Het instrumentaal neuriën werd begin jaren vijftig tot ongekende hoogte verheven door het kwartet van Gerry
Mulligan, een in 1927 in New York geboren baritonsaxofonist, een kwartet dat vanaf
1952 vanuit Californië furore maakte, met Chet Baker op trompet en Chico
Hamilton, drums en Bob Whitlock, bas, laatsgenoemde is in "Moonlight in Vermont" vervangen door Carson Smith. Mooie muziek zeker, maar Mulligans en Bakers persoonlijkheden botsten regelmatig, zodat het viertal uiteenviel en het volgende epeetje in mijn vijfenveertigtoerenjazzdoos is van Gerry Mulligans Sextet, waarin behalve Mulligan: Zoot Sims, tenorsax, Bob Brookmeyer, ventieltrombone; Jon Eardley, trompet; Dave Bailey, drums en Peck Morrison, bas. Het stuk heet "Apple Core".
