3.6.08

Bo

Geheugens werken wonderlijk, het jaar herinner ik me niet meer, maar wel dat mijn kompaan Bram van Splunteren,met wie ik "Moondogs" maakte, te laat was en dat ik maar vast met het interview was begonnen. Het was in een lobby in een hotel aan de rechterkant van Nieuwezijdsvoorburgwal in Amsterdam. Bo Diddley. Aardige man, die voor de zoveelste keer zijn verhaal moest vertellen, waaruit ook teleurstelling sprak, over de erkenning, die hij nooit in die mate kreeg, waarop hij vond recht te hebben: Amerikaanse witmannen hadden voor de zoveelste keer Amerikaanse zwartmannen van het grote succes beroofd. De gister overleden Bo Diddley had beter verdiend.