12.9.10

Woudzang

Omdat men bedacht had dat ik wat ferdivedatie nodig had en ik uit de Wouden kom, moest ik mee naar een sjantiefestival in Drachten, zoals jullie allegaar weten, na Rotterdam ons lands grootste zeehaven, dus daar zijn sjantiezangers zeer te plek. De overkomelingen kwamen van overal uit de Wouden met gestreepte truitjes en Duitse petjes en maar denken dat ze het ruime sop gekozen hadden, niettegenstaande ze zodra ze maar een baar onder de voeten zouden hebben de kore hun uit de strot zou wallen. Harrekrastus, harrekrastus, harrekrastus. Zal men uit de Wouden komen en verzaakt men zo zijn komaf. Woudmannetjes die zulkzowat doen hebben geen hersensplasinhoud of ze uit Rottevalle, De Pein, Oosterwolde, De Westereind of uit Drachten komen. Halfwijzen zijn het, maar het slimst waren De Sjantie Sara's uit De Guddiek, wijven met zeemanszangetjes raarder kan het niet. Kielhellen moet men zulk rosmos. En niet een keer maar honderd keer, zodat het permanent in tuften langs de hol hangt.

Vrouw Ymkje Sinnema - Meindertsma, op de flitter