De afgelopen weken bracht ik meer tijd dan mij lief was door in medische wachtruimten. De oorzaak van dergelijke oponthouden laat ik hier in het midden, maar verrassend waren ze wel. Niet alleen door de wandversiering, vermoedelijk vervaardigd door kunsjtenaars van wie de eigen muren te vol raakten en nu in de veronderstelling verkeerden dat hun werken grotere aandacht verdienden. Eenmaal op deze kunsjt uitgekeken sloeg ik gereedliggende literatuur open waarin kapitale optrekjes in Noordelijk België werden aangeboden voor uiterst forse prijzen, maar het aardigste magazijn bleek 'Motor', waarin, omdat verondersteld werd dat de lezer geen zou Nederlands begrijpen, onder de titel 'Try before you die' deze Diets werd gemaakt hoe zich eenwielig in het verkeer te storten, middels een zogenaamde 'wheelie'. Fascinerend natuurlijk, want gegarandeerd ga je daarbij op het smoelwerk en juist ja, waar beland je dan vervolgens? In een medische wachtruimte. Daar lees je dan weer 'Motor', je probeert opnieuw een 'wheelie', gaat andermaal onderuit, belandt in de wachtruimte, enzovoort, enzovoort. Kortom: de Drostecacaobus, maar net even anders.
