C

De rest van het alfabet haalde de schouders erover op. Discriminatie? Nou en? Maar de c zat al  jaren in het verdomhoekje. Vooral de s, soms met behulp van een tweede s, maar dan met zo'n kommaatje eronder, wilde de c uitroeien: "Jij bent nergens voor nodig, alle woorden met een c kunnen ook met een s worden geschreven!" '"Goed opgemerkt", zei de k, " de c kan van de aardbodem verdwijnen om te beginnen in Nederland, want ook als c als k moet worden uitgesproken dan pas ik heel goed in zijn plaats." Soms kwam er wat vage steun voor de c van de h. Maar van harte kwam die niet want de h was doodsbenauwd voor zijn  eigen hachje, omdat hij samen  met de c door een g kon worden vervangen en in zijn eentje soms nauwelijks hoorbaar was.