Natuurlijk heb ik de biografie van F. B. Hotz (1922 -2000) 'Geluk kun je alleen schilderen'* van Aleid Truijens meteen aangeschaft. Ik heb Hotz' verhalen hoog in het vaan, ook vanwege de herkenbaarheid. Zijn verhaal over het jongentje, dat voor de eerste keer een Chrysler 'Airflow' ziet en dan probeert een gesprek aan te knopen met de bezitter, ontroert me hevig. Want ik ken die ervaring: de afwijzing door een volwassene omdat je als "te klein" wordt weggezet. Dat is een beschadiging die je nooit vergeet. Ik ben pas op bladzijde 51 en denk dat Hotz al twee keer een rood potlood zou hebben gepakt, het lijkt niet belangrijk, maar ik weet dat hij het buitengewoon irritant zou vinden als hij de volgende regels in een boek over hem zou lezen: "De locomotief - een Hollandse, nummer 3719, met groene ketel en koperen stoomdom - kantelde naar links, direct gevolgd door de postwagen en de tender" en "In de zomer van 128 ging de hele familie -grootouders, ouders en kinderen in een grote, gehuurde Ford Essex op vakantie". De volgorde in de eerste zin is verkeerd, er moet staan locomotief, tender en postwagen, in de tweede zin worden twee automerken door elkaar gehusseld, de hele familie gaat of met een Ford of met een Essex op vacantie. Natuurlijk begrijp ik heel goed dat een biograaf niet alles kan weten, maar juist bij Hotz, die in zijn verhalen alles zo nauwkeurig naploos, zijn deze fouten niet goed te praten.
*Uitgeverij De Arbeiderspers - Amsterdam - Antwerpen.
ISBN 978 90 295 7531 7 / NUR 321
