Zilte zang en kuitenkletsers

Het shantykoor "De Baren Zijn Weer Uiterst Woelig" uit Oldeholtpade heeft, nu de concurrentie onder dergelijke koren steeds groter wordt, gemeend de zang met schuhplattln op te leuken. Voorzitter Oege Stuntema van "DBZWUW" verwacht veel belangstelling voor de mengvorm van "zilte zang en kuitenkletsers" zo zei hij in een interview met de Oldeholtpader Nieuwsbode "...er zijn reeds drie aanvragen voor optredens van onze shantyplattlgroep binnengekomen: uit Bontebok, uit Morra en uit Lutjelollum, eventueel kan ons optreden worden aangevuld met de paaldansgroep "Mei ús bealch der tsjin oan" uit Frieschepalen onder leiding van Stoffeltje Jeuzelstra-Hopkema".

KYRGYZISTAN

MEER HARTSTOCHTELIJKE VADERLANDS LIEFDE

oud eigen werk 3

KERK

Altijd is Kortjakje ziek

Midden in de week maar 's-zondags niet

's-Zondags gaat zij naar de kerk

Met een boek vol zilverwerk

Altijd is Kortjakje ziek

Midden in de week maar 's-zondags niet

speciaal door het vaderlands winkelbedrijf: 

Shortcoat is always sick
In the middle of the week but not on Sundays
She goes to church on Sundays
With a book full of silverware 

Shortcoat is always sick
In the middle of the week but not on Sundays

spoorwegen slaan weer toe

Nadat de spoorwegen, op vrijwel alle  stations, eigen personeel heeft laten verdwijnen, komt men met deze  maatregel:

 vragen: wie gaat ervoor zorgen dat rookverbod wordt nageleefd

en wordt "AH to go" het station uitgewerkt?

Klavier

Laat ik me tot één piano beperken. Je kunt er één-, twee- en vierhandig op spelen. En toch moet er meer mogelijk zijn. Voor mensenhanden onspeelbare composities. Dat kan, maar dan heb je een mechanische piano, een pianola nodig. De Amerikaanse componist Conlon Nancarrow (1912 - 1997) (foto), die overigens het grootste deel van zijn leven vanwege communistische sympathieën (hij vocht o.a. in de Abraham Lincoln Brigade in Spanje tegen Franco), gedwongen in Mexico woonde, schreef een aantal studies voor pianola.

нос

Смотри, это, как видите, два пальца и нос

oud eigen werk 2

KAZACHSTAN

meer jolijt en laweit, dit keer uit Kazachstan.

TOF

En dat we toffe jongens zijn
dat willen we we-e-ten
daarom komen wij, daarom komen wij

 daarom komen wij -overal !

en dat we toffe jongens zijn
dat willen we we-e-ten

de gezamenlijke middenstand in Den Haag:

And that we are cool guys
we want to know that
that's why we come, that's why we come
and that we are cool guys
we want to know that
that's why we come everywhere!

ZWART VUUR

Jarenlang associeerden we zigeunermuziek  met smeltende vioolklanken, langzamerhand is daar terecht verandering ingekomen. Er zijn o.a. prachtige blaaskapellen op de Balkan, maar in Hongarije bestaat ook een vocale traditie, de eerste groep, die mijn aandacht trok was "Kalyi Jag", een kwartet dat in 1978 werd geformeerd door een aantal Roma uit Szatmár. Slaan op een waterkan zorgt voor het ritme, maar het meest bijzonder is de "scattende" bas. De foto toont de omslag van hun CD "Karingszo Me Phirav" opgenomen in 1990. Dat het in Hongarije wel degelijk om een traditie gaat wordt in dit filmpje duidelijk: "Téglaporos a kalapom" of "Mijn hoed is rechthoekig".

oud eigen werk

Muizenissen 2

Door twee plastic stroken - één aan de binnenkant en één aan de buitenkant - op de val te  plakken, lukte het me vannacht opnieuw een muis te vangen. Een en ander ontaardt in een soort wedstrijd wie is slimmer: de muis of ik.

uit de gids voor zelfmoordaanslagen 3

Azerbaidzjan

Meer muzikale "pracht en praal" uit het oosten.

Iene miene

Iene miene mutte: Tien pond grutten: Tien pond kaas: Iene miene mutte is de baas.

en nu namens alle Nederlandse grutters:
Iene miene mutte: Ten pounds of grits: Ten pounds of cheese: Iene miene mutte is the boss.

SCHAAL

Voor modelauto's geldt een aantal schalen, waarop ze gebouwd worden. De bekendste, 1 op 43,5 en 1 op 87, zijn ontleend aan de modelspoorwegbouw en heten daar spoor 0 en spoor H0. Maar wees ook daar niet verbaasd als bij nameting de verhoudingen niet helemaal correct blijken te zijn. Bovendien gooien de Britten roet in het eten, want alhoewel ze op 1/87 spoor rijden is hun spoorwegmaterieel 1/76. Hier staan drie verhoudingen achter elkaar: vooraan een Frans locomotiefje exact op schaal 1/87, daarachter een Engelse locomotief 1/76 en achteraan een Amerikaanse goederenwagen op schaal 0, maar omdat de fabriek zelf wist dat 1/43,5 niet klopte, noemde hij het schaal 027.

Konden de Dinky Toysauto's uitstekend dienst doen op een 0-spoorbaan, voor zo'n baan had je heel veel ruimte nodig en dus nam de populariteit van het kleinere spoor toe. Dinky kwam met een aantal Dublo Dinky's om die spoorbaan aan te kleden.

OPLOSKOFFIE

advertentie op marktplaats:

uit de gids voor zelfmoordaanslagen 2

muizenissen

Omdat ik een gruwelijke hekel heb een dier te verminken - en dat doe je met een ouderwetse muizenval, waarbij de kans groot is dat een muizenpootje onder de klem verbrijzeld wordt - heb ik een plastic val aangeschaft, waarbij een deurtje dichtklapt zodra een muis de val betreedt. Maar muizen blijken slimmer dan ik dacht en dus knaagde de  muis een gat in het plastic en wurmde zich naar buiten, vervolgens plakte ik met twee componentlijm en een stuk plastic het ontstane gat weer dicht, maar de muis, niet voor een gat te vangen, wist opnieuw te ontsnappen door ook door dit plastic een gat te knagen. Hiervoor past bewondering.

TURKMENISTAN

Wie een halfuurtje dolle pret wil hebben gaat op YouTube op zoek naar de volksliederen van de voormalige Sowjetrepublieken: pompeuze, amuzikale ongein, zoals hier uit Turkmenistan, natuurlijk met de rechterhand op het hart, want men mag dan wel doordrenkt zijn van al dan niet latente haatgevoelens jegens de Verenigde Staten, imitatiedrift gaat boven alles.

BOER

Ain boer wol naor zien noaber tou, hai boer, hai
Ain boer wol naor zien noaber tou, hai boer, hai
Zien wief dei wol mit hom goan, dom dom dom dai
Zien wief dei wol mit hom goan, dom dom dom dai
Nee wief, doe most thoeze bliev’n, hai boer hai
Nee wief, doe most thoeze bliev’n, hai boer hai
Most spinnen en naaien van dom dom dom dom hai

en nu het gezamenlijk Nederlands
kleinbedrijf:
One farmer wants to see his neighbour, hi farmer hi
One farmer wants to see his neighbour, hi farmer hi
See wife wants to go with him stupid stupid stupid di
See wife wants to go with him stupid stupid stupid di
No wife you  must stay home, hi farmer hi
No wife you must stay home, hi farmer hi
Must spinning and sewing stupid stupid stupid hi

EXAMENTIJD 2

Dan volgen hier de juiste antwoorden op de gister gestelde examenvragen.

1.Het koor zong "Höperdepöp" omdat het koor uit Dronrijp kwam, wanneer het koor uit Dokkum gekomen was dan had het "Snöperdepöp" gezongen als herinnering aan de aldaar vermoorde Bonifatius.

2. Menaldummers kennen maar één weg en dat is de juiste weg en die leidt naar Dokkum en niet naar Zwartewegsend, want in Dokkum is de waarheid en het leven.

3. Slobbe & De Kwitsers, De Krêbestinders en De Kloatklopjers maken sinds 1987 furore in de wijde omgeving van Menaldum. Vooral een tournee naar Boksum en Zweins heeft enorm bijgedragen aan de populariteit van Slobbe & De Kwitsers, Omrop Fryslân maakte in 2005 een driekwartierdurende televisiereportage over de groep. De Krêbestinders was het favoriete bandje van Johannes Jacobus Willebrordus (Joost) Zwagerman en het wordt momenteel gesponsord door Ernst Daniël Smid.

4.De grootvader in mannelijke lijn ligt figuurlijk op het kerkhof, die in vrouwelijke lijn is Saapke Katsje-Blom, want zij werd onbevlekt ontvangen, maar was desalniettemin gehuwd met Sipke Katsje uit Oenkerk, maar die is ten gevolge van de onbevlekte ontvangenis natuurlijk niet de natuurlijke grootvader, misschien  is het juister in dit geval te spreken over: geen of over de Heer.

5. Maria Theresia van Oostenrijk is een voorbeeld van een neurende potentate, zij kreeg zestien kinderen en daar kan behalve door Leo Blokhuis soep noch pap van gekookt worden.

6.Ja, waarom eigenlijk niet? Vermoedelijk heeft zij niet op Funda gekeken en is er daarom niet in geslaagd een woning in Sint Jacobiparochie te verwerven. Zij heeft  in 1939 een rose mantelpakje aangeschaft dat zij in 2018 een jaarlang dag en nacht droeg tijdens Leeuwarden Culturele Hoofstad.

7.Er is geen enkel verschil, zowel een encycliek als Thierry Baudet heeft  de wijsheid in pacht.
Zij die de antwoorden gister per post aan de Farmers Defence Force hebben gestuurd (datum poststempel) en de zeven vragen juist hebben beantwoord worden per 5  februari a.s. benoemd tot "honorary farmer" en ontvangen drie schijven "blood pudding from the pig".

Lumsum & Wladzakker 5

Slager Burgenuis gaf Ibbeltje opdracht op de winkel te passen, stak een uitbeenmes onder zijn riem en begaf zich op weg naar "De Kruissteek", want hij wilde toch wel eens weten wat er daar te snuiven viel. Toen hij de deur van "De Kruissteek" opende kwam hem een enorme walm tegemoet en het lukte hem slechts twee stappen te maken voordat hij aan de vloer gekleefd stond. Het was er behoorlijk donker, zodat hij wel hoorde schateren, maar met moeite de toonbank kon onderscheiden waar het  gelach achter vandaan kwam en omdat hij geen stap meer kon zetten en zelf licht in het hoofd werd kon  het hem na een paar minuten ook weinig meer schelen wie er zo'n plezier hadden. Het enige wat duidelijk was dat  het een tweetal heren was dat langzamerhand zelfs bulderde van het lachen.

uit de gids voor zelfmoordaanslagen

EXAMENTIJD

DRUK DEZE TEKST AF EN BEANTWOORD DAARNA VOLGENDE VRAGEN

1. Waarom zong het koor uit Dronrijp "Höperdepöp" en niet "Snöperdepöp"?
2.Hoe kwam het dat Katrien  "Ich bin ein Menamer op weg naar Dokkum" zong en ging zij werkelijk naar Dokkum? Zij had bijvoorbeeld ook naar Zwartewegsend kunnen gaan. Leg uit waarom dat hoogst onwaarschijnlijk is.
3. Noem drie andere punkrockgroepen uit Menaldum, behalve "Rúnemiich".
4. Hoe heette de grootvader van hoofd der school Hobbe Ossebosse en met wie was hij in de echt verbonden? 
5. Wat is een neurende potentate en kan daar soep of pap van  gekookt  worden?
6.Waarom woont Jabikje Kruis-Wortel niet in Sint Jacobiparochie?
7. Wat is het verschil tussen een encycliek en Thierry Baudet?
Voor het beantwoorden van deze zeven vragen heb je vijfenveertig minuten  de tijd, schrijf duidelijk!

Kwartet broers 2

Vier broers, van wie twee echte: André en Georges Bellec aangevuld met Paul Tourenne en François Soubeyran samen het kwartet Les Frères Jacques, gestart in 1944 en actief tot in de vroege jaren tachtig in strakke maillots, kleurrijke vesten, witte handschoenen en hoge hoeden. Ook besnord, weliswaar vals, waarvan ze in de eerste twintig jaar  jaar 320 stuks versleten. Ik zag ze ooit - dat moet in de tweede helft van de jaren vijftig geweest  zijn - in het Gebouw voor K&W in Den Haag. Fenomenaal gebeuren door deze heren, die in Frankrijk niet ten onrechte "les athlètes complets de la chanson" werden genoemd. Hier zijn ze met een Schuberts "Forellenkwintet",  Jules de Corte deed ooit hetzelfde en dat  brengt me bij de eind vorig jaar overleden luisteraar naar "De Gezamenlijke Zenders Peazens & Moddergat", de Haarlemmer Peter Ottenbros. Het best te omschrijven als de ideale radioluisteraar, die op zeker moment contact met me opnam, zo nu en dan een suggestie deed en met zijn fraaie stem (die ik gebruikt heb om de aankondiging van "De Gezamenlijke Zenders Peazens & Moddergat" in te spreken) me onder meer vertelde over zijn frustratie dat niet iedereen  Stan Kenton en Sarah Vaughan  kon waarderen. Ik was trouwens niet de enige met wie hij contact onderhield. Voor Jules de Corte reisde Peter ooit naar het Tjeukemeer om met een in rubberverpakte microfoon onderwater opnamen te maken. Jules wilde graag weten hoe ver een geluid onder water droeg. Peter had een waanzinnige hoeveelheid opnameapparatuur: een kamer vol, van dictafoons uit de jaren zestig tot complete studioapparatuur.

BOLLETJE

Klap eens in je handjes blij blij blij
Op je boze bolletje allebei
Twee handjes in de hoogte
Twee handjes in je zij
Zo varen de scheepjes voorbij
Zo varen de scheepjes voorbij
Klap eens in je handjes blij blij blij
Op je boze bolletje allebei…
en nu voor de Engels wauwelende winkelier:
Clap your hands happy happy happy
Both on your angry ball
Two hands up
Two hands in your side
This is how the boats sail past
This is how the boats sail past
Clap your hands happy happy happy
On your angry ball both…

Lachen

Je kunt, als je er tijd voor vrij maakt, urenlang  doorzeuren over wat humor is. Laat ik dat op deze zondag niet doen, laat ik u  één geweldige grap laten horen, een typisch joodse grap, dat wel: "A Call from Long Island" met Betty Walker (foto) (1928-1982) en  Alene Golonka (1936 - ),

OLD #1

Dit is 'Old Number One', niet de allereerste MG, zoals de naam doet vermoeden, maar wel de eerste MG, die speciaal gebouwd was om aan wedstrijden mee te doen. De basis was een Morris 'Cowley', waarvan het chassis was ingekort, de motor was een kopklepper Hotchkiss met een cylinderinhoud van 1548cc gekoppeld aan een Morris-drieversnellingsbak. De lichtgewichtcarrosserie was ontworpen door Carbodies in Coventry en het geheel werd door de Morrisfabriek in Oxford geassembleerd. Cecil Kimber, salesmanager van Morris Garages in Oxford, had veel succes met 'Old Number One', hij won in 1925 in de Lands End Trial een gouden medaille in de lichte autoklasse. De totale bouwkosten schijnen 279 pond geweest te zijn, na de Trial verkocht Kimber de auto voor 300 pond de wagen dreigde vervolgens zijn bestaan te eindigen op een sloperij in Manchester, nadat hij gebruikt was om een aanhanger met varkens te slepen. Een werknemer van MG ontdekte 'Old Number One' in 1932 op de sloperij en kocht de wagen voor 15 pond. Daarna werd hij gerestaureerd en in de jaren vijftig werd hij donkerrood gespoten, maar oorspronkelijk was de auto grijs.

Posted by wimbloemendaal.com at 6:38 PM

Eendjes

Alle eendjes zwemmen in het water

Falderalderiere

Falderalderare

Alle eendjes zwemmen in het water

Fal, fal, falderalderalderaldera

en hier de versie voor de Nederlandse winkelier

All ducks swim in the water
Falderderderiere
Falderalderare
All ducks swim in the water
Fal, fal, falderalderderderdera

Kwartet broers

In 1947 zette Woody Herman "Four Brothers", een compositie van Jimmy Giuffre op de plaat. De band was de "2nd Herd". (Hermans bands heetten Herd en dit was het tweede orkest.) De "vier broers" waren de saxofonisten Zoot Sims, Serge Chaloff, Herbie Steward en Stan Getz. Geen echte broers, maar wel aardig als inleiding op vier echte broers die allen naam maakten in de muziek: de componerende zonen van Johann Sebastian Bach. Wilhelm Friedemann (1710 -1784), Carl Philipp Emanuel (1714 - 1788), Johann Christoph Friedrich (1732 - 1795) en Johann Christian (1735 - 1782). Wilhem Friedemann was kerkorganist in Halle en in die plaats buitengewoon ongelukkig door een aantal conflicten met de Liebfrauenkirche, Carl Philipp Emanuel studeerde rechten maar daarnaast een fameus "Clavierspieler", hij koos voor de muziek en werkte aan het hof van Frederik de Grote, Johann Christoph was al even bekwaam op het klavier als zijn broer Carl en Johann Christian (foto), de zogenaamde Londense Bach omdat, hij zich na in Italië te hebben gestudeerd, in de Britse hoofdstad vestigde.

elf jaar geleden op dit blog

Twee motoren

Het prototype van de tweemotorige eend, de 2CV 4x4 Sahara, reed in maart 1958. De koeling van de achterste motor was provisorisch en de spatborden achter waren die van de gewone serie 2CV. Op de Parijse Salon in hetzelfde jaar, waren die zaken gewijzigd en was het bij het prototype ontbrekende reservewiel bovenop de motorkap te vinden. De Sahara had een 425 cc motor voor, die de voorwielen aandreef en een 425 cc motor achter, die de achterwielen aandreef. In 1960 kreeg de auto zijn defintieve vorm en moest de benzinetank gevuld worden via de rechtervoordeur, de Sahara werd vrijwel ongewijzigd tot 1967 gefabriceerd Hij verdween gedurende de zomer van dat jaar geruisloos uit productie.

De Sahara was niet de eerste auto met twee motoren. In 1935 verscheen de Alfa Romeo Bimotore, beide motoren dreven de achterwielen aan. Heel veel succes had de racewagen niet: het bleek een echte bandenvreter, alhoewel Tazio Nuvolari er op de Florentijnse autostrada er 321 km/u mee reed. De Bimotore wordt wel de eerste Ferrari genoemd, omdat de wagen werd ontworpen door de racestal van Alfa Romeo, geleid door Enzo Ferrari.

HOEPERDEPOEP

In aansluiting op het voorgaande:

Op de achtergrond zong het "SamenSterk"-kerkkoor uit Dronrijp "Höperdepöp zat op de stöp en laten we vrolijk wezen en Häperdepäp zat op de stäp en laten we vrolijk zijn", terwijl in het naburige Menaldum Katrien Lohte-Zooistra, die in november 1944 aan een Duitser was blijven hangen, langzaam uit haar graf steeg en de weg naar Slappeterp insloeg. Zij was ongeveer 38 jaar dood, maar zag er desondanks, zeker voor een Friezin, nog redelijk goed uit.

Inmiddels schijnt Katrien door een uiterst betrouwbare getuige, immers een ex-politieman, gistermiddag op een damesrijwiel, waarschijnlijk een Batavus, gesignaleerd te zijn, op de weg van Oudebildtzijl naar Nieuwebildtzijl. Zij was geheel naakt. Vermoedelijk was haar doodskleed vergaan en ze zong met een wonderlijk accent: "Ich bin ein Menamer op weg naar Dokkum und dan geradeaus nach beppe." 
Ik heb gisteravond de lokale Menaldumer historicus drs. Sybren Loegema gebeld en geïnformeerd naar de juistheid van Katriens wederopstanding. Hij vertelde me dat de graven op de Menaldumer begraafplaats na veertig jaar worden geruimd. Soms lukt het een enkele dode aan ruiming te ontsnappen door op te staan, maar dat gebeurt alleen maar als de het Dronrijpster kerkkoor "SamenSterk" tegelijkertijd "Höperdepöp" zingt.

Drs. Loegema vervolgde: "Het is natuurlijk bijzonder irritant dat wij ter wederopstanding van onze doden een kerkkoor uit een naburig dorp nodig hebben, dat een wat verbasterd onnozel lied als "Hoeperdepoep" dient te zingen. Wij hier, in Menaldum, hebben inmiddels van alles geprobeerd: het punkrockkwartet "Rúnemiich", de fanfare "Pro Patria", het shantykoor "De Menamer Bûzehapperts" hebben op diverse uren van de dag en de nacht met hun eigen  repertoire op de begraafplaats opgetreden, maar helaas geen dode is uit zijn of haar graf gekomen. Wij dachten even succes te hebben met het gereformeerde kerkkoor "Hij Leeft, Ja, Hij Leeft", dat een weeklang iedere nacht om vijf voor twaalf "Mana Mana" van The Muppets aanhief als "Menaam, Menaam", maar behalve dat Sybbeltje Patier op de zesde nacht om precies twaalf uur een   fatale hartaanval kreeg, is er niets gebeurd."

Bijna riep ik: "Dan is mevrouw Patier rond 2056 een nieuwe opstandingscandidaat", maar ik hield me nog net in, doctorandus Loegema zou dat zeer waarschijnlijk geen goede grap  vinden en ik vroeg hoeveel doden in Menaldum uit hun graf waren herrezen en wat de verhouding was tussen uit hun graf gekomen mannen en vrouwen. "Helemaal exact weten we dat niet, mijn voorganger Hobbe Ossebosse, destijds hoofd van de christelijk-nationale school alhier, heeft er rond 1969 eens een slag naar geslagen en vermoedde dat het aantal verrezenen toen op 128 stond, sindsdien zijn er hooguit 43 bij  gekomen. Het heeft uiteindelijk natuurlijk allemaal te maken met de populariteit van "Hoeperdepoep" en de Dronrijpse uitspraak van dat lied. Daar is helaas nooit een gedegen onderzoek naar gedaan. Wel weten we dat "Höperdepöp" oorspronkelijk niet gezongen werd door het kerkkoor "SamenSterk", dat is pas het geval sinds de samensmelting van de hervormde en gereformeerde kerken in Dronrijp, oorspronkelijk schijnt het gezongen te zijn door het koor van de gereformeerde kerk onderhoudende  artikel 31 uit Dronrijp, begeleid door de harmonie "Soli Deo Gloria" uit Minnertsga. Maar ik moet daar nodig eens induiken, ik bedoel in de geschiedenis van de wederopstanding."

De eerste wederopstandelingen schijnen allemaal mannen te zijn geweest, pas sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw zien we ook vrouwelijke herrezenen, de eerste was, maar dan citeer ik opnieuw de heer Ossebosse, Geesje Evel-Stienstra, zij was een getrouw volgelinge van Hedy Smit en Joke d'Ancona, heb ik mij laten vertellen."

Meteen nadat ik het gesprek met doctorandus Loegema beëindigd had ging de telefoon. Het was de oud-politieman, die eerder contact met mij over Katrien had gezocht en zoals hij zelf zei zijn stinkende best deed om gang en wandel van Katrien na te speuren, hij zei ook dat het hem deed denken aan tijden van weleer, toen hij, nog in uniform, jacht maakte op Obbbeltje* Verkommeling, die begin jaren zeventig bekend stond als de neurende potentate van Ee. Op woensdagavond j.l. schijnt Katrien rond half zeven 's avonds - het was dus al donker - gesignaleerd te zijn op het kerkhof van Anjum, een plaats in Noord-Friesland met een luguber verleden, vanwege de moord op een paar pensiongasten in de jaren negentig. Een dik uur later werd Katrien gezien door Jabikje Kruis-Wortel in Oosternijkerk, daarna moet ze in Wierum door een ernstig beschonken groep uit Moddergat, een zestal mannen onder aanvoering van Seth Ierappel, melkveehouder te Metslawier en vooraanstaand lid van Farmers Defence Force, zijn gemolesteerd en voor dood op de Koaterhústerwei te zijn achtergelaten.  *Obbbeltje moet volgens mijn zegsman inderdaad met drie b's worden geschreven, vanwege een fout van een ambtenaar van de burgerlijke stand in Dongeradeel.

"Dit is geen leven", mompelde Katrien "na de dood", terwijl ze langzaam weer bij  haar positieven kwam. Ze probeerde te gaan staan, toen de bromscooter van kapelaan Vincentius Unzigmann, oorspronkelijk afkomstig uit het Brabantse Ulicoten, die juist het laatste oliesel aan een parochiaan in Nes had  toegediend, naast haar stopte en vroeg: " Vrouwe waarom zijt ge zo bebloed en onbedekt? Naakt, mag ik wel zeggen, ge zijt toch niet Zelikah, Potifars vrouw, zo laat nog onderweg? Ik kan u kond doen dat ge in deze Friese uithoek Jozef niet zult treffen". "Jezus", zei Katrien. "Nee, nee," zo moogt ge mij niet aanspreken", was Unzigmanns antwoord. "Ik ben opgestaan", zei Katrien. "Welnee, ge zijt nog niet geheel herrezen, kom ik zal u helpen" en hij greep Katrien onder de rechterarm. "Dat bedoel ik niet", zei Katrien, "ik ben uit het graf herrezen". "Jezus Christus", zei Unzigmann en  zijn mond viel open."Dat kan niet waar zijn", voegde hij er meteen aan toe, "tot dusver is er slechts één onzer opgestaan en dat is de net door mij genoemde Here Jezus Christus  en aangezien gij van de vrouwelijke kunne zijt, lijkt het mij...". Hij werd onderbroken door een jammerende Katrien: "Ik wil weer dood". "Dan zij ge bij mij aan het verkeerde adres, wij doen niet aan euthanasie." "Ik wil weer dood en het kan mij helendal niks verdommen waar u niet aandoet." "Ge zijt wat ruw in de mond", zei Unzigmann, maar nu pas viel het hem op dat de vrouw die nu, zij  het wankel, naast hem stond, wel heel erg weinig vlees op de botten had. Zou het dan toch waar zijn, werd hij hier in Frieslands hoge noorden geconfronteerd met een uit het graf opgestane vrouw? Dan verzocht ze niet om euthanasie maar om reuthanasie en hij vroeg zich af of Rome daar een encycliek over had doen laten verschijnen. En onder supervisie van welke paus zulks was geschied? Simplicius, Hilarius? Hij zou het opzoeken, maar eerst, gedachtig de Barmharige Samaritaan, zou hij de vrouw, die klaarblijkelijk toch waarlijk was herrezen naar een onderkomen voor de nacht transporteren. Hij trok zijn jas uit en hing deze om haar knoken. "Ik wil weer dood", zei Katrien opnieuw. "Jawel, jawel, ook daar gaan we iets aan doen, nadat ik de encyclieken heb geraadpleegd, maar eerst moet ge eens goed uitrusten." "Dat heb ik goddomme bijna veertig jaar gedaan." "Nog immer ruw in de mond", zei Unzigmann,  "ge gaat achterop de scooter en ik breng u, als het niet te ver is, naar een nachtverblijf. Waar wilt ge naar toe?" "Naar Menaldum!" En zo geschiedde het dat Unzigmann met Katrien op de buddyseat onderweg ging naar Menaldum. Het was bitterkoud en het duurde even voordat Unzigmann de N357 richting Stiens gevonden had. Ze stuiterden over het niet al te best onderhouden fietspad. Even voorbij Stiens moest kapelaan Unzigman afslaan, hij keek op de borden en lette daardoor een moment niet op de weg en zag Sybrichje Krous-Kenstra, die met haar recent uit Duitsland geïmporteerde Mercedes S-klasse, die, ver boven de toegestane maximale snelheid, onderweg was naar Sint Annaparochie, over het hoofd. En zo gebeurde het dat Katrien Lohte-Zooisma's wens werd ingewilligd, zonder dat kapelaan Vincentius Unzigmann, die overigens ook het leven liet, de encycliek over reuthanasie  hoefde te raadplegen.

 

STOEP

En Hoeperdepoep zat op de stoep
Kom laten we vrolijk wezen
En Happerdepap zat op de trap
Kom laten we vrolijk zijn
Laat ons, laat ons
Vreugde maken, vreugde maken.
Laat ons, laat ons
Vreugde maken en vrolijk zijn.
En nu de Nederlandse middenstand:
And Hipertheshite was sitting on the sidewalk
    Come on, let's be cheerful
    And Biterthebite sat on the stairs
    Come let's be happy
    Let us, let us
    Make joy, make joy.
    Let us, let us
    Making joy and being happy.

Vederlandse televisie 2

Ik probeer uit alle macht uitzending van het programma door de publieke omroep over mij en mijn voorgeslacht te verhinderen, want wat blijkt? De edelen, waar ik oorspronkelijk zo graag bij had willen horen en over wie ik reeds contact had opgenomen met de raad van adel te 's Gravenhage, zodat ik mij Charles le Bienheureux had kunnen noemen, blijken tuig van de richel, want ik heb in Kramers' Woordenboek (vijfentwintigste druk, 1961, G.B. van Goor Zonen's Uitgeversmaatschappij N.V. Den Haag aangevuld en verbeterd door Dr. F.P.H. Prick van Wely) opgezocht wat al die Franse woorden betekenen en ik kan u verzekeren, die toevoegels betekenen helemaal niets goed. Charles le Vétileux blijkt Karel de Pietluttige, Charles le Malveilant: Karel de Kwaadwillige, Charles le Veule: Karel de Lamlendige en Charles le Vermoulu: Karel de Wormstekige. Maar dan ben ik er nog niet er is ook nog een Charles le Hébété, zeg maar:  Karel de Stompzinnige. Schandelijk! Van je familie moet je het maar hebben. Ik zet alles op alles om uitzending te vooorkomen.

Bonnie

en  dan was er die  e.o.- d.j. die Bonnie Raitt niet over zijn lippen kon krijgen en het had over Bonnie Bips…

Vaderlandse televisie

U kent me ongetwijfeld allemaal van de televisie. Ik presenteer op NPO 3 het succesvolle programma "Down with Cancer", waar mensen met het syndroom van Down, die kanker hebben in de gelegenheid worden gesteld aan allerlei vrolijke activiteiten mee te doen, zoals heel recent het kerstboomversieren. Helaas bleken de bomen in Leeuwarden te weinig betakt  zodat de Leeuwarder burgemeester Buma, die het startschot voor het versieren gegeven had, met de door hem aangedragen ballen weer naar huis moest.

Mijn naam is Charles Flötenkrodt  en zoals de naam al verraadt ben ik van Duitse komaf: mijn voorouders komen uit de buurt van Gammelbecker aan de Oder en zover ik heb kunnen nagaan zijn ze rond 1745 met paard en wagen bij Denekamp de Nederlandse grens overgetrokken en hebben zij de eerste tien jaar in Zwiggelte (Drenthe) gewoond. 

Mijn moeder is een Kwakernaak en in dit speciale televisieprogramma ga ik haar stamboom uitzoeken. Kwakernaak is een verbastering van Quackernack en in de familie gaat het verhaal dat wij afstammen van Charles le Chauve (in het Nederlands Karel de Kale), maar die leefde zolang geleden dat ik dat gerucht niet  kan bevestigen. In dit programma hoop ik uit te vinden of het verhaal op waarheid berust. Mijn moeders betovergrootvader Jerome Quackernack werd geboren in Lunéville en dus reis ik - op uw kosten - naar  die Franse stad om daar met behulp van de stadsarchivaris uit te zoeken waar hij oorspronkelijk vandaan kwam, wat hij in Lunéville deed - ik bedoel wat voor werk hij had - en waarom hij uiteindelijk naar Nederland vertrok.

Het was trouwens een heel gezelschap dat bij het kantoor van burgerlijke stand in Lunéville binnenstapte, behalve mijn persoontje, waar het  televisieprogrogramma immers om draaide, waren daar een tolk omdat mijn Frans niet al te best is, een cameraman, een geluidstechnicus en de regisseur. Samen met de ambtenaar zou alleen ik in beeld komen. De ambtenaar, ik ben zijn naam vergeten, liet mij een boek zien waaruit bleek dat mijn betoverovergrootvader Jerome Quackernack samen met zijn broer Pierre een kaaswinkel, een zogenaamde fromagerie, had in de Rue de Vitrimont in Lunéville,  maar dat de gebroeders hun hoop te veel gevestigd hadden op een kaas uit de Elzas, de munster, waarvan ze grote voorraden hadden ingeslagen die ze echter aan de straatstenen niet kwijt konden, waarop er klachten kwamen niet alleen van de naaste buren maar van de hele Rue de Vitrimont vanwege de stank. Op last van de autoriteiten werd de winkel gesloten en de broers vertrokken met de noorderzon. Jerome, mijn betoverovergrootvader, dus naar Nederland. Als ik verder in de familiegeschiedenis wilde duiken, vertelde de ambtenaar, dan diende ik mij bij de pastoor van de église Saint-Jacques te vervoegen,  want die zou in de doopregisters ongetwijfeld nog het nodige over de Quackernacks weten op te diepen.

Gelukkig bleek de  pastoor van de Saint-Jacques een Vlaming - Christiaan Servatius Maria Van Den Menobbellen - (ik heb dat even snel opgeschreven), zodat ik tot grote vreugde van de regisseur van het programma niet meer hoefde te doen alsof ik Frans verstond. We spraken Nederlands met elkaar en Van Den Menobbellen had een geboorte-, een trouw- en overlijdensregister klaargelegd, waaruit bleek dat de grootvader van Jerome en Pierre Quackernack oorspronkelijk uit Stosswihr, een dorpje onder  de rook van Munster in de Elzas afkomstig waren, hetgeen meteen verklaarde waarom de fromagerie aan  de Rue de Vitrimont zo'n enorme hoeveelheid munsterkaas had ingeslagen. Dat was gebeurd uit solidariteit met de geboortegrond. Uit het geboorteregister bleek dat mijn voorvader Jerome Quackernack gehuwd was met Marie Thérèse Bontrouvé en uit de andere boeken bleek dat zijn vader eveneens Jerome en diens vader ook Jerome heetten. Heel bijzonder was, zei de pastoor, dat laatstgenoemde Jerome gehuwd was met edelvrouwe Charlotte de Hébété, afkomstig uit een oud, zij het aan lager wal geraakt, adelijk geslacht afkomstig Ribeauvillé. Daar wilde ik ogenblikkelijk meer van weten, want van adelzijn leek me wel wat. "Dan moet u naar Ribeauvillé", zei Van Den Menobbellen.

"En u hebt geluk", vervolgde pastoor Van Den Menobbellen, "mijn neef Johannes Marie is in Ribeauvillé als pastoor verbonden aan de Saint-Grégoirekerk". Dus vervolgden wij onze weg, na een dorstlessend avondje  in de bar "Le Stanislas" in Lunéville, de volgende ochtend naar Ribeauvillé, waar ik een ontmoeting had met  pastoor Johannes Marie Van Den Menobbelen die een groot aantal leggers had klaargelegd, waaruit overduidelijk bleek dat ik hoe dan ook blauw bloed in de aderen heb en wonderbaarlijk genoeg afstam van een reeks graven - nota bene met mijn voornaam - te beginnen in de dertiende eeuw. Zij bouwden het kasteel Girsberg en hielden het een paar eeuwen in hun bezit, de eerste die in voornoemde leggers genoemd wordt is Charles le Vétileux die tot in  de verre omgeving bekendheid genoot vanwege zijn rooftochten, zijn  zoon Charles le Malveilant had,  zo wil het verhaal, negenentachtig kinderen (overigens achttien minder dan zijn vader), waarvan drie bij zijn wettige echtgenote, één van die "echte" kinderen was Charles le Veule die dwarsfiedel  speelde in het orkest van ene Ray Ventura Sr. en enige tijd verkeerde aan het hof van Henri le Glouton de Besançon, waar op kille winteravonden naakt krijgertje met jeugdige wilde varkens rond de open haard werd gespeeld, die vervolgens aan het spit werden geregen en opgegeten. De zoon van  Charles le Veule werd om onduidelijke redenen Charles le Vermoulu genoemd, sommige tijdgenoten beweren trouwens dat niet Charles le Veule maar Henri le Glouton de Besançon Charles le Veules echtgenote bezwangerde. De oudste zoon van Charles le Vermoulu nam vervolgens de geslachtsnaam Hébété aan en ik stam hoe dan ook van deze Charles af en ben dus van adel, het enige wat  me nu te doen staat is de vertaling  van Vétileux, Malveilant, Veule,  Vermoulu en Hébété in een woordenboek op te zoeken, maar ik vermoed dat het allemaal begrippen zijn die in het Nederlands  de Gelukzalige betekenen, ik ben dus eigenlijk Karel de Gelukzalige en ga me laten inschrijven in het Nederlandse boek van adel. Het wordt hoe dan ook een fascinerend televisieprogramma met mij in de hoofdrol. Het eindigt bij het vervallen kasteel Girsberg, dat vroeger trouwens Petit-Ribeaubété heette, waar ik uitroep: "Je est du noble!"

John Henry

Jan Hinnerk, vertaald wordt dat John Henry en die is weer onderwerp van een van Amerika's meest bekende volksliedjes, hier vertolkt door Bruce Springsteen (foto) en zoals vaker gebeurt, zo'n volksliedje vraagt om een parodie: opnieuw de strijd tussen mens en machine, maar nu niet die van een spoorwegwerker, maar van de straatveger Max Goolis, gezongen door het trio The Limeliters.

Lumsum & Wladzakker 4

Peerdje

Peerdje beslaan, wie heeft dat gedaan

Jan de smed

Die kan dat zo net

Die heeft er een ijzertje ondergezet

en dan zoals immer voor de neringdrijvende, vaderlandse middenstand

Covering little pear, who did that
John the the blemish
He can just do that
He has put an iron under it

LOPEN 2

Kan er een wet worden aangenomen dat  iedere burgemeester van een Nederlandse gemeente minimaal een keer per week een uur achter een rollator dient te lopen om zelf te ontdekken hoe  geheel anders dan het wegdek, waar de automobielen op voortglijden, het gesteld is met de trottoirs.

ZELFWERKZAAMHEID

Wellicht zegt het begrip zelfwerkzaamheid u niets. Daar ga ik nu verandering in aanbrengen: u gaat meteen na het lezen van dit bericht op dit blog aan de arbeid door de volgende begrippen te omschrijven en het reultaat op te sturen aan uw onderwijzer  van  de zesde van de lagere school (of hoe dat instituut tegenwoordig genoemd wordt),  die u destijds bezocht.

verdomboek, verdomdoek, verdomhoek, verdomkoek en verdomroek.

De omschrijvingen van bovenstaande woorden dienen minimaal twee regels en maximaal vijf regels te zijn en dienen op een duidelijk te lezen A4tje per post (en dus niet per email) te worden verstuurd. Nee, er valt hier niets mee te winnen, ik ben per slot van rekening geen Hilversumse omroepvereniging.

LOPEN

Vorig jaar liep ik met  Una aan de lijn gemakkelijk heen en terug van Naarden-Bussumstation naar Naarden Vesting en om het ook niet-Gooiers duidelijk te maken, in Den Haag ging ik met de hond door de Pooten, over Plein en Binnenhof, Buitenhof, Noordeinde naar het Zeeheldenkwartier, stapte daar op lijn 17 en wandelde vervolgens van  de Frederik Hendriklaan naar de haven van Scheveningen. Dat gaat nu niet meer. Gister werd me na een gesprek met een pijnspecialist duidelijk, dat niet alleen de pijn me weerhoudt van dergelijke escapades, maar dat ik op 83-jarige leeftijd daar moeite mee zou hebben. Ik loop achter een rollator - overigens een Nederlands woord, ontdekte ik in het eerder op dit blog gemelde boek "Hoeveel poten heeft een octopus? - dat vereist dat ik met mijn 1 meter 96 mijn passen iets aanpas.  Ik ben de eerste gêne, met een rollator de straat op, voorbij. Ik slik momenteel twee verschillende pijnbestrijders, daar wil ik als het enigszins mogelijk is van af, daarover ging het gesprek  met de  pijnspecialist. Een verhelderend gesprek, dat eindigende met een nieuwe injecte in mijn rug, maar ook met de mededeling dat ik de tachtig echt gepasseerd ben en pijnstillers zal moeten blijven gebruiken.

Jan 2

Van wie ik het oorspronkelijk Hamburgse liedje "Jan Hinnerk" heb geleerd weet ik niet meer, vermoedelijk van mijn ouders. Wel weet ik dat het op mijn favorietenlijstje stond, niet alleen vanwege de niet alledaagse woorden, maar ook omdat een stapelliedje is, aan het refrein wordt steeds iets nieuws toegevoegd, net als aan "Mama don't allow" en aan "Old MacDonald had a farm". Zo'n liedje geeft je iets - en dan ook nog in goede volgorde - te onthouden.

Uitroep

Van de pot gerukt: 'Blinders Stinders!

STRAF 2

Nee, het  was me niet  ontgaan dat de toeterende en trommelende Japanse lijndansertjes eerst Pascual Marquina Narro en  Georges Bizet te grazen namen, voordat ze Maurice Ravel met derlui kokette pasjes volledig vernielden. Daarom Ravels "Bolero" hoe die hoort te worden uitgevoerd, gevolgd door de raad eerst maar eens te beginnen dit stukje muziek naar de kloten te helpen.

STRAF

Ben ik voor lijfstraffen, zoals  zweepslagen, uitgevoerd onder het eminente bewind van Monus bin Salmiak. Nou nee! De Middeleeuwen zijn gelukkig te onzent (net als deze uitdrukking) al geruime tijd voorbij. Mijn vreedzame aard maakt het me dus spijtig genoeg volstrekt onmogelijk de leider van dit Japanse highschoolorkest vierentwintig uur lang  op een stretcher vastgebonden in een betonnen cel op te sluiten en bloot te stellen aan een steeds luider wordende, maar correcte uitvoering van Ravels "Bolero". Toch wel jammer...

Lumsum & Wladzakker 3

Ibbeltje Burgenuis durfde niet rechtstreeks bij de jongens uit haar klas naar het vermeende succes van "De Kruissteek" te informeren, alhoewel ze heel goed wist dat een paar  ervan regelmatig de naaigereiwinkel frequenteerden, nee, ze vroeg haar hartsvriendin Simmetje Kruiswissel wat er zo aantrekkelijk was. Simmetje haalde haar schouders op: "Ik weet het niet  maar volgens mijn broer heeft het iets met  lijm te  maken". "Met Gim-Gom? Met Gluton? Wat kan je daar nou mee? Plakken  ze daar hun voetbalplaatjes mee in een schoolschrift?" "Nee, het is geen Gluton en ze plakken er ook niet mee, heb ik begrepen", zei Simmetje. "Dat begrijp ik dan weer niet", zei Ibbeltje, "volgens mee kun je met lijm alleen maar plakken!" "Ze schijnen  er aan te ruiken, de bekende dichter Tolbert Zwaanstengel zegt dat het ruiken aan lijm de geest verruimt. Zwaanstengel heeft het over high worden door lijmsnuiven. Maar ik zal het mijn broer nog eens vragen". Met de boodschap dat de drukte bij "De Kruissteek" het gevolg was van een  missive van de poëet Tolbert Zwaanstengel dat er aan lijm gesnoven moest worden kwam Ibbeltje bij haar vader.

Jan

Jan Hinnerk wahnt up de Lammer Lammerstraat
Up de Lammer Lammerstraat
He kan maken wat he wil
He kan maken wat he wil
Swijg man jummer, jummer stil
Swijg man jummer, jummer stil
 voor de Engels blatende vaderlandse middenstand:

John Henry lives on the Lamb Lambstreet
On the Lamb Lambstreet
He can make what he wants
He can make what he wants
Shut up man jummer, jummer silent
Shut up man jummer, jummer silent

FIAT

 De cylinderinhoud van de Fiat S76-motor is iets meer dan achtentwintig liter, dat te verdelen over vier cylinders, dat betekent dat één cylinder meer inhoud heeft dan die van de motor van de totale Lincoln V8, waarin ik een poosje in de jaren zeventig heb rondgereden. Om het nog iets duidelijker te maken: de S76 had een motor die zo groot was dat de inhoud ongeveer overeenkomt met die van vierendertig Panhards PL17's. Ik vond twee filmpjes: één van het starten van de motor (zonder motorkap) en een ander van een rondje op Le Mans in 2015,

Brahms en die dingen...

Iedere avond voor het slapen gaan danste Angyalka Horváth, terwijl haar echtgenoot Ödön haar begeleidde.

NEWTON

De voorpagina van een 128 jaar oude fietsfolder. Fietsen hadden in 1892 nog geen luchtbanden. Opmerkelijk is het feit dat veel fietstermen later in de autowereld terecht kwamen. In de folder noemt Newton al zijn fietsen roadsters, een woord dat we later als benaming voor een bepaald soort cabriolet tegenkomen. Een ander woord dat ook in de jaren negentig van de 19e eeuw onstond is carter, het is oorspronkelijk de eigennaam van een uitvinder, die een oliebadkettingkast uitvond, die op een Sunbeamfiets werd geinstalleerd.