachs Cellosuite nr.1. De banjo heeft namelijk de klassieke concertzaal niet gehaald en dus moeten er kunstgrepen worden toegepast. De voorouder van de banjo schijnt uit Afrika te komen, hier speelt hij een rol in Gus Cannon's Jug Stompers in "Walk Right In", een opname uit 1929, maar de grootste faam kent de - in dit geval vijfsnarige - banjo in de bluegrassmuziek.
Drie toestellen
Alle drie toestellen - v.l.n.r. een Airspeed "Oxford", een Supermarine "Spitfire" en een Avro "Anson" - zij het niet met deze Israelische registraties - heb ik kort na de oorlog op de vliegbasis Leeuwarden, in dienst van de LSK, de luchtstrijdkrachten, gezien. Ze hadden oorspronkelijk dienst gedaan bij de RAF, de "Oxford" was hier in gebruik om piloten het vliegen met twee motoren, zoals die van de Gloster "Meteor" bij te brengen, de "Anson" deed bij de waarnemersopleiding diesnt en de "Spitfire" was voordat het straalvliegtuigtijdperk aanbrak, het jachtvliegtuig; op de foto trouwens met normale vleugels, hier vloog de MK IX met afgeknotte vleugels, zogenaamde clipped wings. Van de "Oxford" kan ik me alleen herinneren dat ik hem destijds nooit "Oxford" heb genoemd, maar alijd met de naam van de fabrikant Airspeed.
24.5.17
Trombone
(door op de uitroeptekens te clicken kunt u de trombone beluisteren in een "rag" gespeeld door een Franse oudestijlformatie, hier vindt u de meest bekende oudestijltrombonist "Kid" Ory - in een opname uit 1922 -, hier J.J. Johnson en tenslotte is dit een compositie van Carl Maria von Weber)
23.5.17
Deuren
Een paar prachtige huisdeuren aan de Vrijheidslaan in Amsterdam, let vooral op het uitgesneden huisnummer.
Duo 16C
Het afscheidsconcert van de Kapelle Stasiana in het Kremlin gaat helaas, zo lees ik net, voorlopig niet door omdat de leider Adolf "Bomme" Lunderian gister met spoed wegens "Herzversagen" is opgenomen in het Städtisches Krankenhaus Dresden-Neustadt. Putin heeft "Bomme" al telegrafisch van harte beterschap gewenst.
22.5.17
Duo 16B
Eind volgende maand reizen Julius en Putzi/Zupfi Zapfenstreicher op uitnodiging van de Russische president Putin naar Moskou voor een reünieconcert en tevens laatste optreden van de Kapelle Stasiana. Putin kent het orkest uit Dresden toen hij KGB-collega was van de Zapfenstreichertjes en hij had het orkest zelfs uitgenodigd voor de opening van de Olympische Winterspelen in Sotsji maar juist in die periode ontviel de Kapelle Stasiana zanger en tevens Stasikapitän Heinrich Stumpernickel en moest het optreden worden afgezegd. Inmiddels zijn meer bandleden overleden, zodat uiteindelijk maar een zevental van de oorspronkelijke vijftien man naar Moskou zullen afreizen. Speciaal voor Putin is dezer dagen een aantal Russische nummers als "Moskauer Nächte" en "Sonnenschein in Sankt Petersburg" opnieuw op het repertoire genomen.
21.5.17
Straat
Vanmiddag naar een Amsterdamse straat waar ik ooit gewoond heb, maar in juli 1940 ben ik met ouders en zus uit Amsterdam verttrokken en ik heb er nooit meer in het bevolkinsgregister gestaan. De Uiterwaardenstraat in Amsterdam-Zuid. Ik begon vanmiddag mijn wandeling helemaal fout, vanaf de Rijnstraat en ik herkende niets, pas toen ik heel veel verderop het Lutherse kerkje zag, wist ik het weer, hier ergens in de hoek tegenover het kerkje hadden mijn ouders een bovenwoning tot Nazi-Duitsland toesloeg en mijn vader het verstandig vond Amsterdam achter zich te laten, dat was bepalend voor mijn verdere leven: want Vierhouten, Drachten en Leeuwarden zijn geen Amsterdam en over veertig-vijfenveertig heb ik het dan nog niet eens.
Duo 16A
Na wat speurwerk heb ik toch nog enige gegevens over het repertoire van de Kapelle Stasiana met Julius en Putzi Zapfenstreicher kunnen achterhalen, al wordt in de nieuw aangeboorde bron Putzi Zupfi genoemd. Aan het slot van een bonte avond met dans na, wanneer Walter Ulbricht aanwezig was, werd op diens verzoek altijd "Lustig ist das Zigeunerleben" gespeeld, alhoewel het leven van Roma noch Sinti ook in de eerste Boeren- en Arbeidersstaat op Duitse bodem allesbehalve vrolijk was. Verder werden vaak twee succesnummers gespeeld, die zelfs enige weken op de Oostduitse Schlagerparade stonden: "Marinemädel" en "Ostsee Kameraden", het eerste gezongen door Heinrich Stumpernickel, het tweede door Putzi/Zupfi Zapfenstreicher. Een instrumentaal nummer, dat rijdens de Tweede Wereldoorlog "Panzerfaustpolka" heette stond in 1962 als de "Wilhelm Pieck Galopp" op de achste plaats van eerder genoemde Schlagerparade.
20.5.17
Pauken
(door op de uitroeptekens te clicken kunt u de pauken horen,
eerst bespeeld door de dirigent, maar oorspronkelijk slagwerker, Simon Rattle, daarna als solo-instrumentarium in het allegro van het concert voor zes pauken van de Tsjechische componist Jiří Družecký (1745-1819) en alhoewel pauken, ook wel kettle drums of timpani genoemd, in de jazz zelden voorkomen begint drummer George Wettling de intro van "Indiana" toch op toevallig in de studio aanwezige pauken, let niet op de bijeengegraaide foto's die nergens opslaan.)
Duo 16
Heel toevallig stuitte ik gisteravond op een Oost-Duitsduo, nog uit de D.D.R.-tijd: broer Julius en zus Putzi Zapfenstreicher, beiden in dienst van de Stasi in Dresden. Hij altsaxofonist en zij zangeres in de "Kapelle Stasiana", een orkest dat veelvuldig optrad voor het hogere kader van de S.E.D., maar ook daarbuiten, zij het dan onder de naam "Orchester Anista". Ik heb lang gezocht naar foto's en opnamen doch heb ze niet gevonden.
19.5.17
Chevrolet
Ze waren er in soorten en maten, de stompneuzige vrachtwagens van het Canadese leger en ik vond ze in 1945 prachtig en dat vind ik nog steeds: kortom het het is mijn favoriete uiterlijk van een vrachtwagen, hier als vierwielaangedreven artillerietrekker Chevrolet CGT met een zescylindermotor die 85PK leverde.
KUL
De Friezen zingen hun volkslied met de volgende beginregels met verve: "Frysk bloed tsjoch op! Wol no ris brûze en siede, En bûnzje troch ús ieren om!", maar van rijzen, bruisen, koken en bonzen in de Friese aderen is, zeker in het kader van Leeuwarden Culturele Hoofdstad, geen enkele sprake. De Friezen laten zich deze waanzin zonder protest door de strot wringen, want inmiddels is vanwege de kosten niet alleen Leeuwarden maar de hele provincie tot hoofdstad verklaard en wordt er op gerekend dat de Friese gemeenten een euro per ingezetene bijdragen, de elf steden krijgen alle een een fontein en verdere ongein als het lachwekkende duo Lampekatoen dat op de Oldehove met doedelzak en bekkens -zie dit blog gister - de omgeving met onfriese geluiden bezwangert. Het wordt allemaal ondergebracht onder het hoofdstuk Culturele Hoofdstad, terwijl zo langzamerhand de juistere naam KULKULKULturele Hoofdstad op zijn plaats is. Maar zolang de Friezen alleen maar blijven zingen over rijzen, bruisen, koken en bonzen is er voor de organiserende minkukels geen vuiltje aan de lucht.
Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold
18.5.17
Frysk nijs
Opnij Frysk nijs om te gnizen
lachen in het kader van Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018
Gloster "Meteor"
In 1950 probeerde Israël in Groot-Brittannië zowel als in de Verenigde Staten tevergeefts straaljagers aan te schaffen omdat schroefjagers intssen ouderwets raakten en de Egyptische luchtmacht eind 1949 de beschikking kreeg over de Gloster "Meteor" en kort daarop ook over twintig De Havilland "Vampires". Uit Italië kwamen "Spitfires", uit Zweden "Mustangs" en uit Frankrijk "Mosquitos", alle schroefvliegtuigen geschikt voor het aanvallen van gronddoelen, maar niet voor het beschermen van het Israelische luchtruim tegen straalvliegtuigen. Een poging om het Franse Dassault en het Italiaanse Macchi straaljagers te laten leveren mislukte, omdat de Britten weigerden: versies van de "Vampire" werden door Dassault en Macchi in licentie vervaardigd. Pas op 10 februari lukte het Israël 15 "Meteors" te bestellen, waarvan vier trainingstoestellen. De eerste twee "Meteor T.7- trainers" werden op 17 juni 1953 afgeleverd. Om de zaak in het Midden-Oosten in evenwicht te houden werden "Meteors" en "Vampires" aan Egypte geleverd, Syrië ontving "Meteors" en Jordanië "Vampires". Op de foto een model van een Israelische "Meteor".
Renault R4
Moet zo'n "Viertje" niet op blauwe platen, in plaats van gele met 6-ZPP-70? Nee, want deze Renault R4 dateert van 12 september 1991, de allereerste kwam trouwens in juli 1961 uit, maar er was al enige jaren daarvoor door "L'Auto-Journal" gesignaleerd dat Renault werkte aan een concurrent van Citroëns 2CV. De R4 kreeg anders dan zijn voorganger, waar motor en aandrijving achterin zaten, voorwielaandrijving en had bovendien een chassis dat later ook benut werd voor de R6.
Lodestar
De Lockheedproducten leken op elkaar, maar dat was ook geen wonder, want de "Lodestar" - in het Nationaal Militair Museum - werd ontwikkeld uit de "Super Electra" omdat laatstgenoemd toestel de concurrentie met de Douglas DC 3 niet aankon. De "Lodestar" is trouwens de Engelse benaming voor een serie vliegtuigen die, alhoewel oosrpronkeliijk gebouwd voor de burgerluchtvaart met een bemanning van drie en veertien passagiers, bij de U.S. Airforce dienden onder de letters C-50, C-57, C-58, C-60 en C-66. Uit de "Lodestar" werd de "Ventura" (alweer een Britse benaming) ontwikkeld, die op zijn beurt weer aanleiding gaf om de "Harpoon" te bouwen. Bovendien is er nog de "Hudson", die op speciaal verzoek van de Britse regring werd geconstrueerd. Alle genoemde toestellen waren tweemotorig en hadden een dubbel staartvlak.
17.5.17
Sea Fury
Een toestel met de naam "Sea Fury" moet van Hawker, destijds met het hoofdkwartier in Kingston-on Thames, komen, het is een rijtje namen van vliegtuigen ontleend aan natuurgeweld: "Hurricane", "Typhoon", "Tempest" en "Fury" past daar eigenlijk best bij, alleen opdrachtgever RAF trok de order na het einde van de oorlog in, de Britse marine nam de zaak over en zo onstond de laatste - razendsnelle - schroefjager in de lange lijn van propellervliegtuigen. Bij de Marine Luchtvaartdienst vloog de Sea Fury als jachtbommenwerper vanaf het vliegdekschip "Karel Doorman". Fokker bouwde een aantal "Sea Fury's" in licentie.
Duo 15
Het Mexicaanse kwartet - soms uitgebreid tot een kwintet - met de broers José en Enrique Rangel heette oorspronkelijk, als eerbetoon aan Scorsese, "Alicia ya no vive aqui", maar veranderde in 1989 de naam in Café Tacvba, naar het café Tacuba in Mexico-Stad (de u werd een v om problemen met de uitbater van het café te voorkomen). Zanger Rubén Albarran kende gitarist José Rangel van de grafische opleiding aan de universiteit im Mexico-Stad, het vierde lid van Café Tacvba is Emmanuel del Real en de band begon zijn optredens in een garage in het noorden van de stad. Inmiddels is er een flink aantal CD's verschenen, jongstleden april de jongste: "Jei Beibi". De opnamen worden in de regel vergezeld van een video en eerlijk gezegd ben ik daar allesbehalve een liefhebber van, want meestal gaat de filmer volledig uit zijn dak en valt er van het musicerend gezelschap nauwelijks iets te zien. Op "Jei Beibi" staat o.a. "Futuro" met de volgende (vertaalde) tekst; "De dood zei ja, ik zeg nee, het leven zegt nee, ik zeg ja, wat is aan het eind het verschil: wanneer ik overleefde als een wandelende dode?" Twee stukken van eerder CD's van Café Tacvba: "La Ingrata" en "La Piñata".
16.5.17
Ford
Er valt natuurlijk meer te zien in het Nationaal Militair Museum dan vliegtuigen, want ook de historie van de landmacht is vertegenwoordigd o.a met deze Ford uit 1939 die een keuken voortrekt. De Fordvrachtwagens van 1938 en 1939 verschilden weinig, de achtendertigers hadden een V8-medaillon op de grille, dat ontbrak bij negenendertigers.
Duo 14
15.5.17
Duo 13
Een Brits echtpaar bezig in de vliegtuigbouw: Frederick George en Maxine ("Blossom") Miles en dat is redelijk uniek te noemen in deze door mannen beheerste sector, zeker wanneer we het tijdvak in ogenschouw nemen. Want het echtpaar Miles begon in de jaren dertig in dienst van Phillips & Powis Aircraft, een bedrijf dat in 1936 werd overgenomen door Rolls-Royce, maar vanaf 1943 opereerde de firma als Miles Aircraft Ltd. zelfstandig. Het voornaamste product was de "Messenger", een licht toestel dat oorspronkelijk door het leger werd gebruikt als verkenner en daarna door de RAF in dienst werd genomen als verbindingsvliegtuig. Er was ook de M-20, waarvan maar twee prototypes zijn gebouwd: sneller dan de "Hurricane" en maar een fractie langzamer dan de "Spitfire", het vliegbereik van de M-20 was groter dan van beide genoemde toestellen, tot productie werd echter niet overgegaan omdat Nazi-Duitsland de slag om Groot-Brittannië verloor. Naast de fabriek werd in 1943 de Miles Aeronautical Technical School opgericht waarvan "Blossom" de leiding had. Er verschenen na de oorlog verschillende experimentele toestellen, zoals de vreemdogende M-35. In 1947 werd failissement aangevraagd en er een ontstond een vervelende rechtzaak omdat de fabriek zijn financiën rooskleuriger had voorgesteld dan ze in werkelijkheid waren. De vliegtuigafdeling werd overgenomen door Handley Page en de andere bedrijfstakken (waaronder de productie van ballpointpennen) van Miles werden overgenomen of verzelfstandigd. In 1948 is Frederick Miles als vliegtuigbouwer terug en wordt o.a. samengewerkt met de Franse firma Hurel-Dubois en verschijnt de Miles "Aerovan" als HDM.105, Short Brothers gebruikt hetzelfde ontwerp voor een licht transporttoestel in verschillende uitvoeringen van de "Skyvan".
14.5.17
Tiger-Moth
Er hangt niet alleen zwaar materieel ssn het plafond van het Nationaal Militair Museum, maar ook een lesvliegtuig als de De Havilland Tiger-Moth, een tweedekker, waarvan het eerste exemplaar in 1931 vloog, maar waarvan duizenden in gebruik zouden blijven, in het Grootbritse zelfs tot in de jaren vijftig toen de Tiger-Moth bij de RAF werd vervangen door de Chipmunk. Ze vliegen nog steeds: op 27 april j.l. zag ik er eentje boven Naarden. De Tiger-Moth II is een trainingstoestel waarbij de piloten achter elkaar zitten en beide cockpits volledig zijn uitgerust, de wielen kunnen eventueel worden vervangen door drijvers of door ski's. De maximale snelheid, geleverd door een Gipsy-Major luchtgekoeldeviercylindermotor, is 175 km/u. Dat er met de Tiger-Moth behoorlijk mee gestunt kan worden toon dit filmpje opgenomen in Nieuw-Zeeland.
Duo 12
De gebroeders Crosby, beiden zangers, van wie de een, niet alleen te onzent, een veel grotere bekendheid kreeg dan de ander; ik heb het over Bing - echte naam Harry - (1903-1977) en Bob (1913-1993) Crosby. Bing begon zijn loopbaan in een trio, de Rhythm Boys - samen met Al Rinker en Harry Barris bij het orkest van Paul Whiteman, Bob kreeg vooral bekendheid als orkestleider nadat hij Ben Pollacks Band had overgenomen en in dat orkest een kleinere formatie ontstond: The Bob Cats. Hier zijn Bing en Bob samen in "You' ve got to be thankful" en dit is Bing, niet met een groot orkest, maar met het trio van gitarist Les Paul.
Subscribe to:
Posts (Atom)