Morris

Vraag aan de lezer: waar bevindt zich de heer Ozenfant en voor welke auto heeft hij zich opgesteld? De Morris "Cowley" in de voorgrond moet van voor 1927 zijn, want in dat jaar werd de "bullnose"- vervangen door een "flatnose"-radiateurmantel. Vermoedelijk is de auto van 1926, want in dat jaar werd de "Cowley" naar wens ook met voorwielremmen uitgerust. Het jaar daarvoor verkocht Morris 54.000 auto's. De motor van de "Cowley" had een cilinderinhoud van anderhalve liter.

Grofri

Op 20 september j.l. zette ik bovenstaande Amilcar op het blog. In Oostenrijk werd de auto in licentie gebouwd als Grofri. Onderstaande Grofri fotografeerde ik tijdens een P.A.C.-traditierit in 1967.

Wobbe

"Su Appie syn eigen pattekulire koaninginnedach hewwe?"

Lachen 5

Leuk, maar naar mijn mening net niet leuk genoeg : "Insalata Italiana" een pastiche op een operakoor, waarbij de tekst bestaat uit muziekaanwijzingen als 'piano', 'pizzicato', 'sostenuto', enz. enz.

Lachen 4

De fraaiste opname van Madrigal: "My Bonnie Lass She Smelleth" from "The Triumph of Thusnelda" staat zonder twijfel op de Vanguarddubbelelpee VSD-719/20 "The Wurst of P.D.Q. Bach", maar ook deze uitvoering mag er zijn.

Dit is de tekst:

" My bonnie lass she smelleth
Making the flowers jealouth.
Fa la la
My bonnie lass she looketh like a jewel
And soundeth like a mule.
My bonnie lass she walketh like a doe
And talketh like a crow.
Fa la la
My bonnie lass liketh to dance a lot
She's a Guinevere and I'm Sir Lancelot
Fa la la
My bonnie lass I need not flatter;
What she doth not have doth not matter.
Oo la la
My bonnie lass would be nice
Yea, even at twice the price.
Fa la la.

Daimler

Het is als je 't goed nagaat redelijk tragisch, want al die conglomeraten in de Britse autoindustrie hebben uiteindelijk diezelfde industrie om zeep geholpen.
Het Britse Daimler werd in 1910 onderdeel van het B.S.A.-concern (B.S.A. = British Small Arms), de B.S.A.-auto's werden kleinere en lichtere Daimlers. Zowel de dure Daimlers als de goedkopere B.S.A.'s hadden schuivenmotoren. In 1931 ging ook Lanchester, een fabriek die heel veel innovatie op zijn naam had staan, deel uitmaken van B.S.A. en omdat Daimler het duurste segment van de markt van auto's voorzag, was voor Lanchester slechts een ondergeschikte rol weggelegd. Zo was de 1952 Lanchester "14" een Daimler "Conquest" (foto) met twee cilinders minder. In 1960 werd Daimler gekocht door Jaguar en werd onder de motorkap van een Jaguar MKII een Daimler V8 gestopt en heette het product Daimler "2,5 litre". Een paar jaar later werd die motor in de Daimler "Sovereign" vervangen door een Jaguarzescilinder en waren de wagens alleen nog van elkaar te onderscheiden door het naamplaatje en de grille.

Cuby

1941 - 2011

De laatste keer dat ik Harry Muskee uitgebreid sprak was een aantal jaren geleden in Eastermar, waar hij mij, een tikkeltje de omgekeerde wereld, interviewde. Het was als altijd een vrolijk weerzien met de integere zanger zonder kapsones. Elke verbeelding was hem vreemd en dat maakte hem uitzonderlijk in het Nederlandse muziekwereldje, waar inmiddels talentloze notenkraaiers de dienst uitmaken.

Buckler voor honden

Heer Ozenfant:"Ach weel, Ah raither hae a wee dram".
An' by th' way fa is 'at divit whose portrait is oan th' bottle?

Alle Groningers naar Stad

Alle Groningers naar Stad en om precies te zijn op 8 october a.s naar het Cascadeplein 4/10 waar de 25e DAG VAN DE GRONINGER CULTUUR wordt gehouden, met ongelooflijk veel attracties waaronder een optreden van kinderen met liedjes van Ede Staal, een inleiding over een eeuw Groninger sport, een demonstratie garnalen pellen, paling roken en netten boeten, een optreden van de middeleeuwse folkloregroep "Slag ende Stoot", een tentoonstelling van oude autobussen, een genealogisch inspreekuur, een expositie van bierglazen uit het Groninger Museum, kortom een programma dat slaat als een klok van de Martinitoren. Hier onder staat alles wat er die zaterdag in Groningen te beleven valt. Door een click op de afbeelding wordt deze vergroot.

Nog meer informatie vindt u hier.

Lachen 3

Dit tasje kocht ik ooit in New York. Ik heb er nooit zware zaken in meegedragen, want daarvoor is het te klein. Voeg een paar letters toe aan Septet en je hebt Schleptet. P.D.Q. Bach achter wie zich Peter Schickele verschuilt heeft ooit een Schleptet gecomponeerd, hij is hier ook de dirigent. Een ander fraai werkje van hem is deze ruzie tussen hout- en koperblazers: de "Echo Sonata". Er bestond trouwens al een Echo Sonata, een ingenieus stuk van de 17e eeuwse Italiaanse componist Biagio Marini. De volledig naam daarvan luidt: "Sonata in ecco con tre violini". De fascinerende compositie, met twee verscholen violisten, wordt hier uitgevoerd door het San Francisco Early Music Ensemble.

T51

De eerste Bugatti met twee bovenliggende nokkenassen was de T50, een personen- en geen racewagen. Ettore zelf zag het nut van die twee bovenliggende nokkenassen niet zitten, maar werd door zoon Jean overgehaald en dus werden drie T43's geruild tegen een paar Millerracewagens, die in 1929 in Monza acte de présence hadden gegeven en die duidelijk meer vermogen hadden dan Buggati's eigen T35B's. De racewagen, de T51 met twee bovenliggende nokkenassen verscheen in 1931. Was de T50 afgeleid van de T46, de T51 was ontwikkeld uit de T35B. Er zijn 40 T51's gebouwd waarvan 26 zijn overgebleven. Het was dus redelijk zeldzaam dat ik een T51 in Naarden zaterdag j.l. een week geleden kon fotograferen.

Lachen 2

Klaarblijkelijk daagt een strijkwartet uit tot het maken van grappen en grollen want net als de Poolse MozArt Group is het Spaanse PaGAGninistrijkkwartet bezig de grenzen te verleggen, hier met Pachelbels Canon in D.

Vrolijk

De naam van dit Schotse café leidt in Nederland tot vrolijkheid, net zoals de Fransen zich vermaakten toen, bij de invoering van de nieuwe Nederlandse kentekens in het begin van de jaren vijftig, de lettercombinatie NU verscheen. Neuk betekent hoek en omdat het woord Schots is springt Wolters' Engels - Nederlands woordenboek van network naar neural. Het Engelse woord woord voor neuken is to fuck en dat heeft inmiddels bijna het goed vaderlandse godverdomme verdrongen. Fuck komt van ons fokken en is door Nederlandse zeelieden in het Engels verzeild geraakt. Na een avondje doorzakken aan de andere zijde van de Noordzee informeerden ze of er nog iets te fokken viel. Ik kom hierop omdat Stephen Fry vanavond op BBC 2 in 'Fry's planet word' een driedelige documentaireserie begint over taal.

Wobbe

" 'Proud to be moved' staat oppe sadelbuis. Earst docht ik sal ik dy fyts darom ergus andus delsette, maar uuteindeluk hew ik dat maar nyt deen."

Lachen

Er wordt weinig gelachen in concertzalen, papa Haydn heeft geprobeerd daar verandering in te brengen en ook Mozart liet zich met zijn parodie op een boerenblaasensemble niet onbetuigd en natuurlijk moet ik Gerard Hoffnung en P.D.Q. Bach niet te vergeten, maar verder is het droevig gesteld. Her en der duiken namen op die proberen humor in het klassieke repertore te bregen, zoals het Poolse strijkwartet MozArt Group, bestaande uit Filip Jaslar (1e viool), Michal Sikorski (2e viool), Pawel Kowaluk (altviool) en Bolek Blaszczyk (cello), hier in de weer met 'Eine Kleine Nachtmusik', voor de gelegenheid omgedoopt tot "Eine Kleine Weltmusik", vervolgens nemen Jaslar en Sikorski "Ave Maria" onder handen.

Pizza

Het gevloek was gister niet van de lucht toen de heer Ozenfant nevenstaande advertentie ontwaarde, een diepe verontwaardiging klonk van onder uit zijn Schotse ziel: "Typisch weer iets voor die bunga-bungahondjes zoals de Segugio dell'Appenino, de Bergamasco, de Cane Toccatore en de Bolognese, de laatste nota bene genoemd naar een spaghettisaus. Pizza voor honden! Mag ik even overgeven en hoef ik het, dan geheel tegen mijn gewoonte in, niet weer op te eten? Wat lag nou meer voor de hand dan een goudeerlijke haggis voor honden, maar nee, die Berlusconiblafslaafjes moeten pizza, terwijl de haggis, een origineel Schots gerecht, van orgaanvlees wordt gemaakt.

Gids voor den reiziger

Het gidsje 'voor den reiziger' "Amsterdam en Omstreken" moet zo'n 110 jaar oud zijn, want de Beurs van Zocher staat er nog in afgebeeld, van de Koopmansbeurs of, zoals wij hem sinds jaar en dag noemen, de Beurs van Berlage is nog geen sprake. Vooral de advertenties zijn prachtig, zoals onderstaande voor het Victoria nu Park Plaza Victoria Hotel, in een wat wonderlijk perspectief staat het in het midden van de prent met links de St. Nicolaaskerk en rechts het Centraal Station.

Woorden verschijnen en woorden verdwijnen, maar soms stuit ik op een woord waarvan ik het bestaan niet kon vermoeden, zoals het woord exportatie in plaats van export in deze advertentie van rijtuigfabriek Overmeijer.

Wobbe

"Hewwe jimme die nieuwe uutfoering van 'Oerendhard' al hoard? Normaalsanger Bennie Jolink is ferfangen deur 't duo Mark & Geert!'

Mandoline

Wat is de link tussen Vivaldi en bluegrass? De mandoline! Maar hier wordt het instrument door Jethro Burns (foto) en zijn kwartet, bestaande uit Jethro Burns (1920 - 1989) en Don Stiernberg op mandoline, John Parrott op gitaar en Neil Seroka op zessnarige basgitaar in een swingende versie van 'The Lady is a Tramp' gebruikt. Het speelplezier spat van het scherm.

Brennabor

Teruggevonden foto: hier zit ik, Nagra- of Uherrecorder op schoot, in Bob Bijvoets Brennabor na een rit van de Pionier-Automobielen Club vanaf Utrecht op het circuit van Zandvoort. Bob Bijvoet zit links van me achterin en ik interviewde hem voor Bert Garthoffs 'Weer of geen weer', een Varaprogramma op de vroege zondagmorgen.

MG

klassiek concept, zowel van buiten als van binnen: MG J2

BBC-tv besteedt nogal wat aandacht aan Grootbrittanjes glorieus verleden: we zijn het ene schitterende kasteel nog niet uit of we betreden het andere dorp waar, het is maar een voorbeeld, weefgetouwen eens zongen. Er is als je goed nadenkt ook weinig om anno 2011 trots te zijn, waar bleef bijvoorbeeld de Britse rijwielindustrie? En wat is er van de Britse autoindustrie geworden?

Binnen een paar seconden weet ik het weer: de beroemde automerken zijn in handen van Amerikanen, Duitsers en Chinezen of bestaan niet meer. In sommige vevallen kon je de ondergang jaren van te voren voorspellen, want waarom was er in de jaren zestig een Austin, een Morris, een Riley, een Wolsely, een MG met exact dezelfde carrosserie, het verschil tussen de diverse wagens zat hem eigenlijk alleen maar in het naamplaatje op de neus. En die carrosserie was dan ook nog eens ontworpen door Pininfarina, die de Peugeot 404 getekend had, zodat het verschil daarmee ook niet heel groot was. MG, dat door de Chinese eigenaars niet langer als afkorting van Morris Garages wordt beschouwd, maar als dat van Modern Gentleman, werd in 1924 door Cecil Kimber gegrondvest. Het merk had vanaf het begin een sportieve uitstraling gehad en je kunt je dan ook terecht afvragen waarom er naast Morris, Wolseley en Riley in de jaren derig ook door MG, eveneens eigendom van het Nuffieldconcern, saloons moesten worden gebouwd?

MG had het bij bovenstaand klassiek sportwagenconcept moeten laten, de J2, groot voorbeeld voor alles wat in de jaren dertig en zelfs na de Tweede Wereldoorlog op dat gebied verscheen. Maar MG bouwde ook gesloten auto's, in het Grootbritse saloons geheten, als onderstaande SA en VA. Mooi van lijn, buiten twijfel, maar hadden ze dat niet beter aan Wolseley kunnen overlaten?

Open dag

OPEN KIST?

Bugatti & Mathis

Er is een vaag verband tussen beide bovenstaande auto's. De linker is een Bugatti, de rechter een Mathis en er bestaat een foto van Ettore Bugatti en Émile Mathis samen in een auto uit de vroege jaren van de twintigste eeuw, toen beiden voor een Duitse firma werkten. Bugatti heeft die foto later dusdanig laten retoucheren dat Mathis verdween. De fabrieken van beiden lagen in elkaars buurt: Bugatti zat in Molsheim, Mathis in Straatsburg. De auto links een Bugatti T37, een viercylinderracewagen met het chassis van de fameuze T35. De wagen verscheen in 1926 in de catalogus onder de naam Grand Sport, de auto sloeg bij het publiek goed aan en in 1926 werden er per maand meer dan tien verkocht. De auto rechts is een Mathis GM uit 1925. Het merk was de voorgaande jaren zo succesvol dat het op de vierde plaats in Frankrijk qua verkopen stond na Citroën, Renault en Peugeot. De racewagens hadden echter minder succes.

(zoekplaatje: Waar is heer Ozenfant?)

Walging

Carolien Stompelorum - Bludzcopp gooide vol walging de krant weg. Net nu zij, na maanden zwoegen uit verschillende gekleurde lapjes stof een boerka voor zichzelf gemaakt had, had de Nederlandse regering besloten om op het in het openbaar dragen van dat kledingstuk een boete van 380 euro te leggen. Ze liep naar haar CD-speler, zette Crosby, Stills & Nash op en begon luidkeels haar eigen versie te zingen:

"Don't you know we're flying on the Marrakesh Express
Don't you know we're flying on the Marrakesh Express
They're taking me to Marrakesh
All on board that plane, all on board that plane."

Amilcar

Daar stond hij dan. Helemaal alleen jongstleden zaterdag in de Marktstraat in Naarden. Een Amilcar CGSs. 1926, '27, '28?

Het merk dateert uit 1921 en de firma heette volledig Société Nouvelle pour l'Automobile Amilcar en werd opgericht door André Morel en Edmond Moyet, beiden voor de Eerste Wereldoorlog werkzaam bij Le Zèbre van Jules Salomon, die na die oorlog Citroëns eersteling, de A ontwierp. Het benodigde geld voor de nieuwe firma kwam eveneens van iemand die zijn sporen had verdiend bij Le Zèbre, Joseph Lamy, terwijl ook Émile Akar investeerde. Lamy werd hoofd van de verkoopafdeling en Akar directeur van Amilcar. Bovendien werd uit beider namen de naam van het nieuwe merk gedestilleerd. Het eerste product was een sportief autootje, zoals er veel in het begin van de jaren twintig in Frankrijk werden gemaakt. Het bijzonder was dat Amilcar een in eigen huis ontwikkelde motor gebruikte en niet een Dornier-Chapuis, een S.C.A.P of een C.I.M.E. Het was een succes, niet alleen in verkoop maar ook in wedstrijden.

In 1924 werd de CGS Grand Sport uitgebracht met een motor met een iets grotere cilinderinhoud. In 1926 volgde de afgebeelde CGSs, de surbaissé, met een korter en lager geplaatst chassis. Topsnelheid 130 km/u.

Men noemde de Amilcar destijds de Bugatti van de arme man: 'poor man's Bugatti'.

Zelfs de heer Ozenfant kon er niet genoeg van krijgen.

De enorm lange starthandle.

Duval in Boulogne was de carrosseriebouwer.

Wachtruimte

De afgelopen weken bracht ik meer tijd dan mij lief was door in medische wachtruimten. De oorzaak van dergelijke oponthouden laat ik hier in het midden, maar verrassend waren ze wel. Niet alleen door de wandversiering, vermoedelijk vervaardigd door kunsjtenaars van wie de eigen muren te vol raakten en nu in de veronderstelling verkeerden dat hun werken grotere aandacht verdienden. Eenmaal op deze kunsjt uitgekeken sloeg ik gereedliggende literatuur open waarin kapitale optrekjes in Noordelijk België werden aangeboden voor uiterst forse prijzen, maar het aardigste magazijn bleek 'Motor', waarin, omdat verondersteld werd dat de lezer geen zou Nederlands begrijpen, onder de titel 'Try before you die' deze Diets werd gemaakt hoe zich eenwielig in het verkeer te storten, middels een zogenaamde 'wheelie'. Fascinerend natuurlijk, want gegarandeerd ga je daarbij op het smoelwerk en juist ja, waar beland je dan vervolgens? In een medische wachtruimte. Daar lees je dan weer 'Motor', je probeert opnieuw een 'wheelie', gaat andermaal onderuit, belandt in de wachtruimte, enzovoort, enzovoort. Kortom: de Drostecacaobus, maar net even anders.

Huizen & Naarden

Ik maakte zaterdag nog een filmpje. In Naarden. Van deze Rolls-Royce met een Amerikaanse carrosserie, gemaakt door Brewster. De wagen moet na 22 april 1933 gemaakt zijn, toen Henry Royce overleed, want daarna werd het rode radiateurembleem veranderd in zwart, terwijl de carrosserie een eerdere datum doet vermoeden.
Merkwaardig trouwens dat Huizen en Naarden, plaatsen die hemelsbreed niet meer dan tien kilometer van elkaar verwijderd zijn, alle twee een festival met oude auto's meenden te moeten organiseren.

Huizen 2

Achter op het terrein had ik hem j.l. zaterdag al zien staan en natuurlijk wist ik dat het voor mij de slagroom op de taart was: een locomobiel. Want wat is mooier dan een bijna geruisloos stoomvoertuig? (Mijn exuses voor het storende gekwek van Volkswagenliefhebber Hansopje.)

Unplugged? Nee, plugged!

Eddie Peabody, king of the banjo (1902 -1970) and his Beachcombers.

Tien jaar eerder, in 1928 stond Eddie, toen nog geen banjoking, maar slechts banjoboy met het orkest van Hal Kemp in de studio. Toen was alles nog 'unplugged'.

Hansa

Voor de Tweede Wereldoorlog was de Hansa 1100 in Duitsland een heel populaire auto, maar ik had tot gister nog nooit een Hansa gezien. Het merk dateert van 1906, ging in 1914 samen met Lloyd en werd in 1929 overgenomen door Borgward-Goliath, waarna de personenwagenfabricage in Bremen plaats vond. De Hansa 1100 was tussen 1934 en 1939 in productie, had een viercilinderkopklepmotor en was zowel voor als achter onafhankelijk geveerd. De topsnelheid was 95 km/u. De auto op de foto dateert uit 1936, de oorspronkelijke richtingaanwijzers zitten heel vernuftig in de stijlen naast de voorruit.

Ja, gezellig! 3

Huizen

Het in het vorige bericht vermelde kwekkende Hansopje had veel kunnen leren van de man die de klederdrachten presenteerde. Hier was iemand die, terdege voorbereid, het publiek op vakkundige wijze bijpuntte over alles wat met oude costuums te maken had. Hij wees op verschillen in stoffen, kleurcombinaties en hoe je kon zien of iemand over veel pecunia beschikte. Schitterend!

Voornaam echtpaar uit West-Friesland

Dames uit Urk

Zeepkloppen te Huizen

Hedenochtend naar Huizen, waar op het terrein langs de haven een festival van 'oldtimers' plaats vond, raadplegers van dit blog weten hoe zeer ik op dat woord en op het derivaat ervan 'youngtimers' gesteld ben, een en ander werd uiterst vakkundig gepresenteerd door Knut Hansop, platendraaier bij een helaas mij onbekend radiostation, die regelmatig zijn verbazing uitte dat in de jaren zestig gecontrueerde automobielen zich nog voortbewogen en wiens informatiedrift zo ver ging dat hij de eigenaren van de meeste wagens vroeg naar de originaliteit van hun voitures, dit met een dusdanig volume door een geluidsinsinstallatie versterkt dat een en ander in Blaricum te beluisteren moet zijn geweest. De inwoners in de wijde omgeving kwamen zodoende bijzonder veel te weten over wat er aan deze olijke babbelaar voorbij kwam. Nee, ik kan dan ook niet anders dan organisatoren van automobielfeesten Knut Hansop van ganser harte aan bevelen.

Naast de 'oldtimers' waren er optredens, want Huizen was eens de haven van het Gooi, van shantykoren, mijn meest geliefde vorm van vaderlandse cultuur. Het eerste lied dat ik hoorde was 'The Wild Rover', zoals iedere lezer weet, een befaamd Iers zeemanslied, in onze kontreien populair gemaakt door het varensgezellengroepje 'The Dubliners'. Ik aanschouwde een optreden van de in blauw-witte truitjes gestoken formatie 'Het Ruime Sop' uit het notoir nautisch Bussum, voetstoots aannemend dat met ruim sop de door mijn moeder eertijds met een zeepklopper (foto) veroorzaakte tobbe met schuim bedoeld werd. Andere koortjes hadden zich als piraat uitgedost, helaas kon ik onder geen van de zangers een heuse Somaliër ontwaren en dat stelde toch enigszins teleur.