Toen 13

Eind jaren zestig werke ik onder leiding van regisseur Frans Boelen (1937-1997) onder meer met -  hier boven v.l.n.r. - Leo Jacobs en Susanne Piët, mee aan de controversiële serie televisieprogramma's "Rood, Wit, Blauw". Er is niet veel van bewaard gebleven: niet het onderdeel over kunstmatige inseminatie, een Limburgse pastoor wist daar alles van en met hem bezocht ik een k.i.-station, waar de dienstdoende medewerker op de vraag of hij een leuke baan had, antwoordde: "Jawel, het bevredigt mij!" Ook de reportage over het rolstoeldansen is onvindbaar, net als het gesprek met leden van "Mensa" en de uitbeelding van de gezegdes: paar'len voor de zwijnen werpen, de lakens uitdelen en voor het zingen de kerk uitgaan. Met cameraman Paul van den Bosch reisde ik naar Londen, waar ik een man die voorgaf dat hij ooit chauffeur van Al Capone was geweest interviewde, naast een man die een enorme verzameling kunstledematen had en een sexmachine had uitgevonden. In de studio sprak ik met de schrijver van "Waren de goden kosmonauten", de Zwitser Erich von Däniken. Ik heb slechts één reportage uit een Rood, Wit, Blauwprogramma teruggevonden, die over naturisme, waarschijnlijk is die bewaard gebleven omdat daar kamervragen over zijn gesteld.