aanschouwelijk onderwijs 5

USA 2

Wat de broers Bouwe Eelkes en Bote Eelkes Heimstra niet konden  weten was het feit dat er een directe lijn lag tussen grenscontroleur Kenneth Katzenklo en diens opperste broodheer Donald Trump, bevreemdend evenwel was dat zelfs Katzenklo dat niet wist. Beiden hadden  namelijk, wortels in het Duitse dorpje Kallstadt, sterker nog Katzenklo's overgrootvader Fritz had in één en dezelfde schoolbank gezeten als grootvader Friedrich van de Amerikaanse president, overigens niet  tegelijkertijd, maar met slechts een verschil van een dozijn jaren. Katzenklo wist ook niet dat een voorvader van Heinz, die van de zevenenvijftig variaties, uit Kallstadt kwam.  Nee, Kallstadt had de wereld op onnavolgbare wijze verrijkt, alleen Katzenklo wist dat niet, al gebruikte hij alleen maar Heinzketchup en had hij op Donald Trump gestemd, een president die hij boven alles adoreerde en hij zou maar wat graag bij het uitoefenen van zijn grenscontrole een petje met "AMERICA FIRST" hebben opgezet.

aanschouwelijk onderwijs 4

o.t.t./o.v.t

Wijzig de volgende zinnen van onvoltooid tegenwoordige tijd naar onvoltooid verleden tijd en omgekeerd.

Maria gooide het kind met het badwater weg.
Het is erg druk in de vertrekhal op Schiphol.
Er dreven kleine takjes in de goot.
Moeder kan de wasknijpers niet vinden.

Kleine Frans loste het probleem als volgt op:

Maria gooit het kind met het bidwater weg.
Het was erg drukte in de vertrokhal van Schipholde.
Er drijven kleine takjes in de giet.
Moeder kon de wasknepers niet vonden.

241P

Van de 241P-serie werden er tussen 1948 en 1952 35 locomotieven gebouwd. De lengte van de locomotief zonder tender was iets meer dan zeventien meter. In 1958 waren er in het noorden negen in dienst, in het zuidoosten dertien en in het rayon Méditerranée eveneens dertien. De locomotieven waren voorzien van een eindloze schroef, een zogenaamde "stoker", die de kolen van de tender op het vuur bracht. De maximale dienstsnelheid was 120 km/u. Eén 241P staat er in het magnifieke Franse spoorwegmuseum in Mulhouse, een andere is in rijdende staat bij Le Chemin de Fer de Creuzot: de 241P-17, in dienst bij de SNCF in 1950 en na 1.741865 km uit dienst. In het filmpje zien we de 241P-17 met achter de tender een kolenwagen, omdat bij de tegenwoordige inzet van de locomotief onderweg geen kolendepots meer zijn en dus de benodigde brandstof moet worden meegenomen.

aanschouwelijk onderwijs 3

USA

Nadat Bouwe Eelkes Heimstra een nieuw paspoort met chip had aangevraagd en gekregen en thuis achter de computer moeizaam een onzinnige vragenlijst voor een bezoek aan zijn broer Bote Eelkes Heimstra in Minnesota had ingevuld, kwam hij bij aankomst op de luchthaven van St.Paul/Minneapolis erachter, dat hij voordat hij in de Verenigde Staten werd toegelaten eerst nog 24 meter onder toezicht van de door president Trump aangestelde grenscontroleur Kenneth Katzenklo  moest hinkelen, drie koprollen maken, een duet met mrs. Miller zingen en een kwartiertje een yoyo in de lucht houden. Nadat hij tenslotte drie uur staand in een kamertje van anderhalve meter bij anderhalve meter gedwongen naar het een en hetzelfde  nummer uit het gospelbluegrassrepertoire had geluisterd en op een signaalhoorntje het Amerikaanse volkslied had geblazen werd hij toegelaten. Maar toen was er al wel een dag verstreken.

Klassiek

Eén van de meest misbruikte woorden in de onze taal is het woord klassiek. Want wat bedoelen we nu eigenlijk met het woord als we het over klassieke muziek of over klassieke auto's hebben? Is Honeggers "Pacific 231"  (een 231K?) klassiek enkel en alleen omdat het stuk wordt uitgevoerd door een symphonieorkest? Is een Opel "Olympia" uit 1952 klassiek, enkel en alleen omdat het een 57 jaar oude auto is? Haydns symphonie "De Filosoof" is klassiek, een Bugatti "35B" is klassiek, daar is geen twijfel over mogelijk. Vooral in oude-autokringen wordt het woord klassiek (of nog liever "classic", want de heren communiceren graag in het Engels) met, een door mij onbegrepen , graagte in de mond genomen. Natuurlijk begrijp ik dat de eigenaar van een oud, maar desalniettemin onnozel voertuig, graag zijn voiture als klassiek afficheert, maar de timmerman, die een zestig jaar oude hamer hanteert, noemt dat slagwerktuig toch ook niet klassiek.

231K8

De 231K-serie locomotieven werd oorspronkelijk tussen 1909 en 1921 gebouwd voor de P.L.M., een van de  maatschapijen waaruit de S.N.C.F. is ontstaan. Tussen 1934 en 1950 werden de locomotieven gemodificeerd  en in 1958 waren er in het oosten van Frankrijk  nog 51 machines actief en in  het noorden 28. De maximale dienstsnelheid bedroeg 130 km/u. Zo nu  en dan wordt de 231K8  voor speciale ritten ingezet.

aanschouwelijk onderwijs 2

DUTCH

Natuurlijk weet u dat een Ulbe inwoner is van Ulbenië en dat een Moron een reisdocument heeft van de republiek Moronstan, iemand die in Harkema woont heet daarentegen niet Hark en evenmin wordt iemand die in Zutfen woont een Zutfer genoemd, dat geldt overigens ook voor een Dutchman want die woont niet in Dutchland. Wie de idioot is geweest die ons, Nederlanders, met het woord Dutch en de afgeleiden daarvan heeft opgezadeld dient alsnog te worden gevierendeeld, want woont een Norwegian in Norway, a Frenchman in France en a German in Germany, wij zijn Dutchmen en resideren in dat andere ongelukkige begrip The Netherlands ("Oh, you mean Holland"). In de Verenigde Staten bestaan tal van polkabandjes met de naam Dutchmen, natuurlijk zijn dat helemaal geen toeteraars met Nederlandse voorouders, maar stroomt bij hun 't bloed van onze oosterburen door d'aadr'n. Toen het begrip German, vanwege de frisse en vrolijke krijg, wat minder populair klonk in Amerika ging een German Shepherd een Alsatian heten en noemden Duitse polkablazers zich maar wat graag Dutchmen. Zo hebben we bijvoorbeeld Matt Hodek and the Dakota Dutchmen, waarin we mensen met goed Nederlandse achternamen als Sunde, Bosh, Helt, Pecka en Swartz treffen, Brian Brueggen and the Mississippi Valley Dutchmen uit Cashton, Wisconsin, die volgens eigen zeggen "the tradional Dutchmen Style Music" spelen, dan hebben we Karl's Country Dutchmen onder aanvoering van Karl Hartwich, maar de bekendste polkaband in dit genre is de Six Fat Dutchmen, opgericht in 1932 door Harold Loeffelmacher in New Ulm, Minnesota.

aanschouwelijk onderwijs

ONGEROERD

Still, een bedrijf voor interne transportmiddelen in Hendrik-Ido-Ambacht op zijn website:

"De eerste helft van de jaren veertig werden door de tweede Wereldoorlog overschaduwd. Niemand in Duitsland bleef hierdoor ongeroerd".

In mijn jeugd 33

Wees eerlijk wanneer heeft u voor het laatst uw tanden gezet in een notaris, een Jonathan, een sterappel, een bellefleur, een Granny Smith, een James Grieve, een cox orange pippin, een goudreinet, terwijl laatst genoemde appel met meer dan honderd tegelijk in de herfst op uw ouders zolder werd neergevlijd, zodat ze  ook in februari nog een letterlijk appeltje voor de dorst hadden.Nee, u moet het vandaag de dag doen met pink lady of in het ergste geval met het verorberen van een Jazz gezeten in een Honda Jazz luisterend  naar "Schlafe mein Prinzchen schlaf ein" gespeeld door Papa Bue's Viking Jazz Band.

Frederika van der Boems-Kenteken

Verzet

Henk-Jans grootvader had in het verzet gezeten, hij gebruikte daartoe een vorkheftruck.

KOBLENZ 4

Neem een camera mee naar Koblenz, ik weet, ik weet, dat je met een telefoontoestel ook kunt fotograferen, maar een echte camera heeft zoveel meer mogelijkheden. 

In mijn jeugd 32

De Britten mogen het nog wat graag zingen en Figel Narage gelooft er heilig in: "Britanna rules the waves", terwijl de alternatieve versie "Britannia waves the rules" aanzienlijk beter op zijn plaats is. Het is trouwens merkwaardig, toen in de Nederlandse scholen nog vaderlandse liederen gezongen werden, heb ik jarenlang in de veronderstelling verkeerd dat "Waar de blanke top der duinen afgezet  met prikkeldraad en op elke honderd meter weer zo'n vuile rotmof staat, juich ik aan het vlakke strand: hij komt nooit in Engeland", de officiële versie was, maar dat was onjuist, geciteerde tekst ontstond tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen de NSB-jeugd het origineel : "Waar de blanke top der duinen schittert in de zonnegloed en de Noordzee vriendelijk bruisend Neerlands smalle kust begroet, juich ik aan het vlakke strand, ik heb u lief mijn Nederland", zong.

Frederika van der Boems-Kenteken.

KOBLENZ 3

Hier bij Deutsches Eck stroomt de Moezel in de Rijn, een enorm standbeeld houdt uitschouw. 

Twee niet al te jeugdige heren in motorpak slenteren voor mij uit en  de één zingzegt "Wir möchten unser alten Kaiser wieder haben" en wijst naar het beeld. Ik vraag welke Wilhelm is afgebeeld. Ze kijken elkaar aan: "Das wissen wir nicht!" Het is Wilhelm I.

Maar er zijn aardiger beelden in Koblenz dan deze mastodont, zoals dit op de Entenpfuhl.

KOBLENZ 2

Wanneer u naar Koblenz reist en de vrij natuurlijke behoefte in u voelt opkomen met een rondvaartboot Rijn en Moezel op te gaan, doe dat dan met het kleinst  mogelijke bootje, de Cäcilia van rederij Gilles uit Vallendar. Het is een tweemans operatie met een uitleg over wat u onderweg te zien krijgt, waar grotere ondernemingen een puntje aan kunnen zuigen.

In mijn jeugd 31

Zij was, zo herinner ik mij haar, een statige, rondborstige dame, maar zij zong toen al een tiental jaren niet meer, mijn tante Sofie Knakwalder, die als de Leeuwarder Leeuwerik Sophia Knäck triomfen vierde van Tashkent tot Tokio en haar opleding  had genoten bij de beroemde bas Knillis-Eduard van den Crommertsz in Berlijn, een  eertijds Kammersänger van keizer Wilhem II, aldaar. Gister was ik op bezoek bij haar achterneef Govert Knakwalder in de 3e Vegelindwarsstraat in Leeuwarden, die het familiearchief beheert dat voor een belangrijk deel wordt ingenomen door programmaboekjes van optredens van tante Sofie. Zij kwam uit een muzikaal geslacht, zo wist Govert  mij te vertellen dat haar betovergrootvader Heinrich Knackwalder (nog  met een extra c geschreven) derde eaubelisque, een inmiddels niet meer in gebruikzijnd door waterkracht aangedreven driedubbelrietinstrument, speelde in de Evangelische Musikverein NibemivodiTü in Pfaffenhofen, een orkest, dat destijds onder leiding stond van een voorvader van de huidige Hongaarse premier Viktor Orban. Heinrich kwam rond 1798 naar Amsterdam, maar  vestigde zich uiteindelijk in 1816 in de Friese hoofdstad, waar hij, inmiddels van instrument gewisseld, successen boekte als xeretuutblazer (de xeretuut is een mini-alpenhoorn) in een lokaal harmonieorkest, zijn zoon werd later leider van dat orkest dat engagementen verzorgde tot in Hempens, Oude Pekela en Haskerdijken. Tante Sofie, geboren in 1892, overleed in 1957 in Leeuwarden, zij had momenteel een geweldige bijdrage kunnen leveren aan Leeuwarden Culturele Hoofdstad 2018.

Frederika van der Boems-Kenteken

KOBLENZ

 Koblenz heeft behalve openbare telefooncellen een behoorlijke hoeveelheid standbeelden, waarvan dit, een  op een hoge muur gezeten dame in badpak met zwemvliezen aan haar voeten, het meest komische is, omdat het water van de Moezel zeker honderd meter verderop ligt. Langs de Moezelkade meren grote passagiersboten af waarvan sommige zeker een paar weken onderweg zijn. We spraken met één van de passagiers, onderweg van Amsterdam naar Boedapest. 

 

Una met beeldengroep en telefooncel op de Müntzplatz

Het gesprek met de man uit Calgary onstond toen hij Una ontwaarde en vol verbazing uitriep dat Una sprekend leek op zijn thuisgebleven hond Julius en meteen werden de gedragspatronen tusssen de beide cairnterriers uitgewisseld: blaffen tegen  katten en andere honden bleken hoog op het lijstje te staan. 
Een  behoorlijk aantal schepen vaart onder de vlag van Malta, maar  waren ook een paar Duitse en Franse boten afgemeerd en op zeker moment zagen we de onder  Nederlandse vlag  varende "Prinses Christina".

In mijn jeugd 31

Op mijn vijfde werd ik bewaard, waarvoor of waartegen daar ben ik nooit achtergekomen, maar ik ging naar de bewaarschool, zelfs als ik lang nadenk  heb ik daar weinig geleerd, dat leren: lezen, schrijven, rekenen, volgde vanaf mijn zesde op de lagere school, de openbare wel  te verstaan, waar de jongens in navolging van een reclamebiljet allemaal een alpinopetje ophadden. Mijn broertje droeg dat niet, hij had een bivakmuts,  die schijnt tegenwoordige baklava genoemd te moeten worden. Naast de openbare had je de bijzondere lagere school, die was voor de christelijke jeugd der natie, verdeeld in katholiek en diverse graden van protestantisme. Daarnaast had je ook nog buitengewoon lager onderwijs, dat was voor kinderen die niet zo goed meekonden. Vervolgens had je uitgebreid lager onderwijs, meer uitgebreid lager onderwijs, ambachtschool, huishoudschool en hogere burgere school, maar die zijn allemaal net als verschrikkelijke ziekten als tering en kinderverlammming allemaal anders gaan  heten. Ook een kinderverkrachter heet niet meer zo, dat wil niet zeggen dat hij niet meer bestaat, vooral priesters schijnen er een hobby van te maken onder de naam pedofilie, terwijl ik oorspronkelijk dacht dat dat iets met het dragen van blote voeten  in sandalen  te maken had.
Frederika van der Boems-Kenteken

Grappen 2

Een heel slechte grap is bovenstaand boekje, dat ik, losgelaten in een boekwinkel in Koblenz, waar ik  anders dan in  het goyse dorp met geiwe,  eindelijk weer eens literatuur in de Duitse taal kon aanchaffen. De ondertitel van het boekje "Lachen unter Hitler - Komik und Humor im Dritten Reich" maakte me nieuwsgierig, maar ik kwam bedrogen uit, Herzogs schriftuur bewijst de Britse bewering  dat onze Oosterburen geen humor hebben, want het is, kort gezegd, een ellenlange uitleg welke maatregelen de Nazis namen om het noteren en vertellen van grappen tegen te gaan en een overbodige uitleg van de weinige moppen die het boekje bevat. 

Ik ken een paar moppen uit de oorlog, die overigens  niet in het boekje staan. 

1. Moishe en Kohn ontmoeten elkaar in 1934 op een tramhalte in Berlijn. Moishe: "Heb je gehoord, Hitler neemt  maatregelen tegen de Joden en de  fietsers!" Kohn: "Waarom tegen de fietsers?"

2. Heinz en Ulrich, gewond aan  het Oostfront, worden ter genezing naar Nederland  gestuurd. Heinz zit met  een hand tegen zijn pijnlijke kaak in de trein van Nieuweschans naar Groningen. In Winschoten stapt een  boerenvrouw in, die belangstellend informeert: "Pain wang, mien jong?" Waarop Ulrich: "Verdammt noch mal Heinz, sie haben  uns nicht Holland geschickt, sondern nach China!"

Herzog, zou als hij deze moppen zou  hebben opgenomen, uitvoerig hebben uitgelegd, zodat  we weten wat een tramhalte,  een Jood, een fiets, het Oostfront, een kaakontsteking en een boerenvrouw zijn. 

Ergerlijk, maar nog veel absurder is het dat Herzog uitgebreid, Chaplins " The Great Dictator" en vervolgens Ernst Lubitschs "To Be Or Not To Be"  onder handen neemt. Pardon, die magnifieke films hebben niets met "Komik und Humor im Dritten Reich"  te maken, maar Herzog maakt het nog veel bonter door zelfs Mel  Brooks' "The Producers" uit 1968 (!) te beschrijven. "Heil Hitler, das Schwein ist TOT!" heeft een totaal  verkeerde titel.

Grappen 1

Goed, ik was er even niet. Ik was tien  dagen in Koblenz, zag Jezus aan  het kruis hangen achter kippengaas en een auto waarbij ik me afvroeg of aan de voorkant het kenteken KO-PP129 zou zijn, maar ik  kon dat helaas niet kontroleren omdat even  verderop iemand zijn  hond uitliet en ik Una aan  de lijn voerde en zij heeft het niet zo op haar soortgenoten.

Koblenz is in de ban van Paus Obesitasius (1013-1025), naar wie samen met zijn onwettige echtgenote Äkelina von Haftingen zelfs een Pfarrkirche van de zogenaamde Heilige Zweifaltigkeit is genoemd. Äkelina is voornamelijk bekend gebleven doordat zij niet  alleen de handgebreide tiara van haar echtgenoot, maar ook zijn resterende kledij waste met  Omo op negentig  graden, waardoor alles wat hij droeg te nauw bemeten op en om zijn lijf een plaats vond. Veel zwaarlijvige Koblenzers wassen in haar navolging nog steeds hun kleren te heet en dragen zulks vreugdevol uit. In de binnenstad in het wandelgebied wordt veel, al dan niet electrisch, gefietst, vaak met een helm op, waarschijnlijk (slechte grap) doordat de Duitsers dolgelukkig zijn eindelijk weer een helm op te kunnen zetten. Veel passanten zijn uitbundig getatoeeërd, nadat (slechte  grap) hun groot- en overgrootvaders in het begin van de jaren veertig deze "kunst" met cijfertjes hebben uitgeprobeerd op minoriteiten, maar nu met allerlei woeste versieringen volledig "los" kunnen gaan op  eigen lijf en leden.

In mijn jeugd 30

Ik had haar al een hele poos niet meer gezien, maar gisterochtend ontmoette ik op de markt mijn oud-collega Giselda Leifsteil-Levensmoe, ooit verkochten we samen postzegels, schreven we rijbewijzen over en verzonden we postwissels, maar dat is lang geleden, want een nutsbedrijf als de posterijen werd in dit land, vermoedelijk als enig beschaafde land ter wereld, verkocht. In ons geval aan een Australisch transportbedrijf, dat daarna de postkantoren ophief en Giselda en mij met vele collega's brodeloos maakte, de postbestellers de deur uitdeed, de posttarieven flink verhoogde en het aantal brievenbussen minimaliseerde. Het begon allemaal onder leiding van Kim Wok, maar het  kan ook Jan Smoor  of Henk Braadslee geweest zijn, in ieder  geval had de man een naam die iets te maken had met culinaire activiteiten.  Hij was opgeleid in Broccoli, een onder  de rook  van Utrecht gelegen dorp, waar in een kasteelachtig onderkomen met de naam "Oudrose", de bloem der natie leerde hij je door vermiljoen met veel witte en grijze tinten te mengen de naam van het onderkomen alle eer kon aandoen. Kim Wok werd geassisteerd door Gombertus Zilveruitje, telg uit een turfstekersgeslacht uit Enkhuizen, Gombertus zorgde korte tijd later dat het kwartje en de rijksdaalder werden afgeschaft en dat ons frisogende geld werd vervangen door de thans  in omloopzijnde eurobiljetten, ontworpen door Umberto Vaselini, filiaalhouder van een "Cakejes & Weekjes"-etablissement in Bologna.

Frederika van der Boems-Kenteken.

In mijn jeugd 29

Wanneer u in de veronderstelling dat wanneer wijkagent Joris Berkfroins naar zijn pas uitgereikte gummiknuppel grijpt om de alcoholistische buurtbewoner Bastiaan Flankenborscht mores te leren, we zo'n handeling een politionele actie noemen, dan bent u niet van mijn generatie en kunt op de kaart van de Indische archipel, ook wel de gordel van smaragd geheten en beter bekend als Nederlandsch Oost-Indië noch Bangansiapiapi noch de Tankoeban Prahoe aanwijzen. U mag zich gelukkig prijzen, u bent van na de generatie die luide kond deed "Indië verloren, rampspoed geboren". U hebt - als jeugdig koloniaal - nooit het rijtje Bali, Lombok, Soemba, Soembawa, Flores,  Timor  moeten leren. De accoorden van  Linggadjati zeggen u niets, wees gelukkig en eet uw bordje bami goreng leeg.

Frederika van der Boems-Kenteken.

In mijn jeugd 28

Alhoewel de volgende regels weinig met belevenissen uit mijn jeugd van  doen lijken te hebben, dien ik ze echter toch te noteren omdat er een verandering in mentaliteit uit blijkt, de gister genoemde Henk-Jan Zeiberspees, zoon en kleinzoon van een slager, is namelijk de veganistische beginselen toegedaan. Eerst nadat  hij de  ouderlijke woonte had verlaten en een diep gesprek had met zijn toenmalige vriendin Geeske Gammerkens, die volgaarne de ruiten van Henk-Jans vaders slagerij had willen inwerpen, werd hij daartoe bekeerd en beschouwde hij het verorberen van vlees als een grote zonde, zulks droeg hij ook uit en er kon geen gesprek voorbij gaan of Henk-Jan sprak enige ernstige woorden  over dierenmishandeling, gevolgd door ongeveer dezelfde woorden over tabak, want vanzelfsprekend was Henk-Jan ook een enorm tegenstander van roken en juichte hij iedere maatregel om tabaksgenot uit te  bannen toe. Henk-Jan was tevens een tegenstander van humanisering van dieren,  het geven van namen aan honden en katten achtte hij uit den boze, zijn hond heette dan ook Hond en kreeg elke dag twee bordjes havermoutpap.

Frederika van der Boems-Kenteken

In mijn jeugd 27

Gistermiddag liep ik bij toeval bij de zogenaamde flappentap van de ING-bank Henk-Jan Zeiberspees, net terug uit de Algarve, tegen het lijf. Hij blijkt een fervent lezer van dit blog en vroeg mij eens aandacht te besteden aan de Nederlandse televisie en aan zijn wens voldoe ik volgaarne. In het grijze verleden kende ons land omroepen die ergens voor stonden, was het niet voor katholicisme dan was het wel voor socialisme of protestantisme, tegenwoordig staat zo'n omroep als VARABNN alleen nog voor buikschurft, ingegroeide teennagels en downsyndroom, want avond aan avond worden de kijkers de meest afschuwelijke ziektes dan wel afwijkingen getoond, want je zal het maar hebben, niet waar? Lang geleden had de VARA de nieuwsrubriek Achter het Nieuws, waarin je door Herman Wigbold en de zijnen werd bijgepunt over hoe de wereld er voorstond, tegenwoordig  zit een onbenul temidden van een onbenullig publiek aan een tafel omringd door een aantal onbenullen dat specialist is op diverse gebieden als constipatie, zwerfkeien,  Hongkong en vuurvliegjes, maar zich niet geneert om meningen te hebben over elkaars vakgebied, waardoor uiterst eenvoudig een uur televisie ontstaat, men schijnt zulks infotainment te noemen.

Frederika van der Boems-Kenteken.

In mijn jeugd 26

Wellicht is er onder een aantal jeugdige lezers van dit blog onbegrip ten opzichte van de buitengewone moed  voor het besluit van de vaderlandse prinsemarij geen bekeuringen uit te schrijven noch boetes te innen, doch dit heldhaftige  gedrag past in een lange reeks van exorbitante handelingen van de Nederlandse politieagent. Ik help u even herinneren hoe hij  een aantal jaren geleden met ware doodsverachting per dienstvoertuig de snelweg opging met een snelheid van slechts zeventig kilomter per uur en hoe hij,  zij het verder terug in de geschiedenis, begin mei 1940 bij de bezetting van ons land, iedere medewerking met de Duiters weigerde en hoe hij daarop volgend nimmer een verzetsstrijder arresteerde, noch één Jood van huis haalde. Nee, ons past thans bij het ontwaren van een diender de arm  te heffen en overduidelijk te roepen: "Heil Hermandad!"

Frederika van der Boems-Kenteken