Voor me ligt de in 1997 door Rounder uitgebrachte CD 'Music of Arab Americans'. Ik vind dat woord 'Arab', Arabier een lastig woord. Vaak misbruikt, want waarom noemt een behoorlijk aantal Israeli een Palestijn een Arabier? In feite alleen maar om het Palestijnse probleem verder van het bed te schuiven. Geen van de musici op de CD komt uit Saoedi-Arabië, maar uit Libanon, Syrië en Palestina. Op YouTube zijn ze nauwelijks te vinden. Naim Karakand kwam een eeuw geleden uit Syrië naar de Verenigde Staten, zijn eerste opnamen dateren uit 1915 en hij bleef tot in de jaren zestig optreden. Anton 'Tony' Abdel Ahad werd in 1913 in Boston geboren in een uit Syrië afkomstige familie. Zijn oom en udspeler Rusell Bunai nam hem onder zijn hoede en Abdel Ahad werd in de jaren 40, 50, 60 en 70 een veel gevraagde zanger en udspeler. Fusies tussen, laat ik het woord dan toch maar gebruiken, Arabische muziek en jazz zijn niet ongebruikelijk, dit is een merkwaardig voorbeeld een medley van 'Chalabia' en .... 'C-Jam Blues'. Geen immigrant in de Verenigde Staten, maar ongetwijfeld de meest interessante musicus uit het Midden-Oosten in het Westen: Rabih Abou-Khalil, die inmiddels een groot aantal CD's samen met Westerse musici op zijn naam heeft staan.
,
