Sinds 1951 rijden er in Parijs metro's op luchtbanden, maar proeven om ook normale treinen op rubberbanden te laten rijden werden ruim twintig jaar eerder genomen, in 1930 zette de bekende bandenfirma firma Michelin een chassis compleet met motor en carrosserie van een Renault 40CV op de rails, het chassis werd verlengd en er werd een derde as aan toegevoegd. Uiteindelijk ontstonden er zes prototypes van de 'Michelines'. Op bovenstaande foto zien we prototype nummer 5, op basis van een verlengde Hispano-Suiza.
Hispano-Suiza
Het passagierscompartiment bood plaats aan tien personen en leek op een verlengde limousine. Dat compartiment was ontleend aan een vliegtuig, een Wibault 280T.
Wibault 280T
Natuurlijk waren er problemen, in de eerste plaats was het aantal mee te nemen passagiers te gering om een commercieel succes te worden, maar voordat er een methode was gevonden om de rails ook als stroomgeleider te gebruiken voor de beïnvloeding van de seinen moest de 'Micheline' op korte afstand gevolgd worden door een stoomlocomotief op stalen wielen. Alhoewel de 'Michelines' nooit het grote succes werden waarop Michelin gehoopt had: er werden namelijk ook in het buitenland proefritten gemaakt o.a in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Groot-Brittannië, België, Nederland, Polen, Oostenrijk, Italië, Tsjechoslowakije en Hongarije om een groter afzetgebied te vinden, reden de types 9 en 11 later wel degelijk op de verschillende réseaux van de Franse spoorwegen. Zelfs in de Verenigde Staten hebben 'Michelines' met een carrosserie van Budd gereden. Latere, grotere types bleven in Frankrijk tot na de oorlog bij de SNCF in dienst. Er werden ook 'Michelines' naar de toenmalige Franse kolonies geëxporteerd, o.a. naar Madagascar, Tunesië, Algerije en Niger.
