De laatste keer dat ik met vakantie was logeerde ik in Schiltigheim, zo'n beetje het Voorburg van Straatsburg. Ik was nieuwsgierig naar de taal van de de inwoners van de Elzas, maar waarschijnlijk moest ik daarvoor in kleinere dorpen zijn want iedereen sprak Frans op straat. Tot ik voor het raam van een restaurant een bordje zag staan met: WIR REDEN ELSÄSSISCH. Dat is meestal geen goed teken voor de toestand van de taal. Maar het was wel de gelegenheid om de taal te horen. Bovendien bleek de eigenaar een alleraardigste man en was hij niet de enige aanwezige die Elsässisch sprak. Ik kreeg meer op mijn bordje dan ik had gevraagd. Maar tegelijkertijd was het fantastisch. Ik kon de taal met een beetje moeite verstaan en de taal maakt duidelijk hoe gecompliceerd het lot van de Elzas is, want de taal is meer Duits dan Frans. Hier een klein stukje in de taal: "In Schìlige (Schiltigheim) hots schun viele Brauareie gewwe: ärtlische wie Fischer,
Schutzenberger, Adelshoffen un indernazionale wie Heineken. Heit laafts
awwer nimmi so gut: Di Brauarei Adelshoffen hot im Auguschd 2000
zugmacht un di Schutzeberger im Juni 2006. 1996 isch di Fischer-Brauarei
vun Heineken uffgekaaft un 2009 gschlosse worre. E paa Biersorde devuu
werre hait vun Heineken in annere Brauareie hergschdellt." Tot slot zingen Lucy en Valentin Zaeppffel in het Elsässisch Leonard Cohens "Hallelujah".
