'Het moest natuurlijk weer eens allemaal anders: de hogesnelheidslijn ging Hispeed heten, de fabriek die de Thalys gebouwd had, was niet goed genoeg, nee, de spoorwegknuppels, die meer verstand hebben van het openen van lounges voor eerste klaspassagiers, bestelden de nieuwe snelle treinen bij Ansaldo Breda, een firma, die steevast niet te laat, maar veel te laat aflevert, zo wachtte Oslo anderhalf jaar op trams van het Italiaanse bedrijf, dat tijdens de Eerste Wereldoorlog, als Societa Anonima Giovanni Ansaldo een jachtvliegtuig bouwde dat te laat (!) klaar was om strijd te leveren en zich tot 1931 bezighield met automobielbouw.'
Maar inmiddels stonden tot 9 december van dit jaar de nieuwe treinstellen soms beklad met graffiti, op Watergraafsmeer. Er was dus al een paar jaar tijd om machinisten te laten wennen aan de nieuwe treinstellen. Nu dag in dag uit de dienstregeling de mist in gaat, zijn een paar vragen op zijn plaats: waarom moest naast de Franse Thalys en de Duitse ICE een derde soort hogesnelheidstrein worden aangeschaft? En waarom wordt er geproken over onwennige machinisten, terwijl ze enige jaren de tijd hadden om met het materieel te leren omgaan?
