Gisteravond eindelijk weer eens tussen mijn eigen soort mensen doorgebracht. Het Larens Jazzfestival is echt een must, niet aleen vanwege muziek, met een flink aantal female vocal soloists, van wie ik alleen Madeline Bell zal noemen. Quality assured! Good old Louis van Dijk speelde zoals altijd de sterretjes van het firmament. Het luisterend vrouwvolk oogde weer voortreffelijk, meest gekleed in zwart en wit: real eye candy. De enige mishap was het luide bandje waarmee de organisatoren meenden het festival de moeten afsluiten: de Punk- of Pluktoons: ridiculously loud, zodat ik, net als andere aanwezigen grote moeite had om gezellig te blijven converseren. Heel vervelend hoor, ik was net in gesprek met twee buurtjes over de huizenprijzen in het Gooi, die toch weer in de lift schijnen te zitten.
